نتایج جستجو

. اسم استفهام و اسم شرط و غيره آيد، در هر حال سوال است از وقت. [يس:48]. [سجده:28]. گفته‏اند در لغت هذيل به معنى«من» و «فى» نيز آيد. قول ه ذا هذا ان کون

گفتیم: «برای آدم سجده کنید!» همگی سجده کردند؛ جز ابلیس که سرباز زد (و سجده نکرد)! و چون به فرشتگان گفتيم: براى آدم سجده كنيد. پس [همه‌] سجده كردند جز ابليس

فرشتگان سجده کردند، |پس همه فرشتگان يكسره سجده كردند پس همه فرشتگان يكسره سجده كردند. پس تمام فرشتگان بدون استثنا سجده کردند. پس فرشتگان همه با هم سجده کردند؛

حقیقت روح ۱۵; خلقت روح ۱۵; لطافت روح ۶ سجده: احکام سجده ۱۲; حقیقت سجده ۱۳; سجده بر غیرخدا ۱۲ ملائکه: تکلیف ملائکه ۷; سجده ملائکه ۸; فضایل ملائکه ۱۱ کافى، ج

النّار يعنى: چون اولاد آدم آيه سجده تلاوت و سجده نمايد، شيطان از او كناره نموده گويد: اى واى بر من، اين شخص مأمور شد به سجده و سجده نمود، پس مستحق بهشت گرديد،

۵; عجز مکذبان دین ۱ سجده: آثار سجده بر خدا ۱۱، ۱۴، ۱۹; اهمیت سجده بر خدا ۱۸; سجده بر خدا ۸; معرضان از سجده بر خدا ۱۲; ناهیان از سجده بر خدا ۱۲ طغیانگران:

- صفحه 148 سؤال‌: سجده ملائكه‌ بآدم‌ و سجده يعقوب‌ و پسران‌ ‌براي‌ يوسف‌ چه‌ معني‌ دارد! جواب‌: سجده‌ عبوديت‌ و پرستش‌ نبود بلكه‌ سجده تعظيم‌ ‌بود‌ و ‌از‌

خدا ۱۶; سجده زکریا(ع) ۱۶; فضایل زکریا(ع) ۱; گریه زکریا(ع) ۱۶; نسب زکریا(ع) ۵; نعمتهاى زکریا(ع) ۱ سجده: سجده هنگام استماع آیات خدا ۱۸; فضیلت سجده ۲۰; فضیلت

فرموديم ملائكه را. اسْجُدُوا لِآدَمَ‌: سجده كنيد مر آدم را. ظاهر آيه آنست كه ملائكه مأمور شدند به سجده، و اين سجده بر وجه تعظيم و تكريم آدم عليه السلام بود

به تهجد ۸ ; ارزش تهجد ۶، ۷ ذلت: عوامل رهایى از ذلت ۴ سجده: ارزش سجده ۶، ۷ ; اهمیت سجده ۱۰ ; سجده به خدا ۱۱ شخصیت: حفظ شخصیت ۵ عبادت: تشویق به عبادت ۸ قرآن:

فرعون ۱; حق پذیرى جادوگران فرعون ۶; سجده جادوگران فرعون ۲ خدا: نشانه خضوع بر خدا ۴ سجده: تاریخ سجده ۳; حقیقت سجده ۴ عبودیت: نشانه هاى عبودیت ۳ علما: علما

وقت تندرستى به سجده دعوت مى‌شدند [ولى ابا مى‌كردند] ديدگانشان به زير افتاده، خوارى آنان را فرو مى‌گيرد، در حالى كه [پيش از اين‌] به سجده دعوت مى‌شدند و

آفریدم سجده کنی؟ آیا تکبر و نخوت کردی یا از فرشتگان بلند رتبه عالم قدس اعلا بودی (که نمی‌بایست سجده کنند). [خدا] فرمود: ای ابلیس! تو را چه چیزی از سجده کردن

الملئکة کلّهم أجمعون . إلاّ إبلیس استکبر) آدم(ع): اهمیت سجده بر آدم(ع) ۸; ترک سجده بر آدم(ع) ۲; سجده بر آدم(ع) ۱ ابلیس: آثار استکبار ابلیس ۶; آثار عصیان ابلیس

حاجب‌ نداشته‌ ‌باشد‌ و امثال‌ اين‌ها و سجده‌ فراموش‌ ‌شده‌ ‌در‌ نماز و سجده سهو و سجده تلاوت‌ ‌که‌ ذكر شد و سجده شكر ‌که‌ ‌در‌ چهار مورد رسيده‌ موردي‌ ‌که‌

زیر مى ریزد، و به کار بردن این تعبیر در مورد سجده کنندگان، اشاره به این است که آنها در همان لحظه که براى سجده به زمین مى افتند، صدایشان به تسبیح بلند است

زانوها، و انگشتِ شست [پاها ]است». خدا: اختصاصات خدا ۳، ۴ سجده: اعضاى سجده ۷; حرمت سجده بر غیرخدا ۵; سجده بر خدا ۴ شرک: موارد شرک ۵ عبادت: حرمت عبادت غیرخدا ۵;

خدا به آنها قوه شهوت داد، به روى زمين آمده، زنا كردند، خمر خوردند، به بت سجده كردند، قتل نفس نمودند و خدا عذابشان كرد محققين گفته‏اند اين قضيه مجعول و

مبنا آیه مورد بحث دلالت مى کند که ساحران به هنگام سجده به درگاه خدا براى اینکه توهم نشود به فرعون سجده مى کنند، ایمان خویش را به خداوند اظهار کردند. ۴-

حالى به حالى منتقل شدن است; این تعبیر ممکن است اشاره به سجده پیامبر(صلى الله علیه وآله)در میان سجده کنندگان در حال نماز باشد، و یا گردش پیامبر(صلى الله علیه

ساق خود را عريان مى‏كند همه مؤمنين و مؤمنات به آن سجده مى‏كنند جز آنانكه در دنيا از روى ريا و سمعه سجده كنند قامتشان خم نمى‏شود. و گويد: اين حديث در صحيح

پذیرش دین ۱۵ ذلت: عوامل رهایى از ذلت ۱۴ رشد: عوامل رشد ۱۰، ۱۱ سجده: آثار سجده ۱۱ ; اهمیت سجده ۸، ۱۳ صالحان:۷، ۱۵ عدالت: در ارزیابى ۹ قیامت:۱، ۴، ۵، ۷، ۸،

به حالی. مراد اوضاع و احوال قیام و رکوع و سجده، و بالاخره حرکات و سکنات نمازگزار است. «السَّاجِدِینَ»: سجده برندگان. مراد مؤمنانی است که به نماز جماعت

را روز قيامت آشكار مى‏كند هر كه در دنيا سجده كرده به سجده مى‏افتد و آنانكه با ريا سجده كرده‏اند مى‏خواهند سجده كنند پشتشان مانند تخته مى‏شود و نتوانند،

فرمان خدا نسبت هاى ناروایى به ساحت مقدس او داد، حتى به دستور پروردگار دائر به سجده بر آدم(علیه السلام) رسماً اعتراض کرد، و آن را دور از حکمت شمرد، و خود را

ایمان است». و به همین مناسبت، به معناى مخفى و غائب نیز آمده، لذا در آیه 10 «سجده» مى خوانیم منکران معاد مى گفتند: أَ إِذا ضَلَلْنَا فِی الأَرْضِ أَ إِنّا

۱۴; سجده در مسجدالحرام ۱۴; طواف در مسجدالحرام ۱۴، ۱۵; متولیان مسجدالحرام ۱۱; نماز در مسجدالحرام ۱۴، ۱۵ نماز: ارکان نماز ۱۶; رکوع در نماز ۱۶; سجده در نماز

درافتيد مر او را سجده‌كنان‌ پس سجده كردند فرشتگان تماميشان همگى‌ مگر ابليس كه سركشى نمود و بود از كافران‌ گفت اى ابليس چه بازداشت تو را كه سجده كنى مر آنرا

«فلتقم»، دلالت مى کند که گروه اول باید تا پایان دو سجده، نماز را به جماعت بخوانند و چون نماز خوف با دو سجده پایان نمى پذیرد، باید بقیه به صورت فرادا به جا

انداختند آنگاه گوشت قربانى را در آتشى مى‏انداختند و وقت ارتفاع دود آن، به درخت سجده مى‏كردند و تضرّع و ناله مى‏نمودند... اين بود عادت آنها در شهرها و چون وقت

تقوا ۹، ۱۰ تکلیف: زمینه‌هاى عمل به تکلیف ۱۰ تهجّد: اهمیّت تهجّد ۴ سجده: اهمیّت سجده ۴ صالحان: پاداش صالحان ۱، ۲، ۳ ; عمل صالحان ۳ علم:۶، ۱۰ عمل:۱۰ آثار

مستقیم خداوند با ابلیس، در داستان تمرد وى از سجده بر آدم (ع) (قال ما منعک ... قال أخرج منها) آدم (ع): ترک سجده بر آدم (ع) ۶ ابلیس: آثار اغواگرى ابلیس ۳ ;

خدا ۱; پاداشهاى خدا ۲; تشویقهاى خدا ۹ ذکر: آثار ذکر پاداشهاى اخروى ۷ سجده: پاداش سجده ۵ سعادت: عوامل سعادت اخروى ۸، ۹ عبادت: پاداش عبادت پنهانى ۳ عمل: آثار

درافتيد مر او را سجده‌كنان‌ پس سجده كردند فرشتگان تماميشان همگى‌ مگر ابليس كه سركشى نمود و بود از كافران‌ گفت اى ابليس چه بازداشت تو را كه سجده كنى مر آنرا

السّلام نقل نموده كه چهار سوره‌اى كه از قرآن سجده واجب دارد اقرء باسم ربّك الّذى خلق و النّجم و الم سجده و حم سجده است و در سابق اشاره باحكام آن شد و در مجمع

كه متذلّل و متخشّع باشيد؛ يا داخل شدن شما براى سجده و عبادت و استغفار باشد، چنانچه شأن مساجد است؛ يا سجده كنيد خدا را به شكرگزارى نجات از سرگردانى وادى

سوره اعراف معناى تمكين انسان در زمين در جمله : (( و لقد مكناكم فى الارض )) سجده ملائكه براى جميع بنى آدم و براى عالم بشريت بوده است . بيان اين كه خلقت آدم

السّلام نقل نموده كه چهار سوره‌اى كه از قرآن سجده واجب دارد اقرء باسم ربّك الّذى خلق و النّجم و الم سجده و حم سجده است و در سابق اشاره باحكام آن شد و در مجمع

زمین» 4 ـ و گاهى به معناى «کرات بالا» آمده است. و طبق تعبیر اول در سوره «سجده»، «سماء» به معناى مقام قرب خدا است، و طبق تعبیر دوم «سماء» به معناى همین

پرستش و سجده مى‏كنند و شيطان اعمال زشتشان را خوب جلوه داده و از راه خدا بازشان داشته است. [نمل:25-26]. يعنى شيطان آنها را مانع شده از اينكه سجده كنند خدايى

کلمه منع‌ (۱۷ بار) باز داشتن. ضد عطا كردن. [اعراف:12]. چه چيز بازداشت اينكه سجده نكنى آنگاه كه امرت كردم؟ مَنُوع: مبالغه است يعنى بسيار بازدارنده [معارج:21]

به سجده فراخوانده شوند، پس نتوانند (سجده کنند). چشمانشان خاشعانه [:برهم] است و ذلت آنان را فراگرفته‌. در حالی که همواره به سجود دعوت می‌شدند (سجده نمی‌کردند)

السّلام نقل نموده كه چهار سوره‌اى كه از قرآن سجده واجب دارد اقرء باسم ربّك الّذى خلق و النّجم و الم سجده و حم سجده است و در سابق اشاره باحكام آن شد و در مجمع

السّلام نقل نموده كه چهار سوره‌اى كه از قرآن سجده واجب دارد اقرء باسم ربّك الّذى خلق و النّجم و الم سجده و حم سجده است و در سابق اشاره باحكام آن شد و در مجمع

(122) ترجمه‌ پس مغلوب شدند آنجا و برگشتند خوارشدگان‌ و افكنده شدند ساحران سجده كنندگان‌ گفتند ايمان آورديم بپروردگار جهانيان‌ پروردگار موسى و هرون‌ تفسير

شصت [مجادله:4]. نا گفته نماند در آيات 54 اعراف، 3 يونس، 7 هود، 59 فرقان، 4 سجده، 38 حديد، گفته شده كه خدا آسمانها و زمين را در شش روز آفريد در سه محل «نابَيْنَهُما»نيز

«احسان» فرمود: ان تعبد اللّه تعالى کانک تراه فان لم تکن تراه فانه یراک. ۱۳- سجده هاى بسیار ابراهیم (ع)، موجب برگزیده شدن وى، از سوى خداوند، به عنوان خلیل

ترتیل: ترجمه: «قالُوا ...»: مراد این است که کردار را با گفتار توأم، و فعل سجده را با قول مؤکّد کردند. فَأُلْقِيَ‌ السَّحَرَةُ سُجَّداً قَالُوا... (۳) وَ

مى‏كند كه اصل آن وادى است. لذا در عنوان «جفو» آورديم با آنكه مصدرش جفاء است . [سجده:16] آيه در تعريف اهل ايمان است يعنى پهلويشان از خوابگاهها دورى كند و پروردگارشان

بار) اسم استفهام و اسم شرط و غيره آيد، در هر حال سوال است از وقت. [يس:48]. [سجده:28]. گفته‏اند در لغت هذيل به معنى«من» و «فى» نيز آيد. وَ يَقُولُون هٰذَا

سوره اعراف معناى تمكين انسان در زمين در جمله : (( و لقد مكناكم فى الارض )) سجده ملائكه براى جميع بنى آدم و براى عالم بشريت بوده است . بيان اين كه خلقت آدم

السّلام نقل نموده كه چهار سوره‌اى كه از قرآن سجده واجب دارد اقرء باسم ربّك الّذى خلق و النّجم و الم سجده و حم سجده است و در سابق اشاره باحكام آن شد و در مجمع

السّلام نقل نموده كه چهار سوره‌اى كه از قرآن سجده واجب دارد اقرء باسم ربّك الّذى خلق و النّجم و الم سجده و حم سجده است و در سابق اشاره باحكام آن شد و در مجمع

السّلام نقل نموده كه چهار سوره‌اى كه از قرآن سجده واجب دارد اقرء باسم ربّك الّذى خلق و النّجم و الم سجده و حم سجده است و در سابق اشاره باحكام آن شد و در مجمع

السّلام نقل نموده كه چهار سوره‌اى كه از قرآن سجده واجب دارد اقرء باسم ربّك الّذى خلق و النّجم و الم سجده و حم سجده است و در سابق اشاره باحكام آن شد و در مجمع

السّلام نقل نموده كه چهار سوره‌اى كه از قرآن سجده واجب دارد اقرء باسم ربّك الّذى خلق و النّجم و الم سجده و حم سجده است و در سابق اشاره باحكام آن شد و در مجمع

سوره اعراف معناى تمكين انسان در زمين در جمله : (( و لقد مكناكم فى الارض )) سجده ملائكه براى جميع بنى آدم و براى عالم بشريت بوده است . بيان اين كه خلقت آدم

شود. زيرا قرآن مى‌فرمايد: «وَ أَنَّ الْمَساجِدَ لِلَّهِ» جاى سجده مخصوص خدااست و آنچه در سجده روى زمين قرار گيرد، نبايد قطع شود. معتصم استدلال امام عليه

بِرَبِّكَ وَكِيلاً (65) ترجمه‌ و چون گفتيم بملائكه سجده كنيد مر آدم را پس سجده نمودند مگر ابليس گفت آيا سجده كنم مر كسى را كه آفريدى از گل‌ گفت خبر ده مرا اين‌

روایات و در لسان مشهور مفسران «سوره سجده» یا «الم سجده» است، و گاه برای مشخص ساختن آن از سوره حم سجده آن را به نام «سجده لقمان» می‌خوانند، چرا که بعد از سوره

را در اصل به معنى خروج گفته، مردم نسل آدم اند كه از پشت او خارج شده‏اند. [سجده:8]. [بقره:205]. مراد از نسل ظاهرا انسان است يعنى چون ولايت امر را بدست گيرد

مراد است اولى با منفخ آهنگرى، دومى با دهان. * [حجر:29]. اين تعبير در سوره [سجده:9]. و سوره [ص:72]. نيز آمده است مراد از آن دميدن روح در وجود انسان اولى است

اين روايات باز بعضى از مفسّرين گفته‌اند سجده براى غير خدا در شرايع سابقه جايز بوده و بعضى گفته‌اند مراد از سجده تعظيم است و بعضى گفته‌اند امر بسجده براى

است‌ و از نشانه‌هاى قدرت او شب و روز و خورشيد و ماه است سجده نكنيد براى خورشيد و نه براى ماه و سجده كنيد براى خداوندى كه آفريد آنها را اگر او را ميپرستيد

شوند بسوى سجود پس نتوانند سجده نمايند با آنكه بزير افكنده باشد چشمهاشان فرو گيردشان خوارى و بتحقيق بودند كه خوانده ميشدند به سجده كردن با آنكه بودند تندرستان‌

است‌ و از نشانه‌هاى قدرت او شب و روز و خورشيد و ماه است سجده نكنيد براى خورشيد و نه براى ماه و سجده كنيد براى خداوندى كه آفريد آنها را اگر او را ميپرستيد

ویژه‌ی خود را بخواند. به زودی آتش‌بانان را فراخوانیم. زنهار! فرمانش مبر و سجده کن و برای قرب الهی کاوش و پویش نمای. تفسیر آیات

پايش پيش از سرش بيرون آيد «نكس رأس» پايين انداختن سر است از ذلت يا شرم. [سجده:12]. ايكاش ببينى گناهكاران را كه نزد پروردگارشان سربزير انداخته‏گانند. *

سوره اعراف معناى تمكين انسان در زمين در جمله : (( و لقد مكناكم فى الارض )) سجده ملائكه براى جميع بنى آدم و براى عالم بشريت بوده است . بيان اين كه خلقت آدم

الْعالَمِينَ «47» رَبِّ مُوسى‌ وَ هارُونَ «48» آنگاه ساحران بى‌اختيار به سجده درافتادند. گفتند: ما به پروردگار جهانيان ايمان آورديم. پروردگار موسى‌ و هارون

بِرَبِّكَ وَكِيلاً (65) ترجمه‌ و چون گفتيم بملائكه سجده كنيد مر آدم را پس سجده نمودند مگر ابليس گفت آيا سجده كنم مر كسى را كه آفريدى از گل‌ گفت خبر ده مرا اين‌

مکه پنداشتند که محمد به خدایان و بت هاى آن‌ها سجده می‌کند لذا همه به سجده افتادند و به پیروى از پیامبر سجده نمودند. این خبر در مکه پیچید که محمد به آئین

پس بپرس آنرا از آگاهى‌ و چون گفته شود بآنها كه سجده كنيد مر خداى بخشنده را گويند و چيست بخشنده آيا سجده كنيم براى آنچه امر ميكنى ما را و افزايد آنها را

خدا به آنها قوه شهوت داد، به روى زمين آمده، زنا كردند، خمر خوردند، به بت سجده كردند، قتل نفس نمودند و خدا عذابشان كرد محققين گفته‏اند اين قضيه مجعول و

آیات پروردگارشان را فرایادشان دهند، هنگام شنیدن آن ناشنواوار و نابیناوار به سجده درنیایند و آنان كه چون به آيات پروردگارشان يادآور و پند داده شوند بر آنها

شود. زيرا قرآن مى‌فرمايد: «وَ أَنَّ الْمَساجِدَ لِلَّهِ» جاى سجده مخصوص خدااست و آنچه در سجده روى زمين قرار گيرد، نبايد قطع شود. معتصم استدلال امام عليه

روميان مغلوب شدند ظاهراً مراد از ارض، ارض حجاز و لام آن بيراى عهد است. * [سجده:21] عذاب ادنى عذاب دنيوى است كه براى انذار و تنبيه است و آن به آدميان نزديك‏تر

ساقه مى‏باشد كه با آمدن زمستان از بين نمى‏رود يعنى علفها و درختان خدا را سجده مى‏كنند و از اوامرش پيروى مى‏نمايند بعضى آن را در آيه ستاره دانسته‏اند ولى

مى‏آيد، در قرآن فقط شمائل به كار رفته مثل [نحل:48]. سايه‏هاى آن از راست و چپ سجده كنان بر مى‏گردد. نا گفته نماند: شمال و يمين در قرآن اكثراً در معنى چپ و راست

را كه سجده ميكنند براى خورشيد غير از خدا و زينت داد براى آنها شيطان كارهاشان را پس بازداشت آنها را از راه حق پس آنها راه نمى‌يابند براى آنكه سجده نكنند

را كه سجده ميكنند براى خورشيد غير از خدا و زينت داد براى آنها شيطان كارهاشان را پس بازداشت آنها را از راه حق پس آنها راه نمى‌يابند براى آنكه سجده نكنند

Tabber requires Javascript to function. آيات ۱ - ۱۴، سوره سجده اجمال مطالبى كه سوره مباركه سجده متضمن است مقصود از قومى كه پيش ز پيامبر اسلام (صلى الله عليه

بخواهد انفاق كند رجوع شود به «غل». 4- مباشرت. [ص:75]. چه چيز مانع شد از اينكه سجده كنى به آنكه با دست خود آفريدم يعنى مباشر خلقت او خودم بودم و شايد مراد قوت

اشاره فرموده‏اند. *** با ملاحظه آيه گذشته و آيات [نحل:78]. [مؤمنون:78]. [سجده:9]. و غيره كه فؤاد و افئده در رديف سمع و بصر آمده مخصوصاً آيه [همزه:6-7]

بر وى حلال مى‏شود. در شأن نزول آيات نوشته‏اند: اوس بن صامت زنش را در حال سجده ديد پس از نماز خواست با او مجامعت كند، زن امتناع كرد، اوس به غب شد و از او

[حجر:29]. «قَعُوا» فعل امر جمع است يعنى: چون او را پرداختم واز روحم در آن دميدم سجده كنان براى او بيفتيد. * [واقعة:1-2]. واقعه چنانكه از راغب نقل شده و در مجمع

كفار كه آنها نيز از روى مسخره و عناد يكسره شدن كار را مى‏خواستند و مى‏گفتند [سجده:28]. در اين صورت مقصود آن است كه هر دو گروه فتح را خواستند ولى به نوميدى

شود. زيرا قرآن مى‌فرمايد: «وَ أَنَّ الْمَساجِدَ لِلَّهِ» جاى سجده مخصوص خدااست و آنچه در سجده روى زمين قرار گيرد، نبايد قطع شود. معتصم استدلال امام عليه

شوند بسوى سجود پس نتوانند سجده نمايند با آنكه بزير افكنده باشد چشمهاشان فرو گيردشان خوارى و بتحقيق بودند كه خوانده ميشدند به سجده كردن با آنكه بودند تندرستان‌

شوند بسوى سجود پس نتوانند سجده نمايند با آنكه بزير افكنده باشد چشمهاشان فرو گيردشان خوارى و بتحقيق بودند كه خوانده ميشدند به سجده كردن با آنكه بودند تندرستان‌

پنهانى به طرف معاويه مى‏روند از رفتن اين عدّه متأسف نباش. * [مؤمنون:12]. [سجده:8]. سلالة فقط در اين دو جا از قرآن آمده است. اهل لغت آن را چكنده. و صاف شده

بخواهد انفاق كند رجوع شود به «غل». 4- مباشرت. [ص:75]. چه چيز مانع شد از اينكه سجده كنى به آنكه با دست خود آفريدم يعنى مباشر خلقت او خودم بودم و شايد مراد قوت

حالى كه گريه مى‏كردند [نجم:43] و اوست كه مى‏خنداند و مى‏گرياند. [ مريم:58] سجده كنان و گريه كنان مى‏افتند «بكّى» جمع با كى است و آن بر وزن فعول (به ضمّ اوّل)

نعمتها است [سباء:12]. وآن قسم سوم از اقسام شكر است كه از راغب نقل گرديد. سجده شكر، نماز شكر، احسان و وليمه شكر از قبيل است روايت شده: چون سر ابن زياد را

پنهانى به طرف معاويه مى‏روند از رفتن اين عدّه متأسف نباش. * [مؤمنون:12]. [سجده:8]. سلالة فقط در اين دو جا از قرآن آمده است. اهل لغت آن را چكنده. و صاف شده

السّلام نقل نموده كه چهار سوره‌اى كه از قرآن سجده واجب دارد اقرء باسم ربّك الّذى خلق و النّجم و الم سجده و حم سجده است و در سابق اشاره باحكام آن شد و در مجمع

سوره اعراف معناى تمكين انسان در زمين در جمله : (( و لقد مكناكم فى الارض )) سجده ملائكه براى جميع بنى آدم و براى عالم بشريت بوده است . بيان اين كه خلقت آدم

است‌ و از نشانه‌هاى قدرت او شب و روز و خورشيد و ماه است سجده نكنيد براى خورشيد و نه براى ماه و سجده كنيد براى خداوندى كه آفريد آنها را اگر او را ميپرستيد

پس بپرس آنرا از آگاهى‌ و چون گفته شود بآنها كه سجده كنيد مر خداى بخشنده را گويند و چيست بخشنده آيا سجده كنيم براى آنچه امر ميكنى ما را و افزايد آنها را

توكيل: وكيل كردن «وَكَّلَهُ تَوْكيلاً: جَعَلَهُ وَكيلاً» اسم آن وكالة است [سجده:11]. بگو: شما را ملك الموت مى‏ميراند كه بر مرگ شما وكيل گرديده است - مرگ