نتایج جستجو

فرموده: نادى مجلس اهل نادى است و در اثر كثرت استعمال هر مجلس را نادى گفته‏اند. ظاهرا مراد از نادى در آيه اهل مجلس است يعنى: آن شخص اهل مجلس و ياران خويش

غفلت: زمینه غفلت ۳ محمد(ص): بى نیازى حاضران در مجلس محمد(ص) ۱; شرایط حضور در مجلس محمد(ص) ۲; فرجام حاضران در مجلس محمد(ص) ۱ موعظه: بى نیازى از موعظه ۱

سرعت و توأم با رها ساختن کار قبلى است; و در سوره «ص» اشاره به خارج شدن از مجلس «ابوطالب» با قهر و خشم است. طلق‌ (۲۳ بار) وَ الْمَلَأ عُجَاب مِنْهُم لَشَيْء

لغو ۸; عمل ناپسند ۲ کرامت: نشانه هاى کرامت ۸ گناه: اجتناب از مجلس گناه ۱، ۸; حضور در مجلس گناه ۲ گواهى: اجتناب از گواهى دروغ ۳; احکام گواهى ۴; ممنوعیت

کلمه «تَوَلّى» از مادّه «تَولِّى» در اینجا به معناى جدا شدن از موسى یا از آن مجلس تفسیر شده است ولى ممکن است با توجّه به مفهوم این لغت، حالت اعتراض و ناراحتى

‌السلام‌ استفاده‌ ميشود ‌که‌ جلوس‌ ‌در‌ مجالس‌ معصية مثل‌ مجلس‌ شرب‌ ‌ يا ‌ مجلس‌ لهو و لعب‌ ‌ يا ‌ مجلس‌ غيبت‌ و وقيعه‌ و مجالس‌ استهزاء بمقدسات‌ دين‌ ‌ يا

مى رساند که یوسف(ع) هنگامى که زنان در مجلس ضیافت حاضر شدند، در مکانى بود که نسبت به مجلس آنان داخل حساب مى شد ; یعنى، اگر مجلس پذیرایى در اتاق بیرونى بود زلیخا،

بود، براى رساندن خویش به مجلس وعظ و ارشاد پیامبر(ص)، راه را با شتاب مى پیمود. (من جاءک یسعى) ۲ - ابن ام مکتوم، پس از ورود به مجلس پیامبر(ص)، در کنار مسلمانى

ترجمه Tabber requires Javascript to function. فرعون آن مجلس را ترک گفت؛ و تمام مکر و فریب خود را جمع کرد؛ و سپس همه را (در روز موعود) آورد. |پس فرعون برگشت

خشمگین از حضور ابن ام مکتوم در مجلس پیامبر(ص)، تمام توجّه خود را معطوف کسى ساخته بود که خود را از فراگیرى آموزه هاى آن مجلس بى نیاز مى دانست. (أمّا من استغنى

(متقبلین) بهشتیان: تنوع لباس بهشتیان ۳; جنس لباس بهشتیان ۱; لباس بهشتیان ۲; مجلس انس بهشتیان ۴ حریر: حریر ضخیم ۱; حریر نازک ۱ لباس: لباس حریر ۱ متقین: لباس

تلویحاً حاضران مجلس پیامبر(ص) را به دو دسته تقسیم مى کند و - به قرینه آیات پیشین - عبارت «من شاء» به ابن ام مکتوم نظر دارد. ۴ - اشراف حاضر در مجلس پیامبر(ص)

اللّه عليه و آله مروى است: من كان يؤمن باللّه و اليوم الاخر فلا يجلس فى مجلس فى مجلس يسبّ فيه امام او يغتاب فيه مسلم لأنّ اللّه تعالى يقول فى كتابه: وَ إِذا

روايات اهل سنّت، شخصى به نام عبداللّه بن امّ مكتوم كه فردى نابينا بود، به مجلس پيامبر وارد شد، در حالى كه آن حضرت با بزرگان قريش همچون ابوجهل و عُتبه جلسه

روايات اهل سنّت، شخصى به نام عبداللّه بن امّ مكتوم كه فردى نابينا بود، به مجلس پيامبر وارد شد، در حالى كه آن حضرت با بزرگان قريش همچون ابوجهل و عُتبه جلسه

دارا خواهند بود [توبه:120]. در روايات هست كه چون اهل بيت عليهم السلام وارد مجلس يزيد شدند. يزيد آيه «ما اَصابَكُمْ مِنْ مُصيبَهٍ فَبِما كَسَبَتْ اَيْديكُمْ»

scheming of the betrayers.” ترتیل: ترجمه: «بِالْغَیْبِ»: در غیاب یوسف از این مجلس. «لا یَهْدِی کَیْدَ ...»: مراد از هدایت کید، تنفیذ آن است. وَ مَا أُبَرِّئُ‌

حضور ابن ام مکتوم در مجلس پیامبر(ص)، شایستگى لازم را براى ارشاد و هدایت دیگران نداشت.* (و ما علیک ألاّ یزّکّى) سرزنش فردى که در مجلس پیامبر(ص) به ارشاد کافران

[توبه:81]. كه مصدر ميمى است و مثل [قمر:55]. كه اسم مكان مى‏باشد يعنى: در مجلس راستين نزد پادشاه توانا. مقاعد: جمع مقعد است [آل عمران:121]. و چون از نزد

[توبه:81]. كه مصدر ميمى است و مثل [قمر:55]. كه اسم مكان مى‏باشد يعنى: در مجلس راستين نزد پادشاه توانا. مقاعد: جمع مقعد است [آل عمران:121]. و چون از نزد

(36) يَأتُوك‌َ بِكُل‌ِّ سَحّارٍ عَلِيم‌ٍ (37) تنبيه‌: ‌در‌ مجلس‌ يزيد موقعي‌ ‌که‌ ‌با‌ جلساء مجلس‌ مشاوره‌ كرد ‌که‌ ‌من‌ ‌با‌ ‌اينکه‌ عليل‌ زين‌‌-‌ العابدين‌

بقول اخفش زابن است (مجمع) اين كلمه فقط يكبار در قرآن يافته است. يعنى او اهل مجلس خود را بخواند كا نيز آتشبانان را خواهيم خواند در دعاى سوم صحيفه آمده فَصَلَّ

بلكه منظور مجلسى است كه با اطمينان و آرامش در آن مى‏نشينند در مصباح آن را مجلس معنى كرده است معنى آيه چنين مى‏شود: چون از مكر و گفتگوى زنان آگاه شد آنها

(36) يَأتُوك‌َ بِكُل‌ِّ سَحّارٍ عَلِيم‌ٍ (37) تنبيه‌: ‌در‌ مجلس‌ يزيد موقعي‌ ‌که‌ ‌با‌ جلساء مجلس‌ مشاوره‌ كرد ‌که‌ ‌من‌ ‌با‌ ‌اينکه‌ عليل‌ زين‌‌-‌ العابدين‌

كافى ج 1 ص 110 باب «الارادة انّها من صفات الفعل...» نقل شده كه راوى گويد: در مجلس امام باقر «عليه‏السلام» بودم عمرو بن عُبَيد وارد شد و گفت: «فدايت گردم خدا

در مجلسى نشسته‌اند وقتى اشخاص تازه واردى را ببينند آمده‌اند در صورتى كه در مجلس جا تنگ باشد خودشان را جمع نمايند و وسعت دهند در مكان يا برخيزند و جا بدهند

درباره کسانى نازل شده که در مجلس ابوطالب و با حضور پیامبراسلام شرکت داشتند; ولى پس از دعوت پیامبر(ص) به یگانه پرستى، آن مجلس را ترک کردند و دیگران را به

دارا خواهند بود [توبه:120]. در روايات هست كه چون اهل بيت عليهم السلام وارد مجلس يزيد شدند. يزيد آيه «ما اَصابَكُمْ مِنْ مُصيبَهٍ فَبِما كَسَبَتْ اَيْديكُمْ»

‌در‌ مجلس‌ يزيد موقعي‌ ‌که‌ يزيد ‌از‌ جلساء پرسيد و مشورت‌ كرد ‌در‌ حق‌ زين‌ العابدين‌ ‌عليه‌ ‌السلام‌ گفتند ‌او‌ ‌را‌ بقتل‌ برسان‌ فرمود جلساء مجلس‌ تو

در مجلسى نشسته‌اند وقتى اشخاص تازه واردى را ببينند آمده‌اند در صورتى كه در مجلس جا تنگ باشد خودشان را جمع نمايند و وسعت دهند در مكان يا برخيزند و جا بدهند

سه آيه را از آخر اين سوره در وقت برخاستن از مجلس خود بخواند و ظاهرا كفّاره سيّئاتى كه احيانا از او در آن مجلس صادر شده باشد هم خواهد بود و از امام صادق عليه

خودت شوى و اثر مشاهده معجزه بقدرى او را از تفرعن خود تنزّل داد كه با اعيان مجلس مشورت نمود و از آنها چاره- جوئى خواست و گفت اين ساحر ماهرى است كه ميخواهد

مواريث انبيا بود تا بحضرت شعيب رسيد و او بداماد خود حضرت موسى داد و چون ثانيا مجلس بصورت اول خود تشكيل گرديد فرعون براى آنكه مبادا معجزه اول سحر باشد طلب معجزه

سه آيه را از آخر اين سوره در وقت برخاستن از مجلس خود بخواند و ظاهرا كفّاره سيّئاتى كه احيانا از او در آن مجلس صادر شده باشد هم خواهد بود و از امام صادق عليه

ميشوند. ] (آیه 44)- و از آنجا که یکی از بزرگترین لذات انسان بهره گرفتن از مجلس انس با دوستان یکرنگ و با صفاست، در چهارمین مرحله به این نعمت اشاره کرده،

روايات اهل سنّت، شخصى به نام عبداللّه بن امّ مكتوم كه فردى نابينا بود، به مجلس پيامبر وارد شد، در حالى كه آن حضرت با بزرگان قريش همچون ابوجهل و عُتبه جلسه

سخنانى كه موجب ملال حضرت مى‌بود مى‌گفتند، و اغنيا صحبت طويل، و جاى فقرا در مجلس نمى‌شد؛ حضرت از اين كراهت داشت، آيه شريفه نازل شد: يا أَيُّهَا الَّذِينَ

برداشتيد. وَ تَأْتُونَ فِي نادِيكُمُ الْمُنْكَرَ: و مى‌آئيد در مجلس قبيح، يعنى از بى‌شرمى مجلس مى‌سازيد و در آن بى‌پروا بى‌حيائى كنيد بر وجهى كه همه آن را

چیست؟ کسی به درستی نمی‌داند. تفسیر آیات ۱ - پیشتازان راه خدا (سابقون)، داراى مجلس انس با یکدیگر در بهشت (على سرر موضونة . متّکین علیها متقبلین) از قید «متقابلین»

آنكه‏كطيعانه پيش من ايند، برايم مى‏آوريد؟ عفريتى از جنيان گفت: من پيش از اينكه از مجلس خويش برخيزى تخت را سوى تو مى‏آورم كه در مورد آن توانا و امينم. مردى كه دانشى

در مجلسى نشسته‌اند وقتى اشخاص تازه واردى را ببينند آمده‌اند در صورتى كه در مجلس جا تنگ باشد خودشان را جمع نمايند و وسعت دهند در مكان يا برخيزند و جا بدهند

خطاب (( ينسينك )) در حقيقت خطاب به امت است . آميزش با گناهكاران و حضور در مجلس معصيت ، خطر وقوع در معصيت را براى انسان افزايش مى دهد. معناى (بسل ) و مراد

سه آيه را از آخر اين سوره در وقت برخاستن از مجلس خود بخواند و ظاهرا كفّاره سيّئاتى كه احيانا از او در آن مجلس صادر شده باشد هم خواهد بود و از امام صادق عليه

بود يوسف نام چون ستاره‌ها را ديد جلد 3 صفحه 248 در آسمان حركت ميكنند رفت در مجلس قريش و گفت آيا امشب در قبيله شما طفلى متولّد شده گفتند خير گفت خلاف گفتيد

پروردگارا! مرا بر قوم (فاسد و) تبهكار پيروز گردان. كلمه‌ى «نادى» به معناى مجلس عمومى است. در تفاسير مى‌خوانيم كه قوم لوط از نظر ادب و اخلاق كاملًا سقوط

عظماى علم و ادب، به سر خوانى نشسته بودند. خادم آن حضرت با كاسه طعام گرم به مجلس آمد، از غايت دهشت پايش به حاشيه بساط برآمد، كاسه بر سر آن حضرت افتاده، شكست،

) حكمت تحريم رجوع بعد از طلاق سوم درباره وقوع سه طلاق با يك لفظ يا در يك مجلس از نظر خاصه و عامة رواياتى در مورد طلاق خلع و مبارات معناى خلع از زبان امام

خودت شوى و اثر مشاهده معجزه بقدرى او را از تفرعن خود تنزّل داد كه با اعيان مجلس مشورت نمود و از آنها چاره- جوئى خواست و گفت اين ساحر ماهرى است كه ميخواهد

سرر متقبلین... و عندهم قصرت الطرف عین ... فأقبل بعضهم على بعض یتساءلون) ۲ - مجلس اُنس و به پرس و جو نشستن، از نعمت هاى الهى براى بهشتیان (فأقبل بعضهم على

آيه‌ «لَنَسْفَعاً بِالنَّاصِيَةِ» در همين دنيا عملى شد. «1» كلمه «نادى» به مجلس عمومى يا تفريح گفته مى‌شود. «زبانية» جمع «زبينة» به معناى مأمور است. امام

از حضرت صادق عليه السلام مروى است: ابى بن خلف به مجلس حضرت رسالت صلّى اللّه عليه و آله آمد، در آن مجلس بعضى از صناديد قريش حاضر بودند، استخوان پوسيده را

) حكمت تحريم رجوع بعد از طلاق سوم درباره وقوع سه طلاق با يك لفظ يا در يك مجلس از نظر خاصه و عامة رواياتى در مورد طلاق خلع و مبارات معناى خلع از زبان امام

عقلا ممكن باشد، چنانچه آدمى به ضرب كلوخى متألم شود. ايضاح: ابو حنيفه روزى در مجلس خود سه مسئله را ايراد نمود: 1- تمام افعال بندگان از خدا، و بنده مجبور است

يوسف تدبيرى كه زليخا براى رهايى از زخم زبان آنان انديشيد ورود يوسف (ع ) به مجلس زنان اشرافى مصر و عكس العمل آنها مسائلى كه باعث شد زنان مصرى علنا درباره

خطاب (( ينسينك )) در حقيقت خطاب به امت است . آميزش با گناهكاران و حضور در مجلس معصيت ، خطر وقوع در معصيت را براى انسان افزايش مى دهد. معناى (بسل ) و مراد

الهيست‌ ‌که‌ بدست‌ نبي‌ جاري‌ ميشود و نبايد معجزه‌ ملعبه‌ ناس‌ ‌باشد‌ و مجلس‌ نبي‌ مجلس‌ تماشاخانه‌ شود لذا ميفرمايد قُل‌ إِن‌َّ اللّه‌َ قادِرٌ عَلي‌ أَن‌ يُنَزِّل‌َ

اين مطلب از ظاهر آيه فهميده نمى‏شود. سيد مرتضى علم‏الهدى (ره) در امالى خود مجلس 3 بر كسانى كه آيه را حمل بر ذّر كرده‏اند سخت حمله كرده و مى‏گويد: بعضى بى

در همه اين لحظات يوسف را از نظر آنان پنهان داشته بود، و يك باره او را به مجلس درآورده و بطور ناگهانى به آنها نشانش داد، تا يك باره عقلها را از دست داده

مدينه قحطى بود. به سلامتى كاروان، طبل شادى زدند. چون آواز طبل به گوش حضار مجلس رسيد، به جهت بيع طعام، به يكديگر سبقت گرفته از مسجد بيرون رفتند، روى به كاروان

خودت شوى و اثر مشاهده معجزه بقدرى او را از تفرعن خود تنزّل داد كه با اعيان مجلس مشورت نمود و از آنها چاره- جوئى خواست و گفت اين ساحر ماهرى است كه ميخواهد

باو ارائه دهد تا موجب مزيد معرفت و اذعان كامل او بمقام نبوت گردد و بأعيان مجلس فرمود كدام يك از شما تخت بلقيس را نزد من حاضر ميكند پيش از آنكه آنها بيايند

يوسف تدبيرى كه زليخا براى رهايى از زخم زبان آنان انديشيد ورود يوسف (ع ) به مجلس زنان اشرافى مصر و عكس العمل آنها مسائلى كه باعث شد زنان مصرى علنا درباره

غالبان‌ گفت بلى و بدرستيكه شما هر آينه از مقربانيد. تفسير خلاصه راى صادر از مجلس شورا اين بود كه فرعون حضرت موسى و هارون را بحال خودشان واگذار نمايد و بامر

به دار زدند ولى مثلا در فصل 15 دارد كه عيسى آب را به شراب تبديل كرد و به مجلس شراب آمد و نيز يوسف نامى را شوهر مريم مى‏نويسد ولى قبل از زناشويى دانست كه

يوسف تدبيرى كه زليخا براى رهايى از زخم زبان آنان انديشيد ورود يوسف (ع ) به مجلس زنان اشرافى مصر و عكس العمل آنها مسائلى كه باعث شد زنان مصرى علنا درباره

آنرا براى دهان مؤمن گرفته است تا فربه و قوى براى عبادت گردد ملك الشعراء در مجلس ناصر الدينشاه قاجار كه انجير حاضر بوده بالبداهه در وصف آن گفته «انجير اگر

دوستى با فقراست. پس نزديك بشو به فقرا و تقرب جوى مجلس آنان را به نزديك شدن، و دورى كن اغنيا را و دور بدار مجلس آنان را از خود، پس بدرستى كه فقرا دوستان من باشند

برخاسته از نشناختن عظمت و والایى اوست. ۱۱- على بن محمد بن الجهم قال: حضرت مجلس المأمون و عنده الرضا(ع) ... فقال له المأمون: فما معنى قول اللّه عز و جل:

النَّهارَ مَعاشاً وَ جَعَلْنَا النَّهارَ مَعاشاً «11» «1» توحيد المفضّل، مجلس سوم. جلد 14 - صفحه 13 وَ جَعَلْنَا النَّهارَ مَعاشاً: و قرار داديم روز را

فرمود و اين آيات نازل شد و بنابراين خداوند متعال بيان فرموده اعراض آنها را از مجلس حضرت ابو طالب و آنكه چون بيرون آمدند با خود ميگفتند برويد و ثابت قدم باشيد

پرسش فرمايد تا برائت او ثابت شود و مبرّى از حبس بيرون آيد و با حال اتّهام در مجلس شاه حاضر نگردد و براى كرامت نفس و مراعات ادب در تقاضاى احضار اسمى از زليخا

يوسف تدبيرى كه زليخا براى رهايى از زخم زبان آنان انديشيد ورود يوسف (ع ) به مجلس زنان اشرافى مصر و عكس العمل آنها مسائلى كه باعث شد زنان مصرى علنا درباره

قرار داد با هزار قنديل طلا با زنجيرها، و در شرق و غرب مجلس هشتاد سوراخ به طورى كه سير آفتاب در آن مجلس واقع مى‌شد. تختى از طلا با چهار پايه نقره مرصّع، طرف

در منى و اطلاع قريش از واقعه موجب تشويش خاطر آنها شد و در دار النّدوه يعنى مجلس‌ جلد 2 صفحه 526 شوراى خودشان جمع شدند براى مشورت و اخذ تصميم در باره پيغمبر

غالبان‌ گفت بلى و بدرستيكه شما هر آينه از مقربانيد. تفسير خلاصه راى صادر از مجلس شورا اين بود كه فرعون حضرت موسى و هارون را بحال خودشان واگذار نمايد و بامر

یهود و عیسى (ع) ۳، ۷ ; یهود و مریم (ع) ۲، ۴، ۸، ۱۰ امالى صدوق، ص ۹۲، ح ۳، مجلس ۲۲; تفسیر برهان، ج ۱، ص ۴۲۶، ح ۲.

هيچ صفتى از صفات، ميان ايشان مناسبتى نيست. ايشان ملزم شده، ساكت شدند و از مجلس برخاستند «1». حق تعالى آيات شريفه در باره آنها نازل فرمود. چون نزاع در الوهيت

حضرت رسول مكالمه و آن حضرت اخبار امم ماضيه بيان مى‌فرمود. جلد 12 - صفحه 463 مجلس تمام و هر يك به خانه خود رفتيم. روز ديگر حضرت فرمود: ديشب پيغمبران گذشته

قال: نحن العلامات و النّجم رسول اللّه. «1» توحيد مفضّل، ترجمه علامه مجلسى، مجلس سوّم، صفحه 132. «2» اصول كافى، جلد 1، كتاب الحجّة، صفحه 207، حديث شماره 3

آنرا براى دهان مؤمن گرفته است تا فربه و قوى براى عبادت گردد ملك الشعراء در مجلس ناصر الدينشاه قاجار كه انجير حاضر بوده بالبداهه در وصف آن گفته «انجير اگر

بر زبان موسى عقده باشد، و هارون در كمال فصاحت است، پس خواست او را نزد حضار مجلس شرمسار كند و از حل عقده او خبر نداشت، لذا خطاب به موسى و از او جواب طلبيد،

خودت شوى و اثر مشاهده معجزه بقدرى او را از تفرعن خود تنزّل داد كه با اعيان مجلس مشورت نمود و از آنها چاره- جوئى خواست و گفت اين ساحر ماهرى است كه ميخواهد

خودت شوى و اثر مشاهده معجزه بقدرى او را از تفرعن خود تنزّل داد كه با اعيان مجلس مشورت نمود و از آنها چاره- جوئى خواست و گفت اين ساحر ماهرى است كه ميخواهد

فرمود و اين آيات نازل شد و بنابراين خداوند متعال بيان فرموده اعراض آنها را از مجلس حضرت ابو طالب و آنكه چون بيرون آمدند با خود ميگفتند برويد و ثابت قدم باشيد

شرح واقعه اصحاب فيل از زبان امام جعفر صادق عليه السّلام در امالى شيخ مفيد- مجلس 37 ص 312. روايت 5 و در اين مورد روايت امام محمد باقر عليه السّلام در روضه

فراموش نكنم پس حضرت برادران را مرخص فرمود و بنيامين را نزد خود نگهداشت و چون مجلس خلوت شد باو فرمود من برادر توام پس غمگين مباش بر آنچه بجا آوردند در باره

از عطريات و لباس تجمّل براى عيال و اطفالم تهيه كنم. پس در مسجد الحرام در مجلس عباس بن عبد المطلب نشسته بودم، در خانه كعبه نظر مى‌كردم، وقت زوال بود. ناگاه

أَوْبارِها وَ أَشْعارِها أَثاثاً وَ مَتاعاً إِلى‌ حِينٍ (80) «1» توحيد مفضل مجلس دوّم، ترجمه علامه مجلسى، صفحه 106 و 107. جلد 7 - صفحه 254 بعد از آن نعم ديگر

الثقلين ج 4 ص 384 روايت 41 بنقل از امالى الصدوق.+ امالى صدوق (با ترجمه)، مجلس 72 ص 476 روايت 18. جلد 11 - صفحه 72 صديقانند و على بن ابى طالب عليه السلام

خودت شوى و اثر مشاهده معجزه بقدرى او را از تفرعن خود تنزّل داد كه با اعيان مجلس مشورت نمود و از آنها چاره- جوئى خواست و گفت اين ساحر ماهرى است كه ميخواهد

آنرا براى دهان مؤمن گرفته است تا فربه و قوى براى عبادت گردد ملك الشعراء در مجلس ناصر الدينشاه قاجار كه انجير حاضر بوده بالبداهه در وصف آن گفته «انجير اگر

خطاب (( ينسينك )) در حقيقت خطاب به امت است . آميزش با گناهكاران و حضور در مجلس معصيت ، خطر وقوع در معصيت را براى انسان افزايش مى دهد. معناى (بسل ) و مراد

خطاب (( ينسينك )) در حقيقت خطاب به امت است . آميزش با گناهكاران و حضور در مجلس معصيت ، خطر وقوع در معصيت را براى انسان افزايش مى دهد. معناى (بسل ) و مراد

بنقل از امالى طوسى و علل الشرايع شرايع. «3» مضمون روايت در امالى شيخ مفيد، مجلس 23، روايت 31- ص 198- 197. «4» منهج الصادقين (چ سوم- اسلاميه) ج 10 ص 177.

خودت شوى و اثر مشاهده معجزه بقدرى او را از تفرعن خود تنزّل داد كه با اعيان مجلس مشورت نمود و از آنها چاره- جوئى خواست و گفت اين ساحر ماهرى است كه ميخواهد

خودت شوى و اثر مشاهده معجزه بقدرى او را از تفرعن خود تنزّل داد كه با اعيان مجلس مشورت نمود و از آنها چاره- جوئى خواست و گفت اين ساحر ماهرى است كه ميخواهد

خودت شوى و اثر مشاهده معجزه بقدرى او را از تفرعن خود تنزّل داد كه با اعيان مجلس مشورت نمود و از آنها چاره- جوئى خواست و گفت اين ساحر ماهرى است كه ميخواهد

و خبرش بتمام نواحى و اقطار برسد و همه مطّلع گردند فرعون هم قبول نمود و از مجلس بيرون آمد و امر كرد كه هر قدر ممكن باشد از جادو گران و وسائل جادو و نيرنگ

سينه‌ مقدّم‌ ‌بر‌ اعضاء بدن‌ ‌است‌ و لذا ‌هر‌ مقدّم‌ ‌را‌ صدر گويند: صدر مجلس‌، صدر العلماء، صدر الدين‌، صدر الدوله‌، صدر اعظم‌، صدر السادات‌ و امثال‌

فرمود و اين آيات نازل شد و بنابراين خداوند متعال بيان فرموده اعراض آنها را از مجلس حضرت ابو طالب و آنكه چون بيرون آمدند با خود ميگفتند برويد و ثابت قدم باشيد