يونس ٢٨: تفاوت میان نسخه‌ها

از الکتاب
(Edited by QRobot)
 
(افزودن سال نزول)
خط ۱۶: خط ۱۶:
|-|معزی=و روزی که گردشان آریم همگی پس گوئیم بدانان که شرک ورزیدند بر جای خود ایستید شما و شریکان شما سپس جدائی افکنیم میانشان و گویند شریکان ایشان نبودید شما ما را پرستش‌کنندگان‌
|-|معزی=و روزی که گردشان آریم همگی پس گوئیم بدانان که شرک ورزیدند بر جای خود ایستید شما و شریکان شما سپس جدائی افکنیم میانشان و گویند شریکان ایشان نبودید شما ما را پرستش‌کنندگان‌
|-|</tabber><br />
|-|</tabber><br />
{{آيه | سوره = سوره يونس | نزول = | نام = [[شماره آیه در سوره::28|٢٨]] | قبلی = يونس ٢٧ | بعدی = يونس ٢٩  | کلمه = [[تعداد کلمات::21|٢١]] | حرف =  }}
{{آيه | سوره = سوره يونس | نزول = [[نازل شده در سال::16|٤ هجرت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::28|٢٨]] | قبلی = يونس ٢٧ | بعدی = يونس ٢٩  | کلمه = [[تعداد کلمات::21|٢١]] | حرف =  }}
===معنی کلمات و عبارات===
===معنی کلمات و عبارات===
«نَحْشُرُهُمْ»: آنان را گرد می‌آوریم. «مَکَانَکُمْ»: در جای خود بایستید. تکان مخورید. مفعولٌ‌فیه است و تقدیر آن چنین است: إِلْزَمُوا مَکَانَکُم. «شُرَکَآوُکُمْ»: مراد اهریمن و شیاطین انس و جنّ است (نگا: اعراف / ، توبه / ، فصّلت / ). «فَزَیَّلْنا»: جدائی انداختیم. مراد این است که خداوند پیوند موجود میان مشرکان و معبودهای آنان را گسیخته می‌دارد، و امیدهائی را که مشرکان به معبودان خود داشتند بر باد می‌دهد. میان مشرکان و معبودهایشان دشمنانگی و اختلاف می‌اندازد (نگا: بقره / و  اعراف /  و ).
«نَحْشُرُهُمْ»: آنان را گرد می‌آوریم. «مَکَانَکُمْ»: در جای خود بایستید. تکان مخورید. مفعولٌ‌فیه است و تقدیر آن چنین است: إِلْزَمُوا مَکَانَکُم. «شُرَکَآوُکُمْ»: مراد اهریمن و شیاطین انس و جنّ است (نگا: اعراف / ، توبه / ، فصّلت / ). «فَزَیَّلْنا»: جدائی انداختیم. مراد این است که خداوند پیوند موجود میان مشرکان و معبودهای آنان را گسیخته می‌دارد، و امیدهائی را که مشرکان به معبودان خود داشتند بر باد می‌دهد. میان مشرکان و معبودهایشان دشمنانگی و اختلاف می‌اندازد (نگا: بقره / و  اعراف /  و ).

نسخهٔ ‏۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۴:۵۱


ترجمه

(به خاطر بیاورید) روزی را که همه آنها را جمع می‌کنیم، سپس به مشرکان می‌گوییم: «شما و معبودهایتان در جای خودتان باشید (تا به حسابتان رسیدگی شود!)» سپس آنها را از هم جدا می‌سازیم (و از هر یک جداگانه سؤال می‌کنیم). و معبودهایشان (به آنها) می‌گویند: «شما (هرگز) ما را عبادت نمی‌کردید!»

|و روزى كه همه آنها را گرد مى‌آوريم، آن‌گاه به كسانى كه شرك ورزيده‌اند مى‌گوييم: شما و شريكانتان در جاى خود بايستيد. سپس آنها را از هم جدا مى‌كنيم، و شريكان آنها مى‌گويند: [در حقيقت‌] شما ما را نمى‌پرستيديد [بلكه هواى نفس خود را مى‌پرستيديد]
و [ياد كن‌] روزى را كه همه آنان را گرد مى‌آوريم. آنگاه به كسانى كه شرك ورزيده‌اند مى‌گوييم: «شما و شريكانتان بر جاى خود باشيد» پس ميان آنها جدايى مى‌افكنيم. و شريكان آنان مى‌گويند: «در حقيقت، شما ما را نمى‌پرستيديد.»
و ما روزی همه خلق را جمع آریم آن‌گاه به مشرکان گوییم: شما و بتهاتان در مکان خود بایستید، سپس میانشان جدایی افکنیم، و بتان و سایر معبودان باطل زبان گشوده گویند: شما هرگز ما را پرستش نمی‌کردید.
و [یاد کن] روزی را که همه آنان را [در قیامت] جمع می کنیم، آن گاه به مشرکان می گوییم: شما و معبودانتان در جایگاه خود بایستید؛ پس میان آنان و معبودشان جدایی می اندازیم، و معبودانشان به آنان خطاب می کنند: شما در دنیا ما را نمی پرستیدید [بلکه شیطان و هوای نفس خود را می پرستیدید.]
و روزى همه آنها را در محشر گرد آوريم. سپس مشركان را گوييم: شما و بتهايتان در مكان خود قرار گيريد. سپس آنها را از يكديگر جدا مى‌كنيم و بتهايشان مى‌گويند: شما هرگز ما را نمى‌پرستيده‌ايد.
و روزی که همگی آنان را محشور گردانیم، آنگاه به مشرکان گوییم شما و شریکانی که قائل بودید، باشید و بنگرید، سپس بین ایشان جدایی اندازیم و شریکانی که ایشان قائل بوده‌اند گویند شما [به حقیقت‌] ما را نپرستیده‌اید
و روزى كه همگيشان را برانگيزيم و فراهم آريم، سپس به كسانى كه شرك آوردند گوييم: شما و شريكانتان بر جاى خويش باشيد، پس ميان آنان [و بُتانشان‌] جدايى افكنيم و شريكانشان گويند: شما ما را نمى‌پرستيديد
روزی (برای رسیدگی به حساب و کتاب مردم) جملگی (کافران و مؤمنان) را گرد می‌آوریم و سپس به کافران می‌گوئیم: شما و معبودهایتان در جای خود بایستید. بعد آنها را از هم جدا می‌سازیم (و ایشان را مقابل معبودهایشان نگاه می‌داریم و در میان طرفین به داوری می‌پردازیم) و معبودهایشان می‌گویند: شما ما را نپرستیده‌اید (بلکه به وسوسه‌ی اهریمن و به سخن دل گوش فرا داده‌اید و مجسّمه‌ی ما را به خاطر منافع خود پرستش نموده‌اید. معبود حق ذات پاک پروردگار است و بس).
و (یاد کن) روزی را که همه‌ی آنان را گرد (هم) آوریم، سپس به کسانی که شرک ورزیده‌اند گوییم: «شما و شریکانتان بر جایگاهتان هم‌چنان باشید.» پس میانشان جدایی افکندیم و شریکانشان گفتند: «شما تنها ما را نمی‌پرستیدید.»
و روزی که گردشان آریم همگی پس گوئیم بدانان که شرک ورزیدند بر جای خود ایستید شما و شریکان شما سپس جدائی افکنیم میانشان و گویند شریکان ایشان نبودید شما ما را پرستش‌کنندگان‌


يونس ٢٧ آیه ٢٨ يونس ٢٩
سوره : سوره يونس
نزول : ٤ هجرت
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ٢١
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«نَحْشُرُهُمْ»: آنان را گرد می‌آوریم. «مَکَانَکُمْ»: در جای خود بایستید. تکان مخورید. مفعولٌ‌فیه است و تقدیر آن چنین است: إِلْزَمُوا مَکَانَکُم. «شُرَکَآوُکُمْ»: مراد اهریمن و شیاطین انس و جنّ است (نگا: اعراف / ، توبه / ، فصّلت / ). «فَزَیَّلْنا»: جدائی انداختیم. مراد این است که خداوند پیوند موجود میان مشرکان و معبودهای آنان را گسیخته می‌دارد، و امیدهائی را که مشرکان به معبودان خود داشتند بر باد می‌دهد. میان مشرکان و معبودهایشان دشمنانگی و اختلاف می‌اندازد (نگا: بقره / و اعراف / و ).

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

تفسیر

نکات آیه

۱ - مشرکان، مردمانى بد کردارند. (و الذین کسبوا السیئات ... و یوم نحشرهم) ضمیر «هم» در «نحشرهم» به «الذین احسنوا» و «الذین کسبوا السیئات» برمى گردد. جمله «ثم نقول للذین أشرکوا ... » قرینه است بر اینکه مشرکان یکى از مصداقهاى مورد نظر در جمله «الذین کسبوا السیئات ... » مى باشد.

۲ - به یاد سپردن روز محشر و دشواریهاى آن، توصیه اى است به اهل ایمان. (و یوم نحشرهم) برداشت فوق مبتنى بر این است که «یوم» مفعول به براى فعل مقدر (اذکروا) باشد.

۳ - قیامت، روز حشر و گردآورى تمامى انسانها (نیکان و بدان، و مؤمنان و مشرکان) (للذین أحسنوا ... و الذین کسبوا السیئات ... و یوم نحشرهم جمیعاً) ضمیر «هم» در «نحشرهم» به هر دو دسته نیکان و بدان برمى گردد.

۴ - توقیف و بازداشت مشرکان و جدا کردن آنان از دیگران براى بازجویى و محاکمه در قیامت (و یوم نحشرهم جمیعاً ثم نقول للذین أشرکوا مکانکم أنتم و شرکاؤکم فزیلنا بینهم ... ما کنتم إیانا تعبدون) برداشت فوق بر این پایه است که ضمیر «بینهم» به عموم کسانى که در عرصه محشر جمع شده اند (نیکان و بدان، و مؤمنان و مشرکان) برگردد ; یعنى، پس از حشرِ جمیع خلایق در محشر، به مشرکان فرمان ایست خواهیم داد و آن گاه میان آنان و دیگران جدایى خواهیم افکند.

۵ - حشر مشرکان در قیامت، به همراه معبودهاى مورد پرستش آنان خواهد بود. (ثم نقول للذین أشرکوا مکانکم أنتم و شرکاؤکم)

۶ - قیامت، عرصه داورى خدا میان انسانها (و یوم نحشرهم جمیعاً ثم نقول للذین أشرکوا مکانکم أنتم و شرکاؤکم فزیلنا بینهم)

۷ - خداوند، پس از توقیف مشرکان و معبودهایشان در عرصه محشر، نخست آنان را از هم جدا کرده و سپس به بازجویى و محاکمه آنان خواهد پرداخت. (ثم نقول للذین أشرکوا مکانکم أنتم و شرکاؤکم فزیلنا بینهم ... ما کنتم إیانا تعبدون) برداشت فوق بر این اساس است که ضمیر «بینهم» به اهل شرک و معبودهایشان بازگردد. گفتنى است که «تزییل» (مصدر زیلنا) به معناى دور کردن دو چیز از یکدیگر و جدایى افکندن میان آن دو است.

۸ - معبودها (بتها) در قیامت، از مورد پرستش واقع شدن خود اظهار بى اطلاعى کرده و آن را انکار خواهند کرد. (و یوم نحشرهم جمیعاً ... و قال شرکاؤهم ما کنتم إیانا تعبدون)

۹ - بتهاى مورد پرستش اهل شرک در آخرت، داراى شعور و توانا بر نطق (و یوم نحشرهم جمیعاً ... و قال شرکاؤهم ما کنتم إیانا تعبدون)

۱۰ - بتها، در قیامت با مشرکان سخن خواهند گفت. (ثم نقول للذین أشرکوا ... قال شرکاؤهم ما کنتم إیانا تعبدون)

موضوعات مرتبط

  • انسان: حشر انسان ها ۳
  • بتها: بتها در قیامت ۸، ۱۰ ; تکلم بتها با مشرکان ۱۰ ; تکلم بتها در قیامت ۹ ; شعور بتها در قیامت ۹
  • خدا: خدا توصیه هاى خدا ۲ ; قضاوت خدا ۶
  • ذکر: اهمیّت ذکر قیامت ۲
  • قیامت: حشر در قیامت ۳ ; قضاوت در قیامت ۶ ; ویژگیهاى قیامت ۳، ۶، ۹
  • گناهکاران: ۱
  • مؤمنان: توصیه به مؤمنان ۲
  • مشرکان: بازجویى اخروى مشرکان ۴، ۷ ; بتهاى مشرکان در قیامت ۹ ; حشر مشرکان ۵ ; عمل ناپسند مشرکان ۱ ; محاکمه اخروى مشرکان ۴، ۷ ; مشرکان در قیامت ۵، ۷ ; مشرکان و معبودان باطل ۵ ; ویژگیهاى مشرکان ۱
  • معبودان باطل: حشر معبودان باطل ۵ ; معبودان باطل در قیامت ۵

منابع