يونس ٤٦

وَ إِمَّا نُرِيَنَّکَ‌ بَعْضَ‌ الَّذِي‌ نَعِدُهُمْ‌ أَوْ نَتَوَفَّيَنَّکَ‌ فَإِلَيْنَا مَرْجِعُهُمْ‌ ثُمَ‌ اللَّهُ‌ شَهِيدٌ عَلَى‌ مَا يَفْعَلُونَ‌

ترجمه

اگر ما، پاره‌ای از مجازاتهایی را که به آنها وعده داده‌ایم، (در حال حیات تو (به تو نشان دهیم، و یا) پیش از آنکه گرفتار عذاب شوند،) تو را از دنیا ببریم، در هر حال، بازگشتشان به سوی ماست؛ سپس خداوند بر آنچه آنها انجام می‌دادند گواه است!

|و اگر پاره‌اى از آنچه را كه به آنها وعده مى‌دهيم به تو نشان دهيم يا تو را بميرانيم، در هر صورت بازگشتشان به سوى ماست، پس [بدانند كه‌] خدا بر آنچه مى‌كنند ناظر است

و اگر پاره‌اى از آنچه را كه به آنان وعده مى‌دهيم به تو بنمايانيم، يا تو را بميرانيم [در هر دو صورت‌] بازگشتشان به سوى ماست. سپس خدا بر آنچه مى‌كنند گواه است.

و اگر ما بعضی از عقاب آن منکران را که وعده کردیم (در حیات دنیا) به تو نشان دهیم یا (به تأخیر افکنده و پیشتر از عقاب آنها) قبض روح تو کنیم باز بازگشت آنان در قیامت به سوی ماست، آن گاه خدا بر اعمال آنها گواه و آگاه است.

اگر پاره ای از عذاب هایی را که [به سبب کفرشان] به آنان وعده می دهیم، به تو نشان دهیم [می بینی که عذابی سخت و دردناک است] یا اگر [پیش از آنکه عذاب آنان را به تو نشان دهیم] تو را قبض روح کنیم [اندوه مخور که در قیامت، عذابشان را خواهی دید] پس بازگشتشان به سوی ماست؛ آن گاه خدا بر آنچه انجام می دهند، گواه است.

يا پاره‌اى از چيزهايى را كه به آنها وعده داده‌ايم به تو مى‌نمايانيم يا تو را مى‌ميرانيم. بازگشت همه‌شان به نزد ماست و خدا به هر كارى كه مى‌كنند ناظر است.

و اگر بخشی از آنچه به ایشان وعده داده‌ایم، به تو بنمایانیم، یا جان تو را [پیش از آن‌] بگیریم، بدان که بازگشت آنان به سوی ماست، آنگاه خداوند خود گواه بر کار و کردار آنان است‌

و اگر برخى از آنچه به آنان- منكران- وعده مى‌دهيم- از عذاب- به تو بنماييم يا تو را [پيش از كيفر آنان‌] برگيريم- بميرانيم-، به هر حال بازگشتشان به سوى ماست وانگهى خدا بر آنچه مى‌كنند گواه است.

(ای پیغمبر!) اگر ما پاره‌ای از آنچه بدیشان وعده داده‌ایم، (از قبیل: پیروزی تو بر آنان، و رساندن عذاب بدیشان، در حال حیات) به تو نشان دهیم، یا این که تو را بمیرانیم (پیش از آن که انجام همه‌ی این وعده‌ها را ببینی، در هر حال برای حساب و کتاب در روز قیامت) آنان به سوی ما برمی‌گردند، و خدا از آنچه می‌کنند مطّلع و آگاه است.

و اگر ما بی‌گمان پاره‌ای از آنچه را که به آنان وعده می‌دهیم، به تو می‌نمایانیم، یا تو را بی‌چون بمیرانیم، (در هر دو صورت) بازگشتشان تنها سوی ماست. سپس خدا بر آنچه می‌کنند گواه است.

و اگر بنمایانیم تو را پاره‌ای از آنچه بدیشان وعده دهیم یا دریابیمت (بمیرانیمت) پس بسوی ما است بازگشت ایشان سپس خدا گواه است بر آنچه می‌کنند

يونس ٤٥	آیه ٤٦	يونس ٤٧
سوره : سوره يونس نزول : اطلاعات آماری تعداد کلمات : ١٦ تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«شَهِیدٌ»: مطّلع و آگاه (نگا: آل‌عمران / ، مائده / انعام / ).

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

هُوَ اللَّهُ‌ الَّذِي‌ لاَ إِلٰهَ‌... (۰)

تفسیر

• آيات ۵۶ - ۴۶، سوره يونس
• سنت الهى مبنى بر فرستادن رسول براى همه امم و قضاء به حق وعدل در بين مصدقين و مكذبين و نجات دادن گروهاول و عذاب و هلاك كردن گروه دوم
• امت ها همچون افراد اجل و پايانى دارند و امم پيشين بعد ازارسال رسل و پيدايش اختلاف در ميان مردم ، با قضاء الهى معذب و منقرض شده اند
• اين پندار غلط و خرافى كه عذاب دنيوى از امت اسلام برداشته شده با منطق اسلامسازگار نيست
• سرزنش آنهايى كه از روى استهزاء شتاب درنزول عذاب را درخواست كردند
• سلطنت و مالكيت خداى تعالى قابلمقايسه با سلطنت هاى اعتبارى ظاهرى افراد انسان نيست و وجود مانع و رادع از تحقق ارادهحق متعال ، معقول نيست
• قول خداى تعالى و وعده او همان فعل محقق او است وقابل تخلف و ترديد نمى باشد (ان وعداللّه حق )
• بحث روايتى
• (دو روايت در ذيل آيات گذشته مربوط به عذاب )

• تفسیر آیات

• تفسیر آیات

• تفسیر آیات

نکات آیه

۱ - خداوند، مشرکان را کراراً به عذاب استیصال تهدید کرده بود. (و إما نرینک بعض الذى نعدهم) «نعد» فعل مضارع است و دلالت بر استمرار مى کند و نیز مشتق از «وعد» است و «وعد» هم در خیر استعمال مى شود و هم در شر. در این جا چون ضمیر «هم» به مشرکان بر مى گردد براى شر و تهدید است.

۲ - پیامبر اکرم (ص) با اضطراب و نگرانى چشم به راه نزول عذاب از جانب خداوند بر مشرکان بود. (و إما نرینک بعض الذى نعدهم أو نتوفینک فإلینا مرجعهم) آیه شریفه در مقام دلدارى دادن به پیامبر اکرم (ص) است و این، از وجود نوعى نگرانى و ناراحتى در آن حضرت حکایت مى کند.

۳ - مشرکان، کافران و دین ستیزان، چون از بازگشت به سوى خدا و گرفتار شدن به عذاب جهنم مفرّى ندارند، مهلت دادن خداوند به آنان نباید نگران کننده باشد. (و إما نرینک بعض الذى نعدهم أو نتوفینک فإلینا مرجعهم)

۴ - مرگ، دریافت کامل حقیقت آدمى است. (أو نتوفینک) «توفى» به معناى أخذ و دریافت تمام و کامل شىء است (لسان العرب).

۵ - نزول عذاب استیصال، پس از رحلت پیامبر اکرم (ص) براى جوامعى که استحقاق آن را دارند، همواره ممکن است. (أو نتوفینک فإلینا مرجعهم)

۶ - تأخیر افتادن عذاب کافران نه به سود آنان بلکه باعث تشدید عذاب اخروى آنان خواهد شد. (ثم اللّه شهید على ما یفعلون) همان گونه که تأخیر عذاب باعث نگرانى پیامبر اکرم (ص) بود، براى کافران نیز - به قرینه آیه بعد (یقولون متى هذا الوعد) - دستاویز قرار گرفته بود تا به استهزاى مؤمنان بپردازند، از این رو جمله «ثم اللّه شهید على ما یفعلون» (خداوند پس از ستاندن جان تو، به دقت تمام اعمال آنان را زیر نظر دارد)، چنان که در برداشت فوق آمده، مى تواند بیانگر حکمت تأخیر عذاب باشد.

۷ - خداوند، بر تمام اعمال مردم شاهد و گواه است. (ثم اللّه شهید على ما یفعلون)

موضوعات مرتبط

• خدا: تهدیدهاى خدا ۱; گواهى خدا ۷
• دین: مهلت به دشمنان دین ۳
• عذاب: امکان عذاب استیصال ۵; عذاب استیصال پس از محمّد (ص) ۵; عوامل تشدید عذاب اخروى ۶
• عمل: گواهان عمل ۷
• کافران: آثار تأخیر عذاب کافران ۶; عذاب اخروى کافران ۶; مهلت به کافران ۳
• محمّد (ص): محمّد (ص) و مشرکان ۲; نگرانى محمّد (ص) ۲
• مرگ: حقیقت مرگ ۴
• مشرکان: تهدید مشرکان ۱; عذاب استیصال مشرکان ۱; عذاب مشرکان ۲; مهلت به مشرکان ۳