روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۲۸۶۰
آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۱، أَبْوَابُ الصَّلَاةِ وَ حُدُودِهَا-بَابُ الْعِلَّةِ الَّتِي مِنْ أَجْلِهَا لَا يُقَصِّرُ الْمُصَلِّي فِي صَلَاةِ الْمَغْرِبِ وَ نَوَافِلِهَا فِي السَّفَرِ وَ الْحَضَر
سيل الصادق ع :
| من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۲۸۵۹ | حدیث | من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۲۸۶۱ | |||||||||||||
| |||||||||||||||
ترجمه
محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۲ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۱۳۶
از امام صادق عليه السّلام پرسيدند: چرا نماز مغرب سه ركعت و نوافل پس از آن چهار ركعت مقرّر شده و در سفر و حضر آن را كوتاه يا شكسته نميتوان خواند؟ آن حضرت فرمود: همانا خداوند تبارك و تعالى هر نمازى را دو ركعتى بر پيامبر خود (بعنوان تكليف) فرو فرستاد، و رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله بهر نماز در حضر دو ركعت افزود و در سفر آن دو ركعت را انداخته و نماز را بصورت اوليّه باقى گذاشت، مگر نماز مغرب و نماز صبح را، پس از زمانى پيامبر صلّى اللَّه عليه و آله نماز مغرب را (دو ركعت به شرحى كه گذشت) ميخواند كه خبر ولادت حضرت فاطمه عليهما السّلام را برايش آوردند پس از شكرگزارى به پيشگاه خداوند عزّ و جلّ بپاس مولود بدنيا آمده يك ركعت به نماز مغرب افزود، مدّتى ديگر گذشت تا زمانى كه حضرت امام حسن عليه السّلام بدنيا آمد و رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله براى شكرگزارى به درگاه خداوند متعال دو ركعت نافله مغرب را افزود، و پس از مدّتى كه امام حسين عليه السّلام متولّد شد باز بعنوان شكرگزارى خداوند عزّ و جلّ دو ركعت ديگر به نافله شام افزود و اين آيه را تلاوت فرمود: لِلذَّكَرِ مِثْلُ حَظِّ الْأُنْثَيَيْنِ* (براى هر پسر برابر بهره و نصيب دو دختر است) پس اين نمازها را در حضر و سفر همچنان بحال خود باقى گذاشت. تذكّر «اين خبر را مصنّف- رحمه اللَّه- در كتاب علل الشّرائع بسندى ضعيف و مجهول و مرسل آورده و بنظر از واقعيّت بسيار دور مىنمايد»
