نتایج جستجو

امكان مادى و تركيب مجرد شود، اين قسم از اسماء، احسن الاسماءاند، چون نقص و عيب در آنها نيست و چون چنين است همين اسماء لايق اند كه در حق خداى تعالى اطلاق

وديده‏بان و رهنماى او كه با او خيانت نمى‏كند، و بر او ستم نمى‏كند، و او را عيب نمى‏كند، و او را وعده‏اى نمى‏دهد كه آن را خلف كند».

بدى، و تفريق نمايندگان بين دوستان، ظلم كننده نسبت به كسانى كه برى هستند از عيب؛ اين جماعت را نظر لطف نفرمايد خداوند سبحان بسوى ايشان روز قيامت، و تزكيه نفرمايد

توبه، 100. «6». توبه، 63. «7». احزاب، 4. جلد 9 - صفحه 529 قرار نداده است.) 2- عيب‌ها را از ريشه برطرف كنيد. مودت دشمنان خدا انسان را به گرايش‌هاى فكرى، عملى

نيفتند وقتى كه پسر خواندگان طلاق داده باشند زنانشان را او اين وصلت براى كسى عيب و عار نباشد براى اقدام تو بآن و تمام اينها مقدّر الهى بود كه بايد در خارج

كرديم ، به طورى كه احدى مطلع نشود، چون عيب است ، و پنهان داشتن عيب بهتر است . اشكال اين وجه اين است كه پوشاندن عيب به خاطر ترس از ملامت ملامت كنندگان است

____________________ (۱). و فصيح، آن است كه در كلامش چيزى نباشد كه بر آن عيب شود. (مترجم)

در خيرات، و رهنماى او كه با او خيانت نمى‏كند، و بر او ستم نمى‏كند، و او را عيب نمى‏كند، و او را وعده‏اى نمى‏دهد كه آن را خلف كند». المائدة ٢٩ المعارج ١٢

هادى (عليه السّلام ) در جواب فرمود: اما سجده كردن يعقوب و پسرانش براى يوسف عيب ندارد، چون سجده براى يوسف نبوده ، بلكه اين عمل يعقوب و فرزندانش طاعتى بوده

مى كند كه يكى از شوون اشياء واقعه در منزل هستى و مسير بقا اين است كه آنچه عيب و نقص در خود مى بيند يا عارضش مى شود از بين برده و خود را تكميل نمايد، و نيز

اندازه نمودن، يا به اعضا كه از براى او عضوها قرار دهد. برتر است خدا از اين عيب كه ايشان مى‏گويند؛ برترى بزرگ».

تصديق كن و آنها را دروغگو بشمار، مبادا چيزى را بر زيان او افشاء كنى كه موجب عيب و زشتى او گردد و آبرويش را ببرد، و در نتيجه از زمره كسانى شوى كه خداوند در

حقيقت به خاطر لطف بيان است كه با صراحت عنوان طلاق كه براى زنان و حتى مردان عيب است مطرح نشود گوئى اين دو به يكديگر نيازى داشته اند كه مدتى زندگى مشترك داشته

المؤمنين عليه السلام فرمود كه: با واليان خود خيانت مكنيد، و رهنمايان خود را عيب مكنيد، و به امامان خود جاهل مباشيد، و از عهد وبيعت خود رو گردان و پراكنده

چون بميرد، بر سر قبرش رود و او را زيارت كند، و آنكه بر او ستم نكند، و او را عيب نكند، و با او خيانت ننمايد و او را وا گذارد، و او را تكذيب نكند و به دروغ

نگهدار اى كسى كه بر گناهانت پرده پوشى شده و بخودت بنگر (و ببين خودت چه اندازه عيب و گناه دارى) و سپاسگزار آن خدائى را كه روى (گناهان و عيوب) تو پرده پوشيده

گردم من همسايه‏اى دارم كه نماز خواندن و صدقه دادن و حج رفتنش بسيار است و عيب ظاهرى ندارد فرمود عقلش چطور است گفتم: عقل‏ درستى ندارد فرمود: پس با آن اعمال

صدائى شنيد: كه ميگفت : اى ابراهيم براى خاطر تنها يك عيب از ميان ما بيرون رفتى ، و وقتى برگشتى با دو تا عيب آمدى ، از ميان ما بيرون شو، و ديگر حق ندارى بسوى

كه ترس از خداى عز و جل او را از ترس از مردم مشغول كرده. خوشا بحال كسى كه عيب خودش او را از (تفحص و دقت در) عيوب برادران با ايمانش باز دارد. خوشا بحال كسى

هر يك به نوبه خود چنين محبتى را در ايام طفوليت از پدر ديده بوده اند و ديگر عيب جويى و مذمت پدر معنا نداشت ، بلكه دليلى كه آورده و گفته بودند: آخر ما نيرومنديم

اينگونه ترس و وحشت اگر افراطى نباشد عيب و نقص ‍ نيست ، و حتى شجاعترين افراد در زندگى خود گاه با آن روبرو مى شوند، عيب و نقص آن است كه در زندگى اجتماعى در

هر صبح و شام » جز به تداوم توجه به پروردگار و تنزيه و تقديس مداوم او از هر عيب و نقص ‍ حاصل نمى گردد، و مى دانيم كه ياد خدا براى روح و جان انسان همچون غذا

عليه و آله و سلّم ) يك نوع ايثار و فداكارى از خود نشان داده ، و به هيچوجه عيب و ايرادى متوجه آنها نيست ، چرا كه در برابر حكم خدا تسليم شده اند اضافه مى

سجده نمود و گفت كه: «تسبيح مى‏كنم تو را و تو را پاك و منزه مى‏شمارم از نقص و عيب تشبيه. تو را نشناختند و تو را به يگانگى پرستش نكردند. پس از اين جهت، تو را

نام پروردگار بزرگت تسبيح بگو، تفسير نمونه جلد ۲۴ صفحه ۴۸۶ و او را از هرگونه عيب و نقص منزه بشمار» (فسبح باسم ربك العظيم ). قابل توجه اينكه مضمون اين آيه و

خود غافل است و عيب خود را نمى‌بيند بايد خود را امتحان كند و از دوستان عاقل خيرخواه خيرگو بپرسد و خود را از عيوب پاك نمايد و انصافا اين عيب بزرگى است كه كمتر

پنهانى را آشكار مى سازد و حرمت جامعه را جريحه دار مى كند. اگر مى بينيم دستور عيب پوشى داده شده يك دليلش همين است كه گناه جنبه عمومى و همگانى پيدا نكند. اگر

چطور تسبيح و تحميد خدا رضا مى آورد؟ وجهش اين است كه تنزيه فعل خدا را نقص ‍ و عيب ، و او را به ثناى جميل ياد كردن و مداومت در اين كار باعث مى شود انسان انس

باشد) در اين هنگام ما روح خود را به سوى او فرستاديم و او در شكل انسانى بى عيب و نقص بر مريم ظاهر شد. ۱۸ - او (سخت ترسيد و) گفت من به خداى رحمن از تو پناه

كتاب آسمانى نيست بلكه ساخته مغز بشر كم اطلاعى است كه علم و دانش را براى آدم عيب مى پندارد و آدم را به گناه علم و دانش مستحق رانده شدن از بهشت خدا مى شمرد

است، شما ميگوئيد: من اميدتان را قطع كردم و چنين عقيده داريد، خدا را شكر كه عيب دينى بر من نگرفتيد. و اما آنچه مرا از پيوند با شما بازداشت همان (سوء عقيده

جنگها كه در حقيقت جهاد آزادى بخش انسانها محسوب مى شدند نه تنها براى مذاهب عيب نبودند بلكه نقطه قوت آنها به حساب مى آيند، درگيريهايى كه پيامبر اسلام (صلى

، با ويژگيهاى بسيار ديگر. تفسير نمونه جلد ۱۹ صفحه ۲۸۳ و اين براى پيامبران عيب و نقصى محسوب نمى شود كه براى خود تقاضاى معجزه ويژه اى كنند، تا وضع آنها را

وادار به ترك اعتياد و يا رفتن از راه امن و امان و خوددارى از راه خطرناك كنند عيب دارد؟ سؤ ال دوم - چگونه كوه بالاى سر آنها قرار گرفت ؟ پاسخ - بعضى از مفسران

داستان نوح و لوط جاسوسى كردن به نفع كفار است نه خيانت ناموسى . اصولا اين عيب از عيوب تنفر آميز محسوب مى شود و مى دانيم محيط زندگى شخصى پيامبران بايد از

بودند، بايد قبول كنى كه بت پرستى آنان نيز درست بوده و تو به ناحق بت ها را عيب مى گويى. و اگر مى پندارى تو بهتر از آنانى، پس حرف بزن تا بشنويم. به خدا سوگند،

درجات (فوقالعاده اى ) نزد پروردگارشان است و براى آنها آمرزش و روزى بى نقص و عيب تفسير نمونه جلد ۷ صفحه ۸۶ تفسير : پنج صفت ويژه مؤ منان در آيه گذشته به تناسب

كاخهاى پر زرق و برق كه معمولا از طريق ظلم و ستم بر محرومان حاصل مى شود نه تنها عيب نيست بلكه افتخار است و كرامت و ارزش . تعبير به «مهين » (پست ) ممكن است اشاره

نشستن آنها در كنار ياران فقير پيامبر (صلى اللّه عليه و آله و سلّم ) براى آنها عيب و نقص بزرگى است ، بيخبر از اينكه اسلام آمده تا به اينگونه امتيازات پوچ و بى

حركت درآمد و لباس موسى را با خود برد، و بنى اسرائيل بدن او را ديدند كه هيچ عيب و نقصى نداشت ! ۵ - بهانه جوئيهاى بنى اسرائيل يكى ديگر از عوامل آزار موسى (عليه

كسى دست بهم داد قدرت ديگرى باقى نمى گذارد كه عليه او قيام كند يا در كارهايش عيب جوئى و خرده گيرى نمايد. نكاتى چند در عبارت : «ان تعذبهم فانهم عبادك وان تغفرلهم

در گريبان تا زير بغل فرو بر، به هنگامى كه خارج مى شود سفيدى و درخشندگى بى عيب و نقصى دارد و اين معجزه ديگر است » (طه ۲۲). ۳ به معنى دليل و نشانه خداشناسى

مقدس خداى تعالى نيست، از قبيل عجز، جهل، ظلم، غفلت و نظائر آن از هر صفت نقص و عيب را، به خدا منسوب مكن. و كوتاه سخن اين كه: تنزيه نام خدا اين است كه وقتى سخن

سراهاى ننگينى بر پا نموده و به حقوق زنان و همسران خود تجاوز كرده اند، ولى اين عيب از قانون نيست و اعمال آنها را نبايد به حساب دستورهاى اسلام گذاشت ، كدام قانون

رمانى مانند ساير رمانها بود البته اين انتقال به داستانى در خلال داستانى ديگر عيب شمرده مى شد، و ليكن قرآن كريم كتاب هدايت و دلالت و حكمت است ، از هر قضيه و

مشهور شده اى ، و به همين جهت مخالفان ما از تو مذمت مى كنند، من دوست داشتم عيب بر تو نهم تا دفع شر آنها شود، آنچنان كه خداوند از زبـان دوسـت عـالم مـوسـى

الذين آمنوا). «ليمحص » از ماده تمحيص به معنى پاك نمودن چيزى است از هر گونه عيب . آنها مى بايست براى پيروزيهاى آينده در چنين بوته آزمايشى قرار گيرند و عيار

حالت اولش باز مى گردانيم (۲۱) و دستت را به گريبان خود ببر تا نورانى بدون عيب بيرون آيد، و اين معجره ديگرى است (۲۲) تا آيه هاى بزرگ خويش را به تو بنمايانيم

حق ايشان مستجاب شد، چون همه آنان موحد بوده اند». بعضى ديگر گفته اند: «چه عيب دارد كه منظور از فرزندان را، همه ذرّيه او بگيريم و بگوييم نسبت به بعضى مستجاب

بلرزه در آمد و گفت: اى جبرئيل! پروردگار من خودش سلام است (يعنى سلامتى از هر عيب) و سلام از جانب‏ اوست و سلام بسوى او باز ميگردد. خداى عز و جل راست فرموده

محرك فاعل است در انجام يك فعل ، و همان باعث مى شود كه فاعل فعل را متقن و بى عيب انجام دهد، در نتيجه همان باعث مى شود كه فاعل در فعلش حكيم باشد، چون اگر آن

زيرا اگر بخواهى رشد او را همى نگرى. كسى كه حياء خلعت خود را بر او بپوشاند عيب او از ديده‏ها پوشيده ميماند. كسى كه اعتدال را بجويد، بار تكاليف زندگى بر او

گفتند: خودت جواب نده ، زيرا ممكن است در جوابهايت راه خطا بروى و اين براى تو عيب است ، بنويس به ابن عباس تا وى جواب دهد، معاويه چنين كرد و جواب هاى ابن عباس

بهشت بيرون شد، و بزمين هبوط كرد، و در تفسير جمله : «فبدت لهما سو آتهما»، (عيب هاشان برايشان هويدا شد) فرمود: قبل از خوردن از آن درخت ، عورت آندو ديده نميشد،

بر خلاف ميل او مراوده مى كرديد چگونه بود؟ گفتند خدا منزه است كه ما كمترين عيب و عمل زشتى از او نديديم . همسر عزيز گفت : الان حق روشن و برملا گرديد، آرى

شود، و همانست كه چهره مذهب را در نظر افراد دور افتاده سخت بدنما كرده است . عيب بزرگى كه اين عمل دارد - علاوه بر زشت نشان دادن چهره مذهب - اين است كه گناه

خدايى ، خود مجرم بوده اند، پس اضلال ايشان اضلال به عنوان مجازات است كه هيچ عيب و اشكالى ندارد، آن اضلالى اشكال دارد و مستلزم جبر است كه ابتدايى باشد و در

ندارند، اين تعبير درست به اين مى ماند كه مى گوئيم شخص عاشق نمى تواند سخن از عيب معشوق خود را بشنود. بديهى است اين عدم توانائى درك حقايق كه نتيجه لجاجت شديد

نيست ، و با هستى آميخته با آنهمه نقص و عيبش ، نميتواند آئينه هستى منزه از هر عيب و نقص ، و وجود مقدس از هر عدم خدائى گردد، به قول معروف (تراب كجا؟ و رب الارباب

مؤلّف: و در بعضى روايات، طهارت را عموميت داده، و به معناى برائت از تمامى عيب ها و مكاره گرفته اند. ترجمه تفسير الميزان جلد ۱ صفحه : ۱۴۰ إِنَّ اللَّهَ لا

با زبان حال دارند، و نظام خلقت آنها به خوبى حكايت مى كند كه خداوند از هر عيب و نقص پاك و منزه است و داراى علم و قدرت و هر گونه صفات كمال . ولى اين معنى

طاغيان متفرعن پرهيز مى شود مطلبى است ، و نبودن نقطه ضعف در عمل او و دستخوش عيب و قصور نبودنش مطلب ديگر است . و آنچه از سراپاى كلام خداى عز و جل استفاده مى

در جامعه جاهلى عرب اين وضع به شدت حكومت مى كرد تا آنـجـا كـه گاهى بزرگترين عيب پيامبر (صلى اللّه عليه و آله و سلّم ) را اين مى دانستند كه سلمانها و ابوذرهاى

معينى باشد، و اما اگر منظور اخراج نوع و يا صنف باشد ديگر زياد بودن عدد مستثنى عيب ندارد. ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۲ صفحه ۲۴۹ و انسان خود داراى اصنافى است كه

مى گويد، يعنى از يكسو صفات بر جسته او را بيان مى دارد (حمد) و از سوى ديگر عيب و نقص را از او نفى مى كند (تسبيح ) تا چه رسد به اين جهان با عظمت و آنهمه عجائب

اسـت سـؤ ال شود پس زندگى در آنجا به صورت يكنواخت و راكد خواهد بود و اين خود عيب بزرگ آن است . در پـاسـخ مـى گـوئيـم هـيـچ مـانـعـى نـدارد كـه تـحـول و تـكـامـل