الرحمن ٢٩: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۶ مرداد ۱۴۰۱، ساعت ۰۵:۰۴

يَسْأَلُهُ‌ مَنْ‌ فِي‌ السَّمَاوَاتِ‌ وَ الْأَرْضِ‌ کُلَ‌ يَوْمٍ‌ هُوَ فِي‌ شَأْنٍ‌

کپی متن آیه
يَسْأَلُهُ‌ مَنْ‌ فِي‌ السَّمَاوَاتِ‌ وَ الْأَرْضِ‌ کُلَ‌ يَوْمٍ‌ هُوَ فِي‌ شَأْنٍ‌

ترجمه

تمام کسانی که در آسمانها و زمین هستند از او تقاضا می‌کنند، و او هر روز در شأن و کاری است!

|هر كه در آسمان‌ها و زمين است از او حاجت مى‌خواهد، و او هر روز به كارى‌ست

هر كه در آسمانها و زمين است از او درخواست مى‌كند. هر زمان، او در كارى است.

هر که در آسمانها و زمین است همه از او (حوائج خود را) می‌طلبند و او هر روز به شأن و کاری (در تکمیل و افاضه به خلق) پردازد.

هر که در آسمان ها و زمین است از او درخواست [حاجت] می کند، او هر روز در کاری است.

هر كس كه در آسمانها و زمين است سائل درگاه اوست، و او هر روز در كارى است.

هر آن کس که در آسمانها و زمین است از او درخواست [امداد] دارد، او هر روزی در کار است‌

هر كه در آسمانها و زمين است از او [حاجت‌] مى‌خواهند هر روز وى در كارى است.

همه‌ی چیزها و همه‌ی کسانی که در آسمانها و زمینند (به زبان حال یا قال، روزی و نیاز خود را) از خدا درخواست می‌کنند. او پیوسته دست‌اندرکار کاری است.

هر که در آسمان‌ها و زمین است از او درخواست می‌کند. هر روزی [:زمانی]، او در کار و فرمانی است.

پرسندش آنان که در آسمانها و زمینند هر روزی او است در کاری‌

Everyone in the heavens and the earth asks Him. Every day He is managing.

ترتیل:

ترجمه:

الرحمن ٢٨

آیه ٢٩

الرحمن ٣٠


سوره :	سوره الرحمن
نزول :	٤ بعثت
اطلاعات آماری
تعداد کلمات :	١١
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«یَسْأَلُهُ»: از او می‌طلبند. نیازمند بدو هستند.. «کُلَّ یَوْمٍ»: مراد هر لحظه و هر وقت، یعنی پیوسته و همیشه است (نگا: آلوسی، صفوة‌التفاسیر، المصحف المیسر). «هُوَ فِی شَأْنٍ»: او به کاری مشغول است. یعنی خدا دنیا را آفریده است و آن را به حال خود رها نساخته است. بلکه پیوسته بر آن نظارت دارد و دست‌اندرکار آفرینش نو و دگرگونی تازه است و متصرف در شؤون آفریده‌های خود است.

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

قُلْ‌ مَنْ‌ يَرْزُقُکُمْ‌ مِنَ‌... (۲)

نزول

مقاتل گوید: این آیه درباره یهود نازل شده، هنگامى که گفته بودند خداوند در روز شنبه به قضاوت و داورى نمى پردازد و کارى را نمى گذارند و منظورشان استراحت کردن خدا در آن روز بوده است.^[۱]

تفسیر

تفسیر نور (محسن قرائتی)

يَسْئَلُهُ مَنْ فِي السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ كُلَّ يَوْمٍ هُوَ فِي شَأْنٍ «29»

هر كه در آسمان‌ها و زمين است، (نياز خود را) از او درخواست مى‌كند. او هر روز (هر زمان) در شأن و كارى است.

تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)

يَسْئَلُهُ مَنْ فِي السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ كُلَّ يَوْمٍ هُوَ فِي شَأْنٍ «29»

يَسْئَلُهُ‌: سؤال مى‌كنند او را يعنى جميع حاجات از او طلب نمايند. مَنْ فِي السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ‌: هر كه در آسمانها و زمينهاست، چه تمامى اهل آسمان و زمين به او محتاجند در وجود و بقا و صفات، پس اهل آسمان از او مى‌طلبند هر چه متعلق باشد به دين و طاعت، و اهل زمين از او طلب مى‌كنند آنچه تعلق به دين و دنيا داشته باشد، و همه را بر وجه مصلحت و حكمت اجابت فرمايد: كُلَّ يَوْمٍ هُوَ فِي شَأْنٍ‌: هر وقتى و زمانى ذات قادر متعال در شأنى است.

«1» بصائر الدرجات، (چ 1380 ق) جزء دوم باب 3 روايت اوّل ص 61. روايت از امام باقر عليه السّلام و قسمت داخل كروشه در اصل كتاب نبوده است.

جلد 12 - صفحه 415

بيان: در آيه شريفه وجوهى است:

1- على ابن ابراهيم قمى رحمه اللّه فرمايد: يحيى و يميت و يرزق و يزيد و ينقص: زنده مى‌نمايد و مى‌ميراند و روزى مى‌دهد و زياد فرمايد و كم مى‌نمايد «1».

2- در امالى- شيخ طوسى رحمه اللّه روايت نموده از حضرت امير المؤمنين عليه السّلام كه فرمود حضرت پيغمبر صلّى اللّه عليه و آله: كل يوم هو فى شأن فان من شانه ان يغفر ذنبا و يفرج كربا و يرفع قوما و يضع آخرين‌ «2»: هر آنى در شأن است، پس بدرستى كه از شأن سبحانى است اينكه مى‌آمرزد گناه را، و فرج مى‌دهد مكروب را، ترفيع دهد جماعتى را، و پست گرداند دسته ديگر را.

3- در مجمع- از شأن او سبحانه است احياى قومى و اماته جماعتى ديگر و اعطاى سلامتى به جمعى و مرض نسبت بدسته‌اى و غير آن از هلاك و انجاء و حرمان و اعطاء و امور ديگر كه در شماره نمى‌آيد از حوادثات عالم‌ «3».

4- از بعضى اكابر نقل است كه شأن سبحانى ايصال منافع باشد به تو و دفع مضار از تو، پس تو غافل مشو از طاعت ذاتى كه غافل نيست از نيكوئى كردن در حق تو.

5- زمخشرى- در كشاف- يكى از ملوك، معنى آيه را از وزير خود پرسيد گفت: مرا يك روز مهلت ده تا بيان كنم. گفت: چنين باشد. پس وزير متفكر و دلتنگ به خانه آمد. در ميان غلامان غلام سياهى بود، خواجه را غمناك ديد، پرسيد چه چيز مغموم ساخته تو را؟ وزير جواب نگفت. غلام گفت شايد سبب فرح تو من باشم. وزير حال را گفت، غلام گفت: شاه را بگو مرا غلامى است تفسير آيه را مى‌داند. ملك امر به احضار غلام نمود. گفت: هر روز خداى در چه شأن باشد؟ گفت: اى ملك، شأن خدا آنست: يولج الليل فى‌

«1» به نقل از نور الثقلين، ج 5، ص 193، ح 28، تفسير قمى ج 2 ص 345.

«2» مجمع البيان (چ بيروت مكتبة الحياة)، جزء 27، ص 92.

«3» مجمع البيان (مطبعة العرفان صيدا)، ج 5، ص 202.

جلد 12 - صفحه 416

النهار و يولج النهار فى الليل و يخرج الحى من الميت و يخرج الميت من الحى و يشفى سقيما و يسقم سليما و يفقر غنيا و يغنى فقيرا و يذل عزيزا و يعز ذليلا. ملك گفت چنين است، احسنت، نيكو گفتى، پس ملك امر نمود لباس وزير را از بدنش خلع و در غلام پوشانيدند و او را منصب وزارت داد. غلام گفت اى ملك «هذا من شأن ربنا» اين هم از شان پروردگار ماست‌ «1».

تتمه: در شأن نزول آيه گفته‌اند كه يهودان گفتند خداى تعالى روز شنبه كار نمى‌كند، آيه نازل شد «كُلَّ يَوْمٍ هُوَ فِي شَأْنٍ».

تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)

خَلَقَ الْإِنْسانَ مِنْ صَلْصالٍ كَالْفَخَّارِ «14» وَ خَلَقَ الْجَانَّ مِنْ مارِجٍ مِنْ نارٍ «15» فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ «16» رَبُّ الْمَشْرِقَيْنِ وَ رَبُّ الْمَغْرِبَيْنِ «17» فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ «18»

مَرَجَ الْبَحْرَيْنِ يَلْتَقِيانِ «19» بَيْنَهُما بَرْزَخٌ لا يَبْغِيانِ «20» فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ «21» يَخْرُجُ مِنْهُمَا اللُّؤْلُؤُ وَ الْمَرْجانُ «22» فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ «23»

وَ لَهُ الْجَوارِ الْمُنْشَآتُ فِي الْبَحْرِ كَالْأَعْلامِ «24» فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ «25» كُلُّ مَنْ عَلَيْها فانٍ «26» وَ يَبْقى‌ وَجْهُ رَبِّكَ ذُو الْجَلالِ وَ الْإِكْرامِ «27» فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ «28»

يَسْئَلُهُ مَنْ فِي السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ كُلَّ يَوْمٍ هُوَ فِي شَأْنٍ «29» فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ (30)

ترجمه‌

خداوند آفريد انسان را از گل خشكيده مانند خزف شده‌

و آفريد جن را از شعله بيدودى از آتش‌