الْغَرَق
از الکتاب
ریشه کلمه
- غرق (۲۳ بار)
قاموس قرآن
(بر وزن فرس) فرو رفتن در آب و نعمت (مفردات) [يونس:90]. تا چون غرق او را دريافت گفت: ايمان آوردم كه معبودى نيست جز آن كس كه بنى اسرائيل به او ايمان آوردهاند. [بقره:50]. تمام الفاظ اين ماده در قرآن مجيد به معنى غرق در آب به كار رفته جز در دو آيه زير: [نازعات:1-2]. «غرقاً» بر وزن فلس به معنى شدّت است گويند: «غَرَّقَ وَ اَغْرَقَ فِى الْقَوْسِ» يعنى كمان را به غايت شدت كشيد. «غَرْقاً» صفت مصدر محذوف است يعنى:«وَالنَّازِ عاتِ نَزْعاً غَرْقاً» قسم به كشندگان كشيدن شديد معنى آيه در «دبر» ديده مىشود.
کلمات نزدیک مکانی
أَدْرَکَه قَال إِذَا آمَنْت وَ حَتّى أَنّه عَدْوا لا إِلٰه بَغْيا إِلاّ جُنُودُه الّذِي آمَنَت بِه فِرْعَوْن
تکرار در هر سال نزول
در حال بارگیری...
