نتایج جستجو

نیز در اینجا نهایت بدبختی و شقاوت آنها را منعکس می‌سازد. تفسیر آیات ۱ - «اصحاب المشئمه» (نگون بختان)، در آخرت در نهایت شقاوت و بدبختى خواهند بود. (و أصحب

آنان غم مخور، و از آنچه مكر مى‌كنند تنگدل مباش. و (ای رسول) تو بر (کفر و بدبختی) این کافران‌اند اندوهناک مشو و از مکر آنان نیز دلتنگ مباش. و بر آنان [که

می‌توانیم می‌کنیم (و در راه خود می‌رویم، ولی بدانید سرانجامِ شما شکست و بدبختی، و عاقبتِ ما پیروزی و خوشبختی است). و به کسانی که ایمان نمی‌آورند بگو: «بر

مکن (و بر دعوت خود پایدار باش و به راه آنان مرو. اطاعت از ایشان گمراهی و بدبختی است). پس، از تکذیب‌کنندگان فرمان مبر. پس فرمانبری مکن تکذیب‌کنندگان را So

انحرافات سه‌گانه‌ی فحشاء و منکر و بغی، دنیائی آباد و آرام و خالی از هرگونه بدبختی و تباهی بسازید). محققاً خدا به دادگری و نیکوکاری و بخشش به خویشان نزدیکتر

روزگاری را برایتان تعیین کرده است که در آن زندگی می‌کنید و کتاب خوشبختی یا بدبختی خود را می‌نویسید و) سپس شما را می‌میراند و (به سوی خویش برمی‌گرداند). برخی

سوی) پروردگارت صادر گردید، و جز بر هلاک و زیانشان نیفزودند (و تنها مایه‌ی بدبختی و نابودی ایشان شدند و بس). و ما به آنان ستم نکردیم، ولی آنان به خودشان ستم

اميد نداشتند. (قریشیان در سفرهای خود به شام) از کنار شهری که باران شرّ و بدبختی (سنگباران) بر سر اهالی آنجا در گرفته بود گذشته‌اند (و صحنه‌های گویا و تابلوهای

پروردگارشان [برای محاکمه] بازداشت شده اند، ببینی در حالی که هر کدام گناه و بدبختی خود را بر عهده دیگری می اندازد [امر عجیبی می بینی] مستضعفان به مستکبران

می‌نمایند. خداوند حال و وضع هیچ قوم و ملّتی را تغییر نمی‌دهد (و ایشان را از بدبختی به خوشبختی، از نادانی به دانائی، از ذلّت به عزّت، از نوکری به سروری، و

آبی جوشان غلیان پیدا می‌کند، و به جای این که این غذا مایه قوت و قدرت گردد بدبختی و عذاب و درد و رنج می‌آفریند. تفسیر آیات ۱- جوشش زقّوم، در درون دوزخیان،

«یمن» است، یعنى این گروه کافر، افرادى شوم و نامیمونند، که هم سبب بدبختى خودشانند، و هم بدبختى جامعه، ولى از آنجا که شوم بودن و خجسته بودن در قیامت به آن شناخته

یکپارچگى فطرى و توحیدى خود پایان دادند و در نتیجه گرفتار آن همه شکست، ناکامى و بدبختى شدند. قطع‌ (۳۶ بار) وَ أَمْرَهُم فَاعْبُدُون رَبّکُم بَيْنَهُم أَنَا کُل

شود، نه تنها در جهان دیگر، بلکه در این جهان نیز در جهنمى سوزان از ذلت و بدبختى و شکست و محرومیت، پناه خواهند گرفت. «مَأوى» از مادّه «أَوِىّ» (بر وزن قوىّ)

از رود «نیل» سر برآوردند و آن قدر تولید مثل کردند که زندگى آنها را قرین بدبختى و مشکلات کرد. ضفدع‌ (۱ بار) (بر وزن زبرج و جعفر) قورباغه. و آن شامل تمام

در لغت عرب شبیه و نظیر دارد مانند «مَشْئُوم» به معناى «شائم» کسى که مایه بدبختى است، و «میمون» به معناى «یامن» کسى که مایه خوشبختى است. ولى جمعى دیگر از

بخورى، پشت سر آن بیمارى و مرض است و یا اگر با فلان کس رفاقت کنى، به دنبال آن بدبختى و پشیمانى است، یعنى نتیجه و معلول آن، چنین است. کلمه «وَراء» (پشت سر) مسلماً

بخورى، پشت سر آن بیمارى و مرض است و یا اگر با فلان کس رفاقت کنى، به دنبال آن بدبختى و پشیمانى است، یعنى نتیجه و معلول آن، چنین است. کلمه «وَراء» (پشت سر) مسلماً

سلسله تمام ناخوشيها است و هيچ عذابى اعظم از آن نيست و هيچ بدبختى بپايه آن نميرسد بلكه تمام بدبختى‌ها ناشى از جهالت و نادانى است كه ابو الامراض و امّ الفساد

ولى به نظر نگارنده مراد آن است كه پيامبران گفتند: وجود ما براى شما اسباب بدبختى نيست بلكه عمل شماست كه بدبختتان خواهد كرد با خود شماست و از شما منفّك نيست

کلمه سعد (۲ بار) سعد سعادت به معنى نيكبختى است چنانكه شقوة و شقاوت به معنى بدبختى است راغب گفته: سعد و سعادت آن است را در رسيدن بخير يارى كند. ضدّ آن شقاوت

از عذاب دردناک الهی، از خسارت تمام سرمایه‌های وجودی، و از سقوط در دامان بدبختی در دنیا و آخرت. تفسیر آیات ۱ - حضرت محمد(ص)، فرستاده اى از سوى خداوند براى

بازگشت نمی‌کند» و معادی در کار نیست! (انه ظن ان لن یحور). در حقیقت منشأ اصلی بدبختی او اعتقاد فاسد و گمان باطلش دائر بر نفی معاد بود، و همین اعتقاد باعث غرور

اسلام یا قرآن است، و یا این که مراد سرافرازی و خوشبختی مؤمنان و سیه‌روزی و بدبختی کافران در این جهان و آن جهان است. «مُسْتَقِیماً»: راست. حال مؤکّد برای (صِراطُ)

وَيْلَهُ - وَيْلَكَ - وَيْلى. نگارنده گويد: در هر حال كلمه‏ايست حكايت از بدبختى و عذاب دارد خواه شخص گرفتار خودش بگويد مثل [كهف:49]. و خواه از ديگرى به

فرموده: [كهف:50] و در قرآن به او و تابعانش وعده آتش داده . علّت اين همه بدبختى فقط امتناع و عدم تسليم بود. به‏آنچه يقين داشت تسليم نشد بلكه «اَبى وَ اسْتَكْبَرَ»

بآیاتنا اولئک اصحاب النار خالدین فیها و بئس المصیر). در اینجا نیز، عامل بدبختی دو چیز شمرده شده است: «کفر» و «تکذیب آیات الهی» که ضد «ایمان» و «عمل صالح»

پيوسته به آينده و سعادت خويش متوجه است و اگر صورتش به قفا برگردد بقهقرى و بدبختى مى‏رود چنانكه آيه [انعام:110]. دالّ بر آن است. در اين صورت: عده‏اى از يهود

[طه:81]. هر كه غضب من بر او واقع شود هلاك گشته. سقوط در آيه همان هلاك و بدبختى است. [نجم:53]. شهر زيررو شونده را هلاك كرد و ساقط نمود راغب گويد آن را به

پیدا می‌کرد؟ به عبارت دیگر همان گونه که فقر و نیاز، انسان را به انحراف و بدبختی می‌کشاند بی‌نیازی بیش از حد نیز منشأ فساد و تباهی است. تفسیر آیات ۱- خزانه

پیدا است که این دو معنا از هم جدا نیست. شقو (۱۲ بار) شقى‌ (۱۲ بار) شقاوت: بدبختى. خلاف سعادت. مصدر آن شقو، شقوة، شقاوت و شقاء آمده است [مؤمنون:106]. [هود:105]

فَإِنَّ مَصِیرَکُمْ إِلَی النَّارِ). با این که نه این زندگی شما زندگی است که بدبختی است و نه این ریاست و حکومت شما ارزشی دارد که تبهکاری و دردسر و مصیبت است

گروه اول را خوشبختی و سهولت و آرامش، و پایان کار گروه دوم را سختی و تنگی و بدبختی می‌شمرد. در بخش دیگری از این سوره، بعد از اشاره به این معنی که هدایت بندگان

مسلمانان جهان هشدار می‌دهد که به هوش باشند، تا عاقبت و پایان کار آنها به بدبختی نگراید، لذا با تأکید می‌فرماید: «و از دنیا نروید مگر این که مسلمان باشید»

[اعراف:141]. و نظير آن بارها در قرآن مجيد آمده است. اين عمل يك نمونه كامل از ذلت و بدبختى بنى اسرائيل و نمونه كامل از ستم يك ستمگر است. گويند كاهنان به وى خبر داده

اند و در صورت تخلف حاكم شرع مى‏تواند رأساً در آن اقدام نمايد تا مردم را از بدبختى و گنج داران را از عذاب و تبهكارى برهاند. 5- اين حكم بدان معنى نيست كه اسلام

عامل بدبختى و شقاوت اخروى آنان (قالوا بلى و لکنّکم ... و غرّتکم الأمانىّ) ۱۱ - باقى ماندن منافقان، بر مواضع منافقانه خود تا لحظه مرگ، مایه بدبختى و شقاوت

کمک کنند. امّا اگر محبّت آنان بر فرمان و رضای یزدان ترجیح داده شود، مایه بدبختی می‌گردند (نگا: آل‌عمران / و ، توبه / و و ). وَ اعْلَمُوا أَنَّمَا أَمْوَالُکُمْ‌

«افترا» هم ستمی است بر خویشتن، چرا که انسان سر نوشت خود را به دست عوامل بدبختی و سقوط سپرده، و هم ظلمی است بر جامعه‌ای که این نغمه را در آن سر می‌دهد و

دست افراد ناصالح نه تنها سعادت آفرین نیست، بلکه غالبا مایه دردسر و بلا و بدبختی است، زیرا چنین اشخاصی نه اموال خود را به مورد، مصرف می‌کنند و نه فرزندان

دیگران را بی‌آنکه از گناه دیگران چیزی کاسته شود. در پایان آیه ریشه اصلی بدبختی آنها را این گونه شرح می‌دهد: «آنها نه گوش شنوا داشتند و نه چشم بینا»! (ما

الْجَحِیمِ). تا با مقابله این دو گروه با یکدیگر مقام والای گروه اول، و انحطاط و بدبختی گروه دوم آشکار گردد. و از آنجا که در گروه اول، سطح بالای ایمان مطرح بود،

پیامبر اسلام صلّی اللّه علیه و آله در ضلالت و گمراهی روشنی بودند، سیه روزی و بدبختی، جهل و نادانی، و آلودگیهای گوناگون معنوی در آن عصر، تمام نقاط جهان را فرا

آنها در زمین، سپس فراموش کردن پیمان الهی و گرفتار شدن آنها در چنگال رنج و بدبختی شباهت زیادی به داستان آدم دارد، خداوند در این آیه روی سخن را به بنی اسرائیل

بازگشت را به روی آنان بازگذارده، تا کسی گمان نبرد که سرنوشت اجباری توأم با بدبختی و کیفر و مجازات برای آنها تعیین شده است. تفسیر آیات ۱- خداوند براى یهودیان

عبارت دیگر، تکذیب کفّار مقتضی عذاب و هلاک آنان در دنیا و آخرت بوده و موجب بدبختی ایشان خواهد شد. Tabber requires Javascript to function. آيات ۶۳ - ۷۷، سوره

منافقان عصر خویش می‌یابیم، سرگردانی آنها، وحشت و اضطرابشان و خلاصه بی‌پناهی و بدبختی و سیه روزی و رسوائی آنها را درست همانند همان مسافری که قرآن به روشنترین

کفر و انکار دین الهى، هر چند توأم با عمل کفرآمیز نباشد، موجب عذاب شدید و بدبختى است. (الذین کفروا لهم عذاب شدید و الذین ءامنوا و عملوا الصلحت لهم مغفرة)

أصحاب الشمال» حاکى از آن است که این گروه از مردم، در قیامت در درجه اى از بدبختى قرار مى گیرند که هر بیننده اى با دیدن آنها شگفت زده و حیران خواهد ماند.

و كافران است. كَفَرُوا ... كُنَّا فِي غَفْلَةٍ 7- ريشه همه‌ى انحراف‌ها و بدبختى‌ها، غفلت است. «كُنَّا فِي غَفْلَةٍ» 8- غفلت از قيامت، مايه‌ى ستم به خود

امرى، پیش از فرا رسیدن آن است. ۲ - توحید و یکتاپرستى، رهایى بخش انسان ها، از بدبختى هاى اخروى (قل ... نذیر مبین) ۳ - آگاه ساختن مردم از عواقب شرک و ترساندن

چه در دنيا از اموال و اتباع تهيّه نمودم ابدا بحال من نفعى نداشت و كمترين بدبختى و عذابى را از من دفع ننموداى افسوس كه تسلّط و زورگوئى و حكم‌فرمائى من هم

گره‌گشا نيستند بلكه خود نيز گرفتارند. «وَ ما كانُوا يَعْبُدُونَ» 10- براى بدبختى انسان همين بس كه با بت‌هاى بى‌جان محشور شود. احْشُرُوا ... وَ ما كانُوا

أَزْواجاً ثَلاثَةً- فَأَصْحابُ‌- فَأَصْحابُ‌- وَ السَّابِقُونَ» 3- نيك‌بختى يا بدبختى، سعادت يا شقاوت، در قيامت دائمى است. فَأَصْحابُ الْمَيْمَنَةِ ... وَ أَصْحابُ

أَزْواجاً ثَلاثَةً- فَأَصْحابُ‌- فَأَصْحابُ‌- وَ السَّابِقُونَ» 3- نيك‌بختى يا بدبختى، سعادت يا شقاوت، در قيامت دائمى است. فَأَصْحابُ الْمَيْمَنَةِ ... وَ أَصْحابُ

است كور شد كه نديدند وسيله سعادت دنيا و آخرتشانرا و نفهميدند موجب شقاوت و بدبختى خودشان را ولى از جان و مال گذشتگان در راه خدا نائل شدند بمنافع دنيا و آخرت

چه در دنيا از اموال و اتباع تهيّه نمودم ابدا بحال من نفعى نداشت و كمترين بدبختى و عذابى را از من دفع ننموداى افسوس كه تسلّط و زورگوئى و حكم‌فرمائى من هم

واهلش را به ارث مى‌بريم و (همه) به سوى ما بازگردانده مى‌شوند. كليد همه‌ى بدبختى‌ها، غفلت است. غفلت از خداوند، غفلت از معاد، غفلت از آثار و پيامدهاى گناه،

گره‌گشا نيستند بلكه خود نيز گرفتارند. «وَ ما كانُوا يَعْبُدُونَ» 10- براى بدبختى انسان همين بس كه با بت‌هاى بى‌جان محشور شود. احْشُرُوا ... وَ ما كانُوا

زشت باعث مى شود بلاها و محنتها پشت سر هم بر سر انسانها فرود آيد و نقمت و بدبختى و هلاكت به سوى او جلب شود، و اين نكته از آيات ديگر قرآنى نيز استفاده مى

است كور شد كه نديدند وسيله سعادت دنيا و آخرتشانرا و نفهميدند موجب شقاوت و بدبختى خودشان را ولى از جان و مال گذشتگان در راه خدا نائل شدند بمنافع دنيا و آخرت

قرآن ذكر است، «نَزَّلْنَا الذِّكْرَ» و اعراض از ذكر و قرآن، انسان را به بدبختى مى‌كشاند. «وَ مَنْ أَعْرَضَ عَنْ ذِكْرِي فَإِنَّ لَهُ مَعِيشَةً ضَنْكاً»

مَعِيشَةً ضَنْكاً» «5» هركس از ياد و اطاعت من سرپيچى كند، معيشتش تنگ شود. نكبت و بدبختى بر او مسلّط مى‌شود: «إِنَّ الْخِزْيَ الْيَوْمَ وَ السُّوءَ عَلَى الْكافِرِينَ»

«1»* آرزوهاى طولانى و وعده‌هاى اغفال گران وسيله غرورند. در اينجا به عوامل بدبختى انسان اشاره شده است: غرور، لجاجت، سركشى و فرار از حق. «عُتُوٍّ» به معناى

«1»* آرزوهاى طولانى و وعده‌هاى اغفال گران وسيله غرورند. در اينجا به عوامل بدبختى انسان اشاره شده است: غرور، لجاجت، سركشى و فرار از حق. «عُتُوٍّ» به معناى

خلاصه نمى‌شود، «مَنْ أَعْرَضَ‌ ... فَإِنَّ لَهُ مَعِيشَةً ضَنْكاً» «2» بلكه بدبختى آخرت را نيز به همراه دارد. مَنْ أَعْرَضَ‌ ... يَحْمِلُ يَوْمَ الْقِيامَةِ

بواسطه تراكم حجابهاى معصيت سياه و فاسد شد ميترسم موفق بتوبه نشوى و وقتى از بدبختى خود خبردار شوى كه دسترس بهيچ جا نداشته باشى نميدانم چه بگويم از تأثير معصيت

نعمتى از فضل خداست. لِيَجْزِيَ‌ ... مِنْ فَضْلِهِ‌ 5- كفر به تنهايى سبب بدبختى است، گرچه كار خلافى نكند، ولى ايمان به تنهايى كافى نيست، بلكه نيازمند عمل

دارد. (حرف فاء بيانگر آن است كه زمان زيادى سپرى نشد). فَذاقُوا ... 5- دليل بدبختى‌ها رفتار خود انسان است. «وَبالَ أَمْرِهِمْ» 6- كيفر الهى در دنيا تنها در

مَعِيشَةً ضَنْكاً» «5» هركس از ياد و اطاعت من سرپيچى كند، معيشتش تنگ شود. نكبت و بدبختى بر او مسلّط مى‌شود: «إِنَّ الْخِزْيَ الْيَوْمَ وَ السُّوءَ عَلَى الْكافِرِينَ»

مَعِيشَةً ضَنْكاً» «5» هركس از ياد و اطاعت من سرپيچى كند، معيشتش تنگ شود. نكبت و بدبختى بر او مسلّط مى‌شود: «إِنَّ الْخِزْيَ الْيَوْمَ وَ السُّوءَ عَلَى الْكافِرِينَ»

‌اينکه‌ امريست‌ ‌که‌ ‌اينکه‌ پيغمبر و اتباعش‌ اراده‌ كردند ‌که‌ ‌ما ‌را‌ ‌به‌ بدبختي‌ و بيچارگي‌ بيندازند و آلهه جلد 15 - صفحه 214 ‌ما ‌را‌ ‌از‌ ‌بين‌ ببرند

ثمود (أنّا دمّرنهم و قومهم أجمعین) ۵ - نقش سردمداران کفر و فساد در هلاکت و بدبختى تمامى جامعه (أنّا دمّرنهم و قومهم) ضمیر «هم» به گروه هاى نُه گانه بازمى گردد

كه مورد قهر پدر قرار گرفته و از راهنمايى او بى‌بهره مى‌شود و اين امر موجب بدبختى و هلاكت او مى‌گردد. 1- در شيوه‌ى تبليغ، توقع نداشته باشيم كه با اولين تذكّر

‌خود‌ اعتراف‌ و اقرار بتقصير ‌خود‌ كند ديگر ‌بر‌ ‌او‌ اقامه‌ شهود نميكنند، و بدبختي‌ اينست‌ ‌که‌ گمان‌ ميكردند ‌اگر‌ كتمان‌ كنند و انكار نمايند راه‌ اثبات‌

۵ - بشارت خداوند به پیروزى و سعادتمندى مؤمنان و تهدید او نسبت به شکست و بدبختى کافران (إنّ ربّک هو أعلم بمن ضلّ عن سبیله و هو أعلم بالمهتدین) بنابر گفته

است. اگر پيرو قرآن باشد، سعادت و رستگارى و اگر دور از قرآن باشد، شقاوت و بدبختى براى او رقم مى‌خورد. ابوذر مى‌گويد: به رسول خدا عرضه داشتم آيا شب قدر در

تناقض محال و خلاف حكمت مخالفت صريح در تمام موارد با كتاب الهى شده است و اين بدبختى در نتيجه اعراض از خانواده وحى و تنزيل است خداوند دست ما را از دامان آنها

طُغْيانِهِمْ يَعْمَهُونَ «75» و (بر فرض) اگر به آنها رحم كنيم و (رنج و عذاب و) بدبختى‌هاى آنان را برطرف سازيم (به جاى هوشيارى و شكر) در طغيانشان كوردلانه اصرار

شمانازل مى كند اعمال صالح باعث ازدياد خيرات و نعمتهاات واعمال زشت بلا و محنت و بدبختى در پى دارد جواب رد قوم هود به آن حضرت تحدى : پاسخ هود به قوم خود هود (ع

است كور شد كه نديدند وسيله سعادت دنيا و آخرتشانرا و نفهميدند موجب شقاوت و بدبختى خودشان را ولى از جان و مال گذشتگان در راه خدا نائل شدند بمنافع دنيا و آخرت

مَعِيشَةً ضَنْكاً» «5» هركس از ياد و اطاعت من سرپيچى كند، معيشتش تنگ شود. نكبت و بدبختى بر او مسلّط مى‌شود: «إِنَّ الْخِزْيَ الْيَوْمَ وَ السُّوءَ عَلَى الْكافِرِينَ»

مَعِيشَةً ضَنْكاً» «5» هركس از ياد و اطاعت من سرپيچى كند، معيشتش تنگ شود. نكبت و بدبختى بر او مسلّط مى‌شود: «إِنَّ الْخِزْيَ الْيَوْمَ وَ السُّوءَ عَلَى الْكافِرِينَ»

مَعِيشَةً ضَنْكاً» «5» هركس از ياد و اطاعت من سرپيچى كند، معيشتش تنگ شود. نكبت و بدبختى بر او مسلّط مى‌شود: «إِنَّ الْخِزْيَ الْيَوْمَ وَ السُّوءَ عَلَى الْكافِرِينَ»

عَنْهُمُ الرِّجْزَ إِلى‌ أَجَلٍ هُمْ بالِغُوهُ إِذا هُمْ يَنْكُثُونَ» «1» اگر بدبختى ما را برطرف كنى حتماً به تو ايمان آورده، بنى‌اسرائيل را همراه تو مى‌فرستيم

و بزرگي‌ باشند و اينها ‌در‌ ذلت‌ و جلوگيري‌ ‌از‌ لذائذ دنيوي‌ و حقارت‌ و بدبختي‌ باشند هرگز چنين‌ نيست‌ خداوند داراي‌ قرار داده‌ دار جزاء و پاداش‌ عمل‌

یکدیگر مى گفتند بزرگترین مصیبت به آن‌ها روى آورده است و این واقعه را بالاترین بدبختى و ذلت از براى خویش تلقى کردند در حالتى که اغلب آن‌ها با مال و امتعه و ثروت

همه جانبه خداوند، به اعمال انسان (و اللّه خبیر بما تعملون) ۹ - نیک بختى یا بدبختى انسان پس از مرگ، در گرو اعمال خوب یا بد او است. (و لن یؤخّر اللّه ... و

شمانازل مى كند اعمال صالح باعث ازدياد خيرات و نعمتهاات واعمال زشت بلا و محنت و بدبختى در پى دارد جواب رد قوم هود به آن حضرت تحدى : پاسخ هود به قوم خود هود (ع

‌اينکه‌ علماء ‌ما، ‌ما ‌را‌ ‌از‌ كلّيه ‌اينکه‌ فوائد محروم‌ كردند و ‌به‌ بدبختي‌ انداختند ‌از‌ اينجهت‌ نزديك‌ علماء نميروند، نه‌ امور اعتقاديه‌، و نه‌ مسائل‌

الأَخسَرِين‌َ): خسران‌ ‌در‌ مقابل‌ سعادت‌ ‌است‌ و بزبان‌ امروز بد شانسي‌ و بدبختي‌ مقابل‌ خوش‌شانسي‌ و خوشبختي‌ ‌است‌، و تمام‌ كفار و مشركين‌ و معاندين‌ و

شمانازل مى كند اعمال صالح باعث ازدياد خيرات و نعمتهاات واعمال زشت بلا و محنت و بدبختى در پى دارد جواب رد قوم هود به آن حضرت تحدى : پاسخ هود به قوم خود هود (ع

است كور شد كه نديدند وسيله سعادت دنيا و آخرتشانرا و نفهميدند موجب شقاوت و بدبختى خودشان را ولى از جان و مال گذشتگان در راه خدا نائل شدند بمنافع دنيا و آخرت

يَجْعَلْنِي جَبَّاراً شَقِيًّا: و قرار نداد مرا گردنكشى متعظم كه با خلق تكبر كنم بدبختى كه نافرمانى حق نمايم، يعنى از جبابره و اشقيا نيستم، بلكه با جميع مردمان

یکدیگر مى گفتند بزرگترین مصیبت به آن‌ها روى آورده است و این واقعه را بالاترین بدبختى و ذلت از براى خویش تلقى کردند در حالتى که اغلب آن‌ها با مال و امتعه و ثروت

مديريّت‌هاى ناقص و توزيع‌هاى ناعادلانه و اسراف و تبذيرها و كارهاى ظالمانه، اين بدبختى‌ها را براى شما آورده است و در پايان مى‌فرمايد: «إِنَّ الْإِنْسانَ لَظَلُومٌ

«أَخْذُ رَبِّكَ» 4- قهر خداوند، از شئون ربوبيّت اوست. «أَخْذُ رَبِّكَ» 5- عامل بدبختى و نزول قهر الهى، خود انسان‌ها هستند. «أَخَذَ الْقُرى‌ وَ هِيَ ظالِمَةٌ»

پرده و پوشش است. «1». هود، 91. «2». فصّلت، 5. جلد 1 - صفحه 157 1- مقدّمات بدبختى، بدست خود انسان است. اگر گروهى مورد لعنت وقهر الهى قرار مى‌گيرند، به خاطر

است. اگر پيرو قرآن باشد، سعادت و رستگارى و اگر دور از قرآن باشد، شقاوت و بدبختى براى او رقم مى‌خورد. ابوذر مى‌گويد: به رسول خدا عرضه داشتم آيا شب قدر در

‌خود‌ و بيان‌ فرائض‌ و امر آخرت‌ و وعد بجنة و رستگاري‌ و توعيد ‌از‌ نار و بدبختي‌ آنچه‌ بايد بگويم‌ گفتم‌ و آنچه‌ بايد بجا بياورم‌ آوردم‌ و ‌اينکه‌ قرآن‌