روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۲ ش ۸۳۶

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۲، كِتَابُ الْحَج

قال امير المومنين ع قال رسول الله ص :

مَنْ خَرَجَ فِي سَفَرٍ وَ مَعَهُ عَصَا لَوْزٍ مُرٍّ وَ تَلاَ هَذِهِ اَلْآيَةَ وَ لَمََّا تَوَجَّهَ تِلْقََاءَ مَدْيَنَ‏ قََالَ عَسى‏ََ رَبِّي أَنْ يَهْدِيَنِي سَوََاءَ اَلسَّبِيلِ‏ إِلَى قَوْلِ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ اَللََّهُ عَلى‏ََ مََا نَقُولُ وَكِيلٌ‏ آمَنَهُ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ مِنْ كُلِّ سَبُعٍ ضَارٍ وَ مِنْ كُلِّ لِصٍّ عَادٍ وَ كُلِّ ذَاتِ حُمَةٍ حَتَّى يَرْجِعَ إِلَى أَهْلِهِ وَ مَنْزِلِهِ وَ كَانَ مَعَهُ سَبْعَةٌ وَ سَبْعُونَ مِنَ اَلْمُعَقِّبَاتِ يَسْتَغْفِرُونَ لَهُ حَتَّى يَرْجِعَ وَ يَضَعَهَا

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۳ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۱۳۹

امير المؤمنين عليه السّلام فرمود: رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله فرموده‏ است: كسى كه بسفر برآيد، بحالى كه عصائى از چوب بادام تلخ در دست داشته باشد، و اين آيه را تلاوت كند كه: وَ لَمَّا تَوَجَّهَ تِلْقاءَ مَدْيَنَ قالَ عَسى‏ رَبِّي أَنْ يَهْدِيَنِي سَواءَ السَّبِيلِ الى قول اللَّه عزّ و جلّ: وَ اللَّهُ عَلى‏ ما نَقُولُ وَكِيلٌ. و چون (موسى) بطرف مدين روى آورد، گفت: اميد است كه پروردگار من مرا براه مستقيم رهبرى كند- تا قول خداى عزّ و جلّ-: و خدا بر هر چه ما ميگوئيم وكيل است». خداى عزّ و جلّ او را از هر درنده آدمخوار، و دزد متجاوز، و هر حشره زهرناك نيش دار ايمن همى دارد، تا بخانواده‏اش بازگردد. و هفتاد و هفت فرشته از فرشتگانى كه بنوبت مأمور حراستند، با او هستند، در حالى كه براى او طلب آمرزش ميكنند، تا زمانى كه از سفر باز آيد، و عصا را از دست بگذارد.