نتایج جستجو

وجد وجف وجه وحد وحى ودد ودع ودى وذر ورى وزر وزن وسق وسم وسوس وصد وضع وضن وعد وعى وفق وقت وقد وقع وقى ولد وله ولى وهج ويل وکء ى ياقوت يتم يدى يسر يقن يمن

کبر س قعد ها انن نا ک نفق غفر نفس فضل کون هن جنن امن حيث ف قتل کذب غفل اوى وعد حکم صير رحم اخذ حدث کفر اجر ذو مول بلو علو عدن عيسى بئس جعل فى کره ملو عرش

فصل او نور لم على وزن درى ثم ام هم غدو ذا کسب رقم رحم ويل نزل ى اذ کلا کذب وعد قد بعد ظنن ليت هوى غيب ارض عمى کتم فعل سمو قحم عدد رود شرر حسب رسل سوى ولى

کيد کذب ريب شکر لما خزن ظلم الى رئى يقن غير امر کثر نن قلب دعو اجر ثقل غرم وعد عهد ولى رسل

ائى وهب داود نذر هدى هو حيى حدث شرح فلح جناح اوى عهد علم زيغ عبر خير يدى وعد وحد فرى قلب کثر جنح نزل سليمان او ضغث نعم رحم اسرائيل ذلک ها ان عمى لکن قوم

[سجده:28]. گفته‏اند در لغت هذيل به معنى«من» و «فى» نيز آيد. قول ه ذا هذا ان کون وعد لا هم صدق فى ف ى بين نصر الى الا الله ما بصر هو علم مکر حشر ظلم عجل اله من

انن ک على ربب لا نا کون ان حقق کم الذين فى جىء هو الا علم ها بين امن رسل وعد هدى ارض ذلک غير بطل کتب الى قوم ى کفر نزل اتى کثر ا يوم سمو ذا کلم انس قد

جرم اذ جىء الله ى اتى على رشد اوب هذا خلف امد سبح ا ولد غير عشو طرق طغى فوز وعد کهف بطن عذب کتب عشر قصص اذا ظنن سجن رصد فعل عبد امن طغو اهل حقب بضع ذا قسم

کن لقى وجد مول ا سئل لما اذ جىء ارض سمو فرض سبق هؤلاء قوى دور سبل حکم ميل وعد عدد قرب ذکر نفس ولى وسم بغى

ذلک امن غنى ثوب وفى قتل رجع نصح ذى نفس زيد کفل رئى اخر قضى اتى ارض رسل لما وعد دعو

رئى نا کلل قسط جعل وزر ذکر الذى ارض اتى ا يوم ذات ظلم انس وضع غير لم لما وعد سمو صلو نمرق اخذ ظهر صدر خلل زربيه صفف حين خبث بيت انم سلح کوب نسى حرب قوم

صحب بعد ذلک يمن شهر خلق نسو انس نصف ها کلم کذب صوم ظلل ترک زيد هما قوم بلغ وعد حتى رسل صلو ا وجد الى وصى ذکر وحد اول کفر ملک ذلکم دنو طوف تمم طلق امم الک

الذين اله نا وقى الله اول عن الى عدن ى هما ايى الا علم جعل اکل بين عين اتى وعد التى يوم قوم نخل هو قبل شىء قد کذب نور يا اذ جنن سوء اوى ذلک نن ا لو عند عنب

ربب نا اول امم سعى صبر اوى لقى نن ائى جعل ضعف ايى خلد بوء نور لکن حيى انن وعد عين صلح الله سلم اله قلل نعم

آیات شامل این کلمه وعد (۱۵۱ بار) راغب گويد: وعد در وعده خير وشر هر دو بكار رود گويند: «وَعَدْتُهُ بِنَفْعٍ وَ ضَرٍ»... ولى وعيد فقط در وعده شر گفته مى‏شود

آیات شامل این کلمه وعد (۱۵۱ بار) راغب گويد: وعد در وعده خير وشر هر دو بكار رود گويند: «وَعَدْتُهُ بِنَفْعٍ وَ ضَرٍ»... ولى وعيد فقط در وعده شر گفته مى‏شود

يا يسر نعم عمل کلل هذا ذا ظنن زور حتى حنف لعل اکل اهل ولى دحر خشى شرر وجب وعد تلو نجو لکن برر غرب شطن کثر وکل ملک کذب جفو طهر جبه رحم

يُغْفَرْلَهُمْ». 2- مخفف از ثقيله و اكثراً در جوابش لام مفتوح مى‏باشد. مثل «اِنْ كانَ وَعْدُ رَبَّنا لَمَفْعُولا». 3- حرف نفى و بيشتر در جوابش الّا مى‏يايد مثل «اِنِ

ارض اذا ائى رسل عبد کذب شىء او انس يا شرک اذ کيف حقق امر اول کلل نن رحم کتب وعد نفس ثم نظر سمو عقب دعو رئى غفر ذا کبر مع شهد الذى هذا هدى هو خير اخذ فعل سوء

آیات شامل این کلمه هم‌ (۳۸۹۶ بار) وعد (۱۵۱ بار) وَ مَا الْأَوْلاَد يَعِدُهُم الْأَمْوَال الشّيْطَان فِي إِلاّ إِن شَارِکْهُم غُرُورا عِبَادِي رَجِلِک در

آیات شامل این کلمه وعد (۱۵۱ بار) وَ لاَخْتَلَفْتُم لَو فِي الْمِيعَاد مِنْکُم أَسْفَل لٰکِن الرّکْب لِيَقْضِي اللّه الْقُصْوَى بِالْعُدْوَة أَمْرا کَان

آیات شامل این کلمه هن‌ (۲۰۷ بار) وعد (۱۵۱ بار) لا وَ سِرّا إِلاّ لٰکِن أَن سَتَذْکُرُونَهُن تَقُولُوا أَنّکُم قَوْلا اللّه مَعْرُوفا عَلِم أَنْفُسِکُم

آیات شامل این کلمه وعد (۱۵۱ بار) إِن الظّالِمُون بَل بَعْضُهُم مِنْه بَعْضا بَيّنَة إِلاّ عَلَى غُرُورا فَهُم اللّه کِتَابا يُمْسِک آتَيْنَاهُم أَم در

آیات شامل این کلمه هم‌ (۳۸۹۶ بار) وعد (۱۵۱ بار) الصّبْح إِن أَصَابَهُم أَ مَا لَيْس مُصِيبُهَا فَلَمّا إِنّه بِقَرِيب امْرَأَتَک جَاء إِلاّ أَمْرُنَا أَحَد

آیات شامل این کلمه ه‌ (۳۵۷۶ بار) وعد (۱۵۱ بار) اللّه رُسُلَه مُخْلِف إِن تَحْسَبَن عَزِيز الْجِبَال فَلا ذُو مِنْه انتِقَام يَوْم لِتَزُول تُبَدّل مَکْرُهُم

آیات شامل این کلمه ب‌ (۲۶۴۹ بار) وعد (۱۵۱ بار) مَا لَدَي وَ يُبَدّل إِلَيْکُم الْقَوْل قَدّمْت قَد تَخْتَصِمُوا أَنَا بِظَلاّم لا قَال در حال بارگیری.

آيه : ((وعد اللّه الذين آمنوا منكم و عملوا الصالحاتليستخلقنكم فى الارض ...)) حديثى از اميرالمؤ منين عليه السّلام در نهج البلاغه كه در آن به آيه (وعد اللّه

آیات شامل این کلمه وعد (۱۵۱ بار) وَ مُوسَى لَيْلَة مِن إِذ عَظِيم ثَلاَثِين أَرْبَعِين تَنْظُرُون رَبّکُم أَنْتُم بَلاَء ثُم ذٰلِکُم فِرْعَوْن أَتْمَمْنَاهَا

آیات شامل این کلمه کم‌ (۲۲۹۱ بار) وعد (۱۵۱ بار) أَ رَبّکُم لَم وَعْدا حَسَنا قَوْم يَا قَال فَطَال أَسِفا عَلَيْکُم غَضْبَان الْعَهْد أَم قَوْمِه أَرَدْتُم

آیات شامل این کلمه هم‌ (۳۸۹۶ بار) وعد (۱۵۱ بار) وَ مَا الشّيْطَان إِلاّ غُرُورا مُبِينا يُمَنّيهِم خُسْرَانا خَسِر يَعِدُهُم فَقَد عِدْهُم أُولٰئِک إِن

آیات شامل این کلمه وعد (۱۵۱ بار) ال وَ مِن يَوْم لَعَلّهُم جَاءَت يَتّقُون ذٰلِک کُل فِيه الصّور أَو نَفْس صَرّفْنَا فِي يُحْدِث مَعَهَا لَهُم سَائِق عَرَبِيّا

آیات شامل این کلمه کم‌ (۲۲۹۱ بار) وعد (۱۵۱ بار) وَ اللّه الْفَقْر يَأْمُرُکُم إِن بِالْفَحْشَاء الشّيْطَان مَغْفِرَة أَنّکُم لَخَاسِرُون أَ إِذ مِنْه الّذِي

قرآن: ۹۵۹۴(بار) لیست کلمات مشتق شده در حال بارگیری... ف ربب ک ل سمو نن شىء ه وعد ما عضو کون هم قرء کم ارض حشر لم قرآن سئل رزق جعل قبل انن الذين من قسم حقق

آيه : ((وعد اللّه الذين آمنوا منكم و عملوا الصالحاتليستخلقنكم فى الارض ...)) حديثى از اميرالمؤ منين عليه السّلام در نهج البلاغه كه در آن به آيه (وعد اللّه

دکک ف ربب ارض جىء وحد اذا حبب ه جبل ک جمم کلا وقع الک اذ جعل ى لئک مول نفخ وعد حمل يوم صفف ملک کون خرر موسى صور صعق لما ل لمم ترک شقق حقق فوق فى بعض قول

رجع قد الى نخر فطر ردد بلى حسن هى فعل مدد عظم امن تبع ب عذب خسء حمم فى زجر وعد ذلک هو هل مول الذين وحد صدق جىء ا لا دور سبب بنو اوى حين حسر جعل او

وعده مى‏شويد منظور از دورى استبعاد وقوع آن است. خرج هيهات کم ل انن ما ان عظم وعد هى ترب الا کون حيى موت نا اذا

عموم کفرپیشگان (وعد اللّه المنفقین و المنفقت و الکفار نار جهنم خلدین فیها) ۲ - زنان و مردان منافق در استحقاق کیفرهاى الهى، مساویند. (وعد اللّه المنفقین

حسن سوق على کرم قلب نعم اهل نجو ايى بوب عسى اوى جهد مدن عتب مرء اجل علم عمر وعد لو مدين کاين فلح مصر الا سلط خسر سود نفع تلو او الى دخل ذا قرى وجه متع طول

ربب الى ى ان ها امن نا هدى رسل ا کتب الا رئى ذا بين کفر هذا الذى کلل وقى وعد ثم يوم شىء عمل ن قوم عبد الذين حيى انس موت ذلک نن بعض عزز ايى نور يدى رحم

طير صعق اتى برء ملک حيد رجع سبح جرم فزع دکک وحد هن الله غيب بعض کلل صير شهد وعد جبل فتح فوج جىء نسب وقت ربع امن رکب جعل رحم طيب کلا عدل اهل ها عن الک عرض

ملک برق نقص اذا الى تسع فرعون بعث زرع هو متع سجن لو ذهب جمل ن س التى او عوم وعد مدن اول خلق ثمر انس زحزح وحد حصد مدين شدد حرم ذکر بعض اذن عن وزع نزل غيب لا

امر لن صلو خفى عذب هذا جعل بعض حسن اول ذا وضن قوم نظر رفع کوب اخر ندد اذ وعد حکم وفى ظلم انس بلو غيب غلم امن ذلک اخذ عفو بوب نضر نعم

نخل صور دعو خرج زين کذب رجل ظهر يا مثل رحم ايى عن خوف ليل عزل طلع سمو طلق وعد الذى ثم وسم دين انن خضر رئف حيى سلط وجف رسل کفر خلف هى ا صرخ قنو قنت اوى ملک

رسل على وعى ظلم ارض بطل غفر رئى ذلک انس ام قنت نظر دين شىء ذو هدى خرج نشء وعد مرر ودد هزء جىء لم بين ها عن غيب شدد عرش سمو امن کتب طين حسن مجد ضلل علم جعل

به كسر و ضم (ط) و ادبى است در شام منصرف و غير منصرف آيد. ک ه يوم سمو ب قدس وعد طوى ودى ل کون سجل الذى ما انن کتب انا ذهب الى خير فرعون قوم ف کم يمن سمع سبح

مرر رجل فتى ليل سلک سرج دئب عرش شىء قضى ثنى غيب بنى لن طوع موسى سلسل نفد وعد قمر فتو ايى نطح وهج

آنچه را كه نمى‏كنيد (نخواهيد كرد) ظهور آيه در مطلق تخلّف فعل از قول و خلف وعد و نقض عهد است و مابعد آيات نشان مى‏دهد كه راجع به تخلّف از جهاد مى‏باشد. *

حقق عن کلل يا رئى ظلم عبد ارض انس اذا ذکر اتى نفس لم هدى سمع ثم کذب ولى لو وعد سمو قد حکم صلح اخر ذا کتب ن امر عند اول حسن شطن ضلل بعد حبب خوف عزز هذا بصر

اثم هذا دعو کان عدو کثر ارض نهى صلح على حجج صبر نصب خرج عذب بلغ عرف شقق نجو وعد خشى ازف کتم اکل الذى الا نحن رغب اذ قبل صير کتب سوء بحر بل لن انس اتى زوج

على جعل هو صبر او صير ندو سقر کذب اتى اذ ذلک کفر ايى رحب رود ندى قوم ثبر وعد حمم نصب بصر اوب عن کسب عمل خشع لظى الذين دعو بور ذرع بشر ذات سقى کبر نزل بل

عصى نصر عصو قسم کن اخذ ارض حظظ کسو نن نبء قرء وسم لقى وحى سبل رحم عظم لم وعد رئى

خداوند، حق و تخلف ناپذیر (إنّ وعد اللّه حقّ) ۲ - برپایى قیامت، وعده اى به حق از جانب خداوند و رخدادى حتمى و تخلف ناپذیر (إنّ وعد اللّه حقّ و الساعة لاریب فیها)

او امن انتم ربب ظلم نا سمو هذه ثم بعد قلب ى لم وقى اخذ بين صدق عجب شىء خير وعد صمم اولاء حتى انس حيى نظر ارض قد صبر الذى عرب قصص قرب خلق رسل قبل تلک التى

ثواب الهى و بهشت- در آسمان است. در آسمان، روزی شما است و نیز چیزهائی که بدان وعد و وعید داده می‌شوید. و روزیِ شما و آنچه (از بهشت) وعده داده می‌شوید در آسمان

اذا بعض سوء علم مول انن سير وقع قول ک يوم عرج عن قدر قتل او رشد سمو الذين وعد ان ليس امن عرف شىء کم ربب سوى اکل جبل ذى کفر سلم سبل شهد تبع بشر نا نحن فى

سرع اذ ليس غفر جند کلل غمم اول الا عقب فرعون ذهب رسل ندى ندو تحت مسس جعل وعد فوز ضيق کبر فيض نصارى عدو دمع رضو ذلک عظم جرم يهود قتل عرف شطن لقى اکل علو

است. ف هم من على ه ک کون کم نا ربب انن سبح ا لا قبل ان عمر ها اولاء هؤلاء وعد قول لن ل ليل ما ذکر کلل ذلک قرن سمو الى ذى فى حتى وذر جبل اول عقب نشء اله

(72) و چون حق تعالى در آيه سابقه بيان وعد را نسبت به مؤمنين به اجمال فرمود، در اين آيه تفصيل آن را مى‌فرمايد: وَعَدَ اللَّهُ الْمُؤْمِنِينَ وَ الْمُؤْمِناتِ‌:

الله وجف امر الذى قول من اله صدق ف خشع ب وله عجل انن الا ربب الف ک بشر مدد وعد ى

داراى اعمال شایسته (سندخلهم جنت ... وعد اللّه حقّاً) «وَعْدَ اللّه» و «حقاً»، مفعول مطلق براى فعل محذوف است. یعنى «وعد اللّه وعداً حَقَه حقاً» و حق بودن

سمو کم ليس کون يوم قول سجد قد فى اذ ان کذب عمل خفض هى شقق جرم دکک ربب نجم وعد ک ى قسم عذب ارض امن صدق روح ا سئل رفع وحد ظنن رجج دفع ثم علم نا الله کفر الک

فريفته شدن. کم هم وله اله الله لا ف نن دنو الا حيى ب انن ک ما من ه فى غرر وعد ل يوم قول الذين بعض دين شطن اخذ نفس کفر قلب على متع ربب ها لعب لهو حقق ان

رسل رئى جمع امر دخل خرج يوم غرر مع شطن نصر بعد هدى حقق شىء حيى ن سوء ايى وعد صلح يا قبل لما حسن خلف جنن موت بعض شدد ظلم جزى جهنم بين انس خلق اخذ ا دنو

سبح ابد لم سمو ارض ان غير الذى کفر امر خلق فوز هما ى دخل لعل فجر کور ا غشى وعد نعم قدر غشو او رضو يوم بل عند خلل عدن قد بغى صلح ذکر وقى الا بين عمل شرب فلک

آيه : ((وعد اللّه الذين آمنوا منكم و عملوا الصالحاتليستخلقنكم فى الارض ...)) حديثى از اميرالمؤ منين عليه السّلام در نهج البلاغه كه در آن به آيه (وعد اللّه

استفهام انكارى ارشاد فرمايد بدين تقرير كه: شنوندگان قرآن مجيد و معتقدين به وعد و وعيد، آيا كسى كه در بهشت متنعم به انواع نعم از اطعمه و اشربه و فاكهه كه

اين لکن قبل کسب سطر رسل لعب فدى شدد اتى لهو مع قذف دور فرط کذب اذا کفر اوى وعد کتب سعى

کفر سلم بلغ اتى حتى ن امن رسل شدد ذکر صبر رئى وزر وفى جزى يا قسط فجر هن کسب وعد الا سئل صلح جىء نذر انس نعم التى حسب بين انت اذ ردد زوج خير دنو هو لم زيد

فى حسن هو سوى دعو سمو رئى نبو جهر دون ارض ثرى سوء صلو بغت هلک خوف تحت حمد وعد فوق علن ضرع غدو رسل اتى هما بين نفق ذکر نا نفس قوم کسب اصل حبب کون بعد حتى

اينكه گفته‌اند ثناء بصدق است در وعد نه وعيد بلكه بتجاوز است در وعيد بنظر حقير بيوجه است زيرا ثناء بصدق است مطلقا چه وعد باشد چه وعيد و منافات با تجاوز هم

کذب ثم انس الا بعث علم سمو بين ذا عن دين نفس لقى هذا کلل ظلم ارض ملک عظم وعد شىء نور عمل حشر بعض ويل لبث فصل وقى هو رحم عدد ايى الذى حيى رئى نظر جزى شهد

اوى موسى مول امر جعل ارض ذکر هو نحن رود اذ سکن اتى ائى بصر دمر لن ذنب خرج وعد طغى تلک يوم أما طغو وحد مع سرف تبع اخر هذه

مژده ده. آن کسی که پیوسته آیات خدا را می‌شنود که بر او خوانده می‌شود (و از وعد و وعید، بیم دادن و مژده دادن، امر و نهی، و پند و اندرز، صحبت می‌دارد، امّا

عذب ولى لما صدق لو عصى فرعون نن حتى حکم عصو عند ضلل اهل نبو او دعو رئى يوم وعد بعث امر عن قرى تلو قصص نفس ملک

آنچه را كه نمى‏كنيد (نخواهيد كرد) ظهور آيه در مطلق تخلّف فعل از قول و خلف وعد و نقض عهد است و مابعد آيات نشان مى‏دهد كه راجع به تخلّف از جهاد مى‏باشد. *

حفظ حلف بل قسم قرب لغو بلغ جىء ظلل اکل فىء طلح علو خضد ربب قتل کذب نهى فتو وعد تبع

((وقضينا الى بنىاسرائيل لتفسدن فى الارض ...(( توضيح معناى آيه شريفه : ((فاذا جاء وعد اوليهما...(( واشاره به ضعف وجوه ديگرىكه در اين باره گفته شده است آثار نيك

استعداد براى روز ملاقات بود و چون جمله اليه مرجعكم جميعا مفيد معنى وعد اللّه است كلمه وعد مصدر مؤكّد است كه اضافه بفاعل شده يعنى وعده داد خدا وعده حقّى و

زجو کفر ى هو نصر سکن رقب يقطين عبد روح ذلک عوم قول جمل صبح احد زحزح غرم خرج وعد ردف غيب حکم ودد ايد يا فقر رکم

اجل لکن ها نعم انن نصب ايى عشر وقى او غسق يا سکن ولى علم سرر نسى الله تلو وعد وسط على لغو فضل

بهره‌ای دارند. تفسیر آیات ۱ - خط نفاق و کفر، داراى پیشینه در میان امتهاى گذشته (وعد اللّه المنفقین و المنفقت ... کالذین من قبلکم) ۲ - فرجام سوء منافقان و کفرپیشگان

تا قیامت) نبود همانا میان آنها حکم (به عذاب) می‌شد. و این مردم از این گونه وعد و وعیدها همیشه بدگمان و در شکّند و بر خود ریب و شبهه می‌کنند. و به راستی به

ظليل از اين قبيل است و تاخير وعد از وعيد شايد بمناسبت حال مخاطبين باشد كه متلبس بحال مناسب وعيد بودند و حال ملائم با وعد را بايد بعدا تهيّه نمايند و در

به اهل تسلیم، صلاح و شکر (وعد الصدق الذى کانوا یوعدون) ۱۲- ترغیب و تشویق هماره بندگان از سوى خداوند، براى گرایش به ارزش ها (وعد الصدق الذى کانوا یوعدون)

آغازین سوره، به دست مى آید. ۲ - وعده هاى خدا، حق و تخلف ناپذیر است. (إنّ وعد اللّه حقّ) ۳ - هشدار خداوند از فریفته شدن به زندگى دنیایى و زرق و برق آن (فلاتغرنّکم

انس خلق نعم لو وقى ربب الله فضل قسط زرع وفى سجد طين وجد ليس حجج جنن بعض اول وعد کيف عرف ذو نهى اثر ا حرم نفس کهل حبب هىء فرق فرى دخل قد مهد

راه‌يافتگان به كمال عقل كه مؤمنانند، يعنى داناى به جزاى مؤمنان و كافران. اين كلام وعد است نسبت به مؤمنان، و وعيد نسبت به كافران. تتمه: حاكم ابو القاسم حسكانى از

آیات شامل این کلمه حقق‌ (۲۸۷ بار) وَ اللّه عَلَى وَعْد مَا بِالْمَعْرُوف الّذِين مِن لَهُم هُم رَبّي أُولٰئِک قَد الْمُؤْمِنُون عَلَيْنَا عَلَيْه کَذٰلِک

((وقضينا الى بنىاسرائيل لتفسدن فى الارض ...(( توضيح معناى آيه شريفه : ((فاذا جاء وعد اوليهما...(( واشاره به ضعف وجوه ديگرىكه در اين باره گفته شده است آثار نيك

((وقضينا الى بنىاسرائيل لتفسدن فى الارض ...(( توضيح معناى آيه شريفه : ((فاذا جاء وعد اوليهما...(( واشاره به ضعف وجوه ديگرىكه در اين باره گفته شده است آثار نيك

يَنْفَع النّهَار خَيْر صَالِحا عَنْه مِنْه يَوْم عَنْکُم رَضِي لَکُم دُسُر وَعْد غِل الشّمْس هِي لَک غُرَفا الْکَبِير جَزَاؤُهُم لِمُسْتَقَرّ عَاصِفَة بِإِيمَانِهِم

شما رحم فرمايد و شما را از آتش جهنم نجات مرحمت فرمايد. تبصره: اتباع وعيد به وعد، به جهت ترهيب از مخالفت و ترغيب در طاعت باشد. و در تقارن اطاعت رسول، به اطاعت

خالِقُ كُلِّ شَيْ‌ءٍ وَ هُوَ عَلى‌ كُلِّ شَيْ‌ءٍ وَكِيلٌ (62) بعد از ذكر وعد و وعيد بيان عموم قدرت خود فرمايد: اللَّهُ خالِقُ كُلِّ شَيْ‌ءٍ: خداست آفريننده

أُولئِكَ أَصْحابُ الْجَحِيمِ (86) تفسير اثنا عشرى، ج‌3، ص: 164 بعد از بيان مدح و وعد مؤمنان اهل كتاب، بيان وعيد كفار را فرمايد: وَ الَّذِينَ كَفَرُوا: و آن كسانى

عاصيان را و هريك را بر وفق عمل او جزا خواهم داد، پس اين كلمه مشتمل است بر وعد و وعيد. 6- هر حرف آن اشاره به اسمى از اسماء اللّه است. 7- جزو متشابهات و چون

بار) هم‌ (۳۸۹۶ بار) اللّه وَ أُولٰئِک إِن رَسُولَه عَزِيز حَکِيم يُطِيعُون وَعَد الْمُؤْمِنِين الزّکَاة يُؤْتُون در حال بارگیری...

آیات شامل این کلمه صدق‌ (۱۵۵ بار) ال الّذِي وَعْد وَ الْجَنّة کَانُوا يُوعَدُون أَصْحَاب فِي سَيّئَاتِهِم قَال لِوَالِدَيْه عَن نَتَجَاوَز أُف عَمِلُوا

وَ قَال أُف لَکُمَا يُوعَدُون أَ کَانُوا تَعِدَانِنِي أَن الصّدْق أُخْرَج وَعْد قَد خَلَت در حال بارگیری...

الْأَنْهَار الّذِين خَالِدِين فِيهَا مَحِيصا حَکِيما أَبَدا عَنْهَا عَزِيزا وَعْد لَهُم در حال بارگیری...