روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۳ ش ۵

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۳، أَبْوَابُ الْقَضَايَا وَ الْأَحْكَام-بَابُ مَنْ يَجُوزُ التَّحَاكُمُ إِلَيْهِ وَ مَنْ لَا يَجُوز

روي حريز عن ابي بصير عن ابي عبد الله ع انه قال :

وَ أَيُّمَا رَجُلٍ كَانَ بَيْنَهُ وَ بَيْنَ أَخٍ لَهُ مُمَارَاةٌ فِي حَقٍّ فَدَعَاهُ إِلَى رَجُلٍ مِنْ إِخْوَانِكُمْ لِيَحْكُمَ بَيْنَهُ وَ بَيْنَهُ‏ فَأَبَى إِلاَّ أَنْ يُرَافِعَهُ إِلَى هَؤُلاَءِ كَانَ بِمَنْزِلَةِ اَلَّذِينَ قَالَ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ أَ لَمْ تَرَ إِلَى اَلَّذِينَ يَزْعُمُونَ أَنَّهُمْ آمَنُوا بِمََا أُنْزِلَ إِلَيْكَ وَ مََا أُنْزِلَ مِنْ قَبْلِكَ‏ يُرِيدُونَ أَنْ يَتَحََاكَمُوا إِلَى اَلطََّاغُوتِ‏ وَ قَدْ أُمِرُوا أَنْ يَكْفُرُوا بِهِ‏ اَلْآيَةَ

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۴ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۵

حريز از ابو بصير از امام صادق عليه السّلام روايت كرده كه فرمود: هر گاه بين دو نفر بر سر حقّى دعوى بود و يكى از آن دو ديگرى را براى دادرسى و حل اختلاف نزد يكى از دانشمندان شيعه دعوت كرد تا حكم خدا را ميان آن دو جارى كند و دوستش سر باز زد و جز به حكم حاكم جور تن نداد اين شخص بمنزله همان كسانى مى‏باشد كه خداوند عزّ و جلّ در مورد ايشان فرمود: أَ لَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ يَزْعُمُونَ أَنَّهُمْ آمَنُوا بِما أُنْزِلَ إِلَيْكَ وَ ما أُنْزِلَ مِنْ قَبْلِكَ يُرِيدُونَ أَنْ يَتَحاكَمُوا إِلَى الطَّاغُوتِ وَ قَدْ أُمِرُوا أَنْ يَكْفُرُوا بِهِ الآية- نساء: ۵۹) يعنى: آيا نمى‏نگرى بكسانى كه مى‏پندارند كه به آنچه از جانب خداوند بسوى تو و پيشينيان تو، فرستاده شده است ايمان آورده‏اند، و در عين حال مى‏خواهند كه داورى را نزد حكّام جور برند و حال آنكه مأمور شده‏اند بدان طاغوت كافر باشند