نتایج جستجو

فَإِذَا الْحَق هُم حَتّى الْآخِرَة الرّسُول زُلْزِلُوا الْأَرْض لَنَا هٰذَا رَبّک کَلاّ الْعَذَاب رَبّي کُنْتُم رَجُلا لِلّذِين لَوْنُهَا سُورَة هِي يَوْمَئِذ

جَزَاء قَبْلِهِم إِذ أَشَدّ بَل قَوْم فَمَا بِهِم أَو الْقِيَامَة فِيهَا رَبّک أَنّهُم فِرْعَوْن ضَل يَا يَخْتَلِفُون حَاق عَنْهَا هُو عَمِلُوا بِأَحْسَن

النّار أُولٰئِک إِذَا إِنّي إِلاّ عَلَى أَخَاف الدّنْيَا مُهِين إِلَى عَذَاب رَبّک ذُوقُوا آمَنُوا مِنْهُم أَ أَو قُل کَان يَا هُو ثُم جَهَنّم عَلَيْکُم لَکُم

الّذِي قَد بِمَا بِغَيْر ذٰلِک فِيه يَشْکُرُون أُمّة کَانُوا کَثِيرا فَضْل رَبّک جَمِيعا کُل لَکُم هُم لَذُو أَمْوَال أَجْمَعِين يُؤْمِنُون قَالُوا وَقُودُهَا

السّمَاوَات الْأَحْزَاب لَتَهْدِي أَن فَقَد آمَنُوا يُؤْمِنُون عَن مِنْهُم رَبّک بِاللّه بَيْنِهِم لَک النّور أَ تَنْزِيل فَلَمّا عِبَادِنَا يَشَأ الْجَحِيم

جُنَاح فِيه تَر الْحَق أَم فَإِن الْعَذَاب مِنْکُم السّمَاوَات الْمُؤْمِنِين رَبّک قَوْم يَعْلَم لِي لِلّه لَنَا عَلَي اعْبُدُوا بَنِي يَعْلَمُون بِکُل إِنّک

الّذِين إِلاّ إِن کُنْتُم کَان عَلَى ذٰلِک أَن هٰذَا قُل قَال هُو لَکُم رَبّک أَ مَن لَهُم يَا الْأَرْض هُم قَالُوا إِلَى آمَنُوا کُل أَو عَلِيم بِه ثُم

إِذَا بِمَا بَعْض الْکَافِرِين قَالُوا الْمُؤْمِنِين الْعَالَمِين لَو إِذ رَبّک قُلُوبِهِم آمَنُوا لَه مِنْهُم لَقَد إِنّه فَمَن يَشَاء کَذٰلِک کَذِبا کَانُوا

بار) وقع‌ (۲۴ بار) وَ السّمَاء تُوعَدُون إِن إِنّمَا فَإِذَا مَا الدّين رَبّک لَه النّجُوم ذَات طُمِسَت مِن عَذَاب نُذْرا أَو دَافِع يَوْم إِذَا إِنّکُم

خَوْف دَنَا دِهَاقا ذَات ذَکَرَه ذُو ذِي ذِکْرا رَآه رَأَى رَأَيْت رَب رَبّه رَبّک رَبّکُمَا رَيْحَان رِحْلَة رِزْقَکُم زَاغ زَجْرَة زَقّوم زَيْتُونا سَبْحا

ظهر (۵۹ بار) وَ الْإِثْم إِن ذَرُوا بِالْمُعْتَدِين أَعْلَم بَاطِنَه هُو رَبّک الّذِين يَکْسِبُون عِلْم سَيُجْزَوْن بِمَا در حال بارگیری...

«إیَّاکَ»: تو را. وَ لِلَّهِ‌ غَيْبُ‌ السَّمَاوَاتِ‌ وَ... (۱) وَ اعْبُدْ رَبَّکَ‌ حَتَّى‌ يَأْتِيَکَ‌... (۱) قُلْ‌ هُوَ الرَّحْمٰنُ‌ آمَنَّا بِهِ‌ وَ...

آیات شامل این کلمه ب‌ (۲۶۴۹ بار) من‌ (۴۰۹۷ بار) وَ أَعْلَم هُو عَن ضَل فِي رَبّک سَبِيلِه إِن قَال أَ فِيهَا مَا الْأَرْض مِن قَالُوا السّمَاوَات اهْتَدَى

السّبِيل سَبِيلِه يَضِل إِذَا لَقَد لِنَفْسِه اهْتَدَى عَلَيْهَا إِلَى فِي رَبّک يَهْتَدِي لا أَنْفُسَهُم بَعِيدا مِنْکُم قُل فَمَن الْحَق خَسِرُوا يَدْعُون

رشد است. «اقْرَأْ وَ رَبُّكَ» 5- پرورش الهى هم مادّى است، «رَبِّكَ الَّذِي خَلَقَ‌- خَلَقَ الْإِنْسانَ مِنْ عَلَقٍ» هم معنوى. «رَبُّكَ الْأَكْرَمُ‌- الَّذِي

لسوف يُعطيك ربّك فترضى»، و معناى آيه: «و أمّا بنعمة ربّك فحدّث» تفسیر آیات وَ الضُّحى‌ «1» وَ اللَّيْلِ إِذا سَجى‌ «2» ما وَدَّعَكَ رَبُّكَ وَ ما قَلى‌

«ما كانَ رَبُّكَ نَسِيًّا» وَ ما نَتَنَزَّلُ إِلاَّ بِأَمْرِ رَبِّكَ لَهُ ما بَيْنَ أَيْدِينا وَ ما خَلْفَنا وَ ما بَيْنَ ذلِكَ وَ ما كانَ رَبُّكَ نَسِيًّا

رشد است. «اقْرَأْ وَ رَبُّكَ» 5- پرورش الهى هم مادّى است، «رَبِّكَ الَّذِي خَلَقَ‌- خَلَقَ الْإِنْسانَ مِنْ عَلَقٍ» هم معنوى. «رَبُّكَ الْأَكْرَمُ‌- الَّذِي

الميزان نيز احتمال تعديه را داده است. * «سَبِّحِ اسْمَ رَبِّكَ الْاَعْلى» «فَسَبِّحْ بِاِسْمِ رَبَّكَ الْعَظيمِ» در اين دو ايه همچنين در آيه 96 واقعه و 52

تَسْتَعْجِلُونَ‌ ... إِنَّ رَبَّكَ لَيَعْلَمُ‌ ... وَ إِنَّ رَبَّكَ لَيَعْلَمُ ما تُكِنُّ صُدُورُهُمْ وَ ما يُعْلِنُونَ (74) وَ إِنَّ رَبَّكَ‌: و بدرستى كه پروردگار

((لايزالوان مختلفين الّا من رحم ربك و لذلك خلقهم )) تفسیر آیات إِلَّا مَنْ رَحِمَ رَبُّكَ وَ لِذلِكَ خَلَقَهُمْ وَ تَمَّتْ كَلِمَةُ رَبِّكَ لَأَمْلَأَنَّ جَهَنَّمَ

فرشتگان سازيم. وَ اذْكُرْ رَبَّكَ‌ ... إِنَّ الَّذِينَ عِنْدَ رَبِّكَ‌ ... 2- مستكبر، به مقام قرب الهى نمى‌رسد، «الَّذِينَ عِنْدَ رَبِّكَ لا يَسْتَكْبِرُونَ»

در آيه شريفه رواياتى درباره نزول آيه: «و لسوف يُعطيك ربّك فترضى»، و معناى آيه: «و أمّا بنعمة ربّك فحدّث» آيه و ترجمه تفسير: نكته ها : ۱ - رهبرى برخاسته

رشد است. «اقْرَأْ وَ رَبُّكَ» 5- پرورش الهى هم مادّى است، «رَبِّكَ الَّذِي خَلَقَ‌- خَلَقَ الْإِنْسانَ مِنْ عَلَقٍ» هم معنوى. «رَبُّكَ الْأَكْرَمُ‌- الَّذِي

لسوف يُعطيك ربّك فترضى»، و معناى آيه: «و أمّا بنعمة ربّك فحدّث» تفسیر آیات وَ الضُّحى‌ «1» وَ اللَّيْلِ إِذا سَجى‌ «2» ما وَدَّعَكَ رَبُّكَ وَ ما قَلى‌

۱ - ۱۹ سوره علق معناى «قرائت» و مفاد «إقرأ باسم ربّك الّذى خلق ...» مراد از امر به قرائت در «إقرأ و ربّك الأكرم» و مفاد توصيف خدا به «الّذى علّم بالقلم»

نداريم. «عَطاءِ رَبِّكَ» 4- عطاى خداوند، هميشگى است. «ما كانَ عَطاءُ رَبِّكَ مَحْظُوراً» كُلاًّ نُمِدُّ هؤُلاءِ وَ هَؤُلاءِ مِنْ عَطاءِ رَبِّكَ وَ ما كانَ عَطاءُ

رشد است. «اقْرَأْ وَ رَبُّكَ» 5- پرورش الهى هم مادّى است، «رَبِّكَ الَّذِي خَلَقَ‌- خَلَقَ الْإِنْسانَ مِنْ عَلَقٍ» هم معنوى. «رَبُّكَ الْأَكْرَمُ‌- الَّذِي

رَحْمَةِ رَبِّكَ الْعَزِيزِ الْوَهَّابِ «9» بعد از آن از انكار ايشان جواب فرمايد: أَمْ عِنْدَهُمْ‌: آيا نزد ايشان است، خَزائِنُ رَحْمَةِ رَبِّكَ‌: خزينه‌هاى

تَكُونَنَّ مِنَ الْمُمْتَرِينَ» الْحَقُّ مِنْ رَبِّكَ فَلا تَكُونَنَّ مِنَ الْمُمْتَرِينَ (147) الْحَقُّ مِنْ رَبِّكَ‌: آنچه پيغمبر بر آنست از دين اسلام حق است

فَلِلَّهِ‌ الْحُجَّةُ الْبَالِغَةُ... (۱) وَ لَوْ شَاءَ رَبُّکَ‌ لَآمَنَ‌ مَنْ‌... (۳) وَ لَوْ شَاءَ رَبُّکَ‌ لَآمَنَ‌ مَنْ‌... (۳) وَ عَلَى‌ اللَّهِ‌ قَصْدُ

وقهر بر كفّار لجوج، از شئون ربوبيّت اوست. «رَبَّكَ» 5- ايمان و كفر مردم، در خداوند اثرى ندارد. «إِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ» 6- قهر خداوند به خاطر عمل

گِل هستم. إِذْ قالَ رَبُّكَ لِلْمَلائِكَةِ إِنِّي خالِقٌ بَشَراً مِنْ طِينٍ (71) بعد از آن اجمال گفتگو را بيان فرمايد: إِذْ قالَ رَبُّكَ لِلْمَلائِكَةِ: ياد

جز يك خانه در آنجا نيافتيم. مُسَوَّمَةً عِنْدَ رَبِّكَ لِلْمُسْرِفِينَ (34) مُسَوَّمَةً عِنْدَ رَبِّكَ‌: در حالتى كه آن سنگها نشان كرده شده‌اند نزد پروردگار

مرجع ضمير به آن داخل مى‏شود مثل [نَرْزُقُهُمْ وَ اِيّاكُمْ» و مثل«وَقَضى رَبُّكَ اَلّا تَعْبُدُوا اِلّا اِيّاهُ» و مثل «اِيّاكَ نَعْبُدُ وَ اِيّاكَ نَسْتَعينُ»

«11» فَأَكْثَرُوا فِيهَا الْفَسادَ «12» فَصَبَّ عَلَيْهِمْ رَبُّكَ سَوْطَ عَذابٍ «13» إِنَّ رَبَّكَ لَبِالْمِرْصادِ «14» «6» آيا نديدى كه پروردگارت با قوم

بايد جهت الهى داشته باشد. «إِلى‌ رَبِّكَ فَارْغَبْ» 9- تلاش و كوشش بايد همراه با اخلاص باشد. فَانْصَبْ‌ ... إِلى‌ رَبِّكَ فَارْغَبْ‌ 10- براى توجه به خداوند

وَ يَبْقى‌ وَجْهُ رَبِّكَ» 3- ارزش انسان با تقرّب به خداوند است، نه داشتن امكانات. «كُلُّ مَنْ عَلَيْها فانٍ وَ يَبْقى‌ وَجْهُ رَبِّكَ» 4- مرگ، گامى در

رشد است. «اقْرَأْ وَ رَبُّكَ» 5- پرورش الهى هم مادّى است، «رَبِّكَ الَّذِي خَلَقَ‌- خَلَقَ الْإِنْسانَ مِنْ عَلَقٍ» هم معنوى. «رَبُّكَ الْأَكْرَمُ‌- الَّذِي

تربيت انسان است. «عِنْدَ رَبِّكَ» كُلُّ ذلِكَ كانَ سَيِّئُهُ عِنْدَ رَبِّكَ مَكْرُوهاً (38) كُلُّ ذلِكَ كانَ سَيِّئُهُ عِنْدَ رَبِّكَ مَكْرُوهاً: تمام منهيات

توبه نمايند. «الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ» وَ إِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ «9» وَ إِنَّ رَبَّكَ‌: و بدرستى كه پروردگار تو اى پيغمبر، لَهُوَ الْعَزِيزُ

السّائِل الضّحَى اللّيْل الْأُولَى الْيَتِيم بِنِعْمَة تَقْهَر تَنْهَر خَيْر رَبّک سَجَى ضَالاّ عَائِلا فَآوَى فَأَغْنَى فَتَرْضَى فَحَدّث فَهَدَى قَلَى لَسَوْف

جَمّا جَنّتِي جِيء حُبّا حِجْر دَکّا دُکّت ذَات ذِي رَاضِيَة رَبّه رَبّي رَبّک رِزْقَه سَوْط صَفّا طَعَام طَغَوْا عَذَاب عَذَابَه عَشْر عَلَيْه عِبَادِي

ابراهيم كان امة ...))، ((ادعو الىسبيل ربك )) و ((ان عاقبتم فعاقبوا بمثل ما عوقبتم ...)) تفسیر آیات ادْعُ إِلى‌ سَبِيلِ رَبِّكَ بِالْحِكْمَةِ وَ الْمَوْعِظَةِ

مى باشد (و لذلك خلقهم ) وجوهى كه در معناى دو آيه ((و لو شاء ربك ...)) و ((الّا من رحم ربك ...)) گفته شدهاست بحث روايتى چند روايت در ذيل جمله : ((فاستقم

است. إِنَّ رَبَّكَ يَقْضِي بَيْنَهُمْ بِحُكْمِهِ وَ هُوَ الْعَزِيزُ الْعَلِيمُ (78) بعد از آن بيان حكم اختلاف آنها را فرمايد: إِنَّ رَبَّكَ يَقْضِي بَيْنَهُمْ‌:

دست اوست كه به حساب همه خواهد رسيد. «إِلى‌ رَبِّكَ الْمُنْتَهى‌» 2- هستى، در حركت به سوى اوست. «إِلى‌ رَبِّكَ الْمُنْتَهى‌» 3- هم كيفر و پاداش به دست اوست،

أَكْثَرُهُمْ مُؤْمِنِينَ‌- إِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ» 14- مربّى، هم بايد قدرتمند باشد و هم مهربان. «إِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ»

آیات وَ إِذْ تَأَذَّنَ رَبُّكَ لَيَبْعَثَنَّ عَلَيْهِمْ إِلى‌ يَوْمِ الْقِيامَةِ مَنْ يَسُومُهُمْ سُوءَ الْعَذابِ إِنَّ رَبَّكَ لَسَرِيعُ الْعِقابِ وَ

إِلَيْكَ») 3- وحى، از شئون ربوبيّت خداوند است. «مِنْ رَبِّكَ» (پيروى از وحى، وسيله‌ى رشد و تربيت شماست.) «رَبِّكَ» 4- ايمان به علم الهى، قوى‌ترين اهرم براى پيروى

در آيه شريفه رواياتى درباره نزول آيه: «و لسوف يُعطيك ربّك فترضى»، و معناى آيه: «و أمّا بنعمة ربّك فحدّث» آيه و ترجمه تفسير: نكته ها : ۱ - رهبرى برخاسته

شكرگزار نيستند. وَ إِنَّ رَبَّكَ لَذُو فَضْلٍ عَلَى النَّاسِ وَ لَكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لا يَشْكُرُونَ (73) جلد 10 - صفحه 77 وَ إِنَّ رَبَّكَ لَذُو فَضْلٍ عَلَى

حقى است. (الحق من ربّک) ۳ - بیان حقایق، پرتویى از ربوبیّت خداوند (الحق من ربّک) ۴ - تربیت و سازندگى، در گرو بیان حقایق (الحق من ربّک) از آنجا که خداوند،

فَلا وَ رَبِّكَ لا يُؤْمِنُونَ حَتَّى يُحَكِّمُوكَ‌ (الخ). «1» «1» منهج الصادقين، جلد 3، صفحه 63. تفسير اثنا عشرى، ج‌2، ص: 494 فَلا وَ رَبِّكَ لا يُؤْمِنُونَ

بهره مند مى سازد. (جزاء من ربّک) ۳ - پیامبر(ص)، فراهم آورنده زمینه دستیابى تقواپیشگان به پاداش هاى آخرت (ربّک) خطاب به پیامبر(ص) در «ربّک»، گویاى آن است که آن

لسوف يُعطيك ربّك فترضى»، و معناى آيه: «و أمّا بنعمة ربّك فحدّث» تفسیر آیات وَ الضُّحى‌ «1» وَ اللَّيْلِ إِذا سَجى‌ «2» ما وَدَّعَكَ رَبُّكَ وَ ما قَلى‌

نورالثقلين. تفسير نور(10جلدى)، ج‌6، ص: 347 وَ إِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ (122) وَ إِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ‌: و بدرستى كه پروردگار

بِالتّقْوَى بِالنّاصِيَة بِالْقَلَم تَوَلّى تُطِعْه خَاطِئَة خَلَق رَآه رَأَيْت رَبّک سَنَدْع صَلّى عَبْدا عَلَق عَلّم فَلْيَدْع لَنَسْفَعا لَيَطْغَى نَادِيَه

كَذلِكَ أَخْذُ رَبِّكَ‌ ... 3- تهديد در جاى خود، يكى از عوامل مؤثّر تربيتى است. «أَخْذُ رَبِّكَ» 4- قهر خداوند، از شئون ربوبيّت اوست. «أَخْذُ رَبِّكَ» 5- عامل

به توبه برمی‌گردد. «إِنَّ رَبَّکَ ...»: این جمله خبر (الَّذِینَ) است و ضمیر عائد محذوف است. تقدیر چنین می‌شود: إِنَّ رَبَّکَ مِن بَعْدِها لَغَفُورٌ لَّهُمْ،

خدا و به تدبير ايشان بود. «أَخْرَجَكَ رَبُّكَ» 2- حركت در مسير جنگ و جهاد، عامل رشد و تربيت است. «أَخْرَجَكَ رَبُّكَ» 3- در جبهه‌ها، نقش اصلى با رهبر و فرماندهى

«هل یستطیع ربک ...» به دست مى آید که از جمله آنها تردید در توانمندى خداوند است. ۱۱- تردید در قدرت الهى ناسازگار با تقوا و ایمان (هل یستطیع ربک ... اتقوا

شود. «إِنَّ بَطْشَ رَبِّكَ لَشَدِيدٌ» 2- قهر و كيفر از شئون ربوبيّت و در جهت پيشبرد اهداف رسالت و دلدارى پيامبر است. «بَطْشَ رَبِّكَ» 3- آفريدن و بازگرداندن،

لسوف يُعطيك ربّك فترضى»، و معناى آيه: «و أمّا بنعمة ربّك فحدّث» تفسیر آیات وَ الضُّحى‌ «1» وَ اللَّيْلِ إِذا سَجى‌ «2» ما وَدَّعَكَ رَبُّكَ وَ ما قَلى‌

الهى، راه دستيابى به صراط مستقيم است. هذا صِراطُ رَبِّكَ‌ ... لِقَوْمٍ يَذَّكَّرُونَ‌ وَ هذا صِراطُ رَبِّكَ مُسْتَقِيماً قَدْ فَصَّلْنَا الْآياتِ لِقَوْمٍ

که در مورد خداوند به کار مى رود، منظور ذات پاک او است. بعضى نیز «وَجْهُ رَبِّک» را در سوره «رحمان» به معناى صفات پروردگار دانسته اند که از طریق آن، برکات

مى باشد (و لذلك خلقهم ) وجوهى كه در معناى دو آيه ((و لو شاء ربك ...)) و ((الّا من رحم ربك ...)) گفته شدهاست بحث روايتى چند روايت در ذيل جمله : ((فاستقم

لسوف يُعطيك ربّك فترضى»، و معناى آيه: «و أمّا بنعمة ربّك فحدّث» تفسیر آیات وَ الضُّحى‌ «1» وَ اللَّيْلِ إِذا سَجى‌ «2» ما وَدَّعَكَ رَبُّكَ وَ ما قَلى‌

در آيه شريفه رواياتى درباره نزول آيه: «و لسوف يُعطيك ربّك فترضى»، و معناى آيه: «و أمّا بنعمة ربّك فحدّث» آيه و ترجمه تفسير: نكته ها : ۱ - رهبرى برخاسته

پیروى از وحى است. (اتبع ما أوحى الیک من ربک) ۲- پیامبر (ص) از لطف و عنایت ویژه خداوند برخوردار است. (الیک من ربک) ۳- ضرورت پیشگامى حاملان وحى و رسالت در

خویش یاد کند. (و اذکر ربک فى نفسک) ۲- خشوع در برابر خدا و هراس از مقام ربوبى او، از آداب توجه به خدا و یاد کردن اوست. (و اذکر ربک فى نفسک تضرعا و خیفة)

در آيه شريفه رواياتى درباره نزول آيه: «و لسوف يُعطيك ربّك فترضى»، و معناى آيه: «و أمّا بنعمة ربّك فحدّث» آيه و ترجمه تفسير: نكته ها : ۱ - رهبرى برخاسته

در آيه شريفه رواياتى درباره نزول آيه: «و لسوف يُعطيك ربّك فترضى»، و معناى آيه: «و أمّا بنعمة ربّك فحدّث» آيه و ترجمه تفسير: نكته ها : ۱ - رهبرى برخاسته

در آيه شريفه رواياتى درباره نزول آيه: «و لسوف يُعطيك ربّك فترضى»، و معناى آيه: «و أمّا بنعمة ربّك فحدّث» آيه و ترجمه تفسير: نكته ها : ۱ - رهبرى برخاسته

مى باشد (و لذلك خلقهم ) وجوهى كه در معناى دو آيه ((و لو شاء ربك ...)) و ((الّا من رحم ربك ...)) گفته شدهاست بحث روايتى چند روايت در ذيل جمله : ((فاستقم

شدن عذاب بوده است. «قَدْ جاءَ أَمْرُ رَبِّكَ» جلد 4 - صفحه 96 4- عذاب الهى نيز در مسير تربيت انسان است. «أَمْرُ رَبِّكَ» 5- گاهى شفاعت انبيا هم پذيرفته نمى‌شود

آسان براى پروردگار (قال ربّک هو علىَّ هیّن) ۳- قوانین طبیعى و علل عادى، محدود کننده قدرت و اراده خداوند نیست. (قال کذلک قال ربّک هو علىَّ هیّن) ۴- علل طبیعى

برنامه هاى دیدار موسى و هارون(ع) با فرعون بود. (إنّا رسولا ربّک ... ب-َایة من ربّک) تکرار «ربّک» در این آیه و در خطاب به فرعون - باتوجه به ادعاى ربوبیت او

عقابى دردناک است. (إنّ ربّک لذو مغفرة و ذو عقاب ألیم) ۱۰ - مقام پروردگار، مقتضى جامعیت و برخوردارى از بخشایش و جزادهى (إنّ ربّک لذو مغفرة و ذو عقاب ألیم)

الرَّحِيمِ‌ به نام خداوند بخشنده مهربان‌ ارْجِعِي إِلى‌ رَبِّكِ راضِيَةً مَرْضِيَّةً «28» ارْجِعِي إِلى‌ رَبِّكِ‌: باز گرد به سوى موعد رحمت پروردگار خود، راضِيَةً:

نور(10جلدى)، ج‌10، ص: 175 إِنَّ رَبَّكَ هُوَ أَعْلَمُ بِمَنْ ضَلَّ عَنْ سَبِيلِهِ وَ هُوَ أَعْلَمُ بِالْمُهْتَدِينَ «7» إِنَّ رَبَّكَ هُوَ أَعْلَمُ‌: بدرستى كه

نمى رود. جمله «و لو لا کلمة سبقت من ربک» اشاره به این قانون دارد. ۷ - شرک، گناهى است نابخشودنى. (و لو لا کلمة سبقت من ربک لقضى بینهم) ۸ - اگر استمرار زندگى

بِنِعْمَةِ رَبِّكَ بِمَجْنُونٍ‌- إِنَّكَ لَعَلى‌ خُلُقٍ عَظِيمٍ» «1». يس، 3- 4. تفسير نور(10جلدى)، ج‌10، ص: 174 ما أَنْتَ بِنِعْمَةِ رَبِّكَ بِمَجْنُونٍ

كيفر دارد. «كَيْفَ فَعَلَ رَبُّكَ بِأَصْحابِ الْفِيلِ» 4- قهر الهى نسبت به مجرمان، جلوه‌اى از ربوبيّت الهى است. «فَعَلَ رَبُّكَ» 5- پرندگان مأموران خداوند

الملئکة أو یأتى أمر ربّک) برداشت فوق مبتنی بر این نکته است که مراد از ملائکه در «تأتیهم الملائکة» ملائکه قبض روح، و مراد از «یأتى أمر ربک» آمدن عذاب باشد.

وَ يَبْقى‌ وَجْهُ رَبِّكَ» 3- ارزش انسان با تقرّب به خداوند است، نه داشتن امكانات. «كُلُّ مَنْ عَلَيْها فانٍ وَ يَبْقى‌ وَجْهُ رَبِّكَ» 4- مرگ، گامى در

راهگشاى پيامبر اسلام باشد. «وَ إِذْ نادى‌ رَبُّكَ» 3- فرستادن پيامبران به سوى مردم، از شئون ربوبيّت است. «نادى‌ رَبُّكَ» 4- مبارزه با طاغوت، در رأس برنامه‌هاى

ایشان، کارى است مورد پسند خدا. (فأراد ربّک ... رحمة من ربّک) ۱۵- رحمت خداوند، جلوه اى از ربوبیّت او است. (رحمة من ربّک) ۱۶- خضر(ع) با توجّه دادن موسى(ع) به

وَ اصبِر لِحُكمِ رَبِّكَ فَإِنَّكَ بِأَعيُنِنا وَ سَبِّح بِحَمدِ رَبِّكَ حينَ تَقومُ (٤٨)

و اگر مى بینیم گاهى به معناى «وعده» آمده است مانند: وَ تَمَّتْ کَلِمَتُ رَبِّکَ الْحُسْنى عَلى بَنی إِسْرائیلَ بِمَا صَبَرُوا: «وعده پروردگارت درباره بنى

اللَّهِ مِنْ شَيْ‌ءٍ لَمَّا جاءَ أَمْرُ رَبِّكَ وَ ما زادُوهُمْ غَيْرَ تَتْبِيبٍ (101) وَ كَذلِكَ أَخْذُ رَبِّكَ إِذا أَخَذَ الْقُرى‌ وَ هِيَ ظالِمَةٌ إِنَّ

۱ - ۱۹ سوره علق معناى «قرائت» و مفاد «إقرأ باسم ربّك الّذى خلق ...» مراد از امر به قرائت در «إقرأ و ربّك الأكرم» و مفاد توصيف خدا به «الّذى علّم بالقلم»

مخصوص پيامبر است. إِلاَّ رَحْمَةً مِنْ رَبِّكَ إِنَّ فَضْلَهُ كانَ عَلَيْكَ كَبِيراً (87) إِلَّا رَحْمَةً مِنْ رَبِّكَ‌: مگر رحمت و بخشايش از پروردگار تو كه

عند ربّک) ۸ - تفاوت مقیاس زمان در بینش خدا و انسان (و إنّ یومًا عند ربّک کألف سنة ممّا تعدّون) «یوم» (مفرد «أیام») به معناى یک روز است و «عند ربک» صفت

طبیعت، گام برمى دارند. (فاسلکى سبل ربّک ذللاً) ۶- راه زندگى زنبورهاى عسل در طبیعت، متعدد و گوناگون است. (فاسلکى سبل ربّک ذللاً) برداشت فوق، از جمع آمدن «سبل»

الحقّ من ربّک) ۶ - قرآن، حقِّ محض و نازل شده از جانب خداوند است. (بل هو الحقّ من ربّک) ۷ - پیامبر(ص)، تحت توجّه ویژه و تربیت خداوند بود. (من ربّک) «ربّ»

دست اوست كه به حساب همه خواهد رسيد. «إِلى‌ رَبِّكَ الْمُنْتَهى‌» 2- هستى، در حركت به سوى اوست. «إِلى‌ رَبِّكَ الْمُنْتَهى‌» 3- هم كيفر و پاداش به دست اوست،

وَ يَبْقى‌ وَجْهُ رَبِّكَ» 3- ارزش انسان با تقرّب به خداوند است، نه داشتن امكانات. «كُلُّ مَنْ عَلَيْها فانٍ وَ يَبْقى‌ وَجْهُ رَبِّكَ» 4- مرگ، گامى در

الْمُقَدَّسِ طُوىً‌ إِنِّي أَنَا رَبُّكَ فَاخْلَعْ نَعْلَيْكَ إِنَّكَ بِالْوادِ الْمُقَدَّسِ طُوىً «12» إِنِّي أَنَا رَبُّكَ‌: بدرستى كه من پروردگار توام.

مفتر ... قل نزّله روح القدس من ربّک) ۲- آیات ناسخ و منسوخ، همه از جانب پروردگار نازل شده است. (قل نزّله روح القدس من ربّک) ۳- روح القدس (جبرئیل)، واسطه