روایت:الکافی جلد ۸ ش ۱۰۶

آدرس: الكافي، جلد ۸، كِتَابُ الرَّوْضَة

علي بن ابراهيم عن ابيه عن ابن ابي عمير عن معاويه بن عمار عن ابي عبد الله ع قال :

إِذَا رَأَى اَلرَّجُلُ مَا يَكْرَهُ‏ فِي مَنَامِهِ فَلْيَتَحَوَّلْ عَنْ شِقِّهِ‏ اَلَّذِي كَانَ عَلَيْهِ نَائِماً وَ لْيَقُلْ‏ إِنَّمَا اَلنَّجْوى‏ََ مِنَ اَلشَّيْطََانِ‏ لِيَحْزُنَ اَلَّذِينَ آمَنُوا وَ لَيْسَ بِضََارِّهِمْ شَيْئاً إِلاََّ بِإِذْنِ اَللََّهِ‏ ثُمَّ لْيَقُلْ‏ عُذْتُ بِمَا عَاذَتْ بِهِ مَلاَئِكَةُ اَللَّهِ اَلْمُقَرَّبُونَ وَ أَنْبِيَاؤُهُ اَلْمُرْسَلُونَ وَ عِبَادُهُ اَلصَّالِحُونَ مِنْ شَرِّ مَا رَأَيْتُ وَ مِنْ شَرِّ اَلشَّيْطَانِ اَلرَّجِيمِ

ترجمه

هاشم رسولى محلاتى, الروضة من الكافی جلد ۱ ترجمه رسولى محلاتى, ۲۰۹

معاوية بن عمار از امام صادق عليه السّلام روايت كند كه فرمود: هر گاه كسى خواب بدى ديد بايد از آن پهلوئى كه خوابيده بپهلوى ديگر بگردد و بگويد: إِنَّمَا النَّجْوى‏ مِنَ الشَّيْطانِ لِيَحْزُنَ الَّذِينَ آمَنُوا وَ لَيْسَ بِضارِّهِمْ شَيْئاً إِلَّا بِإِذْنِ اللَّهِ‏ (آيه ۹ سوره مجادله) «يعنى تنها نجوى از شيطان است تا غمگين سازد كسانى را كه ايمان آورده‏اند ولى نتواند بدانها زيانى زند جز باذن خدا» و سپس بگويد: «عذت بما عاذت به ملائكة اللَّه المقرّبون و انبياؤه المرسلون و عباده الصالحون من شرّ ما رأيت و من شرّ الشيطان الرجيم» (يعنى پناه ميبرم بدان چه پناه برند بدان فرشتگان مقرب خدا و پيمبران مرسل و بندگان شايسته‏اش از شر آنچه ديدم و از شر شيطان رانده).

حميدرضا آژير, بهشت كافى - ترجمه روضه كافى‏, ۱۸۳

معاوية بن عمّار مى‏گويد: امام صادق عليه السّلام فرموده: هر گاه مردى خواب بدى ديدبايد از پهلويى كه بر آن خوابيده به پهلوى ديگر بغلتد و بگويد: إِنَّمَا النَّجْوى‏ مِنَ الشَّيْطانِ لِيَحْزُنَ الَّذِينَ آمَنُوا وَ لَيْسَ بِضارِّهِمْ شَيْئاً إِلَّا بِإِذْنِ اللَّهِ «۱»، و سپس بگويد: پناه مى‏برم به آنچه فرشتگان مقرّب خدا و پيامبران مرسل و بنده‏هاى خويش بدان پناه برند از شرّ آنچه در خواب ديدم و از شرّ شيطان رجيم. __________________________________________________

(۱) «چنان نجوايى صرفا از [القاآت‏] شيطان است تا كسانى را كه ايمان آورده‏اند دلتنگ گرداند و [لى‏] جز به فرمان خدا هيچ آسيبى به آنها نمى‏رساند» (سوره مجادله/ آيه ۱۰).