غافر ٤٤

از الکتاب
نسخهٔ تاریخ ‏۲۹ آبان ۱۳۹۲، ساعت ۰۸:۱۱ توسط 127.0.0.1 (بحث) (Edited by QRobot)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)


ترجمه

و بزودی آنچه را به شما می‌گویم به خاطر خواهید آورد! من کار خود را به خدا واگذارم که خداوند نسبت به بندگانش بیناست!»

|پس به زودى آنچه را به شما مى‌گويم به خاطر خواهيد آورد و من كار خويش را به خدا واگذار مى‌كنم، كه خدا به [حال‌] بندگان بيناست
پس به زودى آنچه را به شما مى‌گويم به ياد خواهيد آورد. و كارم را به خدا مى‌سپارم؛ خداست كه به [حال‌] بندگان [خود] بيناست.»
پس به زودی گفتارم را (هنگام پاداش عمل) متذکر می‌شوید و من کار خود به خدا وامی‌گذارم، که او کاملا بر احوال بندگان بیناست.
پس به زودی [درستیِ] آنچه را [که امروز درباره عذاب اسراف کاران] می گویم [و شما باور نمی کنید] متوجّه خواهید شد، و من کارم را به خدا وامی گذارم؛ زیرا خدا به بندگان بیناست.
زودا كه آنچه را كه اكنون مى‌گويم به ياد خواهيد آورد. و من كار خويش به خدا واگذار كردم، زيرا او بندگانش را مى‌بيند.
و زود باشد که آنچه [اینک‌] به شما می‌گویم به یاد آورید، و کارم را به خداوند واگذار می‌کنم، چرا که خداوند به احوال بندگانش بیناست‌
پس زودا كه آنچه شما را مى‌گويم ياد كنيد، و من كار خود به خدا وامى‌گذارم، كه خدا به بندگان بيناست.
به زودی آنچه من به شما می‌گویم به خاطر خواهید آورد (و به صدق گفتار من پی خواهید برد). من کار و بار خود را به خدا وا می‌گذارم و حوالت می‌دارم. خداوند بندگان را می‌بیند (و پندار و گفتار و کردارشان را می‌پاید).
«پس به زودی آنچه را به شما می‌گویم به یاد خواهید آورد و کارم را به خدا می‌سپارم‌؛ بی‌گمان خداست که به (حال) بندگان (خود) بسی بیناست.»
زود است یاد آرید آنچه را به شما گویم و بگذارم کار خویش را به خدا که خدا به بندگان است بینا


غافر ٤٣ آیه ٤٤ غافر ٤٥
سوره : سوره غافر
نزول :
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ١٣
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«أُفَوِّضُ»: واگذار می‌کنم. می‌سپارم.


تفسیر

نکات آیه

۱ - هشدار تهدیدآمیز مؤمن آل فرعون به قوم خود، از دچار شدن آنان به سرنوشتى شوم بر اثر غفلت و بى توجهى شان به خیرخواهى هاى او (فستذکرون ما أقول لکم)

۲ - فرعونیان، سخن حکیمانه و خیرخواهانه مؤمن آل فرعون را، به خوبى درک نکرده و در غفلت شدید به سر مى بردند. (فستذکرون ما أقول لکم)

۳ - هدایت ها و خیر خواهى هاى مؤمن آل فرعون، در قومش تأثیر نگذاشت. (فستذکرون ما أقول لکم)

۴ - مؤمن آل فرعون، پس از تلاش گسترده هدایتگرانه اش، از تأثیرپذیرى قومش مأیوس شد. (فستذکرون ما أقول لکم) از تعبیر و آهنگ «فستذکرون ما أقول لکم» (پس به زودى آنچه را به شمامى گویم به یاد خواهید آورد) استفاده مى شود که مؤمن آل فرعون، از هدایت پذیرى مردم مأیوس بود.

۵ - بیدار شدن انسان هاى غافل، پس از گرفتار شدن به سرنوشت شوم رفتار خویش (فستذکرون ما أقول لکم)

۶ - مؤمن آل فرعون، پس از تلاش گسترده خیرخواهانه خود براى هدایت قومش، کار و سرنوشت خویش را به خدا واگذاشت و بر او توکل کرد. (و أُفوّض أمرى إلى اللّه)

۷ - مؤمن آل فرعون، از سوى فرعونیان مورد تهدید سخت قرار گرفته بود. (و أُفوّض أمرى إلى اللّه) گفتنى است که واگذارکردن کار خود به خدا از سوى مؤمن آل فرعون (به قرینه جمله «فوقاه اللّه سیّئات ما مکروا» در آیه بعد) بیانگر وجود نوعى تهدید و ارعاب از جانب فرعونیان است.

۸ - لزوم توکل و واگذاشتن کارها و نتایج و پیامدهاى آن به خدا، پس از تلاش گسترده خیرخواهانه براى هدایت و تربیت مردم (و أُفوّض أمرى إلى اللّه)

۹ - انسان مؤمن، موظف به انجام تکلیف خویش است، نه مأمور به نتیجه. (و أُفوّض أمرى إلى اللّه)

۱۰ - خداوند، به تمامى امور بندگانش بصیرت و آگاهى کامل دارد. (إنّ اللّه بصیر بالعباد)

۱۱ - عالَم، محضر خدا است. (إنّ اللّه بصیر بالعباد) لازمه بصیرت و آگاهى داشتن خداوند بر احوال بندگان، حضور همه چیز در پیشگاه او است.

۱۲ - بصیرت و آگاهى کامل خداوند براحوال بندگان، مقتضى توکل و واگذارى کارها به او است. (و أُفوّض أمرى إلى اللّه إنّ اللّه بصیر بالعباد) برداشت یاد شده به این خاطر است که جمله «إنّ اللّه بصیر بالعباد» در مقام تعلیل براى جمله «اُفوّض أمرى ...» است; یعنى، کار خود را به خدا وامى گذارم; چون او بر احوال بندگان آگاه است.

۱۳ - اعتقاد به بصیرت و آگاهى کامل خداوند بر احوال بندگان، زمینه ساز پرهیز آدمى از گناه و حق ناپذیرى است. (إنّ اللّه بصیر بالعباد) یادآورى بصیرت و آگاهى خداوند بر احوال بندگان، براى کسانى که در گناه افراط کرده، حق را نمى پذیرند (أنّ المسرفین هم أصحاب النار)، مى تواند گویاى مطلب یاد شده باشد.

۱۴ - بصیرت و آگاهى کامل شخص، شرط واگذارى کارها به او است. (و أُفوّض أمرى إلى اللّه إنّ اللّه بصیر بالعباد) از این که مؤمن آل فرعون، کارهایش را به دلیل بصیر بودن خداوند به او واگذار کرد، مى توان برداشت یادشده را به دست آورد.

موضوعات مرتبط

  • آفرینش: حاکم آفرینش ۱۱
  • آل فرعون: انذارهاى مؤمن آل فرعون ۱; تلاش مؤمن آل فرعون ۶; توکل مؤمن آل فرعون ۶; تهدید مؤمن آل فرعون ۷; خیرخواهى مؤمن آل فرعون ۱، ۲، ۳; هدایتگرى مؤمن آل فرعون ۳; یأس مؤمن آل فرعون ۴
  • انذار: انذار از فرجام شوم ۱
  • بصیرت: اهمیت بصیرت ۱۴
  • تربیت: روش تربیت ۸
  • تنبه: عوامل تنبه ۵
  • توکل: اهمیت توکل بر خدا ۸; زمینه توکل بر خدا ۱۲
  • حق: زمینه حق پذیرى ۱۳
  • خدا: آثار بصیرت خدا ۱۲; اهمیت تفویض به خدا ۸; بصیرت خدا ۱۰; تفویض به خدا ۶، ۱۲; حاکمیت خدا ۱۱; علم غیب خدا ۱۰; محضر خدا ۱۱
  • عقیده: آثار عقیده به بصیرت خدا ۱۳
  • غافلان: ویژگیهاى غافلان ۵
  • فرجام: آثار فرجام شوم ۵
  • فرعونیان: آثار غفلت فرعونیان ۱; انذار فرعونیان ۱; تهدیدهاى فرعونیان ۷; حق ناپذیرى فرعونیان ۳; غفلت فرعونیان ۲; فرجام شوم فرعونیان ۱
  • گناه: موانع گناه ۱۳
  • مؤمنان: عمل به تکلیف مؤمنان ۹; محدوده مسؤولیت مؤمنان ۹
  • مسؤولیت: شرایط اعطاى مسؤولیت ۱۴
  • هدایت: روش هدایت ۸
  • یأس: یأس از هدایت فرعونیان ۴

منابع

برگرفته از «https://www.alketab.org/index.php?title=غافر_٤٤&oldid=16126»