الأنبياء ١٤
ترجمه
| الأنبياء ١٣ | آیه ١٤ | الأنبياء ١٥ | ||||||||||||||
| ||||||||||||||||
معنی کلمات و عبارات
«یَا وَیْلَنَا»: ای وای بر ما! ترکیبی است که به هنگام افسوس خوردن و پشیمانی بردن گفته میشود.
آیات مرتبط (تعداد ریشههای مشترک)
تفسیر
- آيات ۱ - ۱۵ سوره انبياء
- غرض و مفاد كلى سوره مباركه انبياء
- معناى نزديك شدن حساب -قيامت -به مردم (اقترب للناس حسابهم )
- وجوهى كه درباره جمع بين غفلت (كه متضمن عدم توجه است ) و اعراض (كه مستلزم توجه است ) در جمله : ((و هم فى غفلة معرضون (( گفته شده است
- گفتارى پيرامون معناى حدوث و قدم كلام (در ذيل آيه :((و ما ياءتيهم من ذكر من ربهم محدث ...((
- تجزيه و تحليل حقيقت و واقعيت ((كلام -سخن (( و بيان اينكه قديم بودن كلام متصورنيست
- آيا كلام از جهت كلام بودن ، فعل متكم است يا صفت او يا هيچكدام ؟
- اشاره به معنايى ديگر براى كلام از جهت اينكه مكنونات ضماير را كشف مى كند
- بيان اينكه بحث درباره حدوث و قدم قرآن بى مورد بوده است
- نقل سخنان و افترائات مكذبان پيامبر اكرم (صلى الله عليه و آله ) در تكذيب و انكار آنحضرت (صلى الله عليه و آله )
- ترقى درجه به درجه افترائات كفار عليه پيامبر اسلام (ص )
- پاسخ خداوند به احتجاج مشركين بر نفى نبوت به بشر بودن پيامبر(ص )
- انحلال آيه شريفه به دو حجت حلى و نقضى
- مقصود از ((ذكر(( و ((اهل ذكر(( در (فسئلوااهل الذكر)
- بحث روايتى (حديثى از امام رضا عليه السلام درباره حادث و قديم بودن كلام خدا
- مقصود از اهل الذكر در آيه (فسئلوا اهل الذكر)اهل بيت عليهم السلام است
نکات آیه
۱- رفاه زدگان جوامع ستم پیشه، به ظلم و ستم خویش پس از احساس عذاب الهى اعتراف مى کنند. (فلمّا أحسّوا بأسنا ... قالوا یویلنا إنّا کنّا ظلمین )
۲- مرفهان ستمگر، با مشاهده عذاب الهى در حسرت و ندامت فرو مى روند. (فلمّا أحسّوا بأسنا ... قالوا یویلنا إنّا کنّا ظلمین )
۳- توجه انسان به حقایق و پشیمانى از عملکرد خویش، به هنگام گرفتارى مهلک و مشاهده عذاب الهى (فلمّا أحسّوا بأسنا ... قالوا یویلنا إنّا کنّا ظلمین ) برداشت یاد شده مبتنى براین است که جمله «قالوا یا ویلنا...» استئنافیه و بیان براى جمله «فلمّا أحسّوا بأسنا...» باشد; یعنى، وقتى عذاب ما را احساس کنند، به گناه خویش اذعان و بر حقیقت امر اعتراف مى کنند. بنابراین احساس عذاب و مشاهده گرفتارى مهلک، موجب توجه آدمى به حقایق و اعتراف به آن است.
۴- رفاه زدگان و خوشگذرانان جوامع، ظالم و ستمگراند. (قریة کانت ظالمة ... ما أُترفتم فیه ... إنّا کنّا ظلمین )
۵- ظلم مستمر، عامل نابودى و نزول عذاب الهى (فلمّا أحسّوا بأسنا ... قالوا یویلنا إنّا کنّا ظلمین )
موضوعات مرتبط
- اقرار: اقرار به ظلم ۱
- پشیمانى: عوامل پشیمانى ۳
- تنبه: عوامل تنبه ۳
- خوشگذرانان: ظلم خوشگذرانان ۴
- ظالمان :۴ اقرار ظالمان ۱; حسرت ظالمان ۲; ظالمان هنگام عذاب ۱، ۲
- ظلم: آثار ظلم ۵
- عذاب: آثار ابتلا به عذاب ۳; آثار رؤیت عذاب ۳; پشیمانى هنگام عذاب ۱; عوامل عذاب ۵
- مرفهان: اقرار مرفهان ۱; پشیمانى مرفهان ۲; حسرت مرفهان ۲; ظلم مرفهان ۴; مرفهان هنگام عذاب ۱، ۲