نتایج جستجو

(شهب) که سقوط مى کند نیز آمده، مى گویند: «خوى النجم» یعنى ستاره سقوط کرد. «راغب» در «مفردات» مى گوید: معناى اصلى «خوى» خالى شدن است، این تعبیر در مورد شکم هاى

نيست... اين نقل با كلمه معطله خيلى مناسب است. ف ها عطل قصر عرش ا على هى شيد خوى لم سير ظلم فى هلک

برخوردار از سجیّه و خلق و خوى والا و بى مانند (و إنّک لعلى خلق عظیم) «خُلُق» از نظر تمامى اهل لغت، به معناى «سجیّه» (خلق و خوى) است و توصیف آن به «عظیم»،

مثل قرب رزق رهب نفس کتب نبو جىء کهل رسل اتى کفر وهب دون جهنم ليت حصر مهد خوى بعث بلغ بين وقى سود مرء

تعادل اعضاء به خاك مى‏افتد. ها انن ف فى ک کان قوم هم رئى عجز حسم نخل يوم خوى ثمن ليل

آمده است. اذا سير ف عشر بئر قصر وحش ها حشر ا شيد بحر عرش جبل سجر کدر لم على خوى هى نجم فى ارض ظلم

بحق پیامبر(ص) استفاده مى شود. ۳ - ولیدبن مغیره، داراى خوى استکبار و برترى طلبى (و استکبر) ۴ - خوى استکبار و برترى طلبى، عامل اصلى دین ستیزى و مخالفت ولیدبن

پایبندى به نماز و انجام دائمى آن، شرط تأثیرگذارى این فریضه بر روح و خُلق و خوى نمازگزاران (الذین هم على صلاتهم دائمون) ۳ - تأثیرگذارى یاد خدا در روح و اخلاق

داشته باشد. ۹- انتقام خداوند به مقتضاى رفتار خود انسان است، نه برخاسته از خوى انتقام جویى (إن الله عزیز ذو انتقام ... لیجزى الله کلّ نفس ما کسبت) تصریح

بوده‌اند. پس بر حسب خوی (ناپسند) خودشان از نصیب خودشان برخوردار شدند. و شما (هم) به خوی (بد) خود بهره(ها) بردید، چنان که پیشینیانتان به خوی (بد)شان بهره‌(ها)

جانوران وحشى گردآورده شوند. و هنگامی که ددان و جانداران گرد آورده می‌شوند (و خوی درندگی و رمندگی را از ترس فراموش می‌کنند، و برای کاستن از وحشت در کنار هم

کافران شما هم که ایمان به لذّات روحانی و تنعّم و نشاط ابدی آخرت ندارید پس به خوی حیوانیت) بخورید و تمتّع برید به عمر کوتاه دنیا که شما بسیار مردم بزهکاری هستید

عَمِلُوا ... أَصْحابُ الْجَنَّةِ» 4- انجام يك عمل صالح كفايت نمى‌كند، بلكه داشتن خوى نيكوكارى و انجام هرگونه كار صالحى لازم است. «عَمِلُوا الصَّالِحاتِ»، «الصالحات»

وعده هاى الهى دروغگو مى پنداشتند. (و یقولون متى هذا الوعد إن کنتم صدقین) ۶- خوى شتاب زدگى آدمى، زمینه ساز درخواست کافران مکه براى تحقق وعده هاى الهى (عذاب،

نوازش ميفرمود و بتوصيه و سفارشى كه مكرر در باره آنها بمسلمانان فرمود اين خوى زشت را از ميان آنها برطرف فرمود و امّا سائل و گدا را مطرود و رانده از درگاه

ظاهرا مراد از معاذير عذرهاى غير موجّهى است كه براى ترك طاعت يا فعل معصيت يا خوى بد ميآورند و بعضى آنرا بستور و پرده‌ها تفسير نموده‌اند و بنابر اين مراد پرده

پس بكدام يك از نعمتهاى پروردگارتان انكار ميورزيد در آنها زنانى هستند خوش خوى خوب روى‌ پس بكدام يك از نعمتهاى پروردگارتان انكار ميورزيد آنان زنان سفيد پوستى

پس بكدام يك از نعمتهاى پروردگارتان انكار ميورزيد در آنها زنانى هستند خوش خوى خوب روى‌ پس بكدام يك از نعمتهاى پروردگارتان انكار ميورزيد آنان زنان سفيد پوستى

پس بكدام يك از نعمتهاى پروردگارتان انكار ميورزيد در آنها زنانى هستند خوش خوى خوب روى‌ پس بكدام يك از نعمتهاى پروردگارتان انكار ميورزيد آنان زنان سفيد پوستى

پس بكدام يك از نعمتهاى پروردگارتان انكار ميورزيد در آنها زنانى هستند خوش خوى خوب روى‌ پس بكدام يك از نعمتهاى پروردگارتان انكار ميورزيد آنان زنان سفيد پوستى

سرکشی نمودند، خطاب بدانان گفتیم: به بوزینگان مطرودی تبدیل شوید (و به سبب خوی حیوانی از جامعه‌ی انسانی مطرود و در میان مردمان منفور و از رحمت یزدان به دور

وَ كُلٌّ كانُوا ظالِمِينَ «54» (اى پيامبر! روحيّه‌ى مردمِ زمان تو،) همچون خوى و روش فرعونيان و كسانى است كه پيش از آنان بودند، آيات پروردگارشان را تكذيب

چهره‌ای درهم نهاده است سخت هراسناکیم.» همانا ترسیم از پروردگار خویش روزی را دژم‌خوی آشفته‌روی‌ We dread from our Lord a frowning grim Day.” ترتیل: ترجمه: «یَوْماً»:

رحمتی برخوردار کنیم، سپس (چون کفران کرد) آن نعمت را از او بازگیریم او سخت به خوی نومیدی و کفران درافتد. و اگر از سوی خود رحمتی [چون سلامتی، ثروت، اولاد و امنیت]

پس بكدام يك از نعمتهاى پروردگارتان انكار ميورزيد در آنها زنانى هستند خوش خوى خوب روى‌ پس بكدام يك از نعمتهاى پروردگارتان انكار ميورزيد آنان زنان سفيد پوستى

پس بكدام يك از نعمتهاى پروردگارتان انكار ميورزيد در آنها زنانى هستند خوش خوى خوب روى‌ پس بكدام يك از نعمتهاى پروردگارتان انكار ميورزيد آنان زنان سفيد پوستى

اتبعک إلاّ الذین هم أراذلنا بادى الرّأى) ۸- سران و اشراف قوم نوح ، گرفتار خوى استکبارى و خود برتربینى بودند. (فقال الملأ ... ما نریک اتبعک إلاّ الذین هم

[سزاى‌] گناهانشان گرفتارشان كرد. آرى، خدا نيرومند سخت‌كيفر است. همان‌طور که خوی فرعونیان و کافران پیش از زمان آنها بر این بود که به آیات خدا کافر شدند، خدا

نوازش ميفرمود و بتوصيه و سفارشى كه مكرر در باره آنها بمسلمانان فرمود اين خوى زشت را از ميان آنها برطرف فرمود و امّا سائل و گدا را مطرود و رانده از درگاه

لکنود . و إنّه على ذلک لشهید) ۳ - خداوند، در تأکید بر آگاهى دشمنان اسلام از خوى ناسپاسى خویش، به اسبان تیزپاى مجاهدان، سوگند یاد کرده است. (و العدیت ... و

منوعًا . إلاّ المصلّین) ۴ - نماز و یاد خدا، تعدیل کننده غرایز و مانع خُلق و خوى ناپسند است. (إنّ الإنسن خلق هلوعًا ... إلاّ المصلّین) ۵ - نماز، مهم ترین صفت

«عبادة» (مصدر «عابدون»)، در جمله فوق، به معناى پرستیدن باشد. ۷ - نژادپرستى و خوى برترى جویى فرعون و اشراف دربار او، عامل نادیده گرفتن معجزات و دلایل روشن حضرت

نوازش ميفرمود و بتوصيه و سفارشى كه مكرر در باره آنها بمسلمانان فرمود اين خوى زشت را از ميان آنها برطرف فرمود و امّا سائل و گدا را مطرود و رانده از درگاه

اين جهان زن صالحه، و حسنه آن جهان حور حميده؛ و عذاب نار، زوجه ناشايسته درشت خوى و سخت گوى بدلقا است‌ « «3»». و مصدق اينست فرمايش حضرت رسالت صلّى اللّه عليه

توضیحى براى عذاب باشد. ۵ - کفر به خدا و تکذیب آیات او (قرآن)، برخاسته از خوى استکبار و خود بزرگ بینى (و الذین کفروا و کذّبوا بَایتنا ... عذاب مهین) توصیف

نوازش ميفرمود و بتوصيه و سفارشى كه مكرر در باره آنها بمسلمانان فرمود اين خوى زشت را از ميان آنها برطرف فرمود و امّا سائل و گدا را مطرود و رانده از درگاه

و از مال خود برای (ذخیره آخرت) خویش (به فقیران) انفاق کنید. و کسانی که از خوی لئامت و بخل نفس خود محفوظ مانند آنها به حقیقت رستگاران عالمند. بنابراین به

تأثیر پاکدامنى و دورى از آلودگى هاى جنسى، در تعدیل غرایز و تأثیرگذار در خلق و خوى بشر (بخل، آزمندى، ناشکیبایى و...) (إنّ الإنسن خلق هلوعًا ... إلاّ ... و الذین

حساب است. ۲ - اعتقاد به روز جزا، تعدیل کننده غرایز و تأثیرگذار در خُلق و خوى بشر (حرص، بخل، ناشکیبایى و...) (إنّ الإنسن خلق هلوعًا ... إلاّ المصلّین .

مشفقون) ۲ - هراس و نگرانى از عذاب الهى، تعدیل کننده غرایز و تأثیرگذار در خلق و خوى بشر (حرص، بخل، ناشکیبایى و...) (إنّ الإنسن خلق هلوعًا ... إلاّ المصلّین .

صداقت، شرط نبوّت است. «صِدِّيقاً نَبِيًّا» 4- صداقتى ارزش دارد كه جزء خلق و خوى انسان باشد. «كانَ صِدِّيقاً» وَ اذْكُرْ فِي الْكِتابِ إِبْراهِيمَ إِنَّهُ

گيرد، شدّت را مى‌رساند. در قرآن نابودى و هلاكت مردم، بر اساس عملكرد و خلق و خوى آنان است: - گروهى به خاطر طغيان هلاك شدند. «فَأُهْلِكُوا بِالطَّاغِيَةِ» «1»

مزاحمت، به هنگام نزول آیات این سوره است که با اوایل بعثت هم زمان بوده است. ۵ - خوى ثروت اندوزى و احساس بى نیازى، زمینه ساز مخالفت با برگزارى نماز أن رءاه استغنى

استغنى ... ینهى . عبدًا ... أمر بالتّقوى) ۹ - لزوم تقواپیشگى و ضرورت پرهیز از خوى طغیان گرى و ثروت اندوزى (لیطغى . أن رءاه استغنى ... أو أمر بالتّقوى) متعلق

عطا كرده و به من نداده است. حسود هرگز خيرخواهى و نصيحت نمى‌كند و به خاطر خوى حسادت، از رسيدن خير خودش به ديگران جلوگيرى مى‌كند. قرآن، ريشه بسيارى از گناهان

شد. ۴ - توجّه به برملا شدن خصلت ها و علاقه ها در قیامت، بازدارنده انسان از خوى ناسپاسى، بخل و دل بستگى به ثروت (لکنود ... أفلایعلم إذا ... و حصّل ما فى الصدور)

ظاهرا مراد از معاذير عذرهاى غير موجّهى است كه براى ترك طاعت يا فعل معصيت يا خوى بد ميآورند و بعضى آنرا بستور و پرده‌ها تفسير نموده‌اند و بنابر اين مراد پرده

ظاهرا مراد از معاذير عذرهاى غير موجّهى است كه براى ترك طاعت يا فعل معصيت يا خوى بد ميآورند و بعضى آنرا بستور و پرده‌ها تفسير نموده‌اند و بنابر اين مراد پرده

ظاهرا مراد از معاذير عذرهاى غير موجّهى است كه براى ترك طاعت يا فعل معصيت يا خوى بد ميآورند و بعضى آنرا بستور و پرده‌ها تفسير نموده‌اند و بنابر اين مراد پرده

(مصدر «یتضرعون») به معناى نالیدن و زارى کردن است. ۲ - بلاهاى دنیوى، زداینده خوى استکبار و دمنده روح خضوع و فروتنى در انسان ها نسبت به پروردگار (و لقد أخذنهم

نوازش ميفرمود و بتوصيه و سفارشى كه مكرر در باره آنها بمسلمانان فرمود اين خوى زشت را از ميان آنها برطرف فرمود و امّا سائل و گدا را مطرود و رانده از درگاه

قبرى بر او وارد شد. خُلق عظيم‌ كلمه خُلق به صفاتى گفته مى‌شود كه با سرشت و خوى انسان عجين شده باشد و به رفتارهاى موسمى و موقّت گفته نمى‌شود. تفسيرهاى مختلفى

قبرى بر او وارد شد. خُلق عظيم‌ كلمه خُلق به صفاتى گفته مى‌شود كه با سرشت و خوى انسان عجين شده باشد و به رفتارهاى موسمى و موقّت گفته نمى‌شود. تفسيرهاى مختلفى

دو وصف است. تفسیر آیات ۱- رفتار نیک با مادر و گرامى داشت وى، سیرت الهى و خوى خدادادى عیسى(ع)، از آغاز میلاد (و برًّا بولدتى) ۲- عیسى(ع) در گهواره، خود

نوازش ميفرمود و بتوصيه و سفارشى كه مكرر در باره آنها بمسلمانان فرمود اين خوى زشت را از ميان آنها برطرف فرمود و امّا سائل و گدا را مطرود و رانده از درگاه

لخبیر) ۴ - توجّه به آگاهى دقیق خداوند از اسرار درونى انسان، بازدارنده او از خوى ناسپاسى، بخل و دل بستگى به مال (لکنود ... لحبّ الخیر لشدید . أفلایعلم ...

ديدند به خود آمدند و از عمل خويش پشيمان شدند و فهميدند كه نزاع مزبور از اثر خوى جاهليت و كيد شيطان بوده است. لذا اسلحه را كنار گذاشتند و خداوند اين آيه را

نوازش ميفرمود و بتوصيه و سفارشى كه مكرر در باره آنها بمسلمانان فرمود اين خوى زشت را از ميان آنها برطرف فرمود و امّا سائل و گدا را مطرود و رانده از درگاه

نوازش ميفرمود و بتوصيه و سفارشى كه مكرر در باره آنها بمسلمانان فرمود اين خوى زشت را از ميان آنها برطرف فرمود و امّا سائل و گدا را مطرود و رانده از درگاه

نوازش ميفرمود و بتوصيه و سفارشى كه مكرر در باره آنها بمسلمانان فرمود اين خوى زشت را از ميان آنها برطرف فرمود و امّا سائل و گدا را مطرود و رانده از درگاه

نوازش ميفرمود و بتوصيه و سفارشى كه مكرر در باره آنها بمسلمانان فرمود اين خوى زشت را از ميان آنها برطرف فرمود و امّا سائل و گدا را مطرود و رانده از درگاه

نوازش ميفرمود و بتوصيه و سفارشى كه مكرر در باره آنها بمسلمانان فرمود اين خوى زشت را از ميان آنها برطرف فرمود و امّا سائل و گدا را مطرود و رانده از درگاه

خداوند مى‌فرمايد: «بَلْ رانَ عَلى‌ قُلُوبِهِمْ» «1» گناه و كار زشت، ملكه و خوى و طبيعت آنان مى‌شود. «2» انسان گاهى در مسير غلط و اصرار و تكرار عمل انحرافى

را تصدیق کرد. ۴ - رویارویى سران شرک با پیامبراسلام(ص)، برخاسته از حسادت و خوى جاه طلبى آنان بود. (أءنزل علیه الذکر من بیننا) برداشت یاد شده مبتنى بر این

قبرى بر او وارد شد. خُلق عظيم‌ كلمه خُلق به صفاتى گفته مى‌شود كه با سرشت و خوى انسان عجين شده باشد و به رفتارهاى موسمى و موقّت گفته نمى‌شود. تفسيرهاى مختلفى

عطا كرده و به من نداده است. حسود هرگز خيرخواهى و نصيحت نمى‌كند و به خاطر خوى حسادت، از رسيدن خير خودش به ديگران جلوگيرى مى‌كند. قرآن، ريشه بسيارى از گناهان

سکوت در برابر منکرات و بى تفاوتى در رخدادهاى زیان بار براى مردم، به دور از خوى و منش موسى(ع) بود. (أخرقتها لتغرق أهلها لقد جئت شیئًا إمرًا) خضر(ع): اعتراض

صَبَرُوا 6- گذشت از بدى‌هاى ديگران و انفاق به آنان در صورتى ارزش دارد كه خصلت و خوى انسان باشد. «يَدْرَؤُنَ‌- يُنْفِقُونَ» (فعل مضارع نشانه دوام و استمرار است

آسیه از فرعون (و قالت امرأت فرعون ... لاتقتلوه) ۱۰ - تلاش آسیه در برانگیختن خوى منفعت طلبى و غریزه فرزندخواهى فرعون (عسى أن ینفعنا أو نتّخذه ولدًا) ۱۱ - همسر

صفحه 495 «مَرَدُوا» به معناى ممارست و تمرين بر صفت و كارى است تا آنجا كه خوى و خصلتى را ايجاد كند. دوبار عذاب، «سَنُعَذِّبُهُمْ مَرَّتَيْنِ» يكى رسوايى

سر تا پا راستى و درستى است و دل و زبان و عمل او يكى است و صداقت جزء خلق و خوى او شده است. در قرآن، اين لقب به كسانى همچون ابراهيم، ادريس، يوسف و مريم عليهم

مردّ من سبیل . و تریهم یعرضون علیها) ۵ - ذلت و خوارى ظالمان در قیامت، پیامد خوى تجاوزگرى و توسعه طلبى آنان است. (إنّما السبیل على الذین یظلمون ... و تریهم

نادرست عربهاى جاهلى (إنما النسىء زیادة فى الکفر) براى عربهاى جاهلى که با داشتن خوى جنگ طلبى و غارتگرى، تحمل ترک جنگ در سه ماه متوالى (ذیقعده، ذیحجه و محرم) بسیار

حضرت فرمود: كه رسول خدا صلى اللَّه عليه و آله فرمود: خداى عز و جل از صاحب خوى بد توبه نخواسته، عرض شد: اى رسول خدا اين چگونه باشد؟ فرمود: بجهت اينكه هر

الله عليه و آله در بيان اوصاف پيامبر مى‌گويد: «كان خلقه قرآن» «2» يعنى خلق و خوى پيامبر يك پارچه قرآن بود. 1- انسان مى‌تواند به جايى برسد كه وجودش سراپا ذكر

الجِبال‌ِ بُيُوتاً جلد 14 - صفحه 157 فارِهِين‌َ (شعراء ‌آيه‌ 149). (خاوِيَةً) خوي‌ بمعني‌ خالي‌ بودن‌ ‌است‌ ‌يعني‌ بي‌ صاحب‌ و بمعني‌ سقوط ‌است‌ ‌که‌ ميفرمايد

امام صادق (ع) فرمود: هر كه بد خلق است، خود را شكنجه كند. و نيز فرمود: هر كه خوى او بد است خود را شكنجه دهد. از او، از محمد بن اسماعيل بن بزيع، از عبد اللَّه

بالادستى زبونى كند. از حضرت صادق عليه السّلام روايت شده كه فرمود: سفاهت براستى خوى پستى است، صاحب آن بر زير دستش گردن فرازى كند، و بر بالا دست خود زبونى كند

روايت مى‏كند كه فرمود: همانا خداى عزّ و جلّ را بندگانى است با بركت و گشاده خوى. ايشان روزگار خويش سپرى مى‏كنند و مردمان نيز در پرتو وجود آنها زندگى خود را

و حجّتى بر خلقش قرار داد». «4» مولوى مى‌گويد: مكر شيطان است تعجيل و شتاب‌ خوى رحمن است صبر و احتساب‌ با تأنّى گشت موجود از خدا تا به شش روز اين زمين و چرخ‌ها

السلام فرمود كه: «خداى عز و جل به سوى بعضى از پيغمبران خويش وحى فرمود كه: خوى بد عمل را فاسد مى‏كند، چنان كه سركه عسل را فاسد مى‏كند».

روايت كند كه فرمود: همانا خداى عز و جل را بندگانى است ميمون و با بركت و گشاده خوى اينان روزگار خود را بسر برند و مردم نيز در سايه آنها (بخوشى و نعمت) زندگى

را باطل كرده ، كه در حقيقت ميتوان گفت اين خود دادن غريزه و خوى باطل بكسى است كه مستعد گرفتن خوى كمال است ، و جبلى كردن لغو و بيهوده كارى ، در نفس او است

كبر و غرورى است كه تو دارى ؟!. جالب توجه اينكه قرآن ، تكبر و غرور را كه يك خوى خطرناك درونى است مستقيما مورد بحث قرار نداده بلكه روى پديده هاى ظاهرى آن ،

الصالحات» نمى سازد. چون به طور مسلّم، اين استثناى متصل است، و برگشتن خُلق و خوى انسان در دوران پيرى، استثناپذير نيست. چون حكم خلقت عمومى است، و مؤمن و كافر

گرايش به ايمان مى شود، و مخصوصا در تحكيم مبانى اخلاق مؤ ثر است ، چرا كه خلق و خوى انسان نخست به صورت فعل است ، و بعد به صورت حالت و سپس ‍ عادت و بعد از آن به

فرمان او باشد، خدا مى تواند از فرزندان شما كسانى را بيافريند كه تمام خلق و خوى فرشتگان را داشته باشند. ولى تفسير اول از همه با ظاهر آيه سازگارتر است ، و

از «النفاثات فى العقد» ساحران باشد. تفسير نمونه جلد ۲۷ صفحه ۴۶۴ «حسد» يك خوى زشت شيطانى است كه بر اثر عوامل مختلف مانند ضعف ايمان و تنگ نظرى و بخل در وجود

فرعون و ثمود. (۱۸) كفّار قوم تو، از سرنوشت آنان پند نخواهند گرفت، چون تكذيب، خوى آنان شده است. (۱۹) و خداى تعالى از خارج وجودشان، محيط به وجودشان است. (۲۰)

را درنپوشد. كسى كه با احسانش منّت نهد، آن احسان را تباه كرده است. كسى كه خوى خود را بد كند، خويش را معذّب ميسازد، و دشمنى به او سزاوارتر است. داورى بگمان

مساءله آفرينش آدم جد نخستين ماست ، كه اينهمه افراد بشر با تنوع خلقت ، و خلق و خوى متفاوت ، و استعدادها و ذوقهاى مختلف ، همه به يك ريشه باز مى گردد كه آن آدم

اين اعتراضشان ، نداشتن روح تسليم ، و اطاعت ، و در عوض داشتن ملكه استكبار، و خوى نخوت و سركشى بود، و باصطلاح ميخواستند بگويند: ما هرگز زير بار تقليد نمى رويم

خاطر آن نيست كه بيان دعوت كننده قاصر باشد)، بلكه كسانى كه كافر شدند، تكذيب، خوى ايشان شده است. (۲۲) و خدا مى داند كه در دل چه چيز پنهان دارند. (۲۳) پس ايشان

كسانى كه داراى صبر و استقامتند» (و ما يلقاها الا الذين صبروا). « و به اين خوى و خلق عظيم نمى رسد مگر كسانى كه بهره بزرگى از ايمان و تقوى و اخلاق دارند»

رسول بزرگوارى به سراغ آنها آمد» (و جائهم رسول كريم ). «كريم » از نظر خلق و خوى ، «كريم » از نظر ارزش و بزرگوارى در پيشگاه حق ، و كريم از نظر اصل و نسب ،

سهل است ، اگر ما فوق آن نيز دستور دهد بهانه گيرى در آن دليل بر حفظ خلق و خوى دوران شرك و بت پرستى است . جمله «ممن ينقلب على عقبيه » كه در اصل به معنى برگشتن

خوب است كه اين اخلاق اسلامى امروز زنده شود و در هر مسلمانى پرتوى از خلق و خوى پيامبر (صلى اللّه عليه و آله و سلّم ) باشد. روايات اسلامى نيز در اين زمينه

طولانى نشد، چرا كه بلافاصله افزود من آمده ام تا پسر پاكيزه اى از نظر خلق و خوى و جسم و جان به تو ببخشم ! (لاهب لك غلاما زكيا). از شنيدن اين سخن لرزش شديدى

بـاايـمـان و پـرظرفيت و واقع بين هرگز با رسيدن به مقام و يا ثـروتـى گـرفـتـار اين خوى زشت نمى شوند، نه تنها مغرور نمى شوند بلكه كمترين تغييرى در برنامه زندگى آنها

او جمع بود، همتى فائق ، وجـودى غـالب داشـت ، شـعـارش خـدمـت انـسـانـيـت و خـوى او بذل عدالت بود، و تواضع و سماحت در وجود او جاى كبر و عجب را گرفته بود.