طه ٥٠

از الکتاب
نسخهٔ تاریخ ‏۲۹ آبان ۱۳۹۲، ساعت ۰۶:۴۱ توسط 127.0.0.1 (بحث) (Edited by QRobot)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)


ترجمه

گفت: «پروردگار ما همان کسی است که به هر موجودی، آنچه را لازمه آفرینش او بوده داده؛ سپس هدایت کرده است!»

|گفت: پروردگار ما كسى است كه آفرينش هر چيزى را به او عطا كرده سپس هدايتش نموده است
گفت: «پروردگار ما كسى است كه هر چيزى را خلقتى كه درخور اوست داده، سپس آن را هدايت فرموده است.»
موسی پاسخ داد که خدای ما آن کسی است که همه موجودات عالم را نعمت وجود خاص خودش بخشیده و سپس (به راه کمالش) هدایت کرده است.
گفت: پروردگار ما کسی است که به هر موجودی، آفرینش [ویژه] او را [آن گونه که سزاوارش بود] به وی عطا کرده، سپس هدایت نمود.
گفت: پروردگار ما همان كسى است كه آفرينش هر چيزى را به او ارزانى داشته، سپس هدايتش كرده است.
گفت پروردگار ما همان کسی است که به هر چیز آفرینش سزاوار او را بخشیده سپس هدایتش کرده است‌
گفت: پروردگار ما آن [خداى‌] است كه به هر چيزى آفرينش- وجود خاص- آن را داد و سپس راه نمود.
(موسی) گفت: پروردگار ما آن کسی است که هر چیزی را وجود بخشیده است و سپس (در راستای آن چیزی که برای آن آفریده شده است) رهنمودش کرده است.
گفت: «پروردگار ما کسی است که آفرینش هر چیزی را بدو بخشود؛ سپس (آن را) هدایت فرمود. »
گفت پروردگار ما است آنکه داد به هر چیزی آفرینش آن را پس هدایت کرد


طه ٤٩ آیه ٥٠ طه ٥١
سوره : سوره طه
نزول :
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ٩
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«خَلْقَهُ»: آفرینش آن. وجود آن. «هَدَی»: رهنمودش کرده است. بدو مسیر داده است. برای انجام وظیفه خاصّ خود، راهنمائی کرده است.

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

تفسیر

نکات آیه

۱ - موسى(ع) در پاسخ فرعون، پروردگارش را آفریننده و هدایتگر همه موجودات معرفى کرد. (من ربّکما ... قال ربّنا الذى أعطى ... ثمّ هدى )

۲ - آفرینش، فعل اختیارى خداوند و عطاى او است. (الذى أعطى کلّ شىء خلقه ) از تأمل در موارد کاربرد «عطا» و «إعطا» برمى آید که کاربرد این ریشه، درجایى است که اوّلاً دادن چیزى از روى جبر نباشد و ثانیاً در برابر چیز دیگر نباشد.

۳ - آفریننده همه موجودات و هدایتگر آنها در مسیر خویش، خداوند است. (أعطى کلّ شىء خلقه ثمّ هدى )

۴ - خداوند به هر موجودى، خلقتى کامل و اعضا و ویژگى هایى متناسب با شأن او، عطا کرده است. (الذى أعطى کلّ شىء خلقه ) «خلق»، به معناى ایجاد، یا تقدیر درست و یا هیئت و شکل است (مفردات راغب). معناى دوم و سوم رساننده نکته یاد شده است.

۵ - خداوند، هر موجودى را با شیوه بهره گیرى از اعضا و ویژگى هاى خویش، آشنا ساخته و مصلحت ها و راه رسیدن به آن را به او آموخته است. (أعطى کلّ شىء خلقه ثمّ هدى ) متعلق «هدى» به قرینه جمله قبل، ویژگى هاى خلقت و نحوه به کارگیرى آن در جهت منافع است.

۶ - وجود حساب و اندازه، در آفرینش موجودات (أعطى کلّ شىء خلقه )

۷ - فرعون و فرعونیان، به تغایر بین خالق جهان و ربّ موجودات، معتقد بودند. (من ربّکما ... ربّنا الذى أعطى کلّ شىء خلقه ) در پاسخ به یک سؤال، سعى مى شود از یک مقدمه معلوم، براى معرفى مجهول استفاده شود. در جواب پرسش فرعون (من ربّکما)، موسى(ع) نیز از یک مقدمه معلوم استفاده کرده که توصیف خداوند به خالقیت است، زیرا فرعون و پیروانش، به خالقیت خداوند معتقد بودند، و تنها ربوبیت، محور تفاوت و اختلاف آنان بوده است.

۸ - فرعون و پیروان او، به خداى آفریننده هستى معترف بودند و ربوبیت او را انکار مى کردند. (من ربّکما ... ربّنا الذى أعطى کلّ شىء خلقه )

۹ - تأکید موسى(ع) در برابر فرعون، بر یگانگى خالق و ربّ جهان (من ربّکما ... ربّنا الذى أعطى کلّ شىء خلقه )

۱۰ - ربوبیت خداوند، مقتضى آفرینش موجودات و هدایت آفریده ها به کمال وجودى آنها است. (ربّنا الذى أعطى کلّ شىء خلقه ثمّ هدى )

۱۱ - خلقت همه موجودات هستى و هدایت آنها، برهان ربوبیت خدا است. (ربّنا الذى أعطى کلّ شىء خلقه ثمّ هدى ) تفصیل کلام موسى(ع)، به برهانى منطقى و محکم بازگشت دارد که صورت آن چنین است: «اللّه ربّ لأنّه خالق و هاد».

۱۲ - همه موجودات از هدایت هاى الهى برخورداراند. (أعطى کلّ شىء خلقه ثمّ هدى )

۱۳ - موسى(ع)، رسالت خویش را پرتویى از هدایت گسترده ربوبى دانست. (من ربّکما ... ربّنا الذى أعطى کلّ شىء خلقه ثمّ هدى ) مناسبت بحث موسى(ع) با فرعون، چنین اقتضا کرده است که آن حضرت، موضوع هدایت عام الهى را مطرح کند تاپاسخ سؤال مقدر فرعون را داده باشد; زیرا ممکن بود فرعون بگوید: بر فرض که خداى خالق ربّ تو است، چه دلیلى بر لزوم پذیرش سخن رسولان او وجود دارد؟ موسى(ع) با مطرح کردن هدایت عام الهى، علاوه بر پاسخ به سؤال احتمالى او، زمینه کلى اثبات رسالت خویش را نیز مطرح کرده است.

روایات و احادیث

۱۴ - «عن محمدبن مسلم قال: سألت أباعبداللّه(ع) عن قول اللّه عزّوجلّ: «أعطى کلّ شىء خلقه ثمّ هدى» قال: لیس شىء من خلق اللّه إلاّ و هو یعرف من شکله الذکر من الاُنثى، قلت: ما یعنى «ثمّ هدى»؟ قال: هداه للنکاح والسفاح من شکله; محمدبن مسلم گفت: از امام صادق(ع) در باره سخن خدا «أعطى کلّ شىء خلقه ثمّ هدى» پرسیدم، فرمود: هیچ چیزى از مخلوقات خداوند نیست، مگر این که از جنس خود نر را از ماده تمییز مى دهد. گفتم: معناى «ثمّ هدى» چیست؟ فرمود: خداوند آن را با جفت گیرى صحیح و ناصحیح با هم نوعاً خود آشنا ساخته است».[۱]

موضوعات مرتبط

  • آفرینش: تقدیر آفرینش ۶
  • اقرار: اقرار به خالقیت خدا ۸
  • بدن: روش استفاده از اعضاى بدن ۵
  • توحید: توحید در خالقیت ۳
  • جهان بینى: جهان بینى توحیدى ۳
  • خدا: آثار ربوبیت خدا ۱۰; اختیار خدا ۲; افعال خدا ۲; تعالیم خدا ۵; خالقیت خدا ۱، ۲، ۴، ۹; دلایل ربوبیت خدا ۱۱; ربوبیت خدا ۹، ۱۳; عطایاى خدا ۲، ۴; مکذبان ربوبیت خدا ۸; نشانه هدایتهاى خدا ۱۳; هدایتگرى خدا ۱، ۳; هدایتهاى خدا ۱۲، ۱۴
  • فرعونیان: اقرار فرعونیان ۸; عقیده فرعونیان ۷; فرعونیان و خالق آفرینش ۷; فرعونیان و مربى موجودات ۷
  • فرعون: اقرار فرعون ۸; عقیده فرعون ۷; فرعون و خالق آفرینش ۷; فرعون و مربى موجودات ۷
  • موجودات: آمیزش موجودات ۱۴; تعلیم موجودات ۵; تکامل خلقت موجودات ۴; خالق موجودات ۳، ۴; خلقت موجودات ۶، ۱۱; زمینه تکامل موجودات ۱۰; زمینه خلقت موجودات ۱۰; زمینه هدایت موجودات ۱۰; هدایت موجودات ۱۱، ۱۲
  • موسى(ع): بینش موسى(ع) ۱۳; رسالت موسى(ع) ۱۳; قصه موسى(ع) ۱، ۹; مربى موسى(ع) ۱۳

منابع

  1. ↑ کافى، ج ۵، ص ۵۶۷، ح ۴۹; نورالثقلین، ج ۳، ص ۳۸۱- ، ح ۷۳.
برگرفته از «https://www.alketab.org/index.php?title=طه_٥٠&oldid=11523»