النحل ٣٨

از الکتاب
نسخهٔ تاریخ ‏۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۴:۵۷ توسط 127.0.0.1 (بحث) (افزودن سال نزول)


ترجمه

آنها سوگندهای شدید به خدا یاد کردند که: «هرگز خداوند کسی را که می‌میرد، برنمی‌انگیزد!» آری، این وعده قطعی خداست (که همه مردگان را برای جزا بازمی‌گرداند)؛ ولی بیشتر مردم نمی‌دانند!

|و به خدا قسم خوردند، قسم‌هاى مؤكد كه هر كس بميرد خدا زنده‌اش نمى‌كند. چرا [زنده مى‌كند] و اين وعده‌ى حقى است كه بر عهده‌ى اوست ولى بيشتر مردم نمى‌دانند
و با سخت‌ترين سوگندهايشان بخدا سوگند ياد كردند كه خدا كسى را كه مى‌ميرد بر نخواهد انگيخت. آرى، [انجام‌] اين وعده بر او حق است، ليكن بيشتر مردم نمى‌دانند.
و کافران با مبالغه و تأکید کامل به خدا قسم یاد می‌کنند که هرگز کسی که مرد خدا او را زنده نخواهد کرد (و قیامتی وجود نخواهد داشت) چرا، البته قیامت وعده حتمی خداست و لیکن اکثر مردم از آن آگاه نیستند.
با سخت ترین سوگندهایشان به خدا سوگند یاد کردند که خدا کسانی را که می میرند، برنمی انگیزد!! آری، [با قدرت بی نهایتش برمی انگیزد] این وعده حقّی بر عهده اوست، ولی بیشتر مردم نمی دانند [و به علت نادانی و جهلشان انکار می کنند.]
تا آنجا كه مى‌توانستند به خدا قسم خوردند، كه خدا كسانى را كه مى‌ميرند به رستاخيز زنده نمى‌كند. آرى اين وعده‌اى است كه انجام دادن آن بر عهده اوست، ولى بيشتر مردم نمى‌دانند.
و سخت‌ترین سوگندهایشان را به نام خدا می‌خوردند که خداوند کسانی را که مرده‌اند، از نو زنده نخواهد کرد، آری [خواهد کرد]، این است وعده‌ای که به حق بر عهده اوست، ولی بیشترینه مردم نمی‌دانند
و به خدا سوگند خوردند، سوگندهاى سخت، كه خدا آن كس را كه بميرد بر نيانگيزد. آرى، [بر انگيختن و رستاخيز] وعده‌اى است راست و درست بر او [كه آن را وفا مى‌كند]، و ليكن بيشتر مردم نمى‌دانند
(کافران علاوه بر شِرْکشان) مؤکّدانه به خدا سوگند یاد می‌کنند که خداوند هرگز کسی را که می‌میرد زنده نمی‌گرداند. خیر! (چنین نیست که می‌گویند، بلکه خداوند همه‌ی مردگان را دوباره زنده می‌کند، و این) وعده‌ی قطعی خدا است، و لیکن بیشتر مردمان نمی‌دانند (که زنده‌گرداندن برای قدرت خدا چیزی نیست و همان گونه که قبلاً به انسانها جان بخشیده است، پس از مرگ نیز دوباره جان به پیکرشان می‌دمد).
و با پربارترین سوگندهایشان به خدا سوگند یاد کردند که «خدا کسی را که می‌میرد بر نخواهد انگیخت.» آری، این وعده(ی انگیختن) بر او حقی است (ربانی)، ولی بیشتر مردم نمی‌دانند.
و سوگند آوردند به خدا سخت‌ترین سوگندهای خویش که نیانگیزد خدا آن را که می‌میرد نه چنین است بلکه وعده‌ای است بر او حق و لیکن بیشتر مردم نمی‌دانند


النحل ٣٧ آیه ٣٨ النحل ٣٩
سوره : سوره النحل
نزول : ٢ هجرت
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ٢٠
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«أَقْسَمُوا»: سوگند خورده‌اند. «جَهْدَ أَیْمانِهِمْ»: در حالی که با تمام قدرت و بسیار مؤکّدانه سوگند یاد می‌کنند. جَهْد مصدر و به معنی (جاهِدینَ) است و حال بشمار است (نگا: مائده / ، انعام / . «وَعْداً عَلَیْهِ حَقّاً»: خداوند آن را مؤکّدانه وعده داده است و قاطعانه بر خود واجب گردانده است. (وَعْداً) و (حَقّاً) مفعول مطلق فعل محذوف می‌باشند و تقدیر چنین است: وَعَدَ اللهُ ذلِکَ وَعْداً وَ حَقَّهُ حَقّاً. یا این که (حَقّاً) صفت (وَعْداً) است و معنی چنین می‌شود: خداوند وعده راستین آن را مؤکّدانه داده است (نگا: توبه / .

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

تفسیر

نکات آیه

۱- سوگند مشرکان به خدا، براى مورد انکار قرار دادن حیات اخروى انسانها (و أقسموا بالله جهد أیمنهم لایبعث الله من یموت)

۲- مشرکان مکه، معتقد به وجود خداوند بودند. (و أقسموا بالله جهد أیمنهم)

۳- سوگند به خداوند، امرى رایج در بین مردم در صدراسلام (و أقسموا بالله جهد أیمنهم)

۴- جد و جهد مشرکان براى مورد انکار قرار دادن احیاى مجدد انسانها پس از مرگ (و أقسموا بالله جهد أیمنهم لایبعث الله من یموت) «جهد» مفعول مطلق نوعى براى فعل محذوف است که براى تأکید انجام فعل مى باشد. و نیز جمع آورده شدن «أیمان» (سوگندها) مى تواند مؤید برداشت فوق باشد.

۵- مشرکان مکه، حیات را به دست خداوند مى دانستند. (و أقسموا بالله ... لایبعث الله من یموت)

۶- منکران معاد، بر این پندار بودند که خداوند خود، انسانهاى مرده را زنده نمى کند. (و أقسموا بالله ... لایبعث الله من یموت)

۷- مشرکان مکه، مبعوث شدن انسان زوال پذیر را براى نبوت، قبول نداشتند. * (و أقسموا بالله جهد أیمنهم لایبعث الله من یموت) به قرینه آیات قبل - که درباره بعثت انبیا و مورد انکار قرار گرفتن آن از سوى مشرکان بود - احتمال دارد مراد آیه نکته یاد شده باشد; یعنى، منظور از «یبعث» برانگیختن براى نبوت باشد نه حشر اخروى.

۸- وعده قطعى و تخلف ناپذیر خداوند به حیات مجدد انسانها پس از مرگ (لایبعث الله ... بلى وعدًا علیه حقًّا) «وعداً» و «حقّاً» مفعول مطلق براى فعلهاى محذوف مى باشند و دلالت بر تأکید مى کنند. بنابراین معناى «بلى وعداً علیه حقّاً» چنین مى شود: آرى خبر رستاخیز انسانها، وعده اى است حق و باطل در آن راه ندارد.

۹- اکثریت انسانها، از قدرت خداوند در احیاى مجدد انسانها ناآگاهند. (بلى وعدًا علیه حقًّا و لکنّ أکثر الناس لایعلمون) ممکن است به قرینهء تناسب موضوع - که انکار و اثبات معاد است - متعلق «لایعلمون» قدرت خداوند بر احیاى مجدد انسانها باشد.

۱۰- اکثر مشرکان مکه، از قدرت خداوند بر احیاى مجدد انسانها بى خبر بودند. (بلى وعدًا علیه حقًّا و لکنّ أکثر الناس لایعلمون) برداشت فوق، بر اساس این نکته است که «ال» در «الناس» عهد ذکرى بوده و مراد از آن مشرکانى باشند که در آیات قبل از آنها سخن به میان آمده است.

۱۱- انکار رستاخیز و معاد، برخاسته از جهل و ناآگاهى است. (بلى وعدًا علیه حقًّا و لکنّ أکثر الناس لایعلمون)

۱۲- جهل و نادانى، عامل انکار حقایق (و أقسموا بالله ... لایبعث الله من یموت بلى وعدًا علیه حقًّا و لکنّ أکثر الناس لایعلمون)

۱۳- اکثریت انسانها، درباره حقیقت معاد چیزى نمى دانند. (و لکنّ أکثر الناس لایعلمون) احتمال دارد مفعول به «لایعلمون»، «شیئاً» محذوف باشد و بنابراین نکته یاد شده قابل استفاده است.

موضوعات مرتبط

  • اکثریت: جهل اکثریت ۹، ۱۳
  • انسان: جهل انسان ها ۹، ۱۳
  • جهل: آثار جهل ۱۱، ۱۲
  • حقایق: عوامل تکذیب حقایق ۱۲
  • حیات: مکذبان حیات اخروى ۱; منشأ حیات ۵
  • خدا: جهل به قدرت خدا ۹، ۱۰; حتمیت وعده هاى خدا ۸; نقش خدا ۶
  • سوگند: سوگند به خدا ۱; سوگند به خدا در صدراسلام ۳
  • مردگان: تکذیب احیاى اخروی مردگان ۴، ۶; جهل به احیاى اخروی مردگان ۹، ۱۰; حتمیت احیاى اخروی مردگان ۸
  • مشرکان: تلاش مشرکان ۴; توطئه مشرکان ۴; سوگند مشرکان ۱; عقیده مشرکان ۵
  • مشرکان مکه: بینش مشرکان مکه ۷; جهل اکثریت مشرکان مکه ۱۰; خداشناسى مشرکان مکه ۲; عقیده مشرکان مکه ۲; مشرکان مکه و نبوت ۷
  • معاد: بینش مکذبان معاد ۶; جاهلان به معاد ۹، ۱۰، ۱۳; حتمیت معاد ۸; مکذبان معاد ۴; منشأ تکذیب معاد ۱۱
  • نبوت: شرایط نبوت ۷; مکذبان نبوت بشر ۷

منابع