روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۳ ش ۳۶۸

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۳، كِتَابُ الْمَعِيشَة

روي عن سدير الصيرفي قال :

وَ قُلْتُ‏ لِأَبِي جَعْفَرٍ ع‏ حَدِيثٌ بَلَغَنِي عَنِ‏ اَلْحَسَنِ اَلْبَصْرِيِ‏ فَإِنْ كَانَ حَقّاً فَ إِنََّا لِلََّهِ وَ إِنََّا إِلَيْهِ رََاجِعُونَ‏ قَالَ وَ مَا هُوَ قُلْتُ بَلَغَنِي أَنَ‏ اَلْحَسَنَ‏ كَانَ يَقُولُ لَوْ غَلَى دِمَاغُهُ مِنْ حَرِّ اَلشَّمْسِ مَا اِسْتَظَلَّ بِحَائِطِ صَيْرَفِيٍّ وَ لَوْ تَفَرَّثَتْ كَبِدُهُ مَاءً وَ هُوَ عَمَلِي‏ وَ تِجَارَتِي وَ عَلَيْهِ نَبَتَ لَحْمِي وَ دَمِي وَ مِنْهُ حَجَّتِي وَ عُمْرَتِي قَالَ فَجَلَسَ ع ثُمَّ قَالَ كَذَبَ‏ اَلْحَسَنُ‏ خُذْ سَوَاءً وَ أَعْطِ سَوَاءً فَإِذَا حَضَرَتِ اَلصَّلاَةُ فَدَعْ مَا بِيَدِكَ وَ اِنْهَضْ إِلَى اَلصَّلاَةِ أَ مَا عَلِمْتَ أَنَ‏ أَصْحَابَ اَلْكَهْفِ‏ كَانُوا صَيَارِفَةً

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۴ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۲۱۰

سدير صيرفى گويد: به امام صادق عليه السّلام عرض كردم كه از حسن بصرى خبرى بگوش من رسيده كه اگر راست باشد فإنّا للَّه و إنّا إليه راجعون. يعنى كار ما تمام است، حضرت پرسيد آن چيست؟ عرض كردم: بمن گفته‏اند كه وى گفته است: «اگر مغزم از حرارت خورشيد بجوش آيد به سايه ديوار صرّاف پناه نبرد، و اگر كبدش از تشنگى قطعه قطعه شود از خانه صرّاف آب نطلبد.» و اين در حالى است كه صرّافى، كار و شغل من است و بر اساس اين كار و درآمد حاصل از آن گوشت و خون من روئيده و با همين درآمد به حجّ و عمره رفته‏ام، سدير گويد: آن حضرت نشست، سپس فرمود: حسن بصرى باطل گفته و ياوه سروده است، از روى حساب دقيق تحويل بگير و از روى حساب دقيق تحويل بده، و چون هنگام نماز شد هر چه در دست دارى به جاى گذار و براى نماز برخيز، آيا ندانستى اصحاب كهف همه صرّاف بودند. مؤلّف كتاب- شيخ صدوق رحمه اللَّه- گويد: مراد، صرّاف كلام است نه صرّاف دينار و درهم.