نتایج جستجو

نُكَذِّبُ بِيَوْمِ الدِّينِ «46» حَتَّى أَتانَا الْيَقِينُ «47» هركسى در گرو چيزى است كه كسب كرده است. مگر اصحاب يمين، كه در باغ‌هاى بهشتى از مجرمان مى‌پرسند:

نُكَذِّبُ بِيَوْمِ الدِّينِ «46» حَتَّى أَتانَا الْيَقِينُ «47» هركسى در گرو چيزى است كه كسب كرده است. مگر اصحاب يمين، كه در باغ‌هاى بهشتى از مجرمان مى‌پرسند:

نُكَذِّبُ بِيَوْمِ الدِّينِ «46» حَتَّى أَتانَا الْيَقِينُ «47» هركسى در گرو چيزى است كه كسب كرده است. مگر اصحاب يمين، كه در باغ‌هاى بهشتى از مجرمان مى‌پرسند:

نُكَذِّبُ بِيَوْمِ الدِّينِ «46» حَتَّى أَتانَا الْيَقِينُ «47» هركسى در گرو چيزى است كه كسب كرده است. مگر اصحاب يمين، كه در باغ‌هاى بهشتى از مجرمان مى‌پرسند:

نُكَذِّبُ بِيَوْمِ الدِّينِ «46» حَتَّى أَتانَا الْيَقِينُ «47» هركسى در گرو چيزى است كه كسب كرده است. مگر اصحاب يمين، كه در باغ‌هاى بهشتى از مجرمان مى‌پرسند:

نُكَذِّبُ بِيَوْمِ الدِّينِ «46» حَتَّى أَتانَا الْيَقِينُ «47» هركسى در گرو چيزى است كه كسب كرده است. مگر اصحاب يمين، كه در باغ‌هاى بهشتى از مجرمان مى‌پرسند:

نُكَذِّبُ بِيَوْمِ الدِّينِ «46» حَتَّى أَتانَا الْيَقِينُ «47» هركسى در گرو چيزى است كه كسب كرده است. مگر اصحاب يمين، كه در باغ‌هاى بهشتى از مجرمان مى‌پرسند:

بخواهد از شما كه مقدّم شود در ايمان يا مؤخر گردد هر كس بآنچه كسب كرده در گرو است‌ مگر ياران دست راست‌ در بهشتهائى ميپرسند از گناهكاران‌ چه چيز در آورد

بخواهد از شما كه مقدّم شود در ايمان يا مؤخر گردد هر كس بآنچه كسب كرده در گرو است‌ مگر ياران دست راست‌ در بهشتهائى ميپرسند از گناهكاران‌ چه چيز در آورد

شده براى تقواپیشگان در گرو آمرزش گناهان است، آن بهشت، جایگاه پاکان از گناه خواهد بود. ۱۰- آمرزش گناهان و درآمدن به بهشت، در گرو اطاعت از خدا و رسول (ص)

بخواهد از شما كه مقدّم شود در ايمان يا مؤخر گردد هر كس بآنچه كسب كرده در گرو است‌ مگر ياران دست راست‌ در بهشتهائى ميپرسند از گناهكاران‌ چه چيز در آورد

بخواهد از شما كه مقدّم شود در ايمان يا مؤخر گردد هر كس بآنچه كسب كرده در گرو است‌ مگر ياران دست راست‌ در بهشتهائى ميپرسند از گناهكاران‌ چه چيز در آورد

لا تحزنوا و انتم الاعلون ان کنتم مؤمنین) ۷- برترى مسلمانان بر دیگران، در گرو ایمان آنان است. (و انتم الاعلون ان کنتم مؤمنین) در برداشت فوق، جمله «و انتم

بخواهد از شما كه مقدّم شود در ايمان يا مؤخر گردد هر كس بآنچه كسب كرده در گرو است‌ مگر ياران دست راست‌ در بهشتهائى ميپرسند از گناهكاران‌ چه چيز در آورد

کردند، ایشان را به آنان ملحق کردیم و چیزی از کار ایشان نکاستیم. هر کسی در گرو دستاورد خویش است. در حالی‌که با (هر نوع) میوه‌ای و گوشتی که دلخواه آنهاست

در «بینهما» به حکمین. ۱۱- توفیق الهى در رفع مشکل ناسازگارى زن و شوهر، در گرو قصد اصلاح از سوى خود آنان است. (ان یریدا اصلاحاً یوفّق اللّه بینهما) بنابر

لهم مغفرة و أجر کبیر) ۴ - سعادت و برخوردارى از غفران و اجر بزرگ الهى، در گرو توأم بودن ایمان و عمل صالح است. (و الذین ءامنوا و عملوا الصلحت لهم مغفرة و

و به نام او نامیده می‌شود. تفسیر آیات ۱ - دستیابى انسان به نیکى، تنها در گرو انفاق از اشیاى مورد علاقه خویش (لن تنالوا البرّ حتّى تنفقوا ممّا تحبّون) ۲

(ص) و اعراض از او، نوعى نفاق است. ۸- گذشت از گناه نقض حاکمیّت پیامبر(ص)، در گرو پذیرفتن حاکمیّت کامل آن حضرت است. (یریدون ان یتحاکموا ... و لو انّهم اذ ظلموا

للّه و الرسول من بعد ما اصابهم القرح ... اجر عظیم) اجر عظیم براى مجاهدان در گرو جراحت ناشى از جهاد سابق نیست، بلکه به خاطر شرکت در جهاد پس از تحمّل جراحت

مضطرب است. جَزُوعاً ... مَنُوعاً ... إِلَّا الْمُصَلِّينَ‌ 7- آثار نماز در گرو مداومت بر آن است. «الَّذِينَ هُمْ عَلى‌ صَلاتِهِمْ دائِمُونَ» الَّذِينَ هُمْ

هستند، در بررسى کارهاى آنان، رعایت عدالت شده است. ۱۰- صالح شدن انسانها، در گرو ایمان به خدا، معاد، امر به معروف و نهى از منکر (اصلاح دیگران) و شتاب در کارهاى

پیوسته ایشان را) پند و اندرز بده (و بدانان بگو که در روز قیامت) هرکسی در گرو اعمالی است که انجام داده است و مسؤول چیزهائی است که فراچنگ آورده است، و بجز

تکرار ایمان در این دو فراز و نبود ضمیر در جمله خبرى مى رساند که سعادت، در گرو ایمان حقیقى به خدا و قیامت و انجام عمل صالح مى باشد و در این جهت میان منتسبان

تدبیر را ما به یوسف آموختیم، که در آیین ملک این نبود که بتوان آن برادر را به گرو بگیرد، جز آنکه خدا بخواهد (و دستوری از طریق وحی به یوسف بیاموزد. و ما که خدای

آنان است. (کلوا و اشربوا هنیئًا بما کنتم تعملون) ۶ - سرنوشت اخروى بشر، در گرو رفتار و کردار دنیوى او است. (إنّ المتّقین فى ظلل ... هنیئًا بما کنتم تعملون)

وكفر مى‌ورزند. پس ريشه‌ى كفر، عدم تعقّل صحيح است. قرآن، ارزش انسان را در گرو عقل و ايمان مى‌داند كه اگر تعقّل نكند، يا كفر ورزد، از مدار انسانيّت خارج

وَ الرَّسُولَ لَعَلَّکُمْ تُرْحَمُونَ). تفسیر آیات ۱- نیل به رحمت الهى، در گرو اطاعت از خدا و رسول (ص) (و اطیعوا اللّه و الرّسول لعلّکم ترحمون) ۲- وجوب تبعیّت

مصر حكم نمود كه ديگر طعام، به ما ندهند اگر بنيامين را نبريم و شمعون را به گرو نزد خود نگه داشته تا بنيامين را ما نزد او ببريم. فَأَرْسِلْ مَعَنا أَخانا:

اساس تمايلات انسان. وَ لَوْ بَسَطَ اللَّهُ‌ ... 3- روابط اجتماعى سالم در گرو زندگى معتدل و در حدّ نياز است. لَوْ بَسَطَ ... لَبَغَوْا 4- مؤمنان نبايد به

کرده بودیم). آیا شما (عربها که اهل بلاغت و فصاحت بوده و افتخار و شهرتتان در گروِ قرآن است) آن را منکر می‌شوید و ناشناخته‌اش می‌گیرید؟ و این (کتاب) یادواره‌ای

اهلاک و کنایه از غرق کردن است. ۲ - سلامت و نابودى انسان در پهنه طبیعت، در گرو مشیت الهى است. (إن یشأ ... یوبقهنّ) ۳ - انسان هاى گنه کار، مستحق کیفر الهى

جلد 9 - صفحه 241 سوگند خداوند واقع شده‌اند. حيات بشر، حيوانات و گياهان در گرو باران است و بادها در جابجا نمودن ابرها، تعديل هوا و لقاح گياهان نقش مهمى دارند

خدمت گزار، بنده، مالک و... به کار مى رود. ۲- سرنوشت انسان در قیامت، تنها در گرو عملکرد خود او است. (یوم لایغنى) ۳- محرومیت انسان در قیامت، از حمایت و شفاعت

- خدا، ناظر اعمال آدمیان است. (لننظر کیف تعملون) ۵ - بقا و زوال امتها، در گرو اعمال آنان است. (و لقد أهلکنا القرون ... ثم جعلنکم خلئف ... لننظر کیف تعملون)

برتر از ایمان و تقوا (ءامنوا ثم اتقوا و احسنوا) ۱۶- رسیدن به مقام محسنین در گرو گذر از مراحل ایمان و تقوا (إذا ما اتقوا ... ثم اتقوا و احسنوا و اللّه یحب

مضطرب است. جَزُوعاً ... مَنُوعاً ... إِلَّا الْمُصَلِّينَ‌ 7- آثار نماز در گرو مداومت بر آن است. «الَّذِينَ هُمْ عَلى‌ صَلاتِهِمْ دائِمُونَ» وَ إِذا مَسَّهُ

خداوند، داراى جایگاهى بلند و ارزشى والا است. (مرفوعة) ۲ - درک مفاهیم قرآنى، در گرو رشد، تعالى و ارتقاى انسان است. (مرفوعة) رفعت صفحات قرآن، بیانگر والا مرتبه

(یأیّها الذین ءامنوا هل أدلّکم على تجرة تنجیکم من عذاب) ۴ - نجات از عذاب، در گرو تلاش و کوشش در پرتو ارشادهاى الهى است. (هل أدلّکم على تجرة تنجیکم من عذاب)

مصدر «منّة» به معناى نعمت بزرگ است. ۲- بهره جستن از نعمت بزرگ بعثت انبیا، در گرو ایمان به آنهاست. (لقد منّ اللّه على المؤمنین اذ بعث فیهم رسولا) بعثت رسول

هُمْ لِفُرُوجِهِمْ حافِظُونَ). تفسیر آیات ۱ - دستیابى به رستگارى اخروى، در گرو داشتن عفت و پاک دامنى است. (قد أفلح المؤمنون ... و الذین هم لفروجهم حفظون)

كننده ايشان است به نجات؛ فراگرفت بر خلقان عهد و پيمان به عمل كردن به قرآن گرو نفوس آنان را بر آن. «1» نهج البلاغه ذيل خطبه 182 (ترجمه فيض الاسلام) ص 601

جلد 9 - صفحه 241 سوگند خداوند واقع شده‌اند. حيات بشر، حيوانات و گياهان در گرو باران است و بادها در جابجا نمودن ابرها، تعديل هوا و لقاح گياهان نقش مهمى دارند

لقد یسّرنا القرءان للذّکر فهل من مدّکر) ۸ - بهره گیرى از رهنمودهاى قرآن، در گرو هشیارى و به دور بودن از غفلت (و لقد یسّرنا القرءان للذّکر فهل من مدّکر) از

به هيزم دوزخ تبديل مى‌كند. «وَقُودُهَا النَّاسُ» 6- رهايى از آتش دوزخ، در گرو ايمان به قرآن و تصديق پيامبر اسلام است. «فَإِنْ لَمْ تَفْعَلُوا وَ لَنْ تَفْعَلُوا

است که باید آن را به اهلش سپرد. تفسیر آیات ۱ - دستیابى به رستگارى اخروى، در گرو داشتن خصلت امانت دارى و پایبندى به عهد و پیمان (قدأفلح المؤمنون...والذین هم لأمنتهم

برترین انواع آنها است. ۳ - تحقق معجزه به دست پیامبران، در اختیار خداوند و در گرو اراده او است. (لنریک) جمع بودن فعل «نریک» یا براى تعظیم است و یا به نقش واسطه هایى

گرفته شده است. ۲ - فرا رسیدن زمان پیدایش قیامت و محشور شدن انسان ها در آن، در گرو خواست خداوند است. (ثمّ إذا شاء أنشره) ۳ - حیات اخروى انسان، به دست خدا است

وارد شدن به جرگه صالحان مى باشد. ۱۰ - درآمدن به جرگه صالحان سراى آخرت، در گرو تسلیم بودن و اطاعت کردن از خداوند است. (و إنه فى الأخرة لمن الصلحین. إذ قال

اهل الکتب امّة قائمة ... و ما یفعلوا من خیر) ۵- پاداش الهى به اعمال نیک در گرو انجام آن از سوى افراد صالح است. (و اولئک من الصّالحین. و ما یفعلوا من خیر

ان أهل الکتب ... لادخلنهم جنت النعیم) ۸- بهره مند شدن از نعمتهاى بهشتى در گرو ایمان و تقوا (و لو ان أهل الکتب ءامنوا و اتقوا لکفرنا عنهم سیئاتهم و لادخلنهم

بیان حقایق، پرتویى از ربوبیّت خداوند (الحق من ربّک) ۴ - تربیت و سازندگى، در گرو بیان حقایق (الحق من ربّک) از آنجا که خداوند، «ربّ» (تربیت کننده) است، حق را

پیوند بین افراد جامعه ایمانى داشته باشد. ۱۱- حفاظت از مرزهاى کشور اسلامى، در گرو صبر و شکیبایى مسلمانان (یا ایّها الّذین امنوا اصبروا و صابروا و رابطوا) بر

استحفظوا من کتب اللّه) ۱۴- احیاى کتب آسمانى و حراست آنها از تبدیل و تحریف، در گرو حکم و قضاوت بر اساس آنهاست. (یحکم بها النبیون ... و الربنیون و الاحبار بما

الهى تلاش کنند. (إن أُرید إلاّ الإصلح ما استطعت) ۲۳- اصلاح جوامع بشرى ، در گرو گرایش آنان به توحید و یکتاپرستى و رعایت عدل و انصاف در مبادلات و امور اقتصادى

الکتب ... فاحکم بینهم بما أنزل اللّه) ۱۶- نفوذ و اعتبار قوانین و داوریها در گرو پى ریزى آنها بر اساس تعالیم قرآن است. (و انزلنا الیک الکتب ... فاحکم بینهم

مضطرب است. جَزُوعاً ... مَنُوعاً ... إِلَّا الْمُصَلِّينَ‌ 7- آثار نماز در گرو مداومت بر آن است. «الَّذِينَ هُمْ عَلى‌ صَلاتِهِمْ دائِمُونَ» إِلاَّ الْمُصَلِّينَ

استفاده شده است. ۷- استقامت و پایدارى توده مردم بر ایمان و عقاید دینى خود، در گرو تأمین نیازهاى مادى و معنوى آنان (قالوا نرید ان نأکل منها و تطمئن قلوبنا) ۸-

لازم است. «أَدْعُوا رَبِّي وَ لا أُشْرِكُ بِهِ أَحَداً» 12- سود واقعى در گرو هدايت است و كسى كه راه رشد را نپذيرد ضرر كرده است. آرى در برابر رشد چيزى جز

جلد 9 - صفحه 241 سوگند خداوند واقع شده‌اند. حيات بشر، حيوانات و گياهان در گرو باران است و بادها در جابجا نمودن ابرها، تعديل هوا و لقاح گياهان نقش مهمى دارند

از شهادت و مرگ در راه خدا را مذمت کرده و از سویى تمام سعادت (بهشت) را در گرو مبارزه دانسته، ارزش والاى جهاد و شهادت به دست مى آید. ۹- اشتیاق مؤمنان به

رَسُولَهُ» «1». ميزان‌الحكمة، حديث 9776. جلد 2 - صفحه 33 3- سعادت و رستگارى، در گرو حركت در مسير الهى است، نه كام‌گيرى بيشتر از ارث. «ذلِكَ الْفَوْزُ» تِلْكَ

اثر ايمان و عمل صالح مى‌تواند حتى از فرشتگان برتر باشد.) 7- بهترين شدن در گرو ايمان است و بدترين‌ها اهل كفرند. (در كلمه‌ «هُمْ» معناى انحصار است) أُولئِكَ

باشد، اعلام رسمیت آیینهاى یاد شده است. ۹ - رسیدن به پاداشهاى گران قدر الهى در گرو ایمان به خدا، باور به قیامت و انجام اعمال صالح است. (من ءامن باللّه ... فلهم

شد. (لا تأکلوا الرّبوآ ... لعلّکم تفلحون) آیه شریفه، فلاح و رستگارى را در گرو تقواپیشگى و پرهیز از ربا دانسته است. (چون «لعلّ»، علاوه بر اینکه متعلق به

لازم است. «أَدْعُوا رَبِّي وَ لا أُشْرِكُ بِهِ أَحَداً» 12- سود واقعى در گرو هدايت است و كسى كه راه رشد را نپذيرد ضرر كرده است. آرى در برابر رشد چيزى جز

انثى و هو مؤمن) ۵- بهره مندى مردم از پاداشهاى الهى و ورودشان به بهشت، در گرو ایمان و عمل صالح است، نه جنسیت و انتساب به مذهب یا فرقه اى خاص. (و من یعمل

دارد، ولى باطل پوچ و بى‌وزن است. فَلا نُقِيمُ‌ ... وَزْناً 3- سرنوشت انسان در گرو اعمال خودش است. جَزاؤُهُمْ‌ ... بِما كَفَرُوا 4- سرانجام كفرو مسخره كردن آيات

این صورت مراد از «فلاح»، پیروزى در جنگ است. ۴- سعادت و رستگارى مؤمنان در گرو جهاد و کثرت یاد خداست. (إذا لقیتم فئة فاثبتوا و اذکروا اللّه کثیرا لعلکم تفلحون)

(فالذین ءامنوا و عملوا الصلحت فى جنّ-ت النعیم) ۵ - دستیابى به نعمت هاى بهشتى در گرو همراهى ایمان و عمل صالح (فالذین ءامنوا و عملوا الصلحت فى جنّ-ت النعیم) ۶ -

قالوا لو شاء الرحمن ما عبدنهم) از این که مشرکان، عبادت دیگر خدایان را در گرو مشیت خداى رحمان دانسته اند، مطلب بالا استفاده مى شود. ۴ - مشیت الهى و نقش

علیهم) ۸- معافیت قانونى مجرمان از کیفرهاى دنیوى، در موارد کارایى توبه، در گرو توبه ایشان پیش از دستگیرى است. (الا الذین تابوا من قبل ان تقدروا علیهم) جمله

کان للرحمن عصیًّا) تعلیل بودن جمله «إنّ الشیطان...» براى نهى «لاتعبد» در گرو اعتراف آزر به نادرستى سرکشى شیطان از فرمان خدا است. اقرار آزر ۱۴; نهى آزر

ینسفها ربّى ) ۹ - آگاهى هاى پیامبر(ص) در باره حوادث قیامت و مقدمات آن، در گرو وحى و متکى به منبع علم الهى بود. (و یسئَلونک ... فقل ) ۱۰ - وجود روحیه تحقیق

مى شود که این آیه یکى از آن موارد است. ۴- نجات و رهایى مردم از دست دشمنان، در گرو مشیت الهى است. (فأنجینهم و من نشاء ) ۵- اسراف کنندگان، رو در روى پیامبران

سعى و تلاش عجین شده و جدایى میان آن دو ممکن نیست و انجام هر عمل صالحى، در گرو سعى و جهد است. ۵- نقش سعى و تلاش خود انسان در دستیابى به پاداش الهى و سرنوشت

«انتم به مؤمنون» به منزله شرط براى «واتقوا اللّه» است بنابراین بقاى ایمان در گرو رعایت تقوا با عمل به احکام الهى خواهد بود. ۱۴- عمل به احکام الهى نشانگر تقواپیشگى

(ولا خوف علیهم و لا هم یحزنون) ۸ - نجات آدمى از ترس و اندوه صحنه قیامت، در گرو تسلیم شدن در برابر خدا و انجام دادن اعمال نیک در دنیاست. (من أسلم ... ولا

ميدان‌هاى جنگ، از حضور روشنفكرنماها و منافقان خبرى نبود.) 8- استوارى انسان، در گرو استوارى روحيّه‌ى اوست. (اگر روح ضربه ديد انسان متزلزل مى‌شود.) «زُلْزِلُوا»

راغب). مراد از «الفتنة» به قرینه مقام، شرک است. ۲ - منافقان مدینه، دل در گرو شرک داشتند و ایمان شان ظاهرى بود. (و لو دخلت علیهم ... ثمّ سئلوا الفتنة لأتوها)

دنیا و آخرت) خواهند رسید. * (و أولئک هم المهتدون) ۶ - دستیابى به هدایت در گرو الطاف خدا و رحمت اوست. (أولئک علیهم صلوت من ربهم و رحمة و أولئک هم المهتدون)

انسان (و اللّه خبیر بما تعملون) ۹ - نیک بختى یا بدبختى انسان پس از مرگ، در گرو اعمال خوب یا بد او است. (و لن یؤخّر اللّه ... و اللّه خبیر بما تعملون) ۱۰

مى‌طلبم. پاسخ آمد: «ذلك لمن سبح تسبيحة فى ليلة القدر»، دستيابى به آن، در گرو تسبيح گفتن در شب قدر است. عرضه داشت: پروردگارا، خواهان نجات از آتش دوزخم.

گذشته، مشروط به توبه و پشیمانى از اعمال نارواست و اطاعت خالصانه از خداوند در گرو اعتصام به اوست. (الا الذین تابوا و أصلحوا و اعتصموا باللّه و أخلصوا دینهم)

زنده، حركت كشتى‌ها، انتقال ابرها، بارور شدن گياهان و تعديل سرما و گرما همه در گرو جريان باد است و امروزه باد از منابع انرژى به شمار مى‌رود. جلد 8 - صفحه 407

اثر ايمان و عمل صالح مى‌تواند حتى از فرشتگان برتر باشد.) 7- بهترين شدن در گرو ايمان است و بدترين‌ها اهل كفرند. (در كلمه‌ «هُمْ» معناى انحصار است) أُولئِكَ

طُغْیانِهِمْ یَعْمَهُونَ). تفسیر آیات ۱ - رفع گرفتارى ها، وابسته به مشیت خداوند و در گرو اراده او است. (و لو رحمنهم ... للجّوا فى طغینهم یعمهون) «لو» در این جا معادل

معلومات اکتسابى و غیر اکتسابى هر دو مى شود. ۳ - خروج انسان از نادانى، در گرو خواست خداوند و به دست او است. (علّم الإنسن ما لم یعلم) ۴ - رها ساختن انسان

برداشت بالا قابل استفاده است. ۵ - مراقبت شدید بر ارزش ها و حدود الهى، در گرو خشیت از خداوند، حتى در نهان (أوّاب حفیظ . من خشى الرحمن بالغیب ) برداشت یاد

محسوب شده‌اند. چنانكه حضرت على عليه السلام نيز مى‌فرمايد: سرنوشت مردم در گرو رضايت و دشمنى آنان است، همان گونه كه ناقه‌ى صالح را يك نفر پى‌كرد؛ امّا چون

الهى است. (و من ءایته ... و ابتغاؤکم من فضله) ۵ - تأمین معاش و زندگى، در گرو پیگیرى و تلاش است. (و ابتغاؤکم من فضله) با توجه به معناى ابتغاء - که جدیت

فى هذه أعمى ... أضلّ سبیلاً) ۶- ارزشمندى ابزار و امکانات معرفتى انسان، در گرو به کارگیرى آن در طریق حق است. (و من کان فى هذه أعمى فهو فى الأخرة أعمى) از

نشانه ها، بر کفر خود اصرار ورزیدند. ۳ - معاد و زنده شدن دوباره انسان ها، در گرو انجام پذیرفتن تمام خواسته هاى تکوینى خداوند از انسان ها است. (کلاّ لمّا یقض

عجله و شتاب ما در آن اثرى ندارد. «فَلا يَسْتَعْجِلُونِ» 7- سرنوشت انسان در گرو اعمال اوست. (ظلم و كفر، سبب عذاب الهى است.) فَوَيْلٌ لِلَّذِينَ كَفَرُوا

بحار، ج 24، ص 187. «3». بقره، 282. «4». شعراء، 181- 183. جلد 5 - صفحه 59 گرو درستكارى است. «ذلِكَ خَيْرٌ» 7- كسب صحيح، موجب خوش عاقبتى است. «أَحْسَنُ تَأْوِيلًا»

إلى اللّه لهم البشرى) ۶ - سعادت و نیک بختى انسان در عرصه دنیا و آخرت، در گرو اجتناب از عبادت طاغوت و اطاعت سردمداران ضلالت و توبه و روى کرد به خداوند است

الظلمین. الذین ... هم بالأخرة هم کفرون) ۸- دستیابى به رحمت خداوند در آخرت ، در گرو گام نهادن در راه خدا و پیروى از دین او و ایمان به آخرت است. (ألا لعنة الله

یذّکّر) ۱۲ - بهره بردن از پند و اندرز دیگران و سودمندى آن به حال انسان، در گرو داشتن روحیه اى پندپذیر و نصیحت خواه   أو یذّکّر فتنفعه الذکرى «فاء» در «فتنفعه»،

نقطه عطفى در تاریخ خود تلقى مى کردند. ۶ - فرعونیان نجات و بقاى خود را در گرو غلبه ساحران بر موسى(ع) در صحنه مقابله مى دانستند. (و قد أفلح الیوم من استعلى

بياوريم‌ ملك‌ ملاقات‌ نمايد ‌حتي‌ يك‌ نفر ‌ما شمعون‌ ‌را‌ بعنوان‌ رهن‌ و گرو گرفت‌ ‌که‌ ‌ما بيائيم‌ حسب‌ الامر ملك‌ آمديم‌. ما جِئنا لِنُفسِدَ فِي‌ الأَرض‌ِ

سوگند به خورشيد و ماه و شب و روز و زمين و آسمان و روح انسان كه سعادت انسان در گرو رشد معنوى است نه زندگى مادّى. وَ الشَّمْسِ‌ ... قَدْ أَفْلَحَ مَنْ زَكَّاها

سوگند به خورشيد و ماه و شب و روز و زمين و آسمان و روح انسان كه سعادت انسان در گرو رشد معنوى است نه زندگى مادّى. وَ الشَّمْسِ‌ ... قَدْ أَفْلَحَ مَنْ زَكَّاها

سوگند به خورشيد و ماه و شب و روز و زمين و آسمان و روح انسان كه سعادت انسان در گرو رشد معنوى است نه زندگى مادّى. وَ الشَّمْسِ‌ ... قَدْ أَفْلَحَ مَنْ زَكَّاها

است. (عجلت إلیک ربّ لترضى ) ۸ - خوبى هرکار، علاوه بر صدور آن به نیت خیر، در گرو هماهنگى آن با سایر خواسته ها و دستورات خداوند است. (و ما أعجلک ... و عجلت

یافتگانند. (یقیمون الصلوة ... أولئک على هدًى من ربهم) ۵ - رستگارى انسان در گرو ایمان به اصول اعتقادى دین و پایبندى به ارکان عملى آن است. (الذین یؤمنون .

فوق بر این مبناست که ولى به معناى سرپرست باشد. ۶- سلامت و سعادت جوامع در گرو پیروى از رهبران الهى و عمل به قوانین دین (و لو کانوا یؤمنون باللّه و النبى

«لننجّینّه» در مقابل «کانت من الغابرین» است و نشان مى دهد که نجات از عذاب، در گرو خروج از شهر بوده و عذاب، به گونه اى بوده است که تمام ساکنان شهر را فرا مى گرفته

على جمعهم إذا یشاء قدیر) ۹ - تعیین زمان برپایى قیامت، در اختیار خداوند و در گرو مشیت او است. (و هو على جمعهم إذا یشاء قدیر) با توجه به این که زمان جمع آورى

۲۱ - رستگارى انسانها در گرو رعایت تقوا و پرهیز از گناهان است. (و اتقوا اللّه لعلکم تفلحون) ۲۲ - موفقیت انسانها در کارها، در گرو انجام دادن آنها از طریق

لادخلنکم جنت) ۲۱- تکفیر (نادیده گرفتن) گناهان بنى اسرائیل و دخول آنان به بهشت در گرو اقامه نماز، پرداخت زکات، ایمان به پیامبران و یارى آنان و انفاق در راه خدا

اتقوا اللّه و ابتغوا إلیه الوسیلة و جهدوا فى سبیله) ۱۴- فلاح و رستگارى در گرو تقواپیشگى، پى جویى شیوه ها و ابزارهاى سیر و سلوک تا مقام قرب خداوند و پیکار

خداوند، در جهت کمال و منافع انسان است. (فمن أبصر فلنفسه) ۸- نفع و ضرر انسان در گرو پذیرش و یا عدم پذیرش بینشهاى ارائه شده از جانب خداوند است. (فمن أبصر فلنفسه

بِآياتِ رَبِّهِمْ فَأَهْلَكْناهُمْ» 3- انسان، داراى اختيار است و سرنوشت او در گرو عملكرد خودش مى‌باشد. «كَذَّبُوا بِآياتِ رَبِّهِمْ فَأَهْلَكْناهُمْ بِذُنُوبِهِمْ»

خود را یکى پس از دیگرى، روانه کردیم). ۲ - ره یابى جوامع بشرى به هدایت، در گرو وجود هدایت گرانى برانگیخته شده از جانب خداوند (ثمّ أرسلنا رسلنا تترا) آمدن

لازم است. «أَدْعُوا رَبِّي وَ لا أُشْرِكُ بِهِ أَحَداً» 12- سود واقعى در گرو هدايت است و كسى كه راه رشد را نپذيرد ضرر كرده است. آرى در برابر رشد چيزى جز

لازم است. «أَدْعُوا رَبِّي وَ لا أُشْرِكُ بِهِ أَحَداً» 12- سود واقعى در گرو هدايت است و كسى كه راه رشد را نپذيرد ضرر كرده است. آرى در برابر رشد چيزى جز

براى فریب مردم به آنان تلقین مى کند. ۴- منزلت و جایگاه اخروى انسانها، در گرو اعمال ایشان است، نه ادّعاها و آرزوهاى خیالى آنان! (لیس بامانیکم و لا امانى

(یا ایّها الّذین امنوا ... و اللّه یحبّ المحسنین) ۱۱- جلب محبّت الهى، در گرو انجام اعمال نیک، به شیوه اى شایسته (و اللّه یحبّ المحسنین) کلمه «المحسنین»،

افراد نيز پيدا باشد. «فَاخْلَعْ نَعْلَيْكَ» 5- رابطه‌ى عميق با خداوند، در گرو دل كندن از وابستگى‌هاست. «فَاخْلَعْ نَعْلَيْكَ» «1». نساء، 164. «2». تفسير

فرمود. ۱۰ - تأثیر تبلیغ و هدایت گرى ها - هرچند از سوى پیامبران باشد - در گرو وجود شایستگى ها و زمینه هاى لازم براى پذیرش در نهاد آدمى است. (و ما یستوى

نقص (اذکر ربک ... إن الذین عند ربک لا یستکبرون عن عبادته) ۸- تقرب به خدا در گرو پرستش او و منزه دانستن وى از هر عیب و نقص و سجده خالصانه به درگاه اوست. (و

بِرَحْمَتِنا ... وَ لا نُضِيعُ أَجْرَ الْمُحْسِنِينَ‌ 11- با آنكه همه چيز در گرو مشيّت الهى است، امّا خداوند حكيم است و بدون دليل به كسى قدرت نمى‌دهد. «وَ

15- انسان، مختار است، نه مجبور. مَنْ شَكَرَ ... وَ مَنْ كَفَرَ 16- انسان در گرو عمل خويش است. «وَ مَنْ شَكَرَ فَإِنَّما يَشْكُرُ لِنَفْسِهِ» 17- خداوند به

تفسير نمونه. جلد 5 - صفحه 394 5- آرامش و امنيّت روحى مؤمنان در قيامت در گرو كارهاى صالح آنان است. مَنْ يَعْمَلْ مِنَ الصَّالِحاتِ‌ ... فَلا يَخافُ ظُلْماً

مى‌طلبم. پاسخ آمد: «ذلك لمن سبح تسبيحة فى ليلة القدر»، دستيابى به آن، در گرو تسبيح گفتن در شب قدر است. عرضه داشت: پروردگارا، خواهان نجات از آتش دوزخم.

لاتهوى انفسهم فریقاً کذبوا و فریقاً یقتلون) ۶- پذیرش احکام و تعالیم الهى در گرو پرهیز از هواپرستى و تمایلات نفسانى (کلما جاءهم رسول بما لاتهوى انفسهم) ۷-

گیرند و همواره منتظر امور غیبى نباشند. ۸- نجات نوح(ع) و مؤمنان به او ، در گرو ساخت کشتى بود. (واصنع الفلک ... إنهم مغرقون) ۹- غرق شدن و هلاکت کفرپیشگان

قَوْمٍ‌ ... يُغَيِّرُوا ما بِأَنْفُسِهِمْ‌ 8- سعادت و شقاوت ملّت‌ها، در گرو تحوّلات درونى آنهاست، نه قدرت و ثروت. «حَتَّى يُغَيِّرُوا ما بِأَنْفُسِهِمْ»

آیات معرفى شده، مطلب بالا قابل استفاده است. ۳ - حیات و سرسبزى پهنه زمین، در گرو نزول باران به اراده الهى (فإذا أنزلنا علیها الماء اهتزّت و ربت) ۴ - شناخت

من أعطى ... فسنیسّره للیسرى) ۷ - دستیابى انسان به فرجام آسوده و راحت، در گرو کردار او است. (فأمّا من أعطى ... فسنیسّره للیسرى) ۸ - «عن أبى جعفر(ع) فى قول

ءامنوا ... و اما الذین استنکفوا و استکبروا فیعذبهم) ۱۸- سرنوشت اخروى انسان در گرو موضعگیرى فکرى و عملى وى در دنیا (فاما الذین ءامنوا ... و اما الذین استنکفوا

تغفر لى و ترحمنى أکن من الخسرین) ۸- نوح(ع) ، رهایى خویش از زیان کارى را در گرو مغفرت و رحمت الهى مى دانست. (إلاّ تغفر لى و ترحمنى أکن من الخسرین) ۹- همگان ،

هدیهم اللّه و أُولئک هم أُولوا الألبب) ۱۵ - بهره مندى از هدایت خاص خداوند، در گرو تلاش و کوشش مناسب براى دریافت حقایق (الذین یستمعون القول ... أُولئک الذین

که عملشان در پیشگاه خداوند شایسته ذکر نیست. ۷ - ارزش عبادت و اطاعت خدا، در گرو پذیرفته شدن آن از سوى خداوند است. (و إذ یرفع إبرهیم ... ربنا تقبل منا) ۸ -

يوسف عليه السّلام در اين سفر براى آنكه برادران ابن يامين را بياورند بعنوان گرو نگهداشته بود در هر حال چون حضرات بارها را گشودند ديدند سرمايه خودشان را كه

اللّه یجعل لکم فرقانا) ۵- موفقیت مؤمنان در آزمونشان از طریق مال و فرزند در گرو تقواپیشگى و نیازمند به بینشى الهى (و اعلموا أنما أمولکم و أولدکم فتنة ...

(و ما لنا لانؤمن باللّه وما جاءنا من الحق) چنانچه ایمان واقعى به خداوند در گرو ایمان به قرآن و رسالت پیامبر (ص) نباشد معنا ندارد که مسیحیان و دانشمندان آنان

فسوف یأتى اللّه بقوم یحبهم و یحبونه) ۷- دستیابى آدمیان به کمالات انسانى در گرو امدادهاى خداوند و توفیق او (فسوف یأتى اللّه بقوم) هدف از استناد «یأتى» به

لاتهدى من أحببت و لکنّ اللّه یهدى) ۴ - پذیرش هدایت و ایمان از سوى مردمان، در گرو مشیت خداوند است. (و لکنّ اللّه یهدى من یشاء) ۵ - انسان ها دو دسته اند: هدایت پذیر

الهى مطابق طبع انسانها و مایه لذت آنان است. ۹- جواز بهره گیرى از مادیات در گرو تناسب آن با طبع آدمى است. (لاتحرموا طیبت ما احل اللّه لکم) ۱۰- مصلحت انسانها

دلیل و حجت نیرومند و توان پیروزمند در صحنه رویارویى با منکران حق و حقیقت، در گرو امداد الهى است. (و اجعل لى من لدنک سلطنًا نصیرًا) ۱۷- رهنمود الهى به طلب قدرت

شامل نشدن رحمتهاى خاص الهى بر آنان است. ۲- دستیابى به رحمتهاى ویژه الهى در گرو راهیابى به عالمى برتر از عالم دنیاست. (لاتفتح لهم أبوب السماء) بنابراین که

است. كَمْ أَهْلَكْنا ... بَطِرَتْ مَعِيشَتَها 2- سرنوشت افراد و جوامع، در گرو اعمال خود آنهاست. كَمْ أَهْلَكْنا ... بَطِرَتْ مَعِيشَتَها 3- سنّت الهى، هلاكت

از جمله «توفّى کلّ نفس ما کسبت»، بیانگر این است که ستم نشدن بر انسانها در گرو دریافت کامل جزا و پاداش اعمال آنان مى باشد ; و این معنا تنها در قیامت تحقق

و نعم الوکیل) ۱۳- دستیابى به صفت توکّل و اعتماد کامل به کفایت خداوند، در گرو اطاعت از خدا و رسول، پیشه ساختن صبر و تقوا و نیکوکارى است. (الّذین استجابوا

(يعنى بميرى) و در رهائى آن بكوش جونان كه در جستن روزى مى‏كوشى، زيرا خويشتن را گرو كردار خود دارى. و نيز آن حضرت عليه السّلام فرمود: خويشتن را از آنچه زيانش

- ۶۲ سوره نجم داستان شخصى كه از انفاق در راه خدا، اعراض كرد هر انسانی در گروِ اعمال خویش است اشاره به اقوامى كه در گذشته دچار عذاب شدند قيامت نزديك شد،

ساختن زشتیهاى ظاهرى با لباس (و لباس التقوى ذلک خیر) ۸- ارزش واقعى انسانها در گرو تقواپیشگى است. (و لباس التقوى ذلک خیر) برداشت فوق بر این اساس است که «خیر»

سیّئاته و یدخله جنّ-ت ... ذلک الفوز العظیم) ۱۳ - سعادت و کامیابى انسان، در گرو ایمان و عمل صالح است. (و من یؤمن باللّه و یعمل صلحًا یکفّر عنه سیّئاته ..

كيفر حيله‌گران و مستكبران. آرى، خوشبختى و بدبختى و عزّت يا سقوط جامعه، در گرو پيروى از سنّت‌هاى الهى يا ترك آنهاست. فَلَنْ تَجِدَ لِسُنَّتِ اللَّهِ تَبْدِيلًا

ظالم، ظلم نيست، بلكه عين عدل است. «وَ ما ظَلَمْناهُمْ» 2- سرنوشت انسان، در گرو اعمال و رفتار خود اوست. «ظَلَمُوا أَنْفُسَهُمْ» 3- غير از خداوند، هيچ كس و

سوگند به خورشيد و ماه و شب و روز و زمين و آسمان و روح انسان كه سعادت انسان در گرو رشد معنوى است نه زندگى مادّى. وَ الشَّمْسِ‌ ... قَدْ أَفْلَحَ مَنْ زَكَّاها

لیعبدوا اللّه مخلصین له الدین) ۵ - انجام دادن وظیفه بندگى در برابر خداوند، در گرو منحصر دانستن شریعت، به ادیان آسمانى است. (لیعبدوا اللّه مخلصین له الدین) «دین»،

- ۶۲ سوره نجم داستان شخصى كه از انفاق در راه خدا، اعراض كرد هر انسانی در گروِ اعمال خویش است اشاره به اقوامى كه در گذشته دچار عذاب شدند قيامت نزديك شد،

- ۶۲ سوره نجم داستان شخصى كه از انفاق در راه خدا، اعراض كرد هر انسانی در گروِ اعمال خویش است اشاره به اقوامى كه در گذشته دچار عذاب شدند قيامت نزديك شد،

مكرم) از امام صادق عليه السّلام (لفظ خبر) چنين است: هر انسانى گرو فطريّه است و هر مولودى گرو عقيقه. (مراد از فطريه زكاة فطره است).

گويد: امام صادق عليه السّلام در مورد مردى كه در قبال مبلغ مالى كه نزد او به گرو نهاده بودند و مال تلف شده بود، فرمود: مال راهن از بين رفته و مرتهن مى‏تواند

كه فرمود: امير مؤمنان عليه السّلام در مورد اختلاف گرو دهنده و گروگيرنده، كه راهن مى‏گويد: بفلان مبلغ گرو گذاردم و مرتهن مى‏گويد: به فلان مبلغ بيشتر، فرموده

كه از كسى مبلغى قرض مى‏خواهد و به او غلامى يا ظرفى يا جامه‏اى گرو مى‏دهد، و او بدان گرو نيازمند مى‏گردد و از بدهكار اجازه مى‏طلبد كه در آن تصرّف كند و

امنیت، رشد و رفاه اقتصادى و یا ابتلاى آن به فقر، گرسنگى، ناامنى و ترس، در گرو اعمال افراد آن جامعه است. (و ضرب الله مثلاً قریة کانت ءامنة مطمئنّة ... فکفرت

خواهند شد. (و لایکلمهم اللّه یوم القیمة) ۱۶ - رهایى از عذاب دردناک قیامت در گرو لطف خدا و پاک شدن از گناهان و آلودگیهاست. (و لایکلمهم اللّه یوم القیمة و لایزکیهم

رسول خدا (ص) و اولواالامر (حاکمان صالح) باشد، خداوند هدایت اکثریت مردم را در گرو رسالت و حکومت صالح مى داند. بنابراین براى تأمین هدایت بشر، چاره اى جز حکومت

يوسف عليه السّلام در اين سفر براى آنكه برادران ابن يامين را بياورند بعنوان گرو نگهداشته بود در هر حال چون حضرات بارها را گشودند ديدند سرمايه خودشان را كه

يوسف عليه السّلام در اين سفر براى آنكه برادران ابن يامين را بياورند بعنوان گرو نگهداشته بود در هر حال چون حضرات بارها را گشودند ديدند سرمايه خودشان را كه

- ۶۲ سوره نجم داستان شخصى كه از انفاق در راه خدا، اعراض كرد هر انسانی در گروِ اعمال خویش است اشاره به اقوامى كه در گذشته دچار عذاب شدند قيامت نزديك شد،

- ۶۲ سوره نجم داستان شخصى كه از انفاق در راه خدا، اعراض كرد هر انسانی در گروِ اعمال خویش است اشاره به اقوامى كه در گذشته دچار عذاب شدند قيامت نزديك شد،

- ۶۲ سوره نجم داستان شخصى كه از انفاق در راه خدا، اعراض كرد هر انسانی در گروِ اعمال خویش است اشاره به اقوامى كه در گذشته دچار عذاب شدند قيامت نزديك شد،

- ۶۲ سوره نجم داستان شخصى كه از انفاق در راه خدا، اعراض كرد هر انسانی در گروِ اعمال خویش است اشاره به اقوامى كه در گذشته دچار عذاب شدند قيامت نزديك شد،

- ۶۲ سوره نجم داستان شخصى كه از انفاق در راه خدا، اعراض كرد هر انسانی در گروِ اعمال خویش است اشاره به اقوامى كه در گذشته دچار عذاب شدند قيامت نزديك شد،

بازماندگانى دارد و شخصى آمده و ادّعا مى‏كند كه من از ميّت طلبكارم و نزد من گرو دارد، حكم چيست؟ امام عليه السّلام نوشتند كه اگر بر ذمّه ميّت مالى دارد و شاهد

به معناى هدایت یافتن و به طریق ثواب رسیدن است. ۱۲ - دستیابى به هدایت، در گرو توأم بودن ایمان به خدا و اطاعت از اوست. (فلیستجیبوا لى و لیؤمنوا بى لعلهم

- ۶۲ سوره نجم داستان شخصى كه از انفاق در راه خدا، اعراض كرد هر انسانی در گروِ اعمال خویش است اشاره به اقوامى كه در گذشته دچار عذاب شدند قيامت نزديك شد،

(و انّى اعیذها بک و ذریّتها ... و انبتها نباتاً حسناً) ۱۰ - تربیت انسان در گرو، زدودن آفات رشد و پرورش استعدادها (و انّى اعیذها بک و ذریّتها ... و انبتها

و فتنه ها كه امت ها بدان مبتلا مى گردند) بهشت رضوان و قرب رب العالمين در گرو تحمل سختى ها است و سنت الهى در ميان امم گذشته در بين امت اسلام تكرار خواهد

أو نتخذه ولدًا) ۷- عزیز مصر ، یاورى یوسف(ع) و گزینش او به فرزندى را ، در گرو علاقه مندى یوسف(ع) به وى و همسرش زلیخا مى دانست. (أکرمى مثویه عسى أن ینفعنا

موارد لزوم (ستجدنى إن شاء اللّه من الصلحین) ۱۹ - دستیابى به هر مطلوبى در گرو خواست و مشیت خدا است. (ستجدنى إن شاء اللّه من الصلحین) ۲۰ - عدم آشنایى قبلى

ياد نعمت‌ها، عامل توكّل و رفع نگرانى‌هاست.) 6- بهبود، رونق و رشد اقتصادى در گرو امنيّت و آرامش اجتماعى است. «آمِناً يُجْبى‌ إِلَيْهِ ثَمَراتُ» 7- امنيّت و

الْمَعِيشَة قال ع : و نيز آن حضرت عليه السّلام در مورد كسى كه خانه‏اى نزد ديگرى به گرو نهاده و آن خانه سوخت يا خراب گشت، فرمود: زمينش را مالك خواهد بود.

سوزانتر شد، اما یوسف پاک و پرهیزکار جز به خدا نمی‌اندیشید و قلبش تنها در گرو «عشق خدا» بود. امور دیگری نیز دست به دست هم داد و به عشق آتشین همسر عزیز،

عظمت و بزرگى هر یک از این برکت ها مى باشد. ۲ - دستیابى به برکت هاى حج، در گرو حضور در مراسم و انجام مناسک آن است. (و أذّن فى الناس بالحجّ... لیشهدوا منفع

فأسر بأهلک بقطع من الّیل ... إلاّ امرأتک) ۱۳- نجات لوط(ع) و خانواده اش در گرو خروج آنان از دیار قوم لوط بود. (فأسر بأهلک بقطع من الّیل) ۱۴- لوط(ع) موظف

الله ع : و داود بن سرحان از امام صادق عليه السّلام در مورد كفيل گرفتن يا گرو گرفتن در فروش نسيه، پرسيد، آن حضرت فرمود: اشكالى ندارد.

صادق عليه السّلام روايت كرد كه مردى جامه‏اى عاريه كرد، سپس آن را نزد ديگرى گرو نهاد و صاحبان مال، متاع عاريتى خود را طلب كردند، فرمود: متاع خود را برگيرند

كه به امام صادق عليه السّلام عرض كردم: مردى دو دستبند نزد كسى بابت مبلغى گرو نهاده و يكى از آن دو دستبند مفقود گشته است چه كند؟ فرمود: قيمت آن مفقود شده

بن يزيد گويد: از امام صادق عليه السّلام شنيدم كه ميفرمود: هر كس در قيامت گرو عقيقه‏اى است كه براى فرزندش بايد انجام ميداده، و عقيقه كردن براى فرزند از

مكّه بسوى بعضى از اماكن خارج شود، اين كار براى او روا نيست، زيرا كه او در گرو حجّ است تا آنگاه كه آن را بجا آورد، مگر آنكه بداند كه با اين خروج، حجّ از

كس است كه در زندگى و پس از مرگش به او اقتداء كند، حمال خطاى ديگران است و گرو خطاى خود. ۲- مردى كه از نادانى در ميان مردم نادان اندر است و رو به موجهاى

خوشنودى او است، و از اين مطلب اين مقدار را بر خود پذيرفتى و قبول كردى كه خود در گرو آن هستى اگر آن را واگذارى، و تعجب ميكنى از اينكه رضايت خدا و فرمانبرداريش

روايت كرده كه گفت: شخصى در مقابل بدهى مبلغى، با مدّت معلوم متاعى نزد كسى گرو نهاده و گروگذارنده غايب شده است و خبرى از وى نمى‏باشد، از امام صادق عليه السّلام

خداوند آنها را پرورش می‌دهد و بر آن می‌افزاید. تفسیر آیات ۱ - ارزش انفاق در گروِ در راه خدا بودن آن است. الّذین ینفقون اموالهم فى سبیل اللّه ۲ - عارى بودن

أَلْفَاظِ رَسُولِ اللَّهِ ص الْمُوجَزَةِ الَّتِي لَمْ يُسْبَقْ إِلَيْهَا : جنگ در گرو نيرنگست.

عقيقه نكرد تا عيد اضحى شد و قربانى نمود اين خود براى او كافى است و هر مولودى گرو عقيقه خود است، و در عقيقه فرمود گوسفندى فربه قربانى كنند، چنانچه نيافتند هر

در گرو پندارها و خيالها است ، نه در سايه مال و ثروت و مقام ، نه وابسته به اعمال اشخاص ديگر (آنگونه كه مسيحيان تصور مى كنند كه فلاح هر انسانى در گرو فداكارى

نیست ; بلکه تسلیم و یا صلح خواهى نیز کافى است. ۱۱- حرمت تعرض و قتل دشمنان در گرو اظهار تسلیم است، نه ایمان آوردن آنان. (و لا تقولوا لمن القى الیکم السّلام

«يَأْخُذُونَ عَرَضَ» قرار گرفته است.) 14- بهره‌گيرى از حيات سراسر خير اخروى، در گرو تقوا و پرهيزگارى است. «وَ الدَّارُ الْآخِرَةُ خَيْرٌ لِلَّذِينَ يَتَّقُونَ»

حال اگر بگوئى : گيرم كه اختلاف بشر بوسيله اين شعور مرموز كه نامش ‍ وحى نبوت است ، و شخص پيغمبر آن را از راه آوردن معجره اثبات كرد، و مردم به حكم عقل خودشان

سمعت ابا عبد الله ع يقول : امام صادق (ع) فرمود: هر كه دل به دنيا دهد، دل را گرو سه خصلت ساخته است و بدانها پرداخته: همّى كه به آخر نرسد و آرزوئى كه به دست

آن كس كه بعدا قطع كرده است، زيرا دست دوّمى را هنگامى بريده كه دست راستش در گرو قصاص اوّلى از آن دو بوده است. عرضكردم امير مؤمنان عليه السّلام دست راست و

خودِ انفاق کننده باشد; چنانچه ظاهر تشبیه افاده مى کند. ۲ - ارزش انفاق، در گروِ در راه خدا بودن آن (ینفقون اموالهم فى سبیل اللّه) ۳ - تکامل معنوى و رشد وجودى

استوار است. (سأتلوا علیکم منه ذکرًا) ۷- بخشى از علوم و اطلاعات پیامبر(ص) در گروِ نزول وحى بود. (و یسئلونک ... قل سأتلوا) ۸- «عن أبى عبداللّه(ع) قال: ملک الأرض

قالوا ... ما أنزل إلیک من ربک طغیناً و کفراً) ۱۶- پذیرش قرآن و معارف آن در گرو رحمتى خاص از جانب خداوند (و لعنوا بما قالوا ... ما أنزل إلیک من ربک طغیناً

خداوند، همراه و یاور شکیبایان (و اللّه مع الصّابرین) ۳۰ - پیروزى در پیکار، در گرو استقامت و استوارى است; نه انبوهى لشکر (کم من فئة ... و اللّه مع الصّابرین)

لاجناح علیکم ... ان تضعوا اسلحتکم و خذوا حذرکم) ۲۵- شکست زبونانه کافران، در گرو کوشش مجاهدان براى فراهم سازى تجهیزات و هوشیارى آنان در برابر هجوم غافلگیرانه

فرمود كه: اميدها، دل‏هاى جاهلان را از جا به در مى‏آورد و آرزوها آن را به گرو مى‏ستاند و فريب‏ها آن را به ريسمان‏ها مى‏بندد» (بنابر بعضى از نسخه‏هاى كافى،

يمين ، كه از اين گرو آزاد شده اند، و در بهشت مستقر گشته اند، آنگاه مى فرمايد: اين طائفه در عين اينكه در بهشتند، مجرمين را كه در آنحال در گرو اعمال خويشند،

مطلب بالا قابل استفاده است. ۱۵ - شکوفایى اخلاق و تعالى منش هاى اجتماعى، در گروِ تصحیح جهان بینى و مبانى عقیدتى است. (یبنىّ لاتشرک باللّه ... و اغضض من صوتک)

مراد از «مریض» به قرینه قسیمش (او به اذىً من رأسه)، مرضى است که مداواى آن در گرو تراشیدن سر است. و مراد از «به اذىً»، آزارى است که از غیر ناحیه مرض، همانند

همه جهانيان همه عالم هستى است . اين را نيز بدانيد كه ما در گرو اعمال خويشيم و شما هم در گرو اعمال خود و هيچ امتيازى براى هيچكس جز در پرتو اعمالش نمى باشد)

منعكس است . در اينجا انسان را در گرو اعمالش مى شمرد (كل نفس بما كسبت رهينة ) (مدثر - ۳۸). و در جاى ديگر بهره او را تنها در گرو سعيش ميشمرد (و ان ليس ‍ للانسان

اربابى رو مى آورند، نه آرامشى ، نه اطمينانى و نه خط روشنى . اما موحدان دل در گرو عشق خدا دارند، از تمام عالم او را برگزيده اند، و در همه حال به سايه لطف او

ذريه شانرا بايشان ملحق مى كنيم ، و از اعمالشان چيزى كم نمى كنيم ، هر كسى در گرو كرده هاى خويش است ) نيز استفاده ميشود، چون ذريه مؤمن را ملحق به «الذين آمنوا»

ايشانرا از هيچيك از اعمالى كه كردند محروم و بى بهره نمى سازيم ، كه هر مردى در گرو عملى است كه كرده ) و اين همان لحوق و الحاق است ، و مثلا كسانيكه عمل آباء نداشته

اللّه عليه و آله و سلّم ) مى توانند ام المؤ منين باشند ولى فكر و قلبشان در گرو زرق و برق دنيا باشد؟ و چنين پندارند كه اگر غنائمى نصيب مسلمانان شده است همچون

باشد، از كُننده اش تجاوز نمى كند. يعنى عمل تو، عملِ من نمى شود. پس هر كسى، در گروِ عمل خويش است، و احدى از افراد بشر، نه از عمل ديگرى بهره مند مى شود و نه متضرر

نشست )، و سلطه اجانب هيچوقت برامتهاى زنده استقرار دائمى نيافته ، بلكه در گرو چند روزى اندك است . به خلاف غلبه معنويات كه دلهائى يافت مى شود تا در آن منزل

تا روز اول رجب پول آن را مى آورم . يهودى در پاسخ گفت : نسيه نمى دهم مگر با گرو. من به خدمت رسول خدا (صلى اللّه عليه و آله و سلم ) آمده و جريان را بازگو كردم

هوسباز فلسطين ، عاشق «هيروديا» دختر برادر خود شد، و زيبائى وى دل او را در گرو عشقى آتشين قرار داده ، لذا تصميم به ازدواج با او گرفت !. اين خبر به پيامبر

مهم از عالم خلقت و ذات پاك خداوند براى اثبات اين معنى كه فلاح و رستگارى در گرو تهذيب نفس است قسم ياد شده ، و بيشترين سوگندهاى قرآن را به طور جمعى در خود

در اسلام و نه در اديان ديگر و اصل آزادى اراده است ، زيرا مى گويد: هر كس در گرو اعمال نيك و بد خويش ‍ است هر كار نيكى انجام دهد براى خود انجام داده و هر كار