نتایج جستجو

requires Javascript to function. آن روز که قیامت برپا می‌شود، مجرمان در نومیدی و غم و اندوه فرو می‌روند! |و روزى كه قيامت برپا شود مجرمان [از همه جا] نااميد

رحمت خويش را مى‌گسترد و هموست سرپرست ستوده. و اوست خدایی که باران را پس از نومیدی خلق می‌فرستد و رحمت (و نعمت) خود را فراوان می‌گرداند و اوست خداوندگار محبوب

ندانید) که خدا شما را با عذاب (خود) نابود و ریشه‌کن خواهد ساخت، و شکست و نومیدی از آن کسانی است که بر خدا دروغ می‌بندند. موسی به آنان گفت: «وای بر شما!

برخوردار کنیم، سپس (چون کفران کرد) آن نعمت را از او بازگیریم او سخت به خوی نومیدی و کفران درافتد. و اگر از سوی خود رحمتی [چون سلامتی، ثروت، اولاد و امنیت]

کلمه نومیدى در فارسى تقریباً مساوى است. خيب‌ (۵ بار) نا اميدى. خسران. محروم شدن. در نهايه مى‏گويد: خيبة به معنى خسران و حرمان است. قاموس آن را نوميدى و زيان

آیات شامل این کلمه «یَیْأَسَ» از مادّه «یأس» به معناى نومیدى است، ولى بسیارى از مفسران گفته اند: در اینجا به معناى علم است، اما بنا به گفته «کسانى» (طبق

«یُبْلِسُ» از مادّه «ابلاس»، در اصل به معناى غم و اندوهى است که از شدت یأس و نومیدى دست مى دهد. بدیهى است، اگر چیزى که انسان از آن ناامید مى شود، امرى ضرورى

نیست. انسان از درخواست خیر خسته نمی‌شود و چون آسیبی بدو در رسد کانون یأس و نومیدی است. و اگر به‌راستی از جانب خود بدو رحمتی - پس از زیانی که به او رسیده است

بگذارند. ] (آیه 56)- ولی ابراهیم به زودی این فکر را از آنها دور ساخت که یأس و نومیدی از رحمت خدا بر او چیره شده باشد، بلکه تنها تعجبش روی حساب موازین طبیعی است،

آیات شامل این کلمه يئس‌ (۱۳ بار) نوميدى. طبرسى فرموده: يأس آن است كه يقين كنيم شى‏ء آرزو شده بدست نخواهد آمد. راغب گويد: [مائده:3]. امروز كفار از دين شما

مجازاتهای جهان دیگر در ضمن دو آیه به پنج موضوع اشاره می‌کند: 1- «به دنبال این نومیدی و خسران- و یا به دنبال چنین کسی- جهنم و آتش سوزان خواهد بود» (مِنْ وَرائِهِ

غوى‌ (۲۲ بار) غى و غواية به معنى رفتن به راه هلاكت است. گرچه آن را ضلالت نوميدى، جهل ناشى از اعتقاد فاسد و فساد گفته‏اند. زيرا ضلالت به معنى گمراهى است

[سجده:28]. در اين صورت مقصود آن است كه هر دو گروه فتح را خواستند ولى به نوميدى كفار تمام شد. فتاح: بسيار گشاينده و آن از اسماء حسنى است مراد از آن عموم

تکرار در قرآن: ۱۳(بار) لیست کلمات مشتق شده در حال بارگیری... نوميدى. طبرسى فرموده: يأس آن است كه يقين كنيم شى‏ء آرزو شده بدست نخواهد آمد. راغب گويد: [مائده:3]

معجزات‌ ‌را‌ سحر پنداشتند. (آیه 42)- به این ترتیب امید مشرکان در آن روز به نومیدی کامل تبدیل می‌شود و به وضوح این حقیقت برای آنها روشن می‌گردد که معبودان

ف‌ (۲۹۹۹ بار) غى و غواية به معنى رفتن به راه هلاكت است. گرچه آن را ضلالت نوميدى، جهل ناشى از اعتقاد فاسد و فساد گفته‏اند. زيرا ضلالت به معنى گمراهى است

[سجده:28]. در اين صورت مقصود آن است كه هر دو گروه فتح را خواستند ولى به نوميدى كفار تمام شد. فتاح: بسيار گشاينده و آن از اسماء حسنى است مراد از آن عموم

و حافظ و نگاهبانی دارد. این وحی نور امید بر قلب یوسف پاشید و ظلمات یأس و نومیدی را از روح و جان او بیرون کرد. تفسیر آیات ۱- فرزندان یعقوب با دروغها و نیرنگهاى

كه دلها مسخر خداوند است ، غرور به خاطر تمايل قلب به صلاح و تقوا، و ياءس و نوميدى از عدم اقبال قلب به خيرات و صالحات بى مورد است اشاره به اينكه آيه شريفه :

تواند و نبايد از روح خدا ماءيوس و از رحمتش نااميد شود زيرا ياس از روح خدا و نوميدى از رحمتش در حقيقت محدود كردن قدرت او، در معنا كفر به احاطه و سعه رحمت اوست

صفحه 404 «قَنُوطٌ» به معناى يأس و «بَثَّ» به معناى پراكنده كردن است. 1- در نوميدى بسى اميد است، پايان شب سيه سپيد است. «يُنَزِّلُ الْغَيْثَ مِنْ بَعْدِ ما

باشید من نیز همراه شما از منتظرانم»؟ پس بر شما باد شکیبایى ; زیرا فرج بعد از نومیدى فرامى رسد ... ». انتظار فرج: اهمیّت انتظار فرج ۱۰ خدا: اختصاصات خدا ۴، ۵،

كه دلها مسخر خداوند است ، غرور به خاطر تمايل قلب به صلاح و تقوا، و ياءس و نوميدى از عدم اقبال قلب به خيرات و صالحات بى مورد است اشاره به اينكه آيه شريفه :

كه دلها مسخر خداوند است ، غرور به خاطر تمايل قلب به صلاح و تقوا، و ياءس و نوميدى از عدم اقبال قلب به خيرات و صالحات بى مورد است اشاره به اينكه آيه شريفه :

كه دلها مسخر خداوند است ، غرور به خاطر تمايل قلب به صلاح و تقوا، و ياءس و نوميدى از عدم اقبال قلب به خيرات و صالحات بى مورد است اشاره به اينكه آيه شريفه :

کانوا یفعلون» شرک ورزى و اصرار آنان بر انکار رسالت و دیگر کارهاى نارواست. ۷- نومیدى نوح(ع) از هدایت یابى قومش و آگاهى او از ناشایستگى آنان براى ایمان ، زمینه ساز

كه دلها مسخر خداوند است ، غرور به خاطر تمايل قلب به صلاح و تقوا، و ياءس و نوميدى از عدم اقبال قلب به خيرات و صالحات بى مورد است اشاره به اينكه آيه شريفه :

كه دلها مسخر خداوند است ، غرور به خاطر تمايل قلب به صلاح و تقوا، و ياءس و نوميدى از عدم اقبال قلب به خيرات و صالحات بى مورد است اشاره به اينكه آيه شريفه :

كه دلها مسخر خداوند است ، غرور به خاطر تمايل قلب به صلاح و تقوا، و ياءس و نوميدى از عدم اقبال قلب به خيرات و صالحات بى مورد است اشاره به اينكه آيه شريفه :

۲۶۸ و چنين فهمانيد كه نوميدى از رحمت پروردگار از خصائص گمراهان است و من از گمراهان نيستم. پس پرسشم پرسش يك نفر نوميد كه به خاطر نوميدى، فرزنددار شدن در اين

رسولان از يكسو و كفار از سوى ديگر فتح خدايى را مى خواستند، و سرانجام، خيبت و نوميدى و هلاكت نصيب كفار شد. «مِّن وَرَائهِ جَهَنَّمُ وَ يُسقَى مِن مَّاءٍ صدِيدٍ

بخيل باشد؛ و هر يك از اين سه موجب كفر است و يأس هم متوقف به يكى از آنها، پس نوميدى وقوع نيابد مگر كسى كه كافر باشد. تنبيه: آيه شريفه دلالت دارد بر آنكه فاسق

قال : از امام باقر (ع) كه فرمود: نوميدى از آنچه در دست مردم است عزت مؤمن است در دينش، آيا نشنيدى قول حاتم را: چه نوميدى گرفتى بى‏نيازى يافتى در خود اگر

صادق (ع) مى‏فرمود: حاجت خواستن از مردم بر باد دادن عزت و بردن حياء است و نوميدى از آنچه در دست مردم است عزت مؤمن است از نظر دينش و طمع همان فقر حاضر است

كلى وضع انسان چنين است كه ) اگر رحمتى را كه به وى بچشانديم از او بگيريم به نوميدى شديدى گرفتار مى شود، و به خاطر ناسپاسى كه دارد و نعمت را از ما نميداند اميد

نشود تا ممتاز شويد، نه به خدا آنچه شما چشم بدان داريد پديد نشود جز پس از نوميدى نه به خدا آنچه شما بدان چشم داريد پديد نشود تا هر كه بايد بدبخت شود و هر

كه درباره توبه فرعون گفته شده است بيان يك توهم و رد آن توبه ، يگانه درمان نوميدى و ياءس است توبه حقيقى با جراءت يافتن بر گناه كارى منافات دارد مواردى كه

طبرسى در مجمع البيان در ميان اين دو چنين فرق گذاشته كه ياءس نوميدى از خير است و قنوط نوميدى از رحمت . تفسير نمونه ، جلد: ۲۰، صفحه : ۳۲۱ ولى آنچه از موارد

از جهت جهالت شما به مؤاخذه او، و از جهت استخفاف به عنف و سطوت او و از جهت نوميدى از عذاب او، پس بتحقيق خداى تعالى دور نفرموده از رحمت واسعه خود اهل قرون

مايه افتخار شخص مؤمن و زيور او است در دنيا و آخرت: ۱- نماز در آخر شب. ۲- نوميدى (و بى‏طمعى) نسبت بدان چه در دست مردم است. ۳- ولايت و بستگى او بيكى از امامان

دعا را از احدى پيش از شما نشنيدم، فرمود: از بزرگترين گناهان كبيره نزد خدا نوميدى از نوازش خدا و نااميدى از رحمت و مهر خدا و آسوده خاطر بودن از مكر و مجازات

(ع) به او فرمود: اى منصور، به راستى اين امر براى شما پيش نيايد مگر پس از نوميدى و نه به خدا تا ممتاز شويد و نه به خدا تا بازرسى كامل گرديد و نه به خدا تا

و (ديگر) همسايگى و مجاورت با شخص حريص و آزمند، و آسايش دهنده‏ترين چيزها نوميدى از مردم است. و نيز آن حضرت فرمود: ناشكيبا (و كم حوصله) و بدخلق مباش، و نفس

آيات بعدش ، هر چند كه نهى از نوميدى از رحمت تشريعى خداست ، بقرينه جمله «اسرفوا على انفسهم »، كه بروشنى مى فهماند قنوط و نوميدى در آيه راجع برحمت تشريعى ،

گلستانهاى باغهاى جهان و خشكيدن شاخه درختان آن و خزان شدن و ريختن برگها و نوميدى از ميوه آن و فرو كشيدن آبها و چشمه سارها، پرچمهاى هدايت سرنگون گرديده بود

بستر- يعنى شوهر- است، و نصيب- شخص زانى- كه مدّعى پدرى آن فرزند شده- خيبت و نوميدى است.

او برسد، بيش از اندازه دچار نوميدى و يأس مى گردد. چون مى بيند اسبابى را كه به آن ها تكيه داشت، همه از كار افتاده. و اين نوميدى اش، به بيانى كه خواهد آمد،

و لذا به خازنان دوزخ مى گويند: شما دعا كنيد. و معلوم است كه دعاى از روى نوميدى دعاى حقيقى نيست ، زيرا دعا عبارت است از طلب كردن ، و چيزى كه يقين داريم

فرمود: همانا خداست و شيطان، حق است و باطل، هدايت است و گمراهى، راه راست است و نوميدى، دنياست و آخرت، حسناتست و سيئات، پس هر چه حسناتست از خداست. و هر چه سيئاتست

مكن و او را از آن محروم گردان؛ زيرا كه او خود را در معرض خشم من درآورده، و نوميدى را از من سزاوار شده».

سعادت زندگى بهشتى براى يك عمر با آنان وداع مى كند مايوس و غمگين نمى شوند، و نوميدى ، رابطه شان را با پروردگارشان قطع نمى كند بلكه به التجاء به خداوند خود -

خداوند ميطلبد، و آنگاه كه دعاى نهانى اثر نكرد و مصيبت رو به شدت گذاشت و آثار نوميدى و انقطاع از اسباب هم كم كم نمايان شد، آن وقت است كه ديگر ملاحظه اطرافيان

نخواستنت پس از خواهش، تمايلت بعد هراست و هراست پس از تمايل. اميدت بعد از نوميدى و نوميديت پس از اميد، بخاطر آمدنت آنچه در ذهنت نبود و ناپيدا گشتن آنچه يك

ترس مى پرستد، و هم باميد، و در نتيجه در زندگيش هم در حالت اعتدال ، ميان نوميدى ، كه منشاء خموديها است ، و ميان اطمينان بشفاعت ، كه كوتاهيها و كسالتها است

عزت و جلالم سوگند كه آرزوى هر آرزومندى را كه به غير من اميد ببندد مبدل به نوميدى مى كنم ، و جامة ذلت در ميان مردم بر تنش ‍ مى پوشانم ، و از گشايش و فضل خودم

بعد از بشارت دادن ملائكه باز آنرا باور نكرد و در جواب ملائكه سخنى گفت كه نوميدى از اولاددار شدن از آن پيدا است ، و اينك گفتگوى ملائكه با وى : «ونبئهم عن

مائده): «هر كه به خدا شرك آورد خدا بهشت را بر او حرام كرده است». ۲- و پس از آن نوميدى از رحمت خدا است، زيرا خدا عز و جل مى‏فرمايد (۷۸ سوره يوسف): «به راستى كه

ظالمان يار و ياورى- كه آنها را نجات دهد- ندارد) (مائده: ۷۲). و پس از آن يأس و نوميدى از رحمت خدا است زيرا خداوند عزّ و جلّ ميفرمايد: إِنَّهُ لا يَيْأَسُ مِنْ

دل را نور و صفا مى بخشد، و به پيروزيها اميدوار مى كند، و گرد و غبار ياس و نوميدى را از صفحه روح انسان مى زدايد. در حديثى آمده است كه پيغمبر اكرم (صلى اللّه

خويشتن گام برمى دارد. از سوى ششم دعا به او اعتماد به نفس مى دهد، و از ياءس و نوميدى باز تفسير نمونه ، جلد: ۲۰، صفحه : ۱۵۰ مى دارد، و به تلاش و كوشش بيشتر دعوت

انسان امكانپذير نيست ، يا گرفتار غرور و غفلت مى شود، و يا در گرداب ياس و نوميدى فرو مى رود. و به تعبير ديگر توصيف او به «عزيز» و «غفار» دليل ديگرى بر «الوهيت

نمايد، در زندگى ديگرش در شقاوت و هلاكت خواهد بود و مغلول به غلّ و زنجير نوميدى و خسران محشور خواهد شد، و در مهبط لعنت و حضيض بعد قرار خواهد گرفت ، و از

من يشاء فى رحمته ، و الظالمين اعدلهم عذابا اليما((. و مراد از اينكه نسبت نوميدى به ايشان داده ، يا اين است كه واقعا نوميد هم هستند، چون حيات آخرت را منكرند،

كه اين تحضيض بر امرى ماضى واقع شده كه هنوز تحقق نيافته قهرا معناى ياس و نوميدى را افاده مى كند، ياسى كه مساوى با نفى است ، و چون چنين مفادى داشته قوم يونس

و سلّم ) كه از لجاجت و سرسختى مخالفان هرگز خسته نشوند، و گرد غبار ياءس و نوميدى بر روح و جانشان ننشيند و بدانند: رگ رگ است اين آب شيرين و آب شور و با استقامت

عظمت آن دلالت كند. و در جمله ((و قد خاب من افترى ((، ((خيبه (( به معناى نوميدى از رسيدن به نتيجه است ، نتيجه اى كه آرزويش را دارند و اين جمله در كلام به

باعث جرئت و غفلت است ، و اگر بيم و انذار بيش از اندازه باشد نتيجهاش ياس و نوميدى و خاموش ‍ شدن شعله هاى عشق و تحرك است . درست به همين دليل در آيات قرآن ،

بوده»، گویى خبر تأثّرآورى شنيده، چون مأيوس از ثواب شده، بلافاصله و با كمال نوميدى می گويد: رنج و تعب خود را به حساب خدا مى گذارم. يعنى حالا كه ارادۀ خدا همه

جزاء، چه حالى دارند. و كلمه ((يبلس (( از مصدر ((ابلاس (( است ، كه : به معناى نوميدى از رحمت خداست ، كه منشا همه شقاوتها و بدبختى ها است. «وَ لَمْ يَكُن لَّهُم

شخصى همه شب بر سر بيمار گريست چون صبح شد او بمرد و بيمار بزيست‏ بسا كه نوميدى كاميابى ببار آورد، و بسا كه اميدوارى موجب هلاك گردد. چون از كسى بيم ملامت

زنده نگه دارد، و چون گناهان و جرائم خود را مى بيند و مى شمارد، يكباره دچار نوميدى و ياءس از رحمت خدا نگردد. علاوه بر اينكه در آيه : «ان تجتنبوا كبائر ما تنهون

وصف از اوصاف اميد بخش پروردگار است در پايان آيه جائى براى كمترين ياس ‍ و نوميدى باقى نمى گذارد آرى به همين دليل آيه فوق گسترده ترين آيات قرآن است كه شمول

محروم در هر عصر و زمان به اين وعده بزرگ الهى دلگرم شوند و گرد و غبار ياس و نوميدى را از دل و جان خود بشويند و براى ادامه مبارزه با لشكر باطل آماده و مقاوم

دگرگونيهاى روزگار آنها را تكان مى دهد، نه سلب نعمتها آنانرا به ناسپاسى و نوميدى مى كشاند، و نه روى آوردن نعمتها آنها را در غرور و غفلت فرو مى برد. لذا در

را بازگو مى كند. اينگونه افراد در سختيها و طوفانهاى زندگى گرفتار ياءس و نوميدى و اضطراب و ناراحتى نمى شوند روحى آرام و قلبى مطمئن دارند و توان آنها در

كه چنين باشد در حقيقت عبادت نيست . به اين ترتيب اميد مشركان در آن روز به نوميدى كامل تبديل ميشود و به وضوح اين حقيقت براى آنها روشن ميگردد كه معبودان آنها

داراى اثر روانى هستند: فال نيك اميد آفرين است در حالى كه فال بد موجب ياس و نوميدى و ناتوانى مى شود. تفسير نمونه جلد ۱۲ صفحه ۵۳ و از آنجا كه اسلام ، هميشه