روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۳ ش ۸۷۲

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۳، كِتَابُ الْمَعِيشَة

روي حماد عن الحلبي عن ابي عبد الله ع قال :

صَاحِبُ اَلْوَدِيعَةِ وَ اَلْبِضَاعَةِ مُؤْتَمَنَانِ‏

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۴ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۴۱۴

حلبى گويد: امام صادق عليه السّلام فرمود: آن كس كه وديعه را به او سپرده‏اند و نيز آن كس كه مالى براى تجارت نزد او نهاده‏اند امين هستند و ضمان ندارند. (يعنى در صورت عدم تقصير و تعدّى).

(هر مال كه براى نگهدارى نزد غير نهند در عرف وديعه گويند و نزد فقها وديعه، سپردن ماليست به غير براى نگهدارى به نيابت از صاحبش، و اوّل به معنى اسمى است و دوم به معنى مصدرى، و چنانچه مالى را به ديگرى براى كسب و تجارت بسپرند در صورتى كه عامل حقّ العمل گيرد آن مال را بضاعت گويند، و اگر در سود سهمى براى او قرار دهند آن معامله را مضاربه گويند).