نتایج جستجو

طالبان تحقيق به آنجا رجوع كنند. آيا رسول خدا صلى اللّه عليه و آله و سلم شعر گفته است؟ از رسول خدا صلى اللّه عليه و آله و سلم نقل شده كه گويا در جنگ حنين فرموده:

كرده‌ ‌که‌ فرمود «‌کان‌ ‌رسول‌ اللّه‌ صلّي‌ اللّه‌ ‌عليه‌ و آله‌ و سلّم‌ اذا دخل‌ منزله‌ و اجتمعت‌ ‌عليه‌ قريش‌ يجهر ببسم‌ اللّه‌ الرّحمن‌ الرحيم‌ و يرفع‌ بها

كرده‌ ‌که‌ فرمود «‌کان‌ ‌رسول‌ اللّه‌ صلّي‌ اللّه‌ ‌عليه‌ و آله‌ و سلّم‌ اذا دخل‌ منزله‌ و اجتمعت‌ ‌عليه‌ قريش‌ يجهر ببسم‌ اللّه‌ الرّحمن‌ الرحيم‌ و يرفع‌ بها

كلمه آل ياسين است و ياسين نام حضرت رسول «صلى اللّه عليه و آله و سلم» است آل ياسين يعنى آل محمد «صلى اللّه عليه و آله و سلم». نا گفته نماند: قضيه سياق آيات

اقرب گفته است: معنى سبحان اللّه يعنى خدا را از بدى به طور كامل كنار مى‏دانم «اُبَّرِءُ اللّهَ مِنَ السُّوءِ بَرأةً». سبحان اللّه و سبيحانك به تصريح اهل لغت

از این نظر که، به خاطر اهمیت این سوره و عظمت محتوایش، دو بار بر پیامبر(صلى الله علیه وآله) نازل گردیده، و یا این که: از دو بخش تشکیل شده (نیمى از آن، حمد

الايمان) مفعول اول نائب فاعل و تقديرش (آتاهُمُ اللّه الكِتابَ - آتاهُمُ اللّهُ الْعِلْمَ) مى‏باشد. وَ لا مِن اللّه عَلَى إِلاّ قَال فَأُلْقِي قَالُوا أَمْر السّحَرَة

تکرار در قرآن: ۲۹۶۳(بار) لیست کلمات مشتق شده در حال بارگیری... الله وله من ل ه ب ما هم انن ف کم اله لا على قول علم ان فى کون الذين امن شىء ک ها الا رسل

بارگیری... «درس» به معناى فراگیرى است و این تهمتى بود که مشرکان به پیامبر(صلى الله علیه وآله)مى زدند. پيوسته خواندن. طبرسى در ذيل آيه 105 انعام فرموده: درس

[نحل:69]. [مائده:16]. سبيل اللّه: هر راهى است كه رضاى خدا در آن باشد مثل قتل فى سبيل اللّه، و انفاق فى سبيل اللّه، هجرت فى سبيل اللّه چنانكه [نساء:76]، [انعام:55]

بايد همه اين مظالم راناديده گرفت و گفت: «رَضَِى اللّهُ عَنْهُمْ وَ رَضُوا عَنْهُ». بلى «رَضِىَ اللّهُ» در حق مهاجرين اوليه و انصار و تابعان به احسان در

آن جمله استيناف است بعضى ندانسته فكر مى‏كنند كه والراسخون عطف است به جاى «اللّه» و خلاصه مضمون آيه آنست كه: قرآن دو قسمت است محكم و متشابه. مردم نيز درباره

چیزى که در این ناحیه قرار گیرد یمین و یسار گفته مى شود. در اینجا «جَنْبِ اللّه» نیز به معناى تمام امورى است که در جانب پروردگار قرار دارد مانند فرمان او،

بر سایر همسران پیامبر(صلى الله علیه وآله)به این امر مباهات مى کرد، و مى گفت: زَوَّجَکُنَّ أَهْلُوکُنَّ وَ زَوَّجْنِى اللّهُ مِنَ السَّمَاءِ «شما را خویشاوندانتان

اسلام ۱، ۲، ۵، ۷، ۸، ۱۸ اللّه: امدادهاى اللّه ۸، ۹، ۱۲، ۱۳ ; توبیخهاى اللّه ۲ ; تهدیدهاى اللّه ۴ ; علم غیب اللّه ۶ ; ولایت اللّه ۱۱، ۱۲، ۱۳، ۱۶ تاریخ: عبرت

بِسمِ اللَّهِ الرَّحمٰنِ الرَّحيمِ قَد سَمِعَ اللَّهُ قَولَ الَّتى تُجٰدِلُكَ فى زَوجِها وَ تَشتَكى إِلَى اللَّهِ وَ اللَّهُ يَسمَعُ تَحاوُرَكُما

بِسمِ اللَّهِ الرَّحمٰنِ الرَّحيمِ يٰأَيُّهَا النَّبِىُّ اتَّقِ اللَّهَ وَ لا تُطِعِ الكٰفِرينَ وَ المُنٰفِقينَ إِنَّ اللَّهَ كانَ عَليمًا حَكيمًا

يَفعَل ذٰلِكَ فَلَيسَ مِنَ اللَّهِ فى شَيءٍ إِلّا أَن تَتَّقوا مِنهُم تُقىٰةً وَ يُحَذِّرُكُمُ اللَّهُ نَفسَهُ وَ إِلَى اللَّهِ المَصيرُ (٢٨)

حقیقى (اللّه) است. (أطیعوا اللّه ... اللّه لا إله إلاّ هو) جمله «لا إله إلاّ هو» مى تواند تعلیل براى «أطیعوا اللّه» باشد; یعنى، چون معبودى جز اللّه وجود

وَ ما جَعَلَهُ اللَّهُ إِلّا بُشرىٰ وَ لِتَطمَئِنَّ بِهِ قُلوبُكُم وَ مَا النَّصرُ إِلّا مِن عِندِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ عَزيزٌ حَكيمٌ (١٠)

رحمت ۳ سبیل اللّه: ۸ تنزیه سبیل اللّه ۵; ظلم بدنمایانى سبیل اللّه ۴; ظلم مانعان از سبیل اللّه ۱; ظلم معرضان از سبیل اللّه ۲; موانع سبیل اللّه ۹ ظالمان: ۱،

خلطائه، فان كانوا اهل دين اللّه فهو على دين اللّه، و ان كانوا على غير دين اللّه فلا حظّ له من دين اللّه. انّ رسول اللّه صلّى اللّه عليه و آله و سلّم كان يقول:

مصرف آن تفسیر آیات ذلِكَ بِأَنَّهُمْ شَاقُّوا اللَّهَ وَ رَسُولَهُ وَ مَنْ يُشَاقِّ اللَّهَ فَإِنَّ اللَّهَ شَدِيدُ الْعِقابِ «4» اين كيفر به خاطر آن است

گفته‏اند: اللّه نام ذات واجب الوجودى است كه جامع تمام صفات كمال است. اين لفظ مبارك مجموعاً دو بار در قرآن مجيد آمده است پنج بار (الّلهم) و بقيه (اللّه) (المعجم

قُدِرَ عَلَيهِ رِزقُهُ فَليُنفِق مِمّا إتىٰهُ اللَّهُ لا يُكَلِّفُ اللَّهُ نَفسًا إِلّا ما إتىٰها سَيَجعَلُ اللَّهُ بَعدَ عُسرٍ يُسرًا (٧)

«رِضْوانَ اللَّهِ ... بِسَخَطٍ مِنَ اللَّهِ» هُمْ دَرَجاتٌ عِنْدَ اللَّهِ وَ اللَّهُ بَصِيرٌ بِما يَعْمَلُونَ (163) هُمْ دَرَجاتٌ عِنْدَ اللَّهِ‌: ايشان

(۴) بِسْمِ‌ اللَّهِ‌ الرَّحْمٰنِ‌... (۳) کَذٰلِکَ‌ أَرْسَلْنَاکَ‌ فِي‌ أُمَّةٍ... (۲) هُوَ اللَّهُ‌ الَّذِي‌ لاَ إِلٰهَ‌... (۱) هُوَ اللَّهُ‌ الْخَالِقُ‌

خواهند کرد. (من کان یرجوا لقاء اللّه فإنّ أجل اللّه لأت) ۲ - لقاى الهى، موعد مشخَّصى دارد. (من کان یرجوا لقاء اللّه فإنّ أجل اللّه لأت) ۳ - امیدواران به لقاى

اسلامى نقل شده است : از جمله مرحوم طبرسى در مجمع البيان از پيامبر اكرم (صلى اللّه عليه و آله و سلم ) چنين نقل مى كند كه پرسيدند: اى سوره القرآن افضل ؟ قال :

خدا (و ما من اله الا اللّه) ۴ - نفى الوهیّت از حضرت مسیح (انّ مثل عیسى عند اللّه کمثل ادم خلقه من تراب ... و ما من اله الا اللّه) ۵ - الوهیّت، تنها از

ابتغوا من فضل اللّه و اذکروا اللّه کثیرًا) ۶ - وجود خطر غافل شدن از یاد خدا، در کسب و کار و خرید و فروش (و ابتغوا من فضل اللّه و اذکروا اللّه کثیرًا) ۷ -

حَكِيماً» بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ‌ يا أَيُّهَا النَّبِيُّ اتَّقِ اللَّهَ وَ لا تُطِعِ الْكافِرِينَ وَ الْمُنافِقِينَ إِنَّ اللَّهَ كانَ عَلِيماً

من یسلم وجهه إلى اللّه ... و إلى اللّه عقبة الأُمور) ۴ - ارزش مندى عمل نیک، به تسلیم محض بودن در برابر خدا است. (یسلم وجهه إلى اللّه و هو محسن فقد استمسک

أَفاءَ اللَّهُ عَلىٰ رَسولِهِ مِنهُم فَما أَوجَفتُم عَلَيهِ مِن خَيلٍ وَ لا رِكابٍ وَ لٰكِنَّ اللَّهَ يُسَلِّطُ رُسُلَهُ عَلىٰ مَن يَشاءُ وَ اللَّهُ عَلىٰ

بر بدى اعمال. بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ‌ إِذا جاءَكَ الْمُنافِقُونَ قالُوا نَشْهَدُ إِنَّكَ لَرَسُولُ اللَّهِ وَ اللَّهُ يَعْلَمُ إِنَّكَ لَرَسُولُهُ

امت هاى دیگر. «شاهد»، پیامبر اسلام(صلى الله علیه وآله) و «مشهود» سایر انبیاء هستند. یا این که «شاهد»، پیامبر(صلى الله علیه وآله) و «مشهود» امیر مؤمنان على(علیه

اتبعوا رضوان‌ اللّه‌ ‌هم‌ الأئمة و ‌هم‌ و اللّه‌ ‌ يا ‌ عمار درجات‌ للمؤمنين‌ و بولايتهم‌ ايانا يضاعف‌ اللّه‌ ‌لهم‌ اعمالهم‌ و يرفع‌ اللّه‌ ‌لهم‌ الدرجات‌

رحمن آمده مى‏شودبه جاى آن «اللّه» ذكر كرد و بالعكس بر خلاف نامهاى ديگر خدا. مثلاً در جاى [بقره:163]. مى‏شود گفت «هُوَ اللَّه الرَّحيمُ» و به جاى [رعد:30]

الْمُنافِقُونَ قالُوا نَشْهَدُ إِنَّكَ لَرَسُولُ اللَّهِ وَ اللَّهُ يَعْلَمُ إِنَّكَ لَرَسُولُهُ وَ اللَّهُ يَشْهَدُ إِنَّ الْمُنافِقِينَ لَكاذِبُونَ «1»

اعدائهم‌ اجمعين‌ و يتلوه‌ انشاء اللّه‌ ‌تعالي‌ سوره‌ الزخرف‌ و بقية السور بتوفيق‌ اللّه‌ و تاييده‌ و اعانه‌ بقية اللّه‌ ‌في‌ ارضه‌ و انا العبد الحقير السيّد

«174» فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ وَ اتَّبَعُوا رِضْوانَ اللَّهِ وَ اللَّهُ ذُو فَضْلٍ عَظِيمٍ‌ پس (اين مجروحانى

بدنمایان دین ۶ سبیل اللّه: آثار ممانعت از سبیل اللّه ۱۰; بدنمایانى سبیل اللّه ۳; گمراهى مانعان سبیل اللّه ۶; مانعان از سبیل اللّه ۲ کافران: آخرت فروشى

پيغمبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم مروى است: انّه ينادى مناد يوم القيمة من كان له على اللّه اجر فليقم فلا يقوم الّا العافون، الم تسمعوا قول اللّه فمن عفى

کشانده شوند. اخلاص: عوامل مؤثر در اخلاص ۱، ۳، ۴ اسباب طبیعى:۵ اللّه: اراده اللّه ۵ ; لطف اللّه ۲ ایمان: آثار ایمان ۳، ۸ ; ایمان و کفر ۸ پیروزى:۶ آثار پیروزى

الذین هاجروا فى سبیل اللّه ... لیرزقنّهم اللّه) ۲ - خدا، عهده دار پاداش مؤمنان مهاجر (و الذین هاجروا فى سبیل اللّه ... لیرزقنّهم اللّه رزقًا حسنًا) ۳ - مرگ

نشانه اصلى حزب الله و حزب شيطان ۲ - پاداش ((حب فى الله )) و ((بغض فى الله )) كَتَبَ اللَّهُ لَأَغْلِبَنَّ أَنَا وَ رُسُلِي إِنَّ اللَّهَ قَوِيٌّ عَزِيزٌ

نموده فرمود: انّ من اوثق غرى الايمان ان تحبّ فى اللّه و تبغض فى اللّه و تعطى فى اللّه و تمنع فى اللّه‌ «2»: بدرستى كه از محكمترين دستاويز ايمان، اينست

توجّه (قل هو) ۷ - «اللّه»، نام خاص خداوند (اللّه) ۸ - خداوند، تنها معبود شایسته عبادت است. (اللّه أحد) برخى از اهل لغت اصل کلمه «اللّه» را «إله» مى دانند

بِالبَيِّنٰتِ فَقالوا أَبَشَرٌ يَهدونَنا فَكَفَروا وَ تَوَلَّوا وَ استَغنَى اللَّهُ وَ اللَّهُ غَنِىٌّ حَميدٌ (٦)

يَبْعَثُهُمُ اللَّهُ جَمِيعاً فَيُنَبِّئُهُمْ بِما عَمِلُوا أَحْصاهُ اللَّهُ وَ نَسُوهُ وَ اللَّهُ عَلى‌ كُلِّ شَيْ‌ءٍ شَهِيدٌ «6» أَ لَمْ تَرَ أَنَّ اللَّهَ يَعْلَمُ

«الذین»، کافران اهل کتاب هستند. ارزش: ملاکهاى ارزش ۸ اللّه: اراده اللّه ۹ ; غضب اللّه ۲ ; مشیت اللّه ۵، ۹ امکانات مادى:۱، ۴، ۷، ۸، ۹ انسان: سرمایه انسان

1- دستورات و فرامينِ حكومتى پيامبر صلى الله عليه و آله، همچون فرمان خدا اطاعتشان واجب است. «وَ أَطِيعُوا اللَّهَ وَ الرَّسُولَ» 2- رباخوارى، عصيان وطغيان

نور(10جلدى)، ج‌7، ص: 404 سُنَّةَ اللَّهِ فِي الَّذِينَ خَلَوْا مِنْ قَبْلُ وَ لَنْ تَجِدَ لِسُنَّةِ اللَّهِ تَبْدِيلاً (62) سُنَّةَ اللَّهِ‌: (مصدر مؤكد) سنّت نهاده

شَيْ‌ءٍ عَلِيمٌ‌ اللَّهُ يَبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَنْ يَشاءُ مِنْ عِبادِهِ وَ يَقْدِرُ لَهُ إِنَّ اللَّهَ بِكُلِّ شَيْ‌ءٍ عَلِيمٌ (62) اللَّهُ يَبْسُطُ الرِّزْقَ‌:

إِلَى اللَّهِ زُلفىٰ إِنَّ اللَّهَ يَحكُمُ بَينَهُم فى ما هُم فيهِ يَختَلِفونَ إِنَّ اللَّهَ لا يَهدى مَن هُوَ كٰذِبٌ كَفّارٌ (٣)

پيامبر اسلام صلي الله عليه و آله نازل گرديده است. شأن نزول: عده اى از مؤمنين نزد رسول خدا صلى الله عليه و آله آمدند و گفتند: يا رسول الله اگر قوم بنى‌اسرائيل

ولى باز هم «فِي سَبِيلِ اللَّهِ‌» باشد. وَ قاتِلُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ الَّذِينَ يُقاتِلُونَكُمْ وَ لا تَعْتَدُوا إِنَّ اللَّهَ لا يُحِبُّ الْمُعْتَدِينَ

تَحْسَبَنَّ اللَّهَ مُخْلِفَ وَعْدِهِ» 5- خدايى كه قدرت دارد چرا تخلّف كند؟ «إِنَّ اللَّهَ عَزِيزٌ ذُو انتِقامٍ» فَلا تَحْسَبَنَّ اللَّهَ مُخْلِفَ وَعْدِهِ

بِسمِ اللَّهِ الرَّحمٰنِ الرَّحيمِ إِذا جاءَكَ المُنٰفِقونَ قالوا نَشهَدُ إِنَّكَ لَرَسولُ اللَّهِ وَ اللَّهُ يَعلَمُ إِنَّكَ لَرَسولُهُ وَ اللَّهُ يَشهَدُ

المؤمن‌ عمله‌ ضاعف‌ اللّه‌ ‌تعالي‌ عمله‌ لكل‌ّ حسنة سبع‌ مائة و ‌ذلک‌ قول‌ اللّه‌ و اللّه‌ يضاعف‌ لمن‌ يشاء فاحسنوا اعمالكم‌ لثواب‌ اللّه‌ فقلت‌ ‌ما الاحسان‌

که براى بیان عظمت چیزى آن را به خدا اضافه مى کنیم، مانند: بیت الله; «خانه خدا» و شهر اللّه; «ماه خدا». روح‌ (۵۷ بار) نا (۱۱۸۲ بار) وَ مِن فَنَفَخْنَا فَرْجَهَا

إِلٰهٌ‌ وَاحِدٌ لاَ... (۳) اللَّهُ‌ لاَ إِلٰهَ‌ إِلاَّ هُوَ... (۳) اللَّهُ‌ لاَ إِلٰهَ‌ إِلاَّ هُوَ... (۳) بِسْمِ‌ اللَّهِ‌ الرَّحْمٰنِ‌... (۰) محل نزول:

السموت و الأرض لیقولنّ اللّه ...للّه ما فى ... إنّ اللّه عزیز حکیم ... إنّ اللّه سمیع... و أنّ اللّه بما تعملون خبیر . ذلک بأنّ اللّه هو الحقّ) مشارالیه «ذلک»

جلوگيري‌ ‌است‌ عَن‌ سَبِيل‌ِ اللّه‌ِ سبيل‌ اللّه‌ راه‌ حق‌ ‌است‌ ‌که‌ عبارت‌ ‌از‌ دين‌ اسلام‌ ‌است‌ إِن‌َّ الدِّين‌َ عِندَ اللّه‌ِ الإِسلام‌ُ آل‌ عمران‌ ‌آيه‌

فَتَكُن فى صَخرَةٍ أَو فِى السَّمٰوٰتِ أَو فِى الأَرضِ يَأتِ بِهَا اللَّهُ إِنَّ اللَّهَ لَطيفٌ خَبيرٌ (١٦)

‌في‌ اللّه‌ و تؤتي‌ ‌في‌ اللّه‌ و تمنع‌ ‌في‌ اللّه‌ و نيز فرمود ‌من‌ احب‌ّ كافرا فقد ابغض‌ اللّه‌ و ‌من‌ ابغض‌ كافرا فقد احب‌ّ اللّه‌ و نيز فرمود صديق‌

«سبحان اللّه خالق النور تبارك اللّه احسن الخالقين» آنگاه بر گشت. ريد به خانه آمد رينب قصّه را به او حكايت كرد، زيد گفت مثل اينكه رسول خدا صلى اللّه عليه

قَبْلِهِمْ كَفَرُوا بِآياتِ اللَّهِ فَأَخَذَهُمُ اللَّهُ بِذُنُوبِهِمْ إِنَّ اللَّهَ قَوِيٌّ شَدِيدُ الْعِقابِ (52) ذلِكَ بِأَنَّ اللَّهَ لَمْ يَكُ مُغَيِّراً

اسلام: تاریخ صدر اسلام ۱، ۳، ۱۹ اللّه: اراده اللّه ۷ ; سنتهاى اللّه ۶، ۷، ۱۰ ; محبّت اللّه ۲۰، ۲۱، ۲۲، ۲۴ ; مشیّت اللّه ۱۷ امتحان:۱۶ ایمان: آثار ایمان ۵،

ينفقون اموالهم ليصدوا عن سبيل الله ... )) تفسیر آیات وَ ما كانَ اللَّهُ لِيُعَذِّبَهُمْ وَ أَنْتَ فِيهِمْ وَ ما كانَ اللَّهُ مُعَذِّبَهُمْ وَ هُمْ يَسْتَغْفِرُونَ

أَحَلَّ اللَّهُ لَكَ تَبْتَغِي مَرْضاتَ أَزْواجِكَ وَ اللَّهُ غَفُورٌ رَحِيمٌ «1» قَدْ فَرَضَ اللَّهُ لَكُمْ تَحِلَّةَ أَيْمانِكُمْ وَ اللَّهُ مَوْلاكُمْ

‌در‌ خبر ديگر فرمود 5» «التقيّة ‌من‌ دين‌ اللّه‌ ‌قال‌ الراوي‌ ‌من‌ دين‌ اللّه‌ ‌قال‌ اي‌ و اللّه‌ ‌من‌ دين‌ اللّه‌»« (تقيّه‌ ‌از‌ دين‌ خداست‌، راوي‌ گويا

هو مخاطبة لأصحاب رسول اللّه صلى اللّه عليه و آله الّذين غصبوا ال محمّد حقّهم و ارتدّوا عن دين اللّه» «1». فَسَوْفَ يَأْتِي اللَّهُ‌: پس زود باشد كه خداى

يُؤَاخِذُکُمُ‌ اللَّهُ‌ بِاللَّغْوِ... (۱) وَ لاَ تَجْعَلُوا اللَّهَ‌ عُرْضَةً... (۳) «شیخ طوسى» گویند: این آیه درباره کسانى که با رسول خدا صلى الله علیه و آله

مُصِيبَةٍ إِلاَّ بِإِذْنِ اللَّهِ وَ مَنْ يُؤْمِنْ بِاللَّهِ يَهْدِ قَلْبَهُ وَ اللَّهُ بِكُلِّ شَيْ‌ءٍ عَلِيمٌ «11» وَ أَطِيعُوا اللَّهَ وَ أَطِيعُوا الرَّسُولَ

التَّوْبَةُ عَلَى اللَّهِ لِلَّذِينَ يَعْمَلُونَ السُّوءَ بِجَهالَةٍ ثُمَّ يَتُوبُونَ مِنْ قَرِيبٍ فَأُولئِكَ يَتُوبُ اللَّهُ عَلَيْهِمْ وَ كانَ اللَّهُ عَلِيماً

ربوبیّت خداوند است. (انّ اللّه ربّى و ربّکم فاعبدوه) ۶ - پروردگار، سزاوار پرستش است. (انّ اللّه ربّى و ربّکم فاعبدوه) جمله «ان اللّه ربى ... »، (ربوبیّت همه جانبه

أَوفوا بِعَهدِ اللَّهِ إِذا عٰهَدتُم وَ لا تَنقُضُوا الأَيمٰنَ بَعدَ تَوكيدِها وَ قَد جَعَلتُمُ اللَّهَ عَلَيكُم كَفيلًا إِنَّ اللَّهَ يَعلَمُ ما تَفعَلونَ

الْمُشْرِكاتِ وَ يَتُوبَ اللَّهُ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ وَ الْمُؤْمِناتِ وَ كانَ اللَّهُ غَفُوراً رَحِيماً (73) لِيُعَذِّبَ اللَّهُ الْمُنافِقِينَ وَ الْمُنافِقاتِ‌:

بِإِذْنِ اللَّهِ وَ لَوْ أَنَّهُمْ إِذْ ظَلَمُوا أَنْفُسَهُمْ جاؤُكَ فَاسْتَغْفَرُوا اللَّهَ وَ اسْتَغْفَرَ لَهُمُ الرَّسُولُ لَوَجَدُوا اللَّهَ تَوَّاباً

حَسَنَةٌ لِمَن كانَ يَرجُوا اللَّهَ وَ اليَومَ الإخِرَ وَ مَن يَتَوَلَّ فَإِنَّ اللَّهَ هُوَ الغَنِىُّ الحَميدُ (٦)

خدا و پیامبر(ص) (و أطیعوا اللّه و رسوله و اللّه خبیر بما تعملون) ۱۵ - «عن على(ع) إنّه قال: بى خفف اللّه عن هذه الاُمّة لأنّ اللّه امتحن الصحابة بهذه الآیة

كَبُرَ مَقْتاً عِنْدَ اللَّهِ‌ ... كَبُرَ مَقْتاً عِنْدَ اللَّهِ أَنْ تَقُولُوا ما لا تَفْعَلُونَ «3» كَبُرَ مَقْتاً عِنْدَ اللَّهِ‌: بزرگ است از روى شدت

ینصرکم اللّه فلا غالب لکم ... و على اللّه فلیتوکّل المؤمنون) خداوند پس از شروع بیان جنگ احد، اشاره اى نیز به مسائل جنگ بدر داشت (و لقد نصرکم اللّه ببدر،

عَلَى اللَّهِ الْكَذِبَ وَ هُوَ يُدْعى‌ إِلَى الْإِسْلامِ وَ اللَّهُ لا يَهْدِي الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ «7» يُرِيدُونَ لِيُطْفِؤُا نُورَ اللَّهِ بِأَفْواهِهِمْ

است: «انه لم ینزل بسم اللّه الرحمن الرحیم على رأس سورة برائة لأن بسم اللّه للأمان و الرحمة و نزلت برائة لرفع الأمان بالسیف; «بسم اللّه الرحمن الرحیم» در اول

پيغمبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم به مردى گذشت كه با كسى خصومت مى‌كرد و بر او سفاهت مى‌نمود و آن مرد مى‌گفت: حسبى اللّه. رسول صلّى اللّه عليه و آله و

عَلَيْهِ رِزْقُهُ فَلْيُنْفِقْ مِمَّا آتاهُ اللَّهُ لا يُكَلِّفُ اللَّهُ نَفْساً إِلَّا ما آتاها سَيَجْعَلُ اللَّهُ بَعْدَ عُسْرٍ يُسْراً «7» هر كس‌كه داراى

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ‌ يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لا تُقَدِّمُوا بَيْنَ يَدَيِ اللَّهِ وَ رَسُولِهِ وَ اتَّقُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ سَمِيعٌ

كه «فطرهم اللّه على المعرفة» «2». و حضرت رضا عليه السّلام روايت نموده از پدران گرام خود در آيه شريفه: هو لا اله الّا اللّه محمّد رسول اللّه و علىّ امير

ضَرَب‌َ اللّه‌ُ مَثَلاً قَريَةً كانَت‌ آمِنَةً مُطمَئِنَّةً يَأتِيها رِزقُها رَغَداً مِن‌ كُل‌ِّ مَكان‌ٍ فَكَفَرَت‌ بِأَنعُم‌ِ اللّه‌ِ فَأَذاقَهَا اللّه‌ُ لِباس‌َ

۱۶ لقاء اللّه: تفریط مکذّبان لقاء اللّه ۷; حسرت مکذّبان لقاء اللّه ۷; زیانکارى مکذّبان لقاء اللّه ۱، ۵; لقاء اللّه در قیامت ۲; مکذّبان لقاء اللّه در قیامت

اى كه در تعليل ((و ان تعدوا نعمة الله لا تحصوها)) به ((ان الله لغفوررحيم )) وجوددارد رواياتى در ذيل آيه ((اتى امر الله فلا تستعجلوه )) نقد استدلال برخى

عَلَى اللَّهِ» 9 مرتبه‌ «كَتَمَ شَهادَةً» 1 مرتبه‌ «1». آل عمران، 45. جلد 9 - صفحه 611 «كَذَّبَ بِآياتِ اللَّهِ» 2 مرتبه‌ «مَنَعَ مَساجِدَ اللَّهِ» 1 مرتبه‌

أوذِىَ فِى اللَّهِ جَعَلَ فِتنَةَ النّاسِ كَعَذابِ اللَّهِ وَ لَئِن جاءَ نَصرٌ مِن رَبِّكَ لَيَقولُنَّ إِنّا كُنّا مَعَكُم أَوَلَيسَ اللَّهُ بِأَعلَمَ بِما

هستى (إن اللّه بکل شىء علیم. إن اللّه له ملک السموت و الأرض) برداشت فوق مبتنى بر این است که جمله «إن اللّه له ملک ...» در مقام تعلیل براى «إن اللّه بکل شىء

فرمايد. بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ‌ يا أَيُّهَا النَّبِيُّ اتَّقِ اللَّهَ وَ لا تُطِعِ الْكافِرِينَ وَ الْمُنافِقِينَ إِنَّ اللَّهَ كانَ عَلِيماً

إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ شَكُورٌ «23» أَمْ يَقُولُونَ افْتَرى‌ عَلَى اللَّهِ كَذِباً فَإِنْ يَشَإِ اللَّهُ يَخْتِمْ عَلى‌ قَلْبِكَ وَ يَمْحُ اللَّهُ الْباطِلَ

سرآغاز سوره بقره مراجعه شود. بِسْمِ‌ اللَّهِ‌ الرَّحْمٰنِ‌... (۰) وَ إِلٰهُکُمْ‌ إِلٰهٌ‌ وَاحِدٌ لاَ... (۰) اللَّهُ‌ لاَ إِلٰهَ‌ إِلاَّ هُوَ... (۰) الم‌

۱۲ سبیل الله : عذاب دنیوى مانعان از سبیل الله ۵; عذاب دنیوى منحرف کنندگان سبیل الله ۴; عذاب مضاعف مانعان از سبیل الله ۱۰; ممانعت از سبیل الله ۲ شرک: زمینه