روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۲ ش ۱۲۲۷

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۲، كِتَابُ الْحَج

روي صفوان بن يحيي عن اسحاق بن عمار قال :

قُلْتُ‏ لِأَبِي عَبْدِ اَللَّهِ ع‏ رَجُلٌ طَافَ‏ بِالْكَعْبَةِ ثُمَّ خَرَجَ فَطَافَ بَيْنَ‏ اَلصَّفَا وَ اَلْمَرْوَةِ فَبَيْنَا هُوَ يَطُوفُ إِذْ ذَكَرَ أَنَّهُ قَدْ تَرَكَ بَعْضَ طَوَافِهِ‏ بِالْبَيْتِ‏ قَالَ يَرْجِعُ إِلَى‏ اَلْبَيْتِ‏ وَ يُتِمُّ طَوَافَهُ ثُمَّ يَرْجِعُ إِلَى‏ اَلصَّفَا وَ اَلْمَرْوَةِ فَيُتِمُّ مَا بَقِيَ

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۳ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۲۸۶

صفوان بن يحيى از اسحاق بن عمّار روايت كرده است كه گفت: به امام صادق عليه السّلام گفتم: كه مردى بكعبه طواف كرد، سپس از مطاف خارج شد، و سعى بين صفا و مروه را انجام داد، پس در اين ميان كه مشغول بسعى بود، ناگهان بياد آورد كه قسمتى از طوافش پيرامون كعبه را واگذاشته است. امام گفت: بطرف كعبه برميگردد، و طوافش را كامل ميكند، و پس از آن بصفا و مروه باز ميگردد، و بقيه سعى را بپايان ميبرد.