روایت:الکافی جلد ۱ ش ۱۱۹۹

آدرس: الكافي، جلد ۱، كِتَابُ الْحُجَّة

علي بن ابراهيم عن ابيه عن الحسن بن سيف عن ابيه عمن ذكره عن ابي عبد الله ع قال :

خَطَبَ‏ رَسُولُ اَللَّهِ ص‏ اَلنَّاسَ ثُمَّ رَفَعَ يَدَهُ اَلْيُمْنَى قَابِضاً عَلَى كَفِّهِ ثُمَّ قَالَ أَ تَدْرُونَ أَيُّهَا اَلنَّاسُ مَا فِي كَفِّي قَالُوا اَللَّهُ وَ رَسُولُهُ‏ أَعْلَمُ فَقَالَ فِيهَا أَسْمَاءُ أَهْلِ‏ اَلْجَنَّةِ وَ أَسْمَاءُ آبَائِهِمْ وَ قَبَائِلِهِمْ إِلَى‏ يَوْمِ اَلْقِيَامَةِ ثُمَّ رَفَعَ يَدَهُ اَلشِّمَالَ فَقَالَ أَيُّهَا اَلنَّاسُ أَ تَدْرُونَ مَا فِي كَفِّي‏ قَالُوا اَللَّهُ وَ رَسُولُهُ‏ أَعْلَمُ فَقَالَ أَسْمَاءُ أَهْلِ‏ اَلنَّارِ وَ أَسْمَاءُ آبَائِهِمْ وَ قَبَائِلِهِمْ‏ إِلَى‏ يَوْمِ اَلْقِيَامَةِ ثُمَّ قَالَ حَكَمَ اَللَّهُ وَ عَدَلَ حَكَمَ اَللَّهُ وَ عَدَلَ‏ فَرِيقٌ فِي‏ اَلْجَنَّةِ وَ فَرِيقٌ فِي اَلسَّعِيرِ

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۳, ۲۷۱

از امام صادق (ع) كه رسول خدا (ص) براى مردم سخنرانى كرد سپس دست راست خود را با مشت گره فراز كرد و فرمود: ايا مردم مى‏دانيد در ميان مشت من چيست؟ گفتند: خدا و رسولش داناترند، خود فرمود: در ميان آن نام شايستگان بهشت و نام پدرانشان و تبارشان است (نام فاميلى) تا به روز رستاخيز، سپس دست چپش را فراز كرد و فرمود: اى مردم، مى‏دانيد در اين مشت من چيست؟ گفتند: خدا و فرستاده او داناترند، فرمود: نام سزامندان دوزخ و نام پدران و تيره و تبارشان تا روز رستاخيز. سپس فرمود: خدا حكم كرده و دادگر است، خدا حكم كرده و دادگر است (۷ سوره شورى): «دسته‏اى در بهشت و دسته‏اى در دوزخ فروزان».

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۲, ۳۳۱

امام صادق عليه السلام فرمود: رسول خدا صلى اللَّه عليه و آله براى مردم خطبه خواند، و سپس دست راست خود را مشت بسته بلند كرد، و فرمود: اى مردم! مى‏دانيد در مشت من چيست؟ گفتند: خدا و پيغمبرش داناترند. فرمود: در آنست نامهاى اهل بهشت و نامهاى پدران و قبايل آنها تا روز قيامت، سپس دست چپش را بلند كرد و فرمود: اى مردم! ميدانيد در اين مشتم چيست؟ گفتند: خدا و پيغمبرش داناترند، فرمود: نامهاى دوزخيان و نامهاى پدران و قبايل آنهاست تا روز قيامت (يعنى مشخصات بهشتيان و دوزخيان برايم چنان روشن است كه گويا در كف دستم موجود است)، سپس فرمود: خدا حكم فرموده و عدالت نموده، خدا حكم فرموده و عدالت نموده، گروهى در بهشت و گروهى در دوزخند.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۲, ۵۳۱

على بن ابراهيم، از پدرش، از حسين بن سيف، از پدرش، از آن‏كه او را ذكر كرده، از امام جعفر صادق عليه السلام روايت كرده است كه فرمود: «رسول خدا صلى الله عليه و آله مردم را خطبه فرمود، بعد از آن، دست راست خود را بلند كرد و مشت خود را بر هم گذاشته بود و فرمود كه: اى گروه مردمان، آيا مى‏دانيد كه در مشت من، چه چيز است؟ گفتند كه: خدا و رسول او بهتر مى‏دانند. فرمود كه: در آن است نام‏هاى اهل بهشت و نام‏هاى پدران ايشان و قبيله‏هاى ايشان تا روز قيامت. بعد از آن، دست چپ خود را بلند كرد و فرمود كه: اى گروه مردمان، آيا مى‏دانيد كه در دست من چيست؟ گفتند كه: خدا و رسول او بهتر مى‏دانند. فرمود كه: نام‏هاى اهل دوزخ و نام‏هاى پدران ايشان و قبيله‏هاى ايشان است تا روز قيامت. بعد از آن دو مرتبه فرمود كه: خدا حكم فرموده و عدالت نموده: «فَرِيقٌ فِي الْجَنَّةِ وَ فَرِيقٌ فِي السَّعِيرِ» «۱»، يعنى: گروهى در بهشتند و گروهى در آتش افروخته». __________________________________________________

(۱). شورا، ۷.