العنكبوت ٥١

از الکتاب
نسخهٔ تاریخ ‏۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۵:۱۲ توسط 127.0.0.1 (بحث) (افزودن سال نزول)


ترجمه

آیا برای آنان کافی نیست که این کتاب را بر تو نازل کردیم که پیوسته بر آنها تلاوت می‌شود؟! در این، رحمت و تذکّری است برای کسانی که ایمان می‌آورند (و این معجزه بسیار واضحی است).

|آيا ايشان را كافى نيست كه اين كتاب را كه بر آنها تلاوت مى‌شود بر تو نازل كرديم؟ بى‌گمان در اين [كار] براى مردمى كه ايمان مى‌آورند رحمت و يادآورى است
آيا براى ايشان بس نيست كه اين كتاب را كه بر آنان خوانده مى‌شود بر تو فرو فرستاديم؟ در حقيقت، در اين [كار] براى مردمى كه ايمان دارند، رحمت و يادآورى است.
آیا اینان را (که تقاضای معجزه می‌کنند) این معجزه کفایت نکرد که چنین کتاب بزرگ را که بر آنان تلاوت می‌شود ما بر تو فرستادیم؟ و همانا در آن برای اهل ایمان البته رحمت و یاد آوری و پندی خواهد بود.
آیا [در قرآن عیب و نقصی می یابند؟ و] برای آنان کافی نبوده است که ما این کتاب را که [همواره] بر آنان خوانده می شود بر تو نازل کردیم؟! همانا در این کتاب رحمتی است [ویژه و مایه یادآوری] و پندی برای مردمی که ایمان می آورند.
آيا آنان را بسنده نيست كه بر تو كتاب فرستاده‌ايم و بر آنها خوانده مى‌شود. در اين كتاب براى مؤمنان رحمت و اندرز است.
آیا برای ایشان کافی نیست که ما بر تو کتاب آسمانی را فرو فرستادیم که بر آنان خوانده می‌شود، بی‌گمان در این امر رحمت و پندآموزی برای اهل ایمان است‌
آيا آنان را بسنده نيست كه اين كتاب را كه بر آنها خوانده مى‌شود بر تو فرو فرستاده‌ايم؟ هر آينه در اين [كتاب‌] بخشايشى و يادكرد و پندى است براى مردمى كه ايمان آورند.
آیا همین اندازه برای آنان کافی و بسنده نیست که ما این کتاب را بر تو نازل کرده‌ایم و پیوسته بر آنان خوانده می‌شود (و دائماً در طی قرون و اعصار، همگان را به مبارزه می‌خواند و معجزه‌ی جاویدان یزدان می‌ماند؟) مسلّماً در (نزول) این (کتاب) رحمت بزرگی (در حق بندگان) و تذکّر سترگی است (برای کسانی که درهای قلب خود را به روی حقیقت می‌گشایند).
آیا و ایشان را بس نبود که این کتاب را (که) بر آنان خوانده می‌شود به‌راستی بر تو فرو فرستادیم‌؟ به‌درستی در این (کار پرمقدار) برای مردمانی که ایمان می‌آورند، به‌راستی رحمت و یادواره‌ای است.
آیا پس نشد ایشان را که فرستادیم بر تو کتاب را خوانده می‌شود بر ایشان همانا در این است رحمت و یادآوردنی برای گروهی که ایمان آرند


العنكبوت ٥٠ آیه ٥١ العنكبوت ٥٢
سوره : سوره العنكبوت
نزول : ١٠ بعثت
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ١٨
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«یُتْلی عَلَیْهِمْ»: بر آنان تلاوت می‌شود. مراد این است که قرآن معجزه جاویدان است و برای صحّت و سقم آن می‌توان پیوسته آن را دید و آزمود. دیگر همانند معجزات حسّی پیشنهادی شما گذرا و ناپایدار نیست. «فِی ذلِکَ»: در نزول قرآن. «لَرَحْمَةً»: رحمت است و مردمان را از ضلالت می‌رهاند و به سعادت می‌رساند. «ذِکْری»: یادآوری اعجاز قرآنی و درسهای آسمانی.

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

تفسیر

نکات آیه

۱ - قرآن، معجزه اى کفایت کننده براى خواستاران معجزه است. (قالوا لولا أنزل علیه ءایت ... أَوَلم یکفهم أنّا أنزلنا علیک الکتب) استفهام در «أَوَلم» انکارى است.

۲ - قرآن، از سوى خداوند، بر پیامبر(ص) نازل شده است. (أَوَلم یکفهم أنّا أنزلنا علیک الکتب)

۳ - قرآن، پیش از نزول آخرین آیات اش، کتاب نامیده شده است. (أنّا أنزلنا علیک الکتب)

۴ - تأکید خداوند، بر استمرار نزول قرآن تا آخرین آیات اش بر پیامبر(ص) (أنّا أنزلنا علیک الکتب) با توجه به نزول تدریجى قرآن در طول بیست و سه سال; تعبیر «أنّا أنزلنا علیک الکتاب» در مکه، با آوردن فعل ماضى (أنزلنا) در واقع، وعده اى است که خداوند، درباره نزول قرآن بر پیامبر(ص) تا آخرین آیات اش داده است.

۵ - قرآن، براى اثبات حقّانیت نبوّت پیامبر(ص) از هر معجزه دیگرى برتر است. (قالوا لولا أنزل علیه ءایت ... أَوَلم یکفهم أنّا أنزلنا علیک الکتب) «کفایة» رسیدن به حدّى است که نیاز بر طرف شود و با توجه به این که معجزه، براى اثبات حقانیت است، نزول قرآن، به جاى هر معجزه دیگرى و اعلام کافى بودن آن، حکایت از حقیقت بالا مى کند.

۶ - خداوند، با وجود اعجاز قرآن، معجزه هاى حسّى درخواستى مشرکان را برآورده نکرد.    و قالوا لولا أنزل علیه ءایت من ربّه قل إنّما الأیت عند اللّه ... أَوَلم یکفهم أنّا أنزلنا علیک الکتب

۷ - برترى اعجاز قرآن بر معجزات حسّى، در این است که قرآن، داراى معارفى است و مردم با خواندن آن، بر آن معارف، آگاه مى شوند. (أَوَلم یکفهم أنّا أنزلنا علیک الکتب یتلى علیهم)

۸ - خداوند، از ماندگارى قرآن در میان مردم و خوانده شدن اش بر آنان، خبر داده است. (أنّا أنزلنا علیک الکتب یتلى علیهم) فعل مضارع «یتلى» دلالت بر استمرار مى کند و تعیین نشدن فاعل آن نیز، نکته یاد شده را تأیید مى کند.

۹ - نزول قرآن بر پیامبر(ص)، مظهر رحمت ویژه خداوند است. (أنا أنزلنا علیک الکتب ... إنّ فى ذلک لرحمة) «ذالک» اشاره به نزول قرآن دارد و نکره بودن واژه «رحمت» (لرحمة) بر عظمت و خصوصیت آن دلالت مى کند.

۱۰ - قرآن، کتاب یادآورى و پندآموزى است. (أنّا أنزلنا علیک الکتب ... إنّ فى ذلک لرحمة و ذکرى)

۱۱ - مؤمنان، از رحمت و پندآموز بودن قرآن، بهره مى برند. (إنّ فى ذلک لرحمة و ذکرى لقوم یؤمنون)

۱۲ - قرآن، اگرچه براى همه مردم است، اما بهره گیرى از آن، شرایط و شایستگى خاص مى طلبد. (أنّا أنزلنا علیک الکتب یتلى علیهم إنّ فى ذلک لرحمة...لقوم یؤمنون)

موضوعات مرتبط

  • خدا: نشانه هاى رحمت خدا ۹
  • علم: زمینه علم ۷
  • قرآن: استفاده از قرآن ۱۱; اعجاز قرآن ۱، ۵، ۶، ۷; پیشگوییهاى قرآن ۸; تاریخ قرآن ۳; تعالیم قرآن ۷; جاودانگى قرآن ۸; ذکر بودن قرآن ۱۰; رحمت قرآن ۱۱; شرایط استفاده از قرآن ۱۲; عبرت از قرآن ۱۱; عمومیت قرآن ۱۲; کتاب بودن قرآن ۳; منشأ قرآن ۲; نزول قرآن ۴، ۹; نقش قرآن ۱۰; وحیانیت قرآن ۲
  • مؤمنان: فضایل مؤمنان ۱۱
  • محمد(ص): دلایل نبوت محمد(ص) ۵
  • معجزه: رد معجزه اقتراحى ۶

منابع