الكهف ٢٣

از الکتاب
نسخهٔ تاریخ ‏۲۹ آبان ۱۳۹۲، ساعت ۰۶:۲۵ توسط 127.0.0.1 (بحث) (Edited by QRobot)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)


ترجمه

و هرگز در مورد کاری نگو: «من فردا آن را انجام می‌دهم»...

|و هيچ وقت در باره‌ى كارى مگوى كه فردا چنين مى‌كنم
و زنهار در مورد چيزى مگوى كه من آن را فردا انجام خواهم داد.
و تو هرگز درباره چیزی مگو که من این کار را فردا خواهم کرد.
و هرگز درباره چیزی مگو که من فردا آن را انجام می دهم،
هرگز مگوى: فردا چنين مى‌كنم،
و هرگز در هیچ کاری مگو که من فردا کننده آن هستم‌
و هيچ چيز و هيچ كارى را مگوى كه من فردا كننده‌ام آن را،
درباره‌ی هیچ چیز (بدون مقترن کردنِ سخن به مشیّت خدا) مگو که فردا آن را انجام می‌دهم.
و زنهار در مورد چیزی مگوی که من آن را محققاً فردا انجام خواهم داد.
و نگوی به چیزی که منم کننده آن فردا


الكهف ٢٢ آیه ٢٣ الكهف ٢٤
سوره : سوره الكهف
نزول :
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ٨
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«غَداً»: فردا. مراد آینده است.


تفسیر

نکات آیه

۱- خداوند، پیامبر را از قطعى دانستن انجام کارى در آینده، برحذر داشت. (و لاتقولنّ لشاْىء إنّى فاعل ذلک غدًا)

۲- اطمینان بر انجام هرگونه کارى، هر چند کوچک، در آینده معیّن، به صورت مطلق و قطعى، اطمینانى نادرست است. (و لاتقولنّ لشاْىء إنّى فاعل ذلک غدًا) «شىء» نکره اى است که به قرینه نهى، شامل هرگونه کارى - هر چند کوچک و حقیر - مى شود. «غداً» مى تواند در معناى حقیقى خود به کار رفته باشد که فرداى مشخص و معین است - که در برداشت، همین معنا، انعکاس یافته است - و مى تواند براى مطلق آینده باشد.

۳- وعده و تضمین انجام حتمى کارى در آینده، به اتکاى توان و امکانات خویش، مورد نهى أکید خداوند است. (و لاتقولنّ لشاْىء إنّى فاعل ذلک غدًا) «إلاّ أن یشاء اللّه» - در آیه بعد - گویاى این است که نهى «لاتقولنّ» در مورد اتکاى به توان خویش است.

۴- فراهم بودن همه شرایط ظاهرىِ انجام دادن یک عمل، تضمینى بر وقوع آن نخواهد بود. (و لاتقولنّ لشاْىء إنّى فاعل ذلک غدًا)

۵- حوادث آینده، از علم و قدرت قطعى انسان خارج است. (و لاتقولنّ لشاْىء إنّى فاعل ذلک غدًا)

۶- دین، داراى برنامه و آموزه هایى براى شیوه سخن گفتن و تصمیم گیرى انسان است. (و لاتقولنّ لشاْىء إنّى فاعل ذلک غدًا)

روایات و احادیث

۷- «عن أبى عبداللّه فى حدیث: حبس الوحى عنه - أى عن رسول اللّه(ص) - أربعین صباحاً لأنّه قال لقریش: «غداً أخبرکم بجواب مسائلکم» و لم یستثن فقال اللّه: «و لاتقولنّ لشىء إنّى فاعل ذلک غداً إلاّ أن یشاء اللّه» ; از امام صادق(ع) ضمن حدیثى نقل شده که: وحى، از رسول خدا(ص) چهل روز قطع شد; زیرا، به قریش فرمود: «فردا، پاسخ پرسش هاى شما را خواهم گفت.» و (مشیّت خدا را) استثنا نکرد (یعنى إن شاء اللّه نگفت) پس خداوند فرمود: و لاتقولنّ لشىء إنّى فاعل ذلک غداً إلاّ أن یشاء اللّه».[۱]

موضوعات مرتبط

  • اطمینان: اطمینان ناپسند ۲
  • انسان: انسان و آینده ۵; عجز انسان ۵; محدودیت علم انسان ۵; محدودیت قدرت انسان ۵
  • پیشگویى: نهى از پیشگویى ۱، ۳
  • تصمیم: روش تصمیم گیرى ۶
  • خدا: اهمیت مشیت خدا ۷; نواهى خدا ۱، ۳
  • دین: تعالیم دین ۶
  • سخن: روش سخن ۶
  • عمل: شرایط فعلیت عمل ۴
  • قطعى پندارى۲: نهى از قطعى پندارى۲ ۱، ۳، ۴
  • محمد(ص): نهى به محمد(ص) ۱

منابع

  1. ↑ تفسیر قمى، ج ۲، ص ۳۱ - ۳۴; نورالثقلین، ج ۳- ، ص ۲۶۴، ح ۲۹.
برگرفته از «https://www.alketab.org/index.php?title=الكهف_٢٣&oldid=10664»