روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۲۳۹۷
آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۱، أَبْوَابُ الصَّلَاةِ وَ حُدُودِهَا-بَابُ الْقِبْلَة
و قال في حديث اخر ذكره له :
من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۲۳۹۶ | حدیث | من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۲۳۹۸ | |||||||||||||
|
ترجمه
محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۱ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۴۲۳
و باز در حديث ديگرى زراره گويد كه آن حضرت ضمن احكامى چند كه براى او ذكر كرده بود فرمود: پس روى خود را بسوى قبله كن و از قبله روى خويش را مگردان كه اين كار نمازت را تباه سازد، همانا خداوند عزّ و جلّ در باره نماز واجب به پيامبر خود صلّى اللَّه عليه و آله ميفرمايد: فَوَلِّ وَجْهَكَ شَطْرَ الْمَسْجِدِ الْحَرامِ وَ حَيْثُ ما كُنْتُمْ فَوَلُّوا وُجُوهَكُمْ شَطْرَهُ»* (يعنى: اى پيامبر بهنگام نماز روى خود را به جانب مسجد الحرام گردان، و شما اى امّت محمّد هر كجا هستيد روى خويش بدان جانب كنيد) پس راست بايست زيرا رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله فرمود: «هر كس بهنگام نماز پشت خود را راست و مستقيم نگيرد او را نماز نيست يا نماز او نماز درست نيست، و چشم خود را در برابر خداوند عزّ و جلّ و براى رضاى او از سر مذلّت فرو انداز و آن را به جانب آسمان بلند نكن و بايد نظرت به روبرويت و در موضع سجودت باشد.