روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۲۵۶۸

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۱، أَبْوَابُ الصَّلَاةِ وَ حُدُودِهَا-بَابُ أَحْكَامِ السَّهْوِ فِي الصَّلَاة

و سال عبد الله بن ابي يعفور ابا عبد الله ع :

عَنِ اَلرَّجُلِ يُصَلِّي رَكْعَتَيْنِ مِنَ اَلْمَكْتُوبَةِ فَلاَ يَجْلِسُ فِيهِمَا فَقَالَ إِنْ ذَكَرَ وَ هُوَ قَائِمٌ فِي اَلثَّالِثَةِ فَلْيَجْلِسْ وَ إِنْ لَمْ يَذْكُرْ حَتَّى رَكَعَ فَلْيُتِمَّ صَلاَتَهُ ثُمَّ يَسْجُدُ سَجْدَتَيْنِ‏ وَ هُوَ جَالِسٌ قَبْلَ أَنْ يَتَكَلَّمَ

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۱ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۵۴۸

عبد اللَّه بن أبى يعفور از امام صادق عليه السّلام سؤال كرد در مورد شخصى كه دو ركعت از نماز واجب را بخواند و فراموش كند براى تشهّد بنشيند چه بايد بكند؟ آن حضرت فرمود: اگر در ركعت سوّم كه ايستاده است بخاطرش بيايد بايد بنشيند و تشهّد را بخواند، و چنانچه متوجّه نشود تا زمانى كه بركوع رود، بايد نماز را تمام كند و بعد همان طور كه نشسته و قبل از آنكه سخنى بگويد دو سجده سهو را بجاى آورد.