روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۲ ش ۱۱۹۲

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۲، كِتَابُ الْحَج

و روي فضاله بن ايوب عن الكاهلي قال :

سَأَلْتُ‏ أَبَا عَبْدِ اَللَّهِ ع‏ عَنِ اَلنِّسَاءِ فِي إِحْرَامِهِنَّ فَقَالَ يُصْلِحْنَ مَا أَرَدْنَ أَنْ يُصْلِحْنَ فَإِذَا وَرَدْنَ‏ اَلشَّجَرَةَ أَهْلَلْنَ بِالْحَجِّ وَ لَبَّيْنَ عِنْدَ اَلْمِيلِ أَوَّلَ‏ اَلْبَيْدَاءِ ثُمَّ يُؤْتَى بِهِنَ‏ مَكَّةَ يُبَادَرُ بِهِنَّ اَلطَّوَافَ وَ اَلسَّعْيَ فَإِذَا قَضَيْنَ طَوَافَهُنَّ وَ سَعْيَهُنَّ قَصَّرْنَ وَ جَازَتْ مُتْعَةٌ ثُمَّ أَهْلَلْنَ‏ يَوْمَ اَلتَّرْوِيَةِ بِالْحَجِّ وَ كَانَتْ عُمْرَةً وَ حَجَّةً وَ إِنِ اِعْتَلَلْنَ‏ كُنَّ عَلَى حَجِّهِنَ‏ وَ لَمْ يُفْرِدْنَ حَجَّهُنَّ

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۳ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۲۷۱

و فضالة بن ايوب، از كاهلى روايت كرده است كه گفت: از امام صادق عليه السّلام در باره زنان در احرامشان سؤال كردم. امام گفت: هر چه را كه‏ قصد اصلاح آن داشته باشند اصلاح ميكنند، تا چون بشجره وارد شدند، بانگ تلبيه براى حج برميآورند، و در محل ميل در اول بيداء لبيك ميگويند، سپس ايشان را بمكه مى‏آورند، و بطواف فرستادنشان و سعيشان مبادرت ميكنند (تا مبادا كه تأخير در طواف و سعى موجب پديد آمدن حيض گردد) پس زمانى كه طواف و سعى را برگزار كردند، تقصير بجا مى‏آورند، و بر اين گونه عمره تمتّع ايشان انجام ميگيرد. سپس در روز ترويه براى حجّ تلبيه ميكنند، و بر اين گونه عمره‏اى و حجّى بوجود مى‏آيد. و اگر حلّتى براى ايشان پديد آيد ايشان بر حجّ خود (كه همان حجّ تمتّع است) باقى هستند، و حجّشان را به افراد مبدّل نميكنند.