روایت:الکافی جلد ۱ ش ۴۱۶

از الکتاب


آدرس: الكافي، جلد ۱، كِتَابُ التَّوْحِيدِ

و بهذا الاسناد عن يونس عن حماد عن عبد الاعلي قال :


الکافی جلد ۱ ش ۴۱۵ حدیث الکافی جلد ۱ ش ۴۱۷
روایت شده از : امام جعفر صادق عليه السلام
کتاب : الکافی (ط - الاسلامیه) - جلد ۱
بخش : كتاب التوحيد
عنوان : حدیث امام جعفر صادق (ع) در کتاب الكافي جلد ۱ كِتَابُ التَّوْحِيدِ‏ بَابُ الْبَيَانِ وَ التَّعْرِيفِ وَ لُزُومِ الْحُجَّة
موضوعات :

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۱, ۴۶۷

عبد الاعلى گويد: به امام صادق (ع) گفتم:- اصلحك الله- در مردم ابزارى نهاده شده است كه به وسيله آن درك معرفت كنند؟ گويد: فرمود: نه، گفتم: تكليف به تحصيل معرفت دارند؟ فرمود: نه، خدا بايد بيان كند، خدا احدى را مسئول نمى‏داند مگر به اندازه‏اى كه وسع او است و به او رسيده است و خدا احدى را مسئول نداند مگر نسبت بدان چه به او داده است و خدا قومى را محكوم به گمراهى نسازد مگر پس از آنكه براى آنها راه تقوى را بيان كند، فرمود: يعنى آنچه او را خشنود سازد و آنچه او را خشمگين كند به آنها بفهماند.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۱, ۲۳۰

عبد الاعلى گويد: بامام صادق (ع) عرضكردم- اصلحك اللَّه- آيا در مردم ابزارى نهاده شده كه بوسيله آن بمعرفت برسند فرمود: نه، عرضكردم: آيا بكسب معرفت تكليف دارند؟ فرمود: نه، بر خداست كه بيان كند، خدا هيچ كس را جز بمقدار طاقت تكليف نكند و خدا هيچ كسرا جز بآنچه داده است تكليف نكند، و از آن حضرت راجع بقول خدا (۱۱۵ سوره ۹) «خدا پس از آنكه قومى را هدايت كرد بگمراهى نبرد تا موجبات تقوى را براى آنها بيان كند» پرسيدم، فرمود: تا بآنها بشناساند آنچه را خشنودش سازد و آنچه را خشمناكش كند.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۱, ۵۱۵

و به همين اسناد، از يونس، از حمّاد، از عبدالاعلى روايت است كه گفت: به خدمت امام جعفر صادق عليه السلام عرض كردم كه: خدا كارهاى تو را به اصلاح آورد، آيا خدا در مردم ادات و آلت حصولى قرار داده كه به سبب آن، معرفت و شناخت را بيابند؟ حضرت فرمود: «نه». عرض كردم كه: پس مكلف‏اند كه تمام اسباب معرفت را تحصيل كنند؟ (تا معرفت به هم رسانند بدون تعريف خدا؟) فرمود: «نه، بر خدا لازم است كه بيان فرمايد.

«لا يُكَلِّفُ اللَّهُ نَفْساً إِلَّا وُسْعَها» «۱»، يعنى: «تكليف نمى‏فرمايد خداى تعالى و در رنج نمى‏افكند هيچ تنى را، مگر آن مقدار كه طاقت و توانايى و قدرت و گنجايش آن باشد» (بلكه آن را كم‏تر از قدر طاقت تكليف فرموده، چه طاقت فوق وسع است). «لا يُكَلِّفُ اللَّهُ نَفْساً إِلَّا ما آتاها» «۲»، يعنى: و تكليف نكند خداى تعالى هيچ نفسى را، مگر آنچه او را عطا فرموده و شناختن آن را به نفس داده».

و حمزه گفت كه: آن حضرت را سؤال كردم از قول خداى تعالى: «وَ ما كانَ اللَّهُ لِيُضِلَّ قَوْماً بَعْدَ إِذْ هَداهُمْ حَتَّى يُبَيِّنَ لَهُمْ ما يَتَّقُونَ» «۳». حضرت فرمود: «تا بشناساند و آگاه گرداند ايشان را آنچه او را خشنود مى‏سازد، و آنچه او را به خشم مى‏آورد». (و همين حديث بسند ديگر در اين باب گذشت). __________________________________________________

(۱). بقره، ۲۸۶.
(۲). طلاق، ۷.
(۳). توبه، ۱۱۵.


شرح

آیات مرتبط (بر اساس موضوع)

احادیث مرتبط (بر اساس موضوع)