نتایج جستجو

الميزان هست: تجارت چون با بيع مقابل افتد، مراد از تجارت استمرار آن است، و اينكه در آيه پس از نفى تجارت، بيع نفى شده براى افهام اين است كه نه تجارت دائمى آنها

اللّه علیه و آله و سلّم نماز جمعه می‌خواندند، آواز طبل کاروان تجارت شنیدند، همه از پی تجارت و صدای لهو طبل رفتند جز هشت یا دوازده تن. رسول صلّی اللّه علیه

ایمان به خدا ۲، ۶; ایمان به محمد(ص) ۲، ۶; مراتب ایمان۱; ملاک ارزش ایمان ۳ تجارت: تجارت سودمند ۶ جهاد: آثار جهاد ۷، ۱۶; اخلاص در جهاد ۸; اهمیت تداوم جهاد۵; اهمیت

اند و در بعضى از روایات اسلامى نیز تأکید شده ـ به معناى رفت و آمد در طریق تجارت و کسب مال است (دقت کنید). و در سوره «شعراء» به معناى گردش و حرکت و از حالى

جایگزین حرف «من» شده است تا نشانگر متضرر شدن مردم از این گونه تجارت باشد. ۲ - سابقه دیرینه تجارت و سنجش کالا با پیمانه (اکتالوا) ۳ - مراقبت شدید بر کم نبودن

آن استخراج کنید؛ و کشتیها را می‌بینی که سینه دریا را می‌شکافند تا شما (به تجارت پردازید و) از فضل خدا بهره گیرید؛ شاید شکر نعمتهای او را بجا آورید! |و اوست

جميع تصرفات را. دوم: اباحه آنچه به سبب تجارت باشد. و مراد به تجارت، تملك به عقد معاوضه ماليه مخصه، و تخصيص تجارت به سبب اغلبيت در طريق كسب است. سوم: از

شأن و اعتباری نیست]؛ پس مبادا رفت و آمدشان در شهرها [به خاطر قدرت نمایی، تجارت و ثروتمند شدنشان] تو را بفریبد. جز كافران در آيات خدا جدال نمى‌كنند. پس جولانشان

اموال و اولادتان شما را از ياد خدا مشغول و غافل نكند [نور:37]. مردانى كه تجارت و فروختن آنها را از ياد خدا مشغول و غافل نمى‏كند. * [عبس:10-8]. تلهى مشغول

رياحين و معادن و امثال اينها كه گاهى بسبب تجارت بدست ميآيد و گاهى بسبب زراعت و كسب شامل هر دو ميشود ولى غالبا در تجارت استعمال ميشود لذا محصولات زمين را عطف

اموال و اولادتان شما را از ياد خدا مشغول و غافل نكند [نور:37]. مردانى كه تجارت و فروختن آنها را از ياد خدا مشغول و غافل نمى‏كند. * [عبس:10-8]. تلهى مشغول

تکرار در قرآن: ۱(بار) لیست کلمات مشتق شده در حال بارگیری... [توبه:24]. كساد تجارت آن است كه راغب و خريدارش كم باشد يعنى امواليكه بدست آورده‏ايد و تجارتيكه

و در اين آيه درباره كسب و كار و تجارت مى‌فرمايد: «وَ ابْتَغُوا مِنْ فَضْلِ اللَّهِ». 1- زمان تعطيلى كسب و كار و تجارت به خاطر عبادت، نبايد زياد به درازا

تجارات اشتغال داريم، اگر هجرت كنيم به ضرورت قطع پدر و مادر و فرزند شده و تجارت از دست برود؛ آيه شريفه نازل شد: قُلْ إِنْ كانَ آباؤُكُمْ‌: بگو اى پيغمبر

اموال و اولادتان شما را از ياد خدا مشغول و غافل نكند [نور:37]. مردانى كه تجارت و فروختن آنها را از ياد خدا مشغول و غافل نمى‏كند. * [عبس:10-8]. تلهى مشغول

اموال و اولادتان شما را از ياد خدا مشغول و غافل نكند [نور:37]. مردانى كه تجارت و فروختن آنها را از ياد خدا مشغول و غافل نمى‏كند. * [عبس:10-8]. تلهى مشغول

تبدیل شدن آن شهر به مرکز عمده اقتصاد و تجارت در جزیرة العرب (حرمًا ءامنًا یجبى إلیه ثمرت کلّ شىء) ۱۶ - بازار تجارت در مکه، در تمام فصول سال رونق داشت. (یجبى

باشد اثاث گفته شده و گويند اثاث آن است كه براى مصرف و استفاده است نه براى تجارت (افرب الموارد) مجمع البيان آنرا اسباب خانه گرفته و در آيه [مريم:74] به نظر

كسب و كار و تجارت از باب نمونه است وگرنه همه كارها را بايد در هنگام نماز، رها كرد و در نماز جمعه حضور يافت.) 7- خداوند كه فرمان ترك تجارت مى‌دهد، آن را

نازل گردید. Tabber requires Javascript to function. آيات ۱۰ - ۱۴ سوره صف تجارت نجات بخش از عذاب دردناک قیامت معناى اين كه فرمود: «كُونُوا أنصَارَ الله

الفت و عادتى كه آنها داشتند بمسافرت در زمستان بيمن و در تابستان بشام براى تجارت باين معنى كه نتيجه اين معامله خداوند با كسانيكه براى خراب نمودن كعبه آمده

منكر حق بودن آن شده‌اند پس نبايد پيغمبر اكرم و اهل ايمان بقرآن نظر بدوران تجارت و گردش چند روزه آنها در بلاد و شهرها داشته باشند و بايد بدانند كه خدا بزودى

الفت و عادتى كه آنها داشتند بمسافرت در زمستان بيمن و در تابستان بشام براى تجارت باين معنى كه نتيجه اين معامله خداوند با كسانيكه براى خراب نمودن كعبه آمده

وَ فَضْلٍ‌: و زيادتى قرب نزد خدا و رسول، يا افزونى در ربح تجارت كه وقتى به بدر آمدند، موسم تجارت بود، با اهل بوادى و كاروان معامله نمودند و فايده بسيار بردند

شما] از پشم ها و کرک ها و موهای آنها تا زمانی معین، وسایل زندگی و کالای تجارت پدید آورد. خدا خانه‌هايتان را جاى آرامشتان قرار داد و از پوست چهارپايان برايتان

شعیب(ع) ۹; اصلاح گرى شعیب(ع) ۲۰، ۲۱; ایمان شعیب(ع) ۱۶; بینات شعیب(ع) ۱; تجارت شعیب(ع) ۱۹; تعالیم شعیب(ع) ۱۶; توحید شعیب(ع) ۲۵; ثروتمندى شعیب(ع) ۱۴; دلایل

الفت و عادتى كه آنها داشتند بمسافرت در زمستان بيمن و در تابستان بشام براى تجارت باين معنى كه نتيجه اين معامله خداوند با كسانيكه براى خراب نمودن كعبه آمده

منكر حق بودن آن شده‌اند پس نبايد پيغمبر اكرم و اهل ايمان بقرآن نظر بدوران تجارت و گردش چند روزه آنها در بلاد و شهرها داشته باشند و بايد بدانند كه خدا بزودى

چيز ديگرى داده نمى‌شود، تا براى جبران كمبود، مسئله مشاركت، تعاون، رقابت، تجارت، حركت و ابتكار راه بيفتد و هيچ فرد و قبيله‌اى، خود را از هر جهت بى‌نياز نبيند

الفت و عادتى كه آنها داشتند بمسافرت در زمستان بيمن و در تابستان بشام براى تجارت باين معنى كه نتيجه اين معامله خداوند با كسانيكه براى خراب نمودن كعبه آمده

لِتَبْتَغُوا مِنْ فَضْلِهِ‌: و تا بجوئيد و طلب كنيد در تجارت دريا از روزى كه خداى تعالى به محض فضل عطا فرمايد در تجارت دريا. يا طلب روزى كنيد به باران در آنچه زراعت

ندارد، چرا که همچون افراد عادی نیاز به تغذیه دارد، و در بازارها برای کسب و تجارت و خرید نیازمندیهای خود رفت و آمد می‌کند). چرا لااقل فرشته‌ای به سوی او فرستاده

چيز ديگرى داده نمى‌شود، تا براى جبران كمبود، مسئله مشاركت، تعاون، رقابت، تجارت، حركت و ابتكار راه بيفتد و هيچ فرد و قبيله‌اى، خود را از هر جهت بى‌نياز نبيند

چيز ديگرى داده نمى‌شود، تا براى جبران كمبود، مسئله مشاركت، تعاون، رقابت، تجارت، حركت و ابتكار راه بيفتد و هيچ فرد و قبيله‌اى، خود را از هر جهت بى‌نياز نبيند

(۱) از طریق سفیان از عاصم او از ابن رزین روایت کند که دو نفر با هم شریک در تجارت بودند. یکى از آن دو به طرف شام می‌رفت و دیگرى در مکه می‌ماند. وقتى که پیامبر

شنيديم مثل اين را از مردمان روزگار. اين كلام به جهت آن بود كه نضر بن حرث به تجارت به بلاد فارس آمده بود. قصه رستم و اسفنديار و غير آن از ملوك عجم خريده و معرب

داشت كه در مكّه بودند و ده غلام داشت كه بهر يك هزار دينار داده بود براى او تجارت كنند و گفته‌اند محصول املاك او و ورود ثمرات تابستانى و زمستانى آن در تمام

مولى عمرو بن العاص به مدينه وارد شد در حالتى كه تجارت با شام مي‌نمود. با اين دو نفر مسيحى به عزم تجارت كردن بيرون رفت تا اين كه در بين راه ابن ابى‌مارية

از فضل الهى به سوارى در كشتيها بر روى آب در آنچه صلاح دنياى شما باشد از تجارت و آنچه صلاح دين شما باشد از جهاد و غير آن. إِنَّهُ كانَ بِكُمْ رَحِيماً:

داشت كه در مكّه بودند و ده غلام داشت كه بهر يك هزار دينار داده بود براى او تجارت كنند و گفته‌اند محصول املاك او و ورود ثمرات تابستانى و زمستانى آن در تمام

داشت كه در مكّه بودند و ده غلام داشت كه بهر يك هزار دينار داده بود براى او تجارت كنند و گفته‌اند محصول املاك او و ورود ثمرات تابستانى و زمستانى آن در تمام

داشت كه در مكّه بودند و ده غلام داشت كه بهر يك هزار دينار داده بود براى او تجارت كنند و گفته‌اند محصول املاك او و ورود ثمرات تابستانى و زمستانى آن در تمام

منكر حق بودن آن شده‌اند پس نبايد پيغمبر اكرم و اهل ايمان بقرآن نظر بدوران تجارت و گردش چند روزه آنها در بلاد و شهرها داشته باشند و بايد بدانند كه خدا بزودى

و يك واقعه بوده به انفضّوا اليها كه مشتمل بر ضمير مفرد مؤنّث و مناسب با تجارت است تعبير شده و در ذيل آيه فرموده خدا بهترين روزى دهندگان است پس بايد باو

شتر ماده‌ای و کنیزکی بود (نگا: جزء عمّ شیخ محمّد عبده). خدا او را با سود تجارت، و ثروت خدیجه، و غنائم جنگی دارا و بی‌نیاز کرد. آیات گذشته، بیانگر الطاف

داشت كه در مكّه بودند و ده غلام داشت كه بهر يك هزار دينار داده بود براى او تجارت كنند و گفته‌اند محصول املاك او و ورود ثمرات تابستانى و زمستانى آن در تمام

داشت كه در مكّه بودند و ده غلام داشت كه بهر يك هزار دينار داده بود براى او تجارت كنند و گفته‌اند محصول املاك او و ورود ثمرات تابستانى و زمستانى آن در تمام

حق و ابطال باطل را دوست نمی‌دارند. شأن نزول آیات ۵ تا ۸: قافله قریش براى تجارت عازم شام می‌شد و با خزائن زیاد و مال فراوان به عزم سفر از مکه بیرون مى آمدند

و يك واقعه بوده به انفضّوا اليها كه مشتمل بر ضمير مفرد مؤنّث و مناسب با تجارت است تعبير شده و در ذيل آيه فرموده خدا بهترين روزى دهندگان است پس بايد باو

قدر و منزلتى در خارج داشته باشد و باد و باران و كشتى‌رانى، وسائل ارتزاق و تجارت مردم است و در مجمع از صادقين عليهما السلام نقل نموده كه جائز نيست از براى

قدر و منزلتى در خارج داشته باشد و باد و باران و كشتى‌رانى، وسائل ارتزاق و تجارت مردم است و در مجمع از صادقين عليهما السلام نقل نموده كه جائز نيست از براى

اموال است، يعنى اموال آنها را مكان رزق و كسوت ايشان گردانيد. به اين وجه: تجارت نمائيد به آن، و از نفع آنچه محتاجند، مهيا شود كه از اصل مال صرف ننمائيد تا

است. «یُسَاقُونَ»: رانده می‌شوند. شأن نزول آیات ۵ تا ۸: قافله قریش براى تجارت عازم شام می‌شد و با خزائن زیاد و مال فراوان به عزم سفر از مکه بیرون مى آمدند

بنى‌قریظه و بنى‌النّضیر و بنى‌قینقاع نظر داشتند زیرا آنان داراى مواشى فراوان و تجارت کلان بودند و چنین اموالى در دل‌هاى ما به آرزو افتاده بود و خداوند با این

قدر و منزلتى در خارج داشته باشد و باد و باران و كشتى‌رانى، وسائل ارتزاق و تجارت مردم است و در مجمع از صادقين عليهما السلام نقل نموده كه جائز نيست از براى

قَالُوا يَا مُوسَى‌ إِنَّا لَنْ‌... (۱) شأن نزول آیات ۵ تا ۸: قافله قریش براى تجارت عازم شام می‌شد و با خزائن زیاد و مال فراوان به عزم سفر از مکه بیرون مى آمدند

قدر و منزلتى در خارج داشته باشد و باد و باران و كشتى‌رانى، وسائل ارتزاق و تجارت مردم است و در مجمع از صادقين عليهما السلام نقل نموده كه جائز نيست از براى

قدر و منزلتى در خارج داشته باشد و باد و باران و كشتى‌رانى، وسائل ارتزاق و تجارت مردم است و در مجمع از صادقين عليهما السلام نقل نموده كه جائز نيست از براى

اللّهمّ سلّط علیه کلبک، اسد الغاضرة، پس از این نفرین مسافرتى به شام براى تجارت جهت عتبة پیش آمد. وقتى که به غاضرة رسید، نفرین رسول خدا صلی الله علیه و آله

أَتَوْا عَلَى الْقَرْيَةِ الَّتِي‌: و هر آينه آمدند، يعنى گذشتند قريش وقت تجارت به شام بر شهرى كه، أُمْطِرَتْ مَطَرَ السَّوْءِ: بارانيده شد باران بد، يعنى

منع فرمود از آنكه آذوقه بآن جا حمل شود و از ترس مسلمانان جرئت مسافرت براى تجارت نداشتند و از گرسنگى مردار و خون ميخوردند و قمّى ره فرموده اينها قومى بودند

ساختن آن در دريا جهت انتفاع بندگان از قطع مسافت بسيار در زمان اندك و وقوع تجارت و معاملات، و اين از نعمتهاى عظيم است. يا منشئات به معنى مبتدات، يعنى كشتيهايى

از سگهاى خود تا او را بخورد. مدتى برنيامد كه او با جمعى از كفار قريش به تجارت مى‌رفت، در راه به منزلى فرود آمدند، و آنجا دير راهبى بود. آواز داد كه اين

اللَّهِ» شراب و قمار نيز مانع ياد خداست. «يَصُدَّكُمْ عَنْ ذِكْرِ اللَّهِ» «2» تجارت و داد و ستد نيز مى‌تواند از موانع باشد. لذا قرآن از كسانى‌كه داد و ستد، آنان

الدَّابِر) کنایه از ریشه‌کن کردن است. شأن نزول آیات ۵ تا ۸: قافله قریش براى تجارت عازم شام می‌شد و با خزائن زیاد و مال فراوان به عزم سفر از مکه بیرون مى آمدند

feed the unfortunate poor. ترتیل: ترجمه: «مَنَافِعَ»: مراد سود مادی همچون تجارت و بازرگانی، و سود معنوی همچون عبادت و عفو و مغفرت است. «أَیَّامٍ مَّعْلُومَاتٍ»:

كرامات كه از حدّ شمار بيرون است و مهيّا فرمود براى ايشان وسائل گردش و تفريح و تجارت و سياحت را در سفر دريا و صحرا از كشتى و مراكب طبيعى و مصنوعى و روزى داد بآنها

منع فرمود از آنكه آذوقه بآن جا حمل شود و از ترس مسلمانان جرئت مسافرت براى تجارت نداشتند و از گرسنگى مردار و خون ميخوردند و قمّى ره فرموده اينها قومى بودند

معرفت اوست جلّ و علا. وجه اين كه در (رجال لا تلهيهم تجارة و لا بيع ) الهاء تجارت و بيع هر دو نفى شده است. وجه مقابله بين ذكر خدا و اقامه نماز در آيه شريفه

ماندنتان و از پشمهاى آنها و كركهاى آنها و مويهاى آنها فرش و لباس و مايه تجارت تا زمان معيّنى‌ و خدا قرار داد براى شما از آنچه آفريد سايبانهائى و قرار داد

بخش : - عنوان : حدیث امام جعفر صادق (ع) درباره بازرگانى موضوعات : بازرگانی، تجارت

بخش : - عنوان : حدیث امام جعفر صادق (ع) درباره بازرگانى موضوعات : بازرگانی، تجارت

بخش : - عنوان : حدیث امام موسى كاظم (ع) درباره بازرگانى موضوعات : بازرگانی، تجارت

۵ بخش : - عنوان : حدیث امام على (ع) درباره بازرگانى موضوعات : بازرگانی، تجارت

۵ بخش : - عنوان : حدیث امام على (ع) درباره بازرگانى موضوعات : بازرگانی، تجارت

بخش : - عنوان : حدیث امام جعفر صادق (ع) درباره بازرگانى موضوعات : بازرگانی، تجارت

بخش : - عنوان : حدیث امام جعفر صادق (ع) درباره بازرگانى موضوعات : بازرگانی، تجارت

بخش : - عنوان : حدیث امام جعفر صادق (ع) درباره بازرگانى موضوعات : بازرگانی، تجارت

۵ بخش : - عنوان : حدیث امام على (ع) درباره بازرگانى موضوعات : بازرگانی، تجارت

اشاره بشدت جهالت و كثرت غفلت قريش و كفار مكه فرموده كه اينها همه ساله براى تجارت بشام مسافرت مينمايند و شهر سدوم را كه مسكن قوم لوط بود و خداوند بباران سجّيل

شعیب از پدرش و او نیز از پدرش چنین روایت کنند که مردى بنام مزید که کار وى تجارت از شهر انبار به مکه بود در صدد شد با زنى بنام عناق که در مکه بود، ازدواج

چون با كفر و نفاق عملى قبول نميشود پس سرمايه عمر را از دست دادند و از اين تجارت جز خسارت نبردند و شما هم نخواهيد برد آيا بمنافقان و كفار نرسيده است اخبار

كاميابى است، ولى در نگاه مؤمنان؛ كلاس خداشناسى و همه چيز آن آيات الهى و بازار تجارت عمل صالح و مزرعه آخرت و كسب فضيلت است. آفرينش الهى بر اساس لهو و لعب نيست،

بخش : - عنوان : حدیث امام جعفر صادق (ع) درباره بازرگانى موضوعات : بازرگانی، تجارت

بخش : - عنوان : حدیث امام جعفر صادق (ع) درباره بازرگانى موضوعات : بازرگانی، تجارت

فعلا آمده‌اند مدين‌ و قافله‌ ‌که‌ ‌با‌ ‌ما بودند ‌که‌ ‌براي‌ خريد طعام‌ و تجارت‌ آمدند مصر و فعلا مراجعت‌ كردند ‌از‌ همسايگان‌ و ساير اهل‌ قافله‌ و محققا

‌است‌ و ‌از‌ دست‌ دادن‌ سرمايه‌ چنانچه‌ گفتند ‌که‌ انسان‌ تاجر و عمر سرمايه‌ تجارت‌ و اعضاء و جوارح‌ سبعه‌ كارمندان‌ تجارتخانه‌: چشم‌، گوش‌، زبان‌، دست‌، پا،

متأهّل، فقير و غنى، پياده و سواره، كم عائله و عيالمند، گرفتار و غيرگرفتار، تجارت و زراعت. امام صادق عليه السلام فرمود: مراد از «خِفاف» و «ثِقال»، پير و جوان

اشاره بشدت جهالت و كثرت غفلت قريش و كفار مكه فرموده كه اينها همه ساله براى تجارت بشام مسافرت مينمايند و شهر سدوم را كه مسكن قوم لوط بود و خداوند بباران سجّيل

اشاره بشدت جهالت و كثرت غفلت قريش و كفار مكه فرموده كه اينها همه ساله براى تجارت بشام مسافرت مينمايند و شهر سدوم را كه مسكن قوم لوط بود و خداوند بباران سجّيل

اشاره بشدت جهالت و كثرت غفلت قريش و كفار مكه فرموده كه اينها همه ساله براى تجارت بشام مسافرت مينمايند و شهر سدوم را كه مسكن قوم لوط بود و خداوند بباران سجّيل

مِن‌ دُونِه‌ِ ‌از‌ ‌غير‌ خداي‌ متعال‌. قُل‌ إِن‌َّ الخاسِرِين‌َ خسران‌ ‌در‌ تجارت‌ اينست‌ ‌که‌ علاوه‌ ‌از‌ اينكه‌ استفاده‌ نكرده‌ و سرمايه‌ ‌را‌ ‌هم‌ ‌از‌

منافقين در هر جامعه ۳ وسعت معنى نفاق ۴ كارشكنى هاى منافقان ۵ فريب دادن وجدان ۶ تجارت پر زيان «15» اللَّهُ يَسْتَهْزِئُ بِهِمْ وَ يَمُدُّهُمْ فِي طُغْيانِهِمْ

اشاره بشدت جهالت و كثرت غفلت قريش و كفار مكه فرموده كه اينها همه ساله براى تجارت بشام مسافرت مينمايند و شهر سدوم را كه مسكن قوم لوط بود و خداوند بباران سجّيل

اشاره بشدت جهالت و كثرت غفلت قريش و كفار مكه فرموده كه اينها همه ساله براى تجارت بشام مسافرت مينمايند و شهر سدوم را كه مسكن قوم لوط بود و خداوند بباران سجّيل

ساختند تا توجّه مردمان جزیرةالعرب را بدان جلب کنند و آنجا را مرکز عبادت و تجارت نمایند، ولیکن مکّه همچنان کانون پرستش ماند. در سرزمین، «مغمس» نزدیک مکّه

است، مى‌خواهم آن را در راه خدا انفاق كنم. پيامبر صلى الله عليه و آله فرمود: تجارت خوبى است، آفرين بر تو، ولى پيشنهاد من آن است كه اين باغ را به فقراى فاميل

ضايع و ويران گشته و كفار مكه آن را مشاهده مى‌كنند در زمان مرور به آن وقت تجارت، زيرا ديار عاد در احقاف موضعى است ميان يمن و شام، و ديار ثمود به وادى قرى،

بنى كنانه كه سالى هشت روز بازار در آنجا تشكيل ميشد و مردم از اطراف براى تجارت آنجا ميآمدند پيغمبر (ص) هم قبول فرمود چون موعد مقرر رسيد ابو سفيان از مكه

جريان تجارت قرار گيرد، كه در اين صورت زكات به آن تعلّق ميگيرد، و سود تجارت از آن يتيم، و ضمانت مال بر عهده تاجر است. و در روايتى آمده است كه سود تجارت ميان

كرامات كه از حدّ شمار بيرون است و مهيّا فرمود براى ايشان وسائل گردش و تفريح و تجارت و سياحت را در سفر دريا و صحرا از كشتى و مراكب طبيعى و مصنوعى و روزى داد بآنها

اشاره بشدت جهالت و كثرت غفلت قريش و كفار مكه فرموده كه اينها همه ساله براى تجارت بشام مسافرت مينمايند و شهر سدوم را كه مسكن قوم لوط بود و خداوند بباران سجّيل

(برنده) و «مغبون» (بازنده) شناخته می‌شوند، روزی که روشن می‌شود چه کسانی در تجارت خود در عالم دنیا گرفتار غبن و خسارت و پشیمانی شده‌اند؟ به این ترتیب یکی دیگر

‌براي‌ پيدايش‌ علم‌ و دانش‌ و تدبير امور و صنعت‌ و معاشرت‌ و مراوده‌ و كسب‌ و تجارت‌ و ساير امور زندگاني‌ ‌که‌ ‌اگر‌ روز نبود تمام‌ امور مختل‌ ميشد و ‌اگر‌ شب‌

السّلام فرمود: آن كس كه وديعه را به او سپرده‏اند و نيز آن كس كه مالى براى تجارت نزد او نهاده‏اند امين هستند و ضمان ندارند. (يعنى در صورت عدم تقصير و تعدّى)

دچار و گرفتار مينمايد تا محكم و استوار و شجاع و دلدار شود و گاهى زيانى در تجارت يا فلاحت براى او روى ميدهد كه از بى‌اعتبارى دنيا اعتبار گيرد و گاهى مصيبت

علم‌ بدقايق‌ و رموز كارها چنان‌ ‌که‌ ‌در‌ اصطلاح‌ گوئيم‌ فلان‌ كس‌ ‌در‌ تجارت‌ ‌ يا ‌ زراعت‌ و ‌ يا ‌ سياست‌ مثلا بصير ‌است‌ ‌يعني‌ بمصالح‌ و مفاسد ‌اينکه‌

كرامات كه از حدّ شمار بيرون است و مهيّا فرمود براى ايشان وسائل گردش و تفريح و تجارت و سياحت را در سفر دريا و صحرا از كشتى و مراكب طبيعى و مصنوعى و روزى داد بآنها

منع فرمود از آنكه آذوقه بآن جا حمل شود و از ترس مسلمانان جرئت مسافرت براى تجارت نداشتند و از گرسنگى مردار و خون ميخوردند و قمّى ره فرموده اينها قومى بودند

با خود زاد و توشه برگیرند و نیز به آنان اجازه داده شد که سوار شوند و به تجارت نیز بپردازند. Tabber requires Javascript to function. آيات ۲۵ - ۳۷ سوره حج

فرصت‌ها استفاده كنيد. مِنْ قَبْلِ أَنْ يَأْتِيَ يَوْمٌ‌ ... 8- اگر دنبال تجارت هستيد در دنيا با خدا معامله كنيد، زيرا كه در قيامت هيچ داد و ستدى نيست. «يَوْمٌ

السّلام پرسيد: علّت تحريم ربا چيست؟ حضرت فرمود: اگر ربا حلال ميبود مردم تجارت و كسب را ترك مى‏كردند و در پى توليد ما يحتاج زندگى خود نمى‏رفتند پس خداوند

در مفردات در معناى بضاعت گفته : قطعه اى وافر و بسيار از مال است كه براى تجارت در نظر گرفته شده باشد، گفته مى شود: «ابضع بضاعه و ابت ضعها» و خداوند فرموده :

صفحه 201 (قسم‌ دوم‌) آنكه‌ مرتكب‌ شود و نادم‌ نگردد ‌اينکه‌ عمل‌ كسب‌ و تجارت‌ ‌او‌ ‌است‌ ‌که‌ جز خسران‌ و زيان‌ ‌بر‌ ‌او‌ چيزي‌ ندارد ‌هم‌ ‌در‌ دنيا نكباتش‌

ورشكست‌ شدن‌ و كلّي‌ مديون‌ ديگران‌ شدن‌، سرمايه‌ اينها عمر دنيا ‌بود‌، تجارت‌ ‌آنها‌ اعمال‌ عبادي‌ و تحصيل‌ اخلاق‌ و تكميل‌ عقائد، اعضاء تجارتخانه‌ اعضاء

‌است‌. ‌از‌ حبوبات‌ و فواكه‌ و ادويه‌ و البسه‌ و ديگر معادن‌ ‌است‌ ‌براي‌ تجارت‌ و عمارت‌ و معاشرت‌ و ديگر حيوانات‌ ‌از‌ ‌براي‌ أكل‌ و ركوب‌ و ‌غير‌ اينها

خُسْراناً مُبِيناً: پس بتحقيق زيان و ضرر كند، زيانى روشن، چه سرمايه عمر و ربح تجارت اخرويه از دست داده، بى‌بهره ماند از درك سعادت ابديه به ترك اعمال حسنه، و

ماندنتان و از پشمهاى آنها و كركهاى آنها و مويهاى آنها فرش و لباس و مايه تجارت تا زمان معيّنى‌ و خدا قرار داد براى شما از آنچه آفريد سايبانهائى و قرار داد

إِلَّا بِالَّتِي هِيَ أَحْسَنُ‌: مگر به وجهى نيكوتر كه حفظ آن باشد، يا تجارت كنند تا نفع يتيم شود. حَتَّى يَبْلُغَ أَشُدَّهُ‌: و تا آنكه برسد يتيم به

الَّذِينَ ظَلَمُوا ... بِما كانُوا يَفْسُقُونَ‌ «6» 7. در مورد كسانى كه خانه، تجارت، فاميل و مادّيات را بر جهاد در راه خدا ترجيح مى‌دهند: إِنْ كانَ آباؤُكُمْ‌

چون با كفر و نفاق عملى قبول نميشود پس سرمايه عمر را از دست دادند و از اين تجارت جز خسارت نبردند و شما هم نخواهيد برد آيا بمنافقان و كفار نرسيده است اخبار

چون با كفر و نفاق عملى قبول نميشود پس سرمايه عمر را از دست دادند و از اين تجارت جز خسارت نبردند و شما هم نخواهيد برد آيا بمنافقان و كفار نرسيده است اخبار

يافتيد از ايشان طريقه راست و مستحسن در تصرف اموال به ضبط و استرباح از آن به تجارت، در اين صورت، فَادْفَعُوا إِلَيْهِمْ أَمْوالَهُمْ‌: پس بدهيد به ايشان مالهاى

ياد خدا و نماز دانسته است، اكنون جاى اين سؤال است كه اگر كارهاى عادّى مثل: تجارت، ورزش، تحصيل و مطالعه و امثال آن نيز ما را سرگرم كرده و از ياد خدا و نماز

معرفت اوست جلّ و علا. وجه اين كه در (رجال لا تلهيهم تجارة و لا بيع ) الهاء تجارت و بيع هر دو نفى شده است. وجه مقابله بين ذكر خدا و اقامه نماز در آيه شريفه

يكي‌ تصور ميكند ‌که‌ بدست‌ ‌خود‌ ‌او‌ ‌است‌ ‌که‌ بعلم‌ و عمليات‌ و كسب‌ و تجارت‌ و صنعت‌ ‌خود‌ ‌است‌ مثل‌ قارون‌ ‌که‌ ‌گفت‌، إِنَّما أُوتِيتُه‌ُ عَلي‌ عِلم‌ٍ

پرسند ساعت‌ ‌براي‌ جابجا شدن‌ لباس‌ نو پوشيدن‌ مسافرت‌ ازدواج‌ شروع‌ ‌به‌ تجارت‌ و كسب‌ و اشباه‌ اينها چه‌ موقع‌ خوب‌ ‌است‌ ‌که‌ اكثر ‌آنها‌ دروغ‌ ‌است‌

صفحه 201 (قسم‌ دوم‌) آنكه‌ مرتكب‌ شود و نادم‌ نگردد ‌اينکه‌ عمل‌ كسب‌ و تجارت‌ ‌او‌ ‌است‌ ‌که‌ جز خسران‌ و زيان‌ ‌بر‌ ‌او‌ چيزي‌ ندارد ‌هم‌ ‌در‌ دنيا نكباتش‌

مى‏كنند، و چون از اين حدّ گذشت و به چهار فرسخ رسيد آن ديگر تلقّى نيست بلكه سفر تجارت است.

ذريح از امام صادق عليه السّلام روايت كرده كه فرمود: نه دهم (۱۰/ ۹) روزى در تجارت است.

‌است‌ ‌يعني‌ دستت‌ ‌از‌ همه‌ جا كوتاه‌ ميشود مثل‌ قعود ‌در‌ جهاد و قعود ‌در‌ تجارت‌ و زراعت‌ و كسب‌ مذموما تمام‌ عقلاء ‌از‌ ملائكه‌ و انبياء و مؤمنين‌ تو ‌را‌

سبب نزول آن چنین بوده که وقتى پیامبر با خدیجه ازدواج فرمود، روزى به خاطر تجارت با اموال خدیجه به طرف بازار عکاظ رهسپار گردید و زید بن حارثه را که برده اى

خصلتى كه نيكوترين چيزى باشد كه در مال او ملاحظه شود مانند حفظ و زيادتى آن به تجارت بيشتر شود، و لكن خود نخوريد و به كسى نبخشيد حَتَّى يَبْلُغَ أَشُدَّهُ‌: تا

است، كه گفت: در باره مردى بمحضر امام صادق عليه السّلام معروض داشتم كه: براى تجارت آهنگ مكّه ميكند، يا شترانى دارد كه آنها را بمسافرين مكّه كرايه ميدهد، در

اين آيه هم «تجارت » آمده است و هم «بيع » با اينكه به نظر مى رسد هر دو يك معنى داشته باشد، ولى ممكن است تفاوت اين دو از اين نظر باشد كه تجارت اشاره به يك

نه ضرعى (پستان شيردارى)، ناگزير قريش زندگى را از راه تجارت مى گذارنيد، و در هر سال، دو نوبت به تجارت مى رفت. يك نوبت در زمستان كه به طرف يمن مى رفت، و نوبتى

برده شود، زيرا خدا بشما خبر داده كه آنها (۳۶ سوره ۲۴) «مردانى باشند كه هيچ تجارت و داد و ستدى ايشان را از ياد خدا و گزاردن نماز و دادن زكاة باز ندارد و از

درجاتي‌ دارد ‌هر‌ چه‌ زيانش‌ بيشتر ‌باشد‌ خسرانش‌ زيادتر ميشود مثلا ‌در‌ باب‌ تجارت‌ يك‌ نفر هزار تومان‌ كسر كرده‌ يكي‌ يك‌ مليون‌ يكي‌ ملياردها ‌آن‌ خسران‌

‌است‌ و تقوي‌ ‌در‌ ‌هر‌ كاري‌ مناسب‌ ‌با‌ ‌خود‌ آنست‌، مثلا تقواي‌ ‌در‌ تجارت‌ حفظ مال‌ ‌از‌ مصارف‌ بيهوده‌ و معاملات‌ خسران‌ پذير، و تقواي‌ ‌در‌ زراعت‌

‌است‌ شي‌ء ‌را‌ ‌از‌ جاي‌ ‌خود‌ بجاي‌ ديگر برند ‌از‌ عالم‌ دنيا بعالم‌ آخرت‌ تجارت‌ ‌را‌ بزراعت‌ سعادت‌ ‌را‌ ‌به‌ شقاوت‌ ايمان‌ ‌را‌ بكفر نعمت‌ ‌را‌ ببلاء و

در حالى كه تجارت صحيح موجب گردش سالم ثروت است . رابعا- رباخوارى منشا دشمنيها و جنگهاى طبقاتى است ، در حالى كه تفسير نمونه جلد ۲ صفحه ۳۶۹ تجارت صحيح چنين

الله ، اذا دخل مواقيت الصلوة ادوا الى الله حقه فيها: «آنها تاجرانى هستند كه تجارت و بيع آنان را از ياد خدا غافل نمى سازد، هنگامى كه وقت نماز داخل مى شود حق

همانا برادران يوسف نواده‏گان و فرزندان پيغمبران بودند و با او (در مصر) تجارت و معامله كردند و سخن گفتند. بعلاوه ايشان برادر او و او برادر ايشان بود، با

ترجمه : ۲۶۷ - اى كسانى كه ايمان آوردهايد! از قسمتهاى پاكيزه اموالى كه (از طريق تجارت ) به دست آوردهايد، و از آنچه از زمين براى شما خارج ساختهايم (از منابع و معادن

فقر به مغز خود راه نمى دهد، بلكه خدا را شكر مى گويد كه او را موفق به چنين تجارت پرسودى كرده است . همان تعبيرى كه قرآن مجيد در آيه ۱۰ و ۱۱ سوره صف فرموده

به سرمايه هاى دنيوى و تجارتهاى معمولى است . قرآن در حقيقت انسانها را به تجارت پيشگانى تشبيه كرده كه با سرمايه هاى سنگين قدم به تجارتخانه اين جهان مى گذارند،

منافقين در هر جامعه ۳ وسعت معنى نفاق ۴ كارشكنى هاى منافقان ۵ فريب دادن وجدان ۶ تجارت پر زيان «9» يُخادِعُونَ اللَّهَ وَ الَّذِينَ آمَنُوا وَ ما يَخْدَعُونَ إِلَّا

جهت عبادت مى كنند كه به ثوابش رغبت دارند، عبادت آنان عبادت تجارت پيشگان است، و خود نوعى تجارت است. قومى ديگر، خدا را از ترس، بندگى مى كنند كه عبادتشان،

اسلامی از جمله نماز، روزه، جهاد، حجّ و تغییر قبله، ازدواج و طلاق، احکام تجارت، و قسمت مهمی از احکام ربا و مخصوصا بحثهائی در زمینه انفاق در راه خدا، و همچنین

جمله نماز، روزه ، جهاد در راه خدا، حج و تغيير قبله ، ازدواج و طلاق ، احكام تجارت و دين ، و قسمت مهمى از احكام ربا و مخصوصا بحثهاى فراوانى در زمينه انفاق در

شدند كه ديگر حاضر به مسافرت براى استفاده از مراتع به منظور دامدارى و يا تجارت و زراعت نبودند و از خدا تقاضا كردند كه هميشه در وطن به مانند و فاصله هاى

برايتان‌ بهر امري‌ قيام‌ اطلاق‌ ميگردد مانند قيام‌ بامر سلطنت‌، وزارت‌، تجارت‌، صنعت‌، زراعت‌ و ‌غير‌ اينها. و قيام‌ نماز بپا بودن‌ آنست‌ و جمله‌ «‌قد‌

است ، برادران اين پيشنهاد را پذيرفتند. در اين بين مردمى از اهل مدين به عزم تجارت مى گذشتند كه يوسف را از چاه بالا آورده به مبلغ بيست درهم نقره به اسماعيليان

پيامبرى است كه همچون افراد عادى نياز به تغذيه دارد، و در بازارها براى كسب و تجارت ، و يا خريد نيازمنديهاى خود راه مى رود اين نه سنت رسولان است ، و نه شيوه

آيه به سرنوشت و عاقبت كار مشركان لجوج اشاره كرده مى گويد: آنها كه در بازار تجارت زندگى ، سرمايه وجود خود را از دست داده اند به اين حقائق ايمان نمى آورند (الذين

به دست مى آوردند، و در ناز و نعمت به سر مى بردند، و نيز يهوديان مدينه در تجارت مهارت داشتند، و از سفرهاى تجارى خود غالبا با دست پر باز مى گشتند، در حالى

راه آن اين است كه مقدارى مال در اختيار آنها گذارده شود، و به خريد و فروش و تجارت بپردازند، اما اعمال آنها با نظارت ولى بطورى كه استقلال عمل را از آنها سلب

« و ارزقهم من الثمرات»، به اين كه ميوه هاى هر نقطه از زمين را به وسيله تجارت بدان جا حمل كنند، و مردم آن جا از آن بهره مند شوند، «لعلهم يشكرون». «رَبَّنَا

آنها حال بقيه نيز روشن مى شود. لذا در آيه مورد بحث سخنى از همسران و اموال و تجارت و خانه هاى مورد علاقه به ميان نيامده ، در حالى كه «در آيه ۲۴ سوره توبه »

شود، و از يك طرف دريا، به طرف ديگر دريا عبور مى كنند، و دريا را وسيله و راه تجارت و ساير اغراض خود قرار مى دهند. آرى، كسى ايشان را در دريا حمل نمى كند، و از

كسانى به اين پيامبر (با اين همه نشانه هاى روشن ) ايمان نمى آورند كه در بازار تجارت زندگى همه چيز خود را از دست داده و سرمايه وجود خود را باخته اند (الذين خسروا

است به اين واقعيت كه آنها بزرگترين سرمايه يعنى هستى خويش را در اين بازار تجارت دنيا از دست دادند بى آنكه در برابر آن چيز ارزشمندى به دست آورند. آيه بعد

اتفاق دو نفر از مسيحيان عرب به نام «تميم » و «عدى » كه دو برادر بودند به قصد تجارت از مدينه خارج شدند در اثناى راه ابن ماريه كه مسلمان بود بيمار شد، وصيتنامهاى

به تو رهنمون گردد؟! كور باد چشمى كه تو را مراقب خود نبيند، و زيانكار باد تجارت بنده اى كه نصيبى از حب و عشق تو ندارد!. كى رفته اى ز دل كه تمنا كنم تو را؟

همواره يكى از شهرهاى آباد و پر تحرك و يك مركز آماده براى زندگى و حتى براى تجارت بوده است . كعبه مايه هدايت جهانيان است و مردم از نقاط دور و نزديك ، صفحات

ميكند) تعبير جالبى است كه نشان ميدهد آنچه در راه خدا انفاق گردد در حقيقت يك تجارت پر سود است ، چرا كه خداوند عوض آنرا بر عهده گرفته ، و ميدانيم هنگامى كه شخص

چنين نقل مى كند كه تميم قبل از اسلام نصرانى بود، و در بين شام و مدينه براى تجارت رفت و آمد داشت ، در يكى از سفرها مردى از آزاد شده هاى قبيله بنى سهم كه نامش

مى شود: فلانى خسران كرد. و هم در مورد عمل انسان به كار مى رود و مى گويند: تجارت فلانى خسران كرد. و اگر در آيه مورد بحث، كلمۀ «خُسر»، بدون الف و لام آمده،

برادر به حضور پيامبر (صلى الله عليه و آله و سلم ) رسيدند و عرض ‍ كردند براى تجارت به شام مى رويم ، به ما تعليم دهيد چه بگوييم (تا از شر اشرار مصون بمانيم )

و تـمـام اعمال و كارهايشان شده است . به تعبير ديگر گاه انسان در يك رشته تجارت زيان مى كند، و در يك رشته ديگر سود، و در پـايـان سـال آنـهـا را روى هـم مـحاسبه

نهايت چيزی كه دشمنانش درباره اش احتمال دادند، اين بود كه گفته اند: وى براى تجارت سفری به شام كرده، ممكن است در آن جا، داستان هاى كتابش را از رهبانان آن سرزمين