نتایج جستجو

إن یمسسک اللّه بضر فلا کاشف له إلا هو و إن یمسسک بخیر فهو على کل شىء قدیر) اتکا: ى به خدا ۱۲ توحید: عبادى ۵ ; زمینه توحید ۷ خدا: احسان خدا ۲، ۴، ۶، ۷ ; اختصاصات

تعلیل براى «فاستعذ بالله ...» است - استفاده گردید. ۵- مؤمنان غافل از توکل و اتکا بر خدا، در معرض تسلط شیطانند. (إنه لیس له سلطن على الذین ءامنوا و على ربّهم

لانصیر) نفى مطلق غیرخدا براى ولایت و یاورى، مبتنى بر وجود خصلت یارطلبى و اتکا به ولىّ برتر است. آخرت: بى یاورى در آخرت ۴; ولایت در آخرت ۵ آسمان: حاکم آسمان

حضرت را مبرّا از گمراهى دانسته است. ۴ - گذشته زندگى هر فرد، از ملاک هاى قابل اتکا در داورى نسبت به آینده وى * (و ما ینطق عن الهوى) برداشت یاد شده بنابراین

محرومیت یک نوع خیر و برکت است، و گر نه روشن است که کاهنان در عصر جاهلیت با اتکا به همین مسأله استراق سمع سهم بزرگی در گمراه ساختن مردم داشتند. تفسیر آیات

«ألاّتتخذوا» براى تفسیر عبارت «جعلناه هدًى لبنى إسرائیل» است و توحید و عدم اتکا به غیر خدا را مظهر و مصداق هدایت معرفى مى کند. بنابراین موّحد، شخص هدایت

الإثم و الفوحش) ۲ - پرهیز از بدى ها و گناهان کبیره، نمود و نشانه ایمان و اتکا به خداوند (للذین ءامنوا و على ربّهم یتوکّلون . و الذین یجتنبون) ۳ - مجادله

(ثمّ أرسلنا رسلنا تترا) آمدن پى در پى پیامبران نشانگر آن است که بشر تنها با اتکا به دانش و اندیشه خود قادر به پیمودن راه هدایت نیست. ۳ - حق ستیزى و سرکشى

ربهم یتوکلون) ۷- باور به توحید ربوبى وادارکننده آدمى به توکل بر خدا و عدم اتکا به غیر او (و على ربهم یتوکلون) کلمه «ربهم» علاوه بر بیان این معنا که مؤمنان

جامعه دینى (و أمرهم شورى بینهم) ۱۰ - غیرمؤمنان، نباید در امر مشورت، مورد اتکا و اعتماد مسلمانان قرار گیرند. (و أمرهم شورى بینهم) ذکر «بینهم» نشانگر آن

به او رهنمود بدهد که نیاز یاد شده در کجا برآورده مى شود. ۱۴ - لازم است که اتکا و توجه انسان، تنها به ولایت و نصرت الهى باشد. (ما لکم من دونه من ولىّ و لاشفیع

نیازمند امداد خدا در تنگناها (قل ربّ احکم بالحقّ و ربّنا الرحمن المستعان) ۹- اتکا و اتکال پیامبر(ص) به پروردگار بخشنده در برابر تهدیدها، رجزخوانى ها و نسبت هاى

ذات خویش. (اللّه لا اله الاّ هو الحىّ القیّوم) قیوم به کسى گویند که: بدون اتّکا به غیر، پایدار باشد. (روح المعانى) حصر در برداشت فوق، بنابراین اساس است که

یوسف(ع) تحقق امور را به مشیت خداوند مى دانست و در عین قدرت و مکنت ، به او اتکا داشت. (ادخلوا مصر إن شاء الله ءامنین) ۱۵- قدرتمندان و حاکمان نباید از مشیّت

نکته مذکور باشد. ۲۰ - لازم است که به دلایل متقن عقلى و وحى و کتاب آسمانى، اتکا شود. (یجدل فى اللّه بغیر علم و لا هدًى و لا کتب منیر) به قرینه «هدًى» و «کتاب»

(أفتتّخذونه و ذرّیّته أولیاء من دونى) ۲۲- ولایت الهى، تنها ولایت شایسته پذیرش و اتکا است. (أفتتّخذونه و ذرّیّته أولیاء من دونى) ۲۳- تمرد شیطان از سجده بر آدم،

إلاّ کذبًا) ۱۰- روى آوردن به عقاید بى اساس و دور از حقیقت و واقعیت، پى آمد اتّکا به روش هاى غیرعالمانه است. (ما لهم به من علم و لا لأبائهم ... إن یقولون إلاّ