روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۲ ش ۷۳۸

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۲، كِتَابُ الْحَج

و روي حريز عن ابي عبد الله ع قال :

وُجِدَ فِي حَجَرٍ أَنِّي أَنَا اَللَّهُ ذُو بَكَّةَ صَنَعْتُهَا يَوْمَ خَلَقْتُ اَلسَّمَاوَاتِ وَ اَلْأَرْضَ وَ يَوْمَ خَلَقْتُ اَلشَّمْسَ وَ اَلْقَمَرَ وَ حَفَفْتُهَا بِسَبْعَةِ أَمْلاَكٍ حَفّاً مُبَارَكٌ‏ لِأَهْلِهَا فِي اَلْمَاءِ وَ اَللَّبَنِ يَأْتِيهَا رِزْقُهَا مِنْ سُبُلٍ مِنْ أَعْلاَهَا وَ أَسْفَلِهَا وَ اَلثَّنِيَّةِ

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۳ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۹۶

و حريز از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه گفت:

«در حجر نوشته‏اى به اين مضمون يافتند: من اللَّه صاحب بكّه‏أم در آن روز كه آسمانها و زمين را آفريدم، و آن روز كه خورشيد و ماه را خلق كردم آن را ساختم. و آن را بوسيله هفت فرشته، نيكو محافظت نمودم، در آب و شير آن براى اهلش بركت نهاده‏اند. روزى آن از راههاى متعدّد، از بالاى آن شهر و پائين آن و از طريق ثنيّه همى آيد.