روایت:الکافی جلد ۱ ش ۹۰۷

آدرس: الكافي، جلد ۱، كِتَابُ الْحُجَّة

عده من اصحابنا عن سعد بن عبد الله عن ايوب بن نوح قال :

قُلْتُ‏ لِأَبِي اَلْحَسَنِ اَلرِّضَا ع‏ إِنِّي أَرْجُو أَنْ تَكُونَ صَاحِبَ هَذَا اَلْأَمْرِ وَ أَنْ يَسُوقَهُ اَللَّهُ‏ إِلَيْكَ بِغَيْرِ سَيْفٍ فَقَدْ بُويِعَ لَكَ وَ ضُرِبَتِ اَلدَّرَاهِمُ بِاسْمِكَ فَقَالَ مَا مِنَّا أَحَدٌ اِخْتَلَفَتْ إِلَيْهِ اَلْكُتُبُ وَ أُشِيرَ إِلَيْهِ بِالْأَصَابِعِ وَ سُئِلَ عَنِ اَلْمَسَائِلِ وَ حُمِلَتْ إِلَيْهِ اَلْأَمْوَالُ إِلاَّ اُغْتِيلَ‏ أَوْ مَاتَ عَلَى فِرَاشِهِ‏ حَتَّى يَبْعَثَ اَللَّهُ لِهَذَا اَلْأَمْرِ غُلاَماً مِنَّا خَفِيَّ اَلْوِلاَدَةِ وَ اَلْمَنْشَإِ غَيْرَ خَفِيٍّ فِي نَسَبِهِ‏

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۲, ۵۷۹

ايوب بن نوح گويد: به ابو الحسن الرضا (ع) گفتم: من اميدوارم كه شما صاحب الامر باشيد و خدا بى‏شمشير و خونريزى امامت ظاهره را به شما عطا كند، زيرا با شما بيعت شده و به نام شما سكّه زدند، فرمود: كسى از ما ائمه نيست كه مرجع نامه‏ها گردد و انگشت نما شود و مرجع سؤالات باشد و به طور آشكار براى او سهم امام و اموال برند، جز آن كه ربوده شود و يا در بستر خود بميرد تا خدا براى امامت پسر بچه‏اى از ما را برانگيزد كه زايش و پايش او نهان است و نسب نژادش روشن.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۲, ۱۴۲

ايوب بن نوح گويد بحضرت رضا عليه السلام عرضكردم: من اميدوارم كه شما صاحب الامر باشيد، و خدا امر امامت را بدون شمشير و خونريزى بشما رساند، زيرا براى شما (بولايت عهدى مأمون) بيعت گرفته شده و بنام شما سكه زده‏اند، حضرت فرمود: هيچ كس از ما خاندان نيست كه مكاتبات داشته باشد و با انگشت بسويش اشاره كنند و از او مسأله بپرسند و اموال برايش برند، جز اينكه يا ترور شود و يا در بستر خود بميرد (يا با شمشير كشته شود و يا با زهر) تا زمانى كه خدا براى اين امر (امامت) كودكى را از ما خاندان مبعوث كند كه ولادت و وطن او نهانست ولى نسبت و دودمانش نهان نيست‏

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۲, ۱۸۵

چند نفر از اصحاب ما روايت كرده‏اند، كه از سعد بن عبداللَّه، از ايّوب بن نوح كه گفت: به خدمت ابوالحسن حضرت امام رضا عليه السلام عرض كردم كه: من اميدوارم كه تو صاحب اين امر باشى و خدا آن را بدون شمشير به سوى تو براند (كه بى‏جنگ، آن را به تو عطا فرمايد) زيرا كه با تو بيعت شده و درهم‏ها به نام تو سكّه زده‏اند. حضرت فرمود كه: «هيچ‏يك از ما نيست كه نامه‏ها به سوى او بيايد و برود و اشاره شود به سوى او به انگشتان (كه معروف و مشهور گردد) و او را از مسائل سؤال كنند و مال‏ها به سوى او برند، مگر آن‏كه ناگاه كشته شود از روى مكر و فريب، يا در رخت‏خواب خود بميرد، تا آن‏كه خدا بر انگيزد از براى اين امر، پسرى را كه از ما ولادت و موضع نشو و نماى او پنهان باشد، وليكن در نسب خويش پنهان نباشد».