نتایج جستجو

رِجْسِهِم نَخْشَى إِذ فِتْنَة أَمّا رَسُولُه الْقَوْم مَن لا لَنُغْرِيَنّک قَرْن الْقِتَال عَلَيْه بِالْقَوْل أَعْمَالَهُم يَأْتُوا أَضْغَانَهُم أَنْفُسَهُم

کلمات مشتق شده در حال بارگیری... ليت لات ندى حين عجب نوص هم ندو ان ف جىء من قرن نذر قبل

ببينيد. ف ا لوت عزى ندى مناة ليت ندو رئى ثلث اخر کبر حين هم من ه عجب نوص کم قرن ل ان ربب ايى جىء ائى قبل هلک

را با آن مى بندند، «قرن» مى گویند و نیز به کسى که با غل و زنجیر دست و پایش را به هم مى بندند ـ به همین مناسبت ـ «مقرن» مى گویند. قرن‌ (۳۳ بار) وَ فِي الْأَصْفَاد

زَمَنِ واحِدٍ» طبرسى فرموده: قرن مردم هر زمان است و آن از نزديك به هم بودن در يك زمان متخذ شده، زجاج گويد: به نظر من قرن اهل هر زمانى است كه در آن پيغمبرى

17 سوره حج آمده اصحابرّس باشند و يا مجوس از اخلاف آنها باشد . صحب ثمود عاد قرن بين فرعون ل نوح قوم ذلک اخو الم لوط هم کلل عذب کثر ضرب ايکه قبل ظلم خرج کذب

شده، و تاریخ تألیف آنها به 38 سال بعد از حضرت مسیح(علیه السلام)، تا حدود یک قرن بعد از او مى رسد; بنابراین کتاب اصلى مسیح(علیه السلام)به عنوان یک کتاب آسمانى

مرگ معمولى است. در المنار ذيل «اِنِ امْرُؤهَلَكَ...» گويد لفظ هلاك از چند قرن به اين طرف بكار نمى‏رود مگر در مقام تحقير و قرآن آن را در اين آيه و در آيه

مرگ معمولى است. در المنار ذيل «اِنِ امْرُؤهَلَكَ...» گويد لفظ هلاك از چند قرن به اين طرف بكار نمى‏رود مگر در مقام تحقير و قرآن آن را در اين آيه و در آيه

بر مشرق و مغرب عالم مسلّط شد و دو جانب آفتاب را دو قرن آن خوانند و بعضى گفته‌اند براى آن بود كه دو قرن زندگى كرد و مردم دو دوره در زمان حيات او مردند در

ثبر وحد يوم لا ه کثر هنالک ف قول هنا ا انن ذلک کون رود صلى فرعون خير سعر قرن ان يا ل فزز سوف من ظهر فى هم ک ام ارض ورى اهل ضيق ظنن ى جنن کتب ها غرق خلد

در قاموس خود ذيل ماده يوحنا مى‏نويسد: در قرن اخير بعضى از نقاد اين عقيده را پيداكردند كه انجيل يوحنا در اوائل قرن دوم نوشته شده و نيز معتقداند كه مؤلف يوحناى

نفع تلو او الى دخل ذا قرى وجه متع طول سور اذ هى اخذ نن لما جنن شىء حقق شرى قرن بلغ عوذ نشء ائى لم ولد

لقى نفس صلو عرج الذى نبو يا دکک غمم اخذ ذلک قضى خوف نور خصم حمد عن وسم طيب قرن حفف عشو حزن نعم قرب خمس

ندى موسى ندو شتت الذين کذب او بين حضر کم علم ثم فضل سخط لو الا مسک يا دين قرن صغر لمز حقق سعى خير هما يهود مرى کما هدى غيب اخر بعض شرب لغو عذب نحر عزير

انن کم فى ارض ف رحب اذا ل هن ذرع مکر سوء علم دعو لوط ها رسل خوف نا ذا حزن قرن حرج کذب الى شىء حتى ضرر وحى هنا خلف جعل عن نفس وله هذا ضيق الله هنالک وجد

خير صغر ت فوق قوم ما رحم ربب لقى بکى فضل ذکر کتب سجد کان او الا غوى نصب جنن قرن کبر قد انث وقى مسک ه انس حيث هدى بعض

شامل این کلمه ماجوج‌ (۲ بار) [كهف:94]. [انبیاء:96]. مأجوج و يأجوج چنانكه در «قرن ذوالقرنين» گفته‏ايم همان اقوام بدوى بودند كه آنها را «تاتار» ناميده‏اند در

سه بار در قرآن مجيد آمده است. کم وقى ل حرر هم سربال من جعل بئس صفد فى کنن قرن قطر يوم جبل اذ ذلک غشو غشى جرم رئى ک تمم وجه نعم نور ه

جهنم کفى ذلک صدد نزل شرک نذر مع نشر قرء اثم خوف قد فيض سعر س عرض يوم نبو هدى قرن شقق سبح انا ذکر مدد خردل الا ايانا

اعلم. من هم فى على ل ه انن ف کم ک ارض ب لا قول رجل جعل کلل اکل ام اله نور قرن طعم مشى ى ان سوق سکن ها کون الله ا مرح انس اذا هدى بطن کبب وجه رحم قبل لو

دمر فى کم نا ما ه نوح کون غبر جمع مطر اخر ثم کذب قول هلک عجز لما الا ايى قرن عقب الم ل صبر رسل انن عذب الذين الله ائى کلل اله شىء قبل ان صنع حقق اوى وله

كنيد تا ميان شما و آنها سدى قرار بدهم. آيه درباره سدّ ذوالقرنين است كه در «قرن» خواهد آمد انشاءاللّه. در دعاى 17 صحيفه آمده «وِ اجْعَلْ بَيْنَنا و بَيْنَهُ

ربب انن سبح ا لا قبل ان عمر ها اولاء هؤلاء وعد قول لن ل ليل ما ذکر کلل ذلک قرن سمو الى ذى فى حتى وذر جبل اول عقب نشء اله نکح لم وسم بلغ حسن نهر مع شدد الا

اوى ثمود عثو بشر هذا عقل درى ذرر بنو کذب فلک لعل ذو رئى عاد سلم رزق سکن صلو قرن مؤتفکة

بر مشرق و مغرب عالم مسلّط شد و دو جانب آفتاب را دو قرن آن خوانند و بعضى گفته‌اند براى آن بود كه دو قرن زندگى كرد و مردم دو دوره در زمان حيات او مردند در

پول موجود براى طعام خريدن آمده قضيه كشف شده ومردم دانسته‏اند كه اينها چند قرن پيش خفته و بيدار شده‏اند لذا به باب كهف جمع شده و خواسته‏اند آنها را ديدار

تاريخ‏ها و زمان‏هاى مختلف نوشته شده و تاريخ تأليف سِفر خروج قرن نهم و تاريخ تأليف سِفر تثنيه قرن هشتم و هفتم قبل از ميلاد است و سِفر اَحبار پس از سال 516

بر مشرق و مغرب عالم مسلّط شد و دو جانب آفتاب را دو قرن آن خوانند و بعضى گفته‌اند براى آن بود كه دو قرن زندگى كرد و مردم دو دوره در زمان حيات او مردند در

تاريخ‏ها و زمان‏هاى مختلف نوشته شده و تاريخ تأليف سِفر خروج قرن نهم و تاريخ تأليف سِفر تثنيه قرن هشتم و هفتم قبل از ميلاد است و سِفر اَحبار پس از سال 516

«صلى اللَّه عليه و آله» است و درباره آن از دو جنبه بايد صحبت كرد يكى در لفظ «قرن» كه چه اعلال دارد ديگرى زنان آن حضرت در خانه‏ها بنشينند يعنى چه؟ اهل مدينه

بر مشرق و مغرب عالم مسلّط شد و دو جانب آفتاب را دو قرن آن خوانند و بعضى گفته‌اند براى آن بود كه دو قرن زندگى كرد و مردم دو دوره در زمان حيات او مردند در

اللّه عليه و آله و سلّم در قرن خود، و حضرت على عليه السّلام با اهل قرن خود، و حضرت امام حسن در قرن خود، و حضرت امام حسين با اهل قرن خود. جابر بن عبد اللّه

امثال اينها كه خودشان و ديارشان نابود و ويران شدند و قرن بصد سال و كمتر و زيادتر تفسير شده و بنظر حقير قرن مقدارى از زمان است كه اهل آنرا معاصر خوانند و از

برده گيرى به كجا انجاميد؟ ادامه برده گيرى در قرن حاضر به شكلى جديد (همان آتش و همان كاسه ) برده گيرى قرن بيستم توسط كشورهاى متمدن ! روش اسلام درباره بردگى

آیات شامل این کلمه قرن‌ (۳۳ بار) لَهُم وَ مَا فَزَيّنُوا قَيّضْنَا الْمُعْتَبِين مِن بَيْن هُم أَيْدِيهِم فَمَا يَسْتَعْتِبُوا خَلْفَهُم در حال بارگیری

آیات شامل این کلمه قرن‌ (۳۳ بار) وَ فَسَاء مَا قَرِينا لَه الشّيْطَان ذَا عَلَيْهِم يَکُن لَو مَن آمَنُوا الْآخِر بِاللّه بِالْيَوْم لا در حال بارگیری

آیات شامل این کلمه قرن‌ (۳۳ بار) ال وَ فَبِئْس لَن الْمَشْرِقَيْن يَنْفَعَکُم الْيَوْم بُعْد إِذ بَيْنَک ظَلَمْتُم بَيْنِي أَنّکُم لَيْت فِي يَا قَال در

أَهْلَکْنَا الْجَنّة فِيهَا تَقُول لِلْمُتّقِين قَبْلَهُم غَيْر يَشَاءُون مَا قَرْن بَعِيد هٰذَا امْتَلَأْت هُم يَوْم لَهُم الْخُلُود لِجَهَنّم أَشَدّ نَقُول

آیات شامل این کلمه قرن‌ (۳۳ بار) أَ لَه وَ يَقُول عَن لِي إِنّهُم فَهُو کَان إِنّک لَيَصُدّونَهُم شَيْطَانا إِنّي لَمِن الْمُصَدّقِين مِنْهُم السّبِيل

امثال اينها كه خودشان و ديارشان نابود و ويران شدند و قرن بصد سال و كمتر و زيادتر تفسير شده و بنظر حقير قرن مقدارى از زمان است كه اهل آنرا معاصر خوانند و از

حَاش مَا لِلّه فِي نَفْسِه هٰذَا قَوْلا مَعْرُوفا عَن مَرَض أَيْدِيَهُن قَرْن يُوسُف قَلْبِه قَطّعْن رَاوَدْتُن عَلِمْنَا بُيُوتِکُن الّذِي عَلَيْه إِذ

تَعْقِلُون الْمُکَذّبِين لَعَلّکُم غُصّة لِنَفْسِي أَحْيَيْنَاهَا صَفْحا يَوْم قَرْن أَسْتَخْلِصْه إِنّي بَل إِلَيْهِم ذٰلِک سَابِقُون عَرَبِيّا يُظْلَمُون أَن

عرف‌ (۶۹ بار) وَ قَوْلا فِي لَهُم لا قُولُوا أَن حَتّى إِلاّ أَوْلِيَائِکُم قَرْن لْيَخْش الدّنْيَا کَان ابْتَلُوا الْيَتَامَى النّکَاح تَقُولُوا قُلْن اتّبِع

الْمَجِيد بَل الْقُرْآن حِين لاَت الْکَافِرُون ق فَقَال هٰذَا فَنَادَوْا قَال قَرْن مِن شَيْء عَجِيب سَاحِر در حال بارگیری...

مَتّعْنَا فَمَا فَانْظُر الرّاسِخُون مَع أَبْنَاءَهُم فَحَاق أُرِيد رِجْلَيْن قَرْن

فِرْعَوْن نَذِير إِنّهُم کَمَا إِن کَذّبُوا إِلاّ آل الْجِن بِآيَات هُم قَرْن ذَاقُوا عَلَيْهِم قُل لَقَد فَعَل مِثْل مَکَر بِذُنُوبِهِم فَأَخَذَهُم الْإِنْس

هر ساحر دانا و ماهرى را. اهل سير نقل نموده كه به حسب كميت و كيفيت، در هيچ قرن آن مقدار ساحر نبود كه در عصر موسى عليه السّلام سحره ماهر بشهر مصر بودند. ملازمان

امثال اينها كه خودشان و ديارشان نابود و ويران شدند و قرن بصد سال و كمتر و زيادتر تفسير شده و بنظر حقير قرن مقدارى از زمان است كه اهل آنرا معاصر خوانند و از

زينت دنيا است لذا در جواب آيه بعدى آمده: «وَكَمْ أَهْلَكْنا قَبْلَهُمْ مِنْ قَرْنٍ هُمْ أَحْسَنُ أَثاثاً وَرِئْياً». وَ فِي الْمُنْکَر تَأْتُون فَمَا کَان

مِمّن عَلَيْک ثَقِيلا تَقُولُوا يُصْلِح حَتّى فَقُولا فَقُل طَغَى اخْفِض قَرْن لَعَلّه دَعَا ذَا نَاشِئَة لَقَد يَکَادُون إِنّکُم سَنُلْقِي أَن يَرْجِع

مخصوص اسباب خانه نيست. وَ مِن أَحْسَن أَشْعَارِهَا هُم رِئْيا مَتَاعا قُل قَرْن أَوْبَارِهَا مَن إِلَى کَان حِين فِي قَبْلَهُم اللّه أَصْوَافِهَا أَهْلَکْنَا

طغيان نزند. آرى تنگناها در كنار گشايش‌ها، به طور حكيمانه‌اى قرار گرفته است. «قرن بسعتها عقابيل فاقتها» «2» توجّه به قدرت‌نمايى خداوند در باد و ابر و كشتى،

شده بايد بهمين حمل توسل جست و اهل يك عصر را باعتبار مقارنت آنها با يكديگر قرن گويند و آن پيغمبر مرسل مردم را دعوت بعبادت خداى يگانه و ترك بتها و پرستش آنها

سختى نابود كرديم. «قرون» جمع «قرن»، در اصل به معناى جمعيّتى است كه در يك زمان با هم زندگى مى‌كنند و به چهل تا صد سال هم يك قرن گفته‌اند. «تتبير» از دست دادنِ

شدنشان گرديد و ما مسلمانان با ديدن اين معجزات از قرآن كه وقايع اين قرن را در چهارده قرن قبل باين صراحت بيان فرموده است باز مشغول بترويج افكار و تقليد كردار

گويد. در نهج البلاغه خطبه 59 درباره خوارج فرموده «كُلَّما نَجَمَ مِنْهُمْ قَرْنٌ قُطِعَ» هرگاه رئيسى از آنها ظاهر و طالع گرديد كشته مى‏شود. نجم هم مصدر آمده

آورنده نيستند. و به راستى پروردگار تو همان نفوذ ناپذير مهربان است. در اواسط قرن هجده ميلادى، «لِينه» گياه‌شناس معروف سوئدى براى اوّلين بار به كشف مسأله‌ى

كشف كردند، گاليله‌ى ايتاليايى و كپرنيك لهستانى بوده‌اند كه در اواخر قرن 16 و اوائل قرن 17 ميلادى مى‌زيسته‌اند. گاليله تحت فشار كليسا، در ظاهر از گفته‌ى خود

برده گيرى به كجا انجاميد؟ ادامه برده گيرى در قرن حاضر به شكلى جديد (همان آتش و همان كاسه ) برده گيرى قرن بيستم توسط كشورهاى متمدن ! روش اسلام درباره بردگى

فَوْقَهُم فَکَشَفْنَا فُرُوج فِرْعَوْن ق قَال قَبْلَهُم قَدّمْت قَرِيب قَرِينُه قَرْن قَعِيد قَلْب قَوْل قَوْم لَبْس لَدَي لَدَيْنَا لَدَيْه لَذِکْرَى لُغُوب لُوط

طغيان نزند. آرى تنگناها در كنار گشايش‌ها، به طور حكيمانه‌اى قرار گرفته است. «قرن بسعتها عقابيل فاقتها» «2» توجّه به قدرت‌نمايى خداوند در باد و ابر و كشتى،

کند بلکه به اعتراف محققان مسیحی مسأله تثلیث و اعتقاد به خدایان سه گانه از قرن سوم میلادی پیدا شد. تفسیر آیات ۱ - عیسى (ع)، بنى اسرائیل را به توحید ربوبى

علنى، رسوايى هميشگى است. (قوم لوط مدّتى كوتاه، گناه علنى داشتند؛ امّا ده‌ها قرن بدنام شدند.) فِي نادِيكُمُ الْمُنْكَرَ ... 8- صداقت و راستگويى حتّى در ديد

ايشان را نداند، همه را هلاك ساختيم. گويند: مراد ميان نوح و اصحاب رس است و قرن، هفتاد يا چهل سال مى‌باشد. (قصه پنجم: اصحاب رس) در عيون اخبار الرضا و علل

بسيار دقيق و معنائى ژرف در اين آيه شريفه سه حقيقت علمى از جهان هستى كه چهارده قرن قبلقرآن افاده نموده است نظام خلقت بدون ((موت و حيات )) نظامى تام و حكيمانه

شده بايد بهمين حمل توسل جست و اهل يك عصر را باعتبار مقارنت آنها با يكديگر قرن گويند و آن پيغمبر مرسل مردم را دعوت بعبادت خداى يگانه و ترك بتها و پرستش آنها

طغيان نزند. آرى تنگناها در كنار گشايش‌ها، به طور حكيمانه‌اى قرار گرفته است. «قرن بسعتها عقابيل فاقتها» «2» توجّه به قدرت‌نمايى خداوند در باد و ابر و كشتى،

نديديد چون بعضى أ و لم تروا بتاء قرائت نموده‌اند چگونه خداوند در هر سال و قرن ايجاد ميفرمايد خلقى را از اثمار و اشجار و حيوان و انسان و نابود ميكند آنها

بسيار دقيق و معنائى ژرف در اين آيه شريفه سه حقيقت علمى از جهان هستى كه چهارده قرن قبلقرآن افاده نموده است نظام خلقت بدون ((موت و حيات )) نظامى تام و حكيمانه

عليه السّلام: نزلت فى امّة محمّد صلّى اللّه عليه و آله و سلّم خاصّة فى كلّ قرن منهم امام منّا شاهد عليهم و محمّد شاهد علينا. «1» در كافى- حضرت صادق عليه

نديديد چون بعضى أ و لم تروا بتاء قرائت نموده‌اند چگونه خداوند در هر سال و قرن ايجاد ميفرمايد خلقى را از اثمار و اشجار و حيوان و انسان و نابود ميكند آنها

و آله و سلّم: من كفّل يتيما و كفّل نفقته كنت انا و هو فى الجنّة كهاتين، و قرن بين اصبعيه المسبّحة و الوسطى: هر كه كفالت كند يتيمى را و كفالت كند خرج او

بسيار دقيق و معنائى ژرف در اين آيه شريفه سه حقيقت علمى از جهان هستى كه چهارده قرن قبلقرآن افاده نموده است نظام خلقت بدون ((موت و حيات )) نظامى تام و حكيمانه

قرآن نيز كهنه شدنى نيست. امام على عليه السلام در نهج‌البلاغه مى‌فرمايد: «لقد قرن الله به صلى الله عليه و آله من لدن كان فطيما اعظم ملائكته يسئلك به طريق المكارم

شده بايد بهمين حمل توسل جست و اهل يك عصر را باعتبار مقارنت آنها با يكديگر قرن گويند و آن پيغمبر مرسل مردم را دعوت بعبادت خداى يگانه و ترك بتها و پرستش آنها

فُرُوجَهُم فِرَارا فِيکُم قَاتَلُوا قَالَت قَالُوا قَدَرا قَدِيرا قَذَف قَرِيبا قَرْن قَضَوْا قَضَى قَلِيلا قَلْبَيْن قَلْبِه قَوِيّا قَوْلا قَوْلُکُم قُتّلُوا

يَشاؤُنَ فِيها وَ لَدَيْنا مَزِيدٌ (35) وَ كَمْ أَهْلَكْنا قَبْلَهُمْ مِنْ قَرْنٍ هُمْ أَشَدُّ مِنْهُمْ بَطْشاً فَنَقَّبُوا فِي الْبِلادِ هَلْ مِنْ مَحِيصٍ

‌بود‌ بلكه‌ بعضي‌ گفتند: نبي‌ ‌بود‌ ‌که‌ ذي‌ القرنين‌ نام‌ نهادند ‌که‌ دو قرن‌ سلطنت‌ داشت‌، و حضرت‌ خضر و الياس‌ نزد ‌او‌ جلد 16 - صفحه 244 بودند، و بقيه

كَفَرُوا فِي عِزَّةٍ وَ شِقاقٍ «2» كَمْ أَهْلَكْنا مِنْ قَبْلِهِمْ مِنْ قَرْنٍ فَنادَوْا وَ لاتَ حِينَ مَناصٍ «3» وَ عَجِبُوا أَنْ جاءَهُمْ مُنْذِرٌ مِنْهُمْ

يَشاؤُنَ فِيها وَ لَدَيْنا مَزِيدٌ (35) وَ كَمْ أَهْلَكْنا قَبْلَهُمْ مِنْ قَرْنٍ هُمْ أَشَدُّ مِنْهُمْ بَطْشاً فَنَقَّبُوا فِي الْبِلادِ هَلْ مِنْ مَحِيصٍ

خبيرا بصيرا). «قرون » جمع قرن به معنى جمعيتى است كه در عصر واحدى زندگى مى كنند و سپس به مجموع يك عصر اطلاق شده است . در اينكه قرن چند سال است ، نظرات گوناگونى

ساير قرون بهترين قرن باشد، دليل نمى شود بر اينكه تمامى حرفهايى كه به آن قرن منتهى مى شود حجت باشد، زيرا هيچ ملازمه اى نيست ميان بهتر بودن قرن با راست و حقيقت

تبه کار بودند. (فلولا کان من القرون من قبلکم أُولُوا بقیة ینهون عن الفساد) «قرن» (مفرد قرون) به امت و جامعه اى گفته مى شود که در یک عصر زندگى مى کنند. ۲-

‌بود‌ بلكه‌ بعضي‌ گفتند: نبي‌ ‌بود‌ ‌که‌ ذي‌ القرنين‌ نام‌ نهادند ‌که‌ دو قرن‌ سلطنت‌ داشت‌، و حضرت‌ خضر و الياس‌ نزد ‌او‌ جلد 16 - صفحه 244 بودند، و بقيه

پرواز كند، مى‌بيند كه توده‌هاى ابر مثل كوه است و اين از معجزات قرآن است كه 14 قرن قبل فرمود: «يُنَزِّلُ مِنَ السَّماءِ مِنْ جِبالٍ فِيها مِنْ بَرَدٍ» از كوهِ

عمعق و مسعودی قمی است و بعد از او، یوسف و زلیخای عبد الرحمن جامی شاعر معروف قرن نهم است. 4- چرا بر خلاف سرگذشتهای سایر انبیاء داستان یوسف یک جا بیان شده است؟

اهميتى خواهد بود. ولى امروز اين امر براى ما كه شاهد مظاهر جاهليت وحشتناك قرن بيستم هستيم كاملا حل شده است ، و بايد آن را به حساب يكى از پيشگوئيهاى اعجاز

كَفَرُوا فِي عِزَّةٍ وَ شِقاقٍ «2» كَمْ أَهْلَكْنا مِنْ قَبْلِهِمْ مِنْ قَرْنٍ فَنادَوْا وَ لاتَ حِينَ مَناصٍ «3» وَ عَجِبُوا أَنْ جاءَهُمْ مُنْذِرٌ مِنْهُمْ

يَشاؤُنَ فِيها وَ لَدَيْنا مَزِيدٌ (35) وَ كَمْ أَهْلَكْنا قَبْلَهُمْ مِنْ قَرْنٍ هُمْ أَشَدُّ مِنْهُمْ بَطْشاً فَنَقَّبُوا فِي الْبِلادِ هَلْ مِنْ مَحِيصٍ

2» «و امّا اهل‌ المعصية فانزلهم‌ شرّ دار و غل‌ّ الايدي‌ ‌الي‌ الاعناق‌ و قرن‌ النواصي‌ بالاقدام‌ و البسهم‌ سرابيل‌ القطران‌ و مقطعات‌ النيران‌ ‌في‌ عذاب‌

بـعـضى ديگر معتقدند كه اين نام به خاطر اين بود كه دو قرن زندگى يا حكومت كرد، و در اينكه مقدار قرن چه اندازه است نيز نظرات متفاوتى دارند. بـعـضـى مـى گويند

بامم‌ سابقه‌ و اهلاك‌ ‌آنها‌ و ميفرمايد: وَ كَم‌ أَهلَكنا قَبلَهُم‌ مِن‌ قَرن‌ٍ هُم‌ أَشَدُّ مِنهُم‌ بَطشاً ق‌ ‌آيه‌ 36. و بالجمله‌ خداوند نسبت‌ بكفار

‌ بمرگ‌ هلاك‌ شدند خلف‌ يك‌ دسته‌ ديگر ‌از‌ بني‌ اسرائيل‌ ‌يعني‌ قرن‌ ‌بعد‌ ‌از‌ قرن‌ ‌آنها‌ جاي‌ ‌آنها‌ جايگزين‌ شدند و بوجود آمدند و كتاب‌ التورية ‌از‌

دارند گفته (اصولا قرن از ماده اقتران و به معنى نزديكى است و چون اهل عصر واحد و زمانهاى متقارب به هم نزديكند به آنها، و هم به زمان آنها قرن گفته ميشود). ۲

قرآن از تحريف» «فصل اول»: يكى از ضروريات تاريخ اين معنا است كه تقريبا در ۱۴ قرن قبل پيغمبرى از نژاد عرب به نام محمد (صلى الله عليه و آله و سلم) مبعوث به نبوت

‌بود‌ بلكه‌ بعضي‌ گفتند: نبي‌ ‌بود‌ ‌که‌ ذي‌ القرنين‌ نام‌ نهادند ‌که‌ دو قرن‌ سلطنت‌ داشت‌، و حضرت‌ خضر و الياس‌ نزد ‌او‌ جلد 16 - صفحه 244 بودند، و بقيه

قرآن را بياوريم. و اين دعوت قرآن به مبارزه و آوردن نمونه‌اى مثل خود (تحّدى)، قرن‌هاست كه بى‌جواب مانده است و تا كنون نيز دشمنان عرب زبان از اهل‌كتاب و مكتب‌هاى

مثل فساد حكّام بنى‌اميّه كه چون ولايت پيشواى حقّ را كنار زدند، مسلمانان را قرن‌ها به ذلّت كشاندند. سكوت و ترك امر به معروف و نهى از منكر، باعث فتنه و فراگيرشدن

سبقت را در آن از همه آكادميهاى علمى جهان ربوده است و كشف اين اسرار در چهارده قرن قبل از قرآن كريم دست كمى از معجزه ندارد، بلكه همان معجزه است . نظام خلقت بدون

تبديل‌ بحسنات‌ 8‌-‌ بعضي‌ گفتند راجع‌ بقرون‌ ‌است‌ قرني‌ ‌از‌ ‌بين‌ ميرود و قرن‌ ديگري‌ ميآيد ولي‌ آنچه‌ ‌از‌ اخبار استفاده‌ ميشود اينكه‌ اموري‌ ‌که‌ خداوند

مدینه (و من أهل المدینة مردوا على النفاق) یکى از معانى «مَرَدَ» «استمر» و «قَرِنَ» (استمرار و عادت) است. ۴ - حرکتهاى نفاق آمیز منافقان مدینه، پیچیده تر و

خواباند و توطئه‌ى دشمن خنثى شد. جلد 6 - صفحه 433 1- گفته‌هاى مخفيانه، بعد از قرن‌ها كشف مى‌شود. «قالُوا تَقاسَمُوا» 2- دشمن، از مقدّسات دينى سوء استفاده مى‌كند

سنت تاليف كرده اند، و چه آنها كه علماى اماميه تاءليف كرده اند، همه بعد ازدو قرن و بيشتر از عصر رسولخدا (صلى الله عليه و آله و سلم ) تدوين شده اند، هر چند

نزول قرآن در هيچ جاى دنيا اثرى از آن حقايق علمى وجود نداشته و پس از چهارده قرن، و بعد از بحث هاى علمى طولانى، بشر به كشف آنها موفق شده است. باز از اين باب

و مخالفت كردند. «كمْ أَهْلَكْنَا مِن قَبْلِهِم مِن قَرْنٍ فَنَادَوا وَّ لات حِينَ مَنَاصٍ»: كلمه «قرن»، به معناى مردمى است كه در يك عصر زندگى مى كنند. و

واقع است . تفسير نمونه جلد ۹ صفحه ۱۱۳ تا قرن پنجم ارامنه در ارمنستان كوهى به نام جودى نمى شناختند، و از آن قرن شايد بر اثر اشتباه مترجمين تورات كه كوه «اكراد»

وسائل زينت خود را در معرض تماشاى ديگران قرار ندهيد (و قرن فى بيوتكن و لا تبرجن تبرج الجاهلية الاولى ). قرن از ماده وقار به معنى سنگينى است ، و كنايه از قرار

غربى بعد از قسطنطنين متفق عليه بوده . تنها فرقه پروتستان است كه پس از چند قرن بعد از اسلام پيدا شدند و آنرا انكار نمودند. ترجمه تفسير الميزان جلد ۶ صفحه :

كرد و گفت: ملك عصر فلان، و پادشاه قرن چندم، ولى مِلك به كسره ميم به زمان منسوب نمى شود. هيچ وقت نمى گويند: مالك قرن چندم، مگر به عنايتى دور از ذهن. در

داشت و اثر پاى آن حضرت بر روى آن مانده است. بقاى اين سنگ و اثر پا روى آن، از قرن‌ها پيش از عيسى و موسى عليهما السلام با آن همه تغيير وتحوّلى كه در كعبه و اطراف

قال بلى دعوت الله على قومك فاغرقتهم فلم يبق احد اغويه فانا مستريح حتى ينسق قرن آخر و اغويهم ، فقال له نوح ما الذى تريد ان تكافئنى به ؟ قال اذكرنى فى ثلاث

ديگري‌ ‌است‌ ‌حتي‌ بهائيه‌ روي‌ پايه‌ 19 قرار داده‌ چون‌ طلوع‌ باب‌ ‌در‌ قرن‌ 19 مسيحي‌ بوده‌ فَلا تَظلِمُوا فِيهِن‌َّ أَنفُسَكُم‌ ظاهرا مرجع‌ ضمير هن‌ّ

پيدايش كمونيسم و مانند آن و خونريزيها و جنگهاى كوچك و بزرگ و وحشتناك كه در قرن اخير اتفاق افتاد و هنوز هم در گوشه و كنار جهان ادامه دارد و غالبا از ريشه

إِنَّ اَللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ قَرَنَ اَلزَّكَاةَ بِالصَّلاَةِ فَقَالَ‏ أَقِيمُوا اَلصَّلاََةَ وَ آتُوا اَلزَّكََاةَ فَمَنْ أَقَامَ اَلصَّلاَةَ وَ لَمْ

انـجـيـل ) باشد، نه در آنها نيست ، اما از پاره اى از كتب دانشمندان يهود كه در قرن يازدهم مـيـلادى تـدويـن گرديده داستانى نقل شده كه شباهت نسبتا زيادى به سرگذشت

پيامبران و انكار آيات الهى و ظلم و گناه ) هلاك كرديم (و كم اهلكنا من قبلهم من قرن ). تفسير نمونه جلد ۱۹ صفحه ۲۱۱ و به هنگام نزول عذاب فرياد استغاثه آنها بلند

زنجير تحت سلطه او قرار داديم (و آخرين مقرنين فى الاصفاد). «مقرنين » از ماده «قرن » به معنى «مقارنت » و نزديكى است ، و در اينجا اشاره به جمع كردن دست و پا يا

روى سنگها ثبت شده بود نمونه بردارى كنند، و از آن پس ‍ گروههائى پشت سر هم در قرن ۱۹ ميلادى به آنجا راه يافتند، و آثار گرانبهائى از آنجا با خود به اروپا بردند،

برود و تمدن، روز به روز پيشرفت بكند و در عين حال، قوانين اجتماعى قرن ها قبل، براى امروز و قرن ها بعد، باقى بماند. جواب اين شبهه را در تفسير آيه: «كان النّاس

حرام‌ ميشوند و نكاح‌ فسخ‌ ميشود و مثل‌ بعض‌ عيوب‌ مثل‌ جنون‌ جذام‌ برص‌ عمي‌ قرن‌ عنين‌ و ‌غير‌ اينها و ‌از‌ ‌اينکه‌ جهت‌ ‌در‌ قصه يوسف‌ و زليخا گفتند: حضرت‌

نيرومندى سوق داده شده ، نورشان از چهار سوى جهان مى تابيد. از اعلان اسلام يك قرن بيشتر نگذشته بود كه مسلمانان يك پا در هندوستان و پاى ديگرى در اندلس نهادند

آله و سلّم ) و عرب بلكه همه مسلمانان را در جهان بلند ساخت ، و بيش از چهارده قرن است كه نام پيامبر (صلى اللّه عليه و آله و سلّم ) را به عظمت هر صبح و شام بر

نشان مى دهد كه عصر جاهليت در زمان ما به شكل ديگرى تكرار مى شود و «جاهليت قرن بيستم » حتى در جهانى وحشتناكتر و گسترده تر از جاهليت قبل از اسلام است . ۶

را به هيچيك از اين سلاسل نسبت نمى دهند، اين سلسله را اويسى منسوب به اويس قرن ، مى نامند، دسته ديگرى نيز در بين صوفيان هستند كه نه خود را به اسمى مسمى كرده

يعنى: ذرّيه او را از بين همه مردم، جزو باقى ماندگان قرار داديم، كه بعد از قرن نوح «عليه السلام»، در زمين باقى بمانند - و ما در داستان نوح «عليه السلام»،

توبيخ مى كند. و كلمۀ «مِنَ القُرُون»، بيان كلمه «كَم» است. و «قُرُون»، جمع «قرن» است، كه به معناى مردمى است، كه در يك عصر زندگى كنند. و جملۀ «أنّهُم إلَيهِم

أَبْلُغِ اَلْمَاءَ ثُمَّ حَفَرَ فَلَمْ يَحْفِرْ شِبْراً حَتَّى بَدَا لَهُ قَرْنُ اَلْغَزَالِ وَ رَأْسُهُ فَاسْتَخْرَجَهُ وَ فِيهِ طُبِعَ لاَ إِلَهَ إِلاَّ

هفتاد هزار نفر مؤ ثر است همچنانكه ديديم اثر انحراف دشمنان اهل بيت تا چهارده قرن باقى مانده و هنوز هم باقى ميماند) (مترجم ) يك درب ديگر بهشت مخصوص ساير مسلمانان

هست ، همچنانكه علم روز نيز همين را مى گويد و در حقيقت قرآن كريم در چندين قرن قبل از پيدايش علوم امروز از اين حقيقت خبر داده . در جمله ((فاخرجنا به ازواجا

بيرون راند و اين درسى است كه رسول الله (صلى اللّه عليه و آله ) در چهارده قرن قبل به ما داده است .

رواياتى است كه علاوه بر اينكه جز در بعضى از كتب شيعه كه تاريخ تاليفش جلوتر از قرن چهارم هجرت نيست ، يافت نمى شود مخالف كتاب خدا نيز هست ، چون متوجه شديد كه

مقدّر مى شود. براى اين كه اين فرض امكان دارد كه در يكى از شب هاى قدر چهارده قرن گذشته، قرآن يكپارچه نازل شده باشد، ولى اين فرض معنا ندارد كه در آن شب، حوادث

شده ، از جمله در آيه ۶ سوره انعام ميخوانيم : الم يروا كم اهلكنا من قبلهم من قرن مكناهم فى الارض ما لم نمكن لكم و ارسلنا السماء عليهم مدرارا و جعلنا الانهار

اين وضع ننگين خاتمه داد، اما متاءسفانه در عصر ما كه بعضى آن را عصر جاهليت قرن بيستم نام نهاده اند در بعضى از كشورها كه دم از تمدن و حقوق بشر مى زنند اين

كه به حد تواتر رسيده است ، اين لشكركشى و مساءله پوشاندن پيراهن به كعبه در قرن پنجم ميلادى اتفاق افتاده ، و هم اكنون در شهر مكه محلى است كه دار التبابعة

مى خوانيم : نزلت فى امة محمد (صلى اللّه عليه و آله و سلّم ) خاصة ، فى كل قرن منهم امام منا، شاهد عليهم ، و محمد (صلى اللّه عليه و آله و سلّم ) شاهد علينا:

گرديد، و اما درباره اصحاب رس ، در پايان اين سخن بحث خواهيم كرد. قرون جمع قرن در اصل به معنى جمعيتى است كه در يك زمان با هم زندگى ميكنند، سپس به يك زمان

اسلامى آشكار مى شود كه مسائلى را كه دانشمندان امروز به آن رسيده اند از چهارده قرن پيش در احكام خود پيش - بينى كرده است . و نيز در همين جا لازم مى دانيم به پدران

به گفته نويسنده مزبور به شهادت اغلب نقادين (محققين ) تاءليف آن را به اواخر قرن اول نسبت مى دهند. از مندرجات اين اناجيل كه عموما داستان به دار آويختن مسيح

اَلْفَدَّادِينَ أَصْحَابِ اَلْوَبَرِ رَبِيعَةَ وَ مُضَرَ مِنْ حَيْثُ يَطْلُعُ قَرْنُ اَلشَّمْسِ وَ مَذْحِجُ‏ أَكْثَرُ قَبِيلٍ‏ يَدْخُلُونَ‏ اَلْجَنَّةَ وَ حَضْرَمَوْتُ‏

الْمُتَّقِينَ وَ تُنذِرَ بِهِ قَوْماً لُّدًّا(۹۷) وَ كَمْ أَهْلَكْنَا قَبْلَهُم مِّن قَرْنٍ هَلْ تحِس مِنهُم مِّنْ أَحَدٍ أَوْ تَسمَعُ لَهُمْ رِكْزَا(۹۸) «ترجمه آیات»

اصحاب در اين روش خود اجماع دارند. بلكه بعضى از ايشان گفته : تمامى علماى سه قرن اول از هجرت اجماع داشتند بر تفويض ، و تفويض همين است كه لوازم تشبيه را از

چندان نيست ، بلكه به معنى دو و چند برابر است . «فيروز آبادى » لغت شناس معروف قرن هشتم هجرى در كتاب قاموس مى گويد گاه گفته مى شود «ضعف فلان چيز» و اراده مى

الَّذِينَ كَفَرُوا فى عِزَّةٍ وَ شِقَاقٍ(۲) كمْ أَهْلَكْنَا مِن قَبْلِهِم مِّن قَرْنٍ فَنَادَوا وَّ لات حِينََ مَنَاصٍ(۳) وَ عجِبُوا أَن جَاءَهُم مُّنذِرٌ مِّنهُمْ