إِفْکا

از الکتاب

آیات شامل این کلمه

«إِفْک»، در اصل به معناى هر چیزى است که از صورت حقیقیش دگرگون شده است و لذا بادهاى مخالف که از مسیر خود منحرف شده است، «مؤتفکه» نامیده مى شود; سپس، به دروغ و تهمت و هر سخن خلافى «افک» گفته شده است. ولى به گفته بعضى «افک» به دروغ هاى بزرگ یا زشت ترین دروغ ها گفته مى شود. با این که تعبیر به «افک» براى متهم ساختن پیامبر(صلى الله علیه وآله) به دروغ کافى بود ولى آنها با کلمه «مفترى» آن را تأکید مى کردند; بى آن که هیچ دلیلى بر این ادعاى خویش داشته باشند.

ریشه کلمه


کلمات نزدیک مکانی

تکرار در هر سال نزول

در حال بارگیری...