نتایج جستجو

به انبيا و صدّيقان است و يك در مخصوص بشهدا و نيكوكاران و پنج در مخصوص بشيعيان و دوستان من و هميشه من بر صراط ايستاده و از خدا ميخواهم كه شيعيان و بستگان

سال و شش ماه و او حكم فرما شد بر تمام اهل عالم از جن و انس و شياطين و دواب و پرندگان و درندگان و عطا فرمود باو علم بهر چيزى را و زبان هر چيزيرا و در زمان

خانه و اثاث و مركب و غيرها كه دوام و بقاء و وقر نزد دانشمندان ندارد و مفاخره بر يكديگر است بحسب و نسب و منصب و جاه و جلال كه قبيح و ناپسند نزد عقلا و مذموم

دانسته‌اند كه آنها عصا و يد بيضا و شكافتن دريا و طوفان و جراد و قمّل و ضفادع و خون و هلاكت است و بعضى فى را بمعناى مع دانسته‌اند و معجزا ترا نه عدد ولى شكافتن

بفرعونيان‌ و درباريان‌ و امراء و اجزاء دولتي‌ فرعون‌ ‌که‌ امروز ‌را‌ نبينيد ‌که‌ ‌از‌ ‌براي‌ ‌شما‌ ملك‌ و سلطنت‌ و رياست‌ هست‌ و ‌در‌ زمين‌ قادر و توانا هستيد

function. و از گنجها و قصرهای مجلّل! |و از گنج‌ها و اقامتگاه‌هاى نيكو و گنجينه‌ها و جايگاه‌هاى پر ناز و نعمت بيرون كرديم. و نیز از گنج‌ها و ثروتها و مقامات

مقايسه مى كنند، مقام پروردگار را با مقام يك پادشاه و صفات و افعال خداى تعالى را با صفات و افعال او و كتابها و رسولان الهى را با نامه ها و مامورين او تطبيق

انسي‌ و جني‌ و كبر و نخوت‌ و بغض‌ و عداوت‌ و سياهي‌ قلب‌ و مفاسد ديگر ابدا متذكر نميشود و اثر ‌بر‌ آيات‌ شريفه‌ قرآن‌ بار نميكند ‌با‌ اينكه‌ قرآن‌ مجيد:

انسي‌ و جني‌ و كبر و نخوت‌ و بغض‌ و عداوت‌ و سياهي‌ قلب‌ و مفاسد ديگر ابدا متذكر نميشود و اثر ‌بر‌ آيات‌ شريفه‌ قرآن‌ بار نميكند ‌با‌ اينكه‌ قرآن‌ مجيد:

پیشینیان (دادگر و مؤمن ملّتهای گذشته) را جایگزین (طاغیان و یاغیان ستمگر) قبل از خود (در ادوار و اعصار دور و دراز تاریخ) کرده است (و حکومت و قدرت را بدانان

حِينٍ‌: و مر شما را است در زمين قرار و سكونت و جمع اسباب معيشت و انتفاع به تمتعات تا زمان آجال و اوقات آخر زندگى و حيات. زمين جاى قرار و تمتع و گذرگاه زندگانى

صاحبش نمايد، شكران و حق شناسى موجب بقا و زيادتى نعم و به جزاى خير و ثواب فائز، و كفران و ناسپاسى سبب فنا و زوال نعم و به سزاى بدى و عقاب نائل گردد. فَلَمَّا

اندك‌ و همانا آنها مر ما را بخشم آورندگانند و همانا ما همگى احتياط كارانيم‌ پس بيرون كرديمشان از بوستانها و چشمه‌سارها و گنجها و جاى خوب‌ همچنين و بميراث

قرآن يا معرفت به ناسخ و منسوخ و محكم و متشابه و مقدم و مؤخر و حلال و حرام و امثال آن است. «4» 5- فهم. 6- ترس خدا. «1» تفسير برهان، جلد اوّل، صفحه 255.

كرده و نشانشان داده ، و آن راه اين است كه هر چيزى را آيه و علامت صفات جمال و جلال او مى دانند، و براى هيچ موجودى نفسيت و اصالت و استقلال نمى بينند، و به

بمال‌ و جاه‌ و عظمت‌ و رياست‌ و اسم‌ و عنوان‌ اشخاص‌ داشته‌ باشند و ‌آنها‌ ‌را‌ محترم‌ و معزز بدارند بلكه‌ ملاك‌ ايمان‌: عمل‌ صالح‌ و تقوي‌ ‌است‌ و ‌لو‌

‌از‌ جواهرات‌ و معادن‌ و فلزات‌ و آنچه‌ ‌که‌ ‌در‌ سطح‌ زمين‌ ‌است‌ ‌از‌ نباتات‌ و جمادات‌ و حيوانات‌ و جبال‌ و مزارع‌ و انهار و بيوتات‌ و قصور و اعتباريات‌

نچشمى ديده و نه گوشى شنيده و نه بخاطر احدى خطور كرده و باز مقام رضوان و قرب الهى و سايه عرش براى نيكان بهتر است از بهشت و تمام نعم آن و بهترى بهشت و نعم آن

هدايت و مزيد رحمت و نعمت است براى اهل ايمان چون نفعش بايشان و اصل ميشود و خداوند حكم ميكند بحق و عدل و حكمت ميان بنى اسرائيل و غير آنها در قيامت و او توانا

است كه كمتر شخص متوجه آن ميشود و اسباب زحمت خويش و نفرت خلق و بى‌مهرى دوستان و ايذاء عيال و اولاد و خويشان و غضب خدا و رسول و ائمه اطهار است برعكس سخا كه

طغيان‌ و سركشي‌ سرپيچي‌ و زياده‌روي‌ ‌در‌ كفر و ظلم‌ و فساد و معاصي‌ ‌است‌ و منشأ ‌آن‌ كبر و نخوت‌ و بزرگ‌ منشي‌ و حب‌ جاه‌ و رياست‌ و مال‌ و منال‌ و رتبه‌

باشى برو تو و برادرت هارون با معجزات و خوارق عاداتى كه بتو داده و خواهيم داد و فتور و قصور و سستى و كوتاهى براى شما در نماز و دعا و انجام امر رسالت كه

نمودند شعبده و سحر است و ما پى در پى معجزاتى از قبيل طوفان و جراد و قمّل و ضفادع و دم و طمس كه در سوره اعراف و يونس ذكر شد بآنها ارائه داديم كه هر يك از ديگرى

باشى برو تو و برادرت هارون با معجزات و خوارق عاداتى كه بتو داده و خواهيم داد و فتور و قصور و سستى و كوتاهى براى شما در نماز و دعا و انجام امر رسالت كه

كه قسم دروغ و راست زياد ميخورد و در انظار خوار و حقير شده و عيّاب و غيّاب و طعّان يعنى عيب‌جو جلد 5 صفحه 249 و غيبت كن و طعنه زن بمردم است و كارش دو بهم

موجب عقاب است و مزيد اختصاص آنها بكفر غرور و نخوتى است كه از مال و جاه دنيا براى اهل آن حاصل ميگردد و بايد بخدا پناه برد از محبّت بمال و جاه دنيا كه رأس

مرارتهاي‌ زياد و زحمت‌هاي‌ بسيار ‌در‌ مقام‌ تحصيل‌ مال‌ و جاه‌ و خوش‌ گذراني‌ و تزين‌ و تفاخر بيكديگر و گرم‌ معاصي‌ و طغيان‌ و ظلم‌ و غفلت‌ ‌از‌ ‌خدا‌ و دين‌، و

ريسمانها و عصاهاى سحره را جمع نمود و بلعيد و مردم يكدفعه فرار كردند و چون تاكنون چنين امر عجيبى را كسى نديده و نشنيده بود از ترس و زير دست و پا ده هزار

اى اهل كتاب، چرا باز مى‌داريد و منع مى‌كنيد از راه خدا كه اسلام و ايمان به پيغمبر خاتم صلّى اللّه عليه و آله و سلّم و قرآن و آنچه پيغمبر از جانب خدا آورده،

كتاب‌ ‌او‌ و اوصياء ‌او‌ و محل‌ ظهور ‌او‌ و اقامت‌ ‌او‌ و سيرت‌ ‌او‌ و حسب‌ و نسب‌ و اسم‌ و القاب‌ ‌او‌ و ساير خصوصيات‌ ‌او‌ ‌است‌ و قبلا ‌بر‌ جمله‌ ‌از‌

‌خدا‌ و پروردگار ‌من‌ ‌است‌. خداوند حال‌ مشركين‌ ‌را‌ بيان‌ ميفرمايد و مثل‌ ‌آنها‌ كساني‌ ‌که‌ تمام‌ توجه‌ بمال‌ و دولت‌ و سلطنت‌ و رياست‌ و جاه‌ و منصب‌

نمودند شعبده و سحر است و ما پى در پى معجزاتى از قبيل طوفان و جراد و قمّل و ضفادع و دم و طمس كه در سوره اعراف و يونس ذكر شد بآنها ارائه داديم كه هر يك از ديگرى

اصنام‌، عبده‌ شمس‌ و قمر و كواكب‌ و گاو و گوساله‌ و آتش‌ و ملك‌ و جن‌ّ و بشر و شجر و ‌غير‌ اينها، بعضي‌ ‌در‌ امر رزق‌ و اماته‌ و احياء و ساير افعال‌ الهي‌

اينكه‌ ‌در‌ دنيا متمتع‌ باشند بهمان‌ معاصي‌ و لهويات‌ و زخارف‌ دنيوي‌ و حب‌ مال‌ و جاه‌ و عزت‌ و رياست‌ و ظلم‌ و جور ‌که‌ ‌هر‌ كدام‌ اينها زهر قتالست‌ ‌هم‌

اعتماد ‌آنها‌ و البته‌ ‌غير‌ ‌اينکه‌ دو بطريق‌ اولي‌ دفع‌ عذاب‌ نميكند ‌از‌ جاه‌ و منصب‌ و خدم‌ و هشم‌ و عشيره‌ و اصحاب‌ و صديق‌ و رفيق‌ و ‌غير‌ اينها.

ما برداشته است و نيز زنا و ربا و خوردن گوشت مرده و خون و گوشت خوك را بر ما حرام نموده است و ما را به عدل و داد و احسان و نيكوئى به يكديگر و دستگيرى از بينوايان

ولي‌ حب‌ جاه‌ و رياست‌ و دعوي‌ الوهيت‌ و قساوت‌ قلب‌ و كبر و نخوت‌ ‌او‌ مانع‌ شد ‌از‌ اينكه‌ ايمان‌ آورد و همچنين‌ اتباع‌ ‌او‌ و درباريان‌ و جنود ‌او‌

اللّه‌ ‌عليه‌ و آله‌ و سلّم‌ و تشرف‌ بحضور ‌او‌ و مشاهده‌ معجزات‌ و استماع‌ آيات‌ الهي‌ و ديدن‌ صفات‌ و اخلاق‌ و اعمال‌ ‌او‌ و موافقت‌ و مطابقت‌ ‌آنها‌

‌باشد‌ و چه‌ اسباب‌ تشريعي‌ ‌از‌ ارسال‌ رسل‌ و انزال‌ كتب‌ و جعل‌ احكام‌ و بيان‌ مواعظ و نصايح‌ و نصب‌ خلفاء و ائمه‌ و جعل‌ علماء و مبينين‌ احكام‌ و اعطاء

می‌خورید و می‌آشامید او هم می‌خورد و می‌آشامد. و از سران و اشراف قومش که کافر بودند و دیدار آخرت را تکذیب می کردند، و آنان را در زندگی دنیا از وسایل و ابزار

آسانى و بزودى حساب همه را نمايد، زيرا محاسب تمام بندگان، علم الهى است كه احاطه دارد به تمام اعمال از خير و شر و طاعت و معصيت و كلى و جزئى و نهانى و آشكارا

ابو البشرند و مصوّر فرمود آنها را بصورت زيبا و قامت رعنا و زبان گويا و گوش شنوا و عقل و علم و حكمت و سلطنت بر حيوانات و نباتات و جمادات و ساير كرامات كه

مؤمنان و منکران‌]، حال «نابینا و کر» و «بینا و شنوا» است؛ آیا این دو، همانند یکدیگرند؟! آیا پند نمی‌گیرند؟! |مثل اين دو گروه مثل كور و كر و بينا و شنواست،

قرار داد و بمال‌ و جاه‌ مغرور شد و دست‌ ‌از‌ دين‌ و آخرت‌ برداشت‌ ‌حتي‌ دعوي‌ خدايي‌ كرد و ‌در‌ مقام‌ ظلم‌ و تعدّي‌ و كفر و ضلالت‌ افتاد بعقوبت‌ دچار مي‌شود

ساير آيات‌ الهيه‌ و معجزات‌ صادره‌ ‌از‌ انبياء ولي‌ بدبختانه‌ ‌از‌ روي‌ قساوت‌ قلب‌ و سياهي‌ دل‌ و عناد و عصبيت‌ و كبر و حب‌ جاه‌ و هواي‌ نفس‌. (وَ ما

عصبيت‌ و كبر و نخوت‌ و حب‌ دنيا و مال‌ و رياست‌ و جاه‌ و طالب‌ حق‌ هستند و فرمايشات‌ قرآن‌ ‌را‌ ميپذيرند و قبول‌ ميكنند اينها ‌را‌ انذار ميكند ‌از‌ شرك‌ و كفر

را در نظرش آراست و او را مصمّم به کشتن کرد، و (عاقبت به ندای وجدان گوش فرا نداد و) او را کشت! و از زیانکاران شد (و هم ایمان خود را و هم برادرش را از دست

كه قسم دروغ و راست زياد ميخورد و در انظار خوار و حقير شده و عيّاب و غيّاب و طعّان يعنى عيب‌جو جلد 5 صفحه 249 و غيبت كن و طعنه زن بمردم است و كارش دو بهم

مقرب و غير مقرب ، دورو نزديك ، و عالى و دانى نيست ، بلكه هر قدر بنده او تقرب بيشترى پيدا كند بيشتر به عظمت و كبريا، و عزت و بهاى مولايش پى مى برد، و بيشتر

ميدهند بكفر و ضلالت‌ و فسق‌ و فجور و ملاهي‌ و معاصي‌ و بي‌غيرتي‌ و بي‌عفتي‌ و بي‌ديني‌ و و و. وَ يَبغُونَها عِوَجاً راههاي‌ كج‌ و سبل‌ شيطاني‌ و القاء شبهات‌

عليه و آله و سلّم )، على و فاطمه و حسن و حسين را فرا خواند - و يا به خدمت او آمدند - پيامبر (صلى اللّه عليه و آله و سلّم ) عبائى بر آنها افكند، و گفت :

ميقات ، و توقف در عرفات ، و بسر بردن شبى در مشعر، و قربانى ، و سنگ انداختن به سه جمره ، و سعى ميانه صفا و مروه ، و طواف بر دور كعبه ، و نماز در مقام ، هر

در امانگاه و موضع نجات و رستگاريند از عذاب الهى بلكه براى كفر و تدليس و ريا و خلف عهد و كتمان حق و دروغ و ترك عبادت در عذاب اليم جهنم ميباشند و قمى از حضرت

شده است و در خصال و قمّى ره از امام صادق عليه السّلام نقل نموده كه آن معجزات عصا و يد بيضاء و طوفان و بحر و حجر و جراد و قمّل و ضفادع و دم است و اينها در

گناه و معصیت، و تحمّل مشقّات و ناملایمات) بردبار، و (در نیّت و کردار و گفتار) درستکار، و (با خشوع و خضوع بر طاعت و عبادت) مداوم و ماندگار، و (از آنچه می‌توانند

كليه‌ نعم‌ الهي‌ و بليات‌ و طول‌ عمر و صحت‌ بدن‌ و اعضاء و جوارح‌ و مرض‌ و فقر و ‌غير‌ اينها تماما امتحان‌ ‌است‌ و البته‌ خداوند ‌هر‌ بنده‌ ‌را‌ بنحوي‌ ‌که‌

باشى برو تو و برادرت هارون با معجزات و خوارق عاداتى كه بتو داده و خواهيم داد و فتور و قصور و سستى و كوتاهى براى شما در نماز و دعا و انجام امر رسالت كه

خدا می‌افتند (و وعده و وعید و عقاب و ثواب و جلالت و عظمت او را پیش چشم می‌دارند و پشیمان می‌گردند) و آمرزش گناهانشان را خواستار می‌شوند - و بجز خدا کیست

بصيرت بودند. و عاد و ثمود نیز، و [این امر] به راستی از خانه‌ها و کاشانه‌هایشان بر شما روشن شده است، و شیطان کار و کردارشان را در چشم آنان آراست و آنان را از

دعوت دينى ، بر اساس حشر و بپاداشتن ميزان نيك و بد و مجازات و پاداش است ، و اثر اين دعوت در اشخاص بر حسب تفاوت و شدت و ضعف احتمال حشر و مجازات مختلف مى شود

سفر و سير در زمين كه در چنين حالتى احتمال چنين پيشامدها و اضطرار و احتياج به استشهاد از غير مسلمان هست . و قرينه مقام يعنى مناسبت بين حكم و موضوع و ذوقى

در انواع لذتها و گسترش نفوذ و سلطنت ، و بدست آوردن مقام و رسيدن به هر آرزوى ديگرى صرف كنم ، و سزاوار هم نيست كه كسى در كارم مداخله كند و اين پندار غلطى

قحطى و سيل و زلزله ، و همچنين خوف و فقر و بد حالى مردم . ابتلاء امم قبل از امت اسلام به « باءساء » و « ضراء » ، تا شايد در برابر خدا سرفرود آورند. و « ضراعة

پختن و خوردن طعام و در برش لباس و در طرز ازدواج و در طريقه خانه سازى و دكوربندى خانه و حتى در نحوه سخن گفتن و راه رفتن مى رسند و از خود هيچ استقلال و اراده

از حقّ و حدّ و قصد است و نيز ظلم بنفس و ظلم بغير است و در حرم قبحش بيشتر و گناهش زيادتر خواهد بود چه رسد بشرك و انكار ولايت كه كفر واقعى است و خداوند در

وسيلۀ كسب مال يا جاه كرده، و يا غرض فاسد ديگرى از اين قبيل دارد. و اما سخن كسى كه هم سخنش حق است و هم از داشتن اغراض فاسد مبرّا و منزّه است، و از گفتن آن سخن

را پرستش نكنند و در مقابل انواع بتهاى ساختگى اعم از بتهاى برونى و درونى ، خودخواهيها، هوا و هوسها، شهوتها پول و مقام و جاه و جلال و زن و فرزند سر تعظيم

است (مانند مال و جاه و علوم شعر و ادب و اوضاع دنيا كه كمش لازم است و بهتر از فزون آن است كه اسباب گرفتارى است) تا چون از آب بوگندو سير شده و مطالب بيهوده

آنچه از دست ميدهد، و حسرت از آنچه از او كم ميشود، از مال و جاه و فرزندان و ياران ، و ساير آنچه محبوب او است ، و بدان تكيه و اعتماد دارد، و در زندگى خود مؤ

انسان نيرومند، و آن يكى سلطان ، و آن ديگرى رئيس ، و آن چهارمى محترم ، و آن پنجمى ثروتمند، و آن ششمى عزيز، و آن يكى صاحب اولاد، و ديگرى بازو و حمايت كننده

منعكس ‍ ميكند، چرا كه نه ترس فنا و زوال و مرگ دارند، و نه ترس هجوم دشمن ، و نه بيمارى و آفت و اندوه ، و نه حتى ترس از ترس ! و نعمتى برتر از اين نيست كه انسان

از قبيل حرارت و برودت و امثال آن ، و همچنين عوامل داخلى كه بر آن عارض مى شود از قبيل مرض و ناملايمات و انحرافات مزاج و پرى معده و خستگى و غير آن ، همه در

بترسيد (۴۸) بيان آيات و اتقوا يوما لا تجزى ... پادشاهى و سلطنت دنيوى از هر نوعش كه باشد، و با جميع شئون و قواى مقننه ، و قواى حاكمه ، و قواى مجريه اش ، مبتنى

به هر وجهى كه باشد، چه نزديكى به مكان باشد و چه به نسب و خويشاوندى و چه به مقام و منزلت و چه به دوستى و صداقت و چه به غير اينها، كه با اين حساب كلمه «ولى

او است با خوردنى و نوشيدنى و عسل و روغن و خلوت كردن و محرمانه گفتن با مردم، به خوراك و نوشيدنى او دم مزن و دست به عسل و روغنش ميالاى و با او در خلوت منشين،