روایت:الکافی جلد ۲ ش ۹۵۶

آدرس: الكافي، جلد ۲، كتاب الإيمان و الكفر

عده من اصحابنا عن احمد بن محمد بن خالد عن عثمان بن عيسي عن عبد الله بن مسكان عمن ذكره عن ابي عبد الله ع :

فِي قَوْلِ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ فَمََا أَصْبَرَهُمْ‏ عَلَى اَلنََّارِ فَقَالَ مَا أَصْبَرَهُمْ عَلَى فِعْلِ مَا يَعْلَمُونَ أَنَّهُ يُصَيِّرُهُمْ إِلَى اَلنَّارِ

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۵, ۱۱۷

از امام صادق (ع) در تفسير قول خدا عز و جل (۲۷۵ سوره بقره): «و چه بسيار شكيبايند بر آتش سوزان» فرمود: يعنى چه بسيار شكيبا هستند بر انجام كارى كه مى‏دانند، آنها را به دوزخ مى‏كشاند

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۳, ۳۷۰

امام صادق عليه السلام در باره قول خداى عز و جل: «چه صبرى بر آتش دوزخ دارند ۲۷۵ سوره ۲» فرمود: يعنى چه صبرى دارند بر كارهائى كه ميكنند كه آنها را بسوى آتش ميكشاند.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۳, ۶۴۷

چند نفر از اصحاب ما روايت كرده‏اند، از احمد بن محمد بن خالد، از عثمان بن عيسى، از عبداللَّه بن مسكان، از آنكه او را ذكر كرده، از امام جعفر صادق عليه السلام روايت كرده است در قول خداى عز و جل: «فَما أَصْبَرَهُمْ عَلَى النَّارِ» «۲»، كه آن حضرت فرمود: «چه چيز ايشان را شكيبا گردانيده، بر كردن آن‏چه مى‏دانند كه ايشان را به سوى آتش جهنّم مى‏كشاند». «۳» __________________________________________________

(۲). بقره، ۱۷۵.
(۳). و ترجمه ظاهر آيه اين است كه: «پس چه چيز شكيبا گردانيد ايشان را، بر آتش دوزخ». و اين استفهام، از براى تعجّب است؛ چه تعجّب است از حال ايشان، در اشتغال به موجبات آتش و بى‏باكى ايشان از آن، چنان كه حضرت اشاره به آن فرموده. و احتمال اين‏كه «فَما أَصْبَرَهُمْ»، صيغه تعجّب باشد و معنى اين شود كه: «چه صابر و شكيبايند»، چنان كه بعضى گمان كرده‏اند، صورتى ندارد، چنان كه در موضع آن بيان نموده‏ام. (مترجم)