الشعراء ١٦٤

از الکتاب
نسخهٔ تاریخ ‏۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۵:۱۰ توسط 127.0.0.1 (بحث) (افزودن سال نزول)


ترجمه

من در برابر این دعوت، اجری از شما نمی‌طلبم، اجر من فقط بر پروردگار عالمیان است!

و بر اين [رسالت‌] اجرى از شما طلب نمى‌كنم اجر من جز بر پروردگار جهانيان نيست
و بر اين [رسالت‌] اجرى از شما طلب نمى‌كنم. اجر من جز بر عهده پروردگار جهانيان نيست.
و من از شما اجری برای رسالت خود نمی‌خواهم و چشم پاداش جز به خدای عالم ندارم.
و من از شما بر ابلاغ رسالتم هیچ پاداشی نمی خواهم، پاداش من فقط بر عهده پروردگار جهانیان است،
من از شما در برابر هدايت خود مزدى نمى‌طلبم. مزد من تنها بر عهده پروردگار جهانيان است.
و برای آن از شما پاداشی نمی‌طلبم، پاداش من جز بر پروردگار جهانیان نیست‌
و بر اين [پيامبرى‌] از شما مزدى نمى‌خواهم مزد من جز بر پروردگار جهانيان نيست
در برابر این (دعوت آسمانی) مزدی از شما نمی‌خواهم. اجر و پاداش من جز بر پروردگار جهانیان نیست.
«و بر این (رسالت) هیچ اجری از شما نمی‌خواهم. اجر من جز بر عهده‌ی پروردگار جهانیان نیست.»
و نپرسم شما را بر آن پاداشی نیست مزد من مگر بر پروردگار جهانیان‌


الشعراء ١٦٣ آیه ١٦٤ الشعراء ١٦٥
سوره : سوره الشعراء
نزول : ٣ بعثت
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ١٢
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«إِنْ أَجْرِیَ ...»: (نگا: شعراء / .


تفسیر

نکات آیه

۱ - تصریح لوط(ع) به نداشتن کمترین چشمداشت مادى از قومش، در قبال رسالت خویش (و ما أسئلکم علیه من أجر ... إلاّ على ربّ العلمین)

۲ - تلاش رهبران الهى براى هدایت خلق، تنها براى خدا و به دور از مطامع مادى است. (و ما أسئلکم علیه من أجر ... إلاّ على ربّ العلمین)

۳ - خداوند، ضامن پاداش هدایت گران و مبلغان مخلص دین (إن أجرى إلاّ على ربّ العلمین)

۴ - امید پیامبران و مبلغان مخلص دین، تنها به لطف و پاداش الهى (إن أجرى إلاّ على ربّ العلمین)

۵ - تنها خداوند، شایسته پاداش خواهى از او است نه خلق سراپا نیاز و ضعف. (و ما أسئلکم علیه من أجر إن أجرى إلاّ على ربّ العلمین)

۶ - نداشتن چشمداشت مادى از مردم و اعلام آن به همگان، داراى تأثیر مثبت و سازنده در تبلیغ دین و رسالت الهى (و ما أسئلکم علیه من أجر إن أجرى إلاّ على ربّ العلمین) برداشت یاد شده از تصریح حضرت لوط(ع) به مطلب مزبور استفاده مى شود.

۷ - جهان آفرینش، متشکل از عالم هاى متعدد (ربّ العلمین) تعبیر «العالمین» (جمع عالم) بیانگر مطلب یاد شده (تعدد عوالم) است.

۸ - همه عوالم هستى، تحت ربوبیت خداوند (ربّ العلمین) «العالمین» جمع همراه با«ال» و مفید استغراق است. بنابراین «ربّ العالمین»; یعنى، پروردگار همه عالم ها.

۹ - جهان هستى، در حرکت به سوى رشد و کمال (ربّ العلمین) واژه «ربّ» معادل «مربّى» (تربیت کننده) است و تربیت عبارت است از ایجاد حالتى در شىء پس از حالت پیشین تا وقتى که به حد تمام و کمال برسد (مفردات راغب). این معنا از وجود حرکت تکاملى در جهان آفرینش - که تحت ربوبیت خدا قرار دارد - حکایت مى نماید.

۱۰ - خداوند، ربّ العالمین (پروردگار جهانیان) است. (إن أجرى إلاّ على ربّ العلمین)

موضوعات مرتبط

  • آفرینش: تعدد عوالم آفرینش ۷; تکامل آفرینش ۹; مربى عوالم آفرینش ۸
  • امیدواران: امیدواران به پاداشهاى خدا ۴; امیدواران به لطف خدا ۴
  • انبیا: امیدوارى انبیا ۴
  • پاداش: منشأ پاداش ۵
  • تبلیغ: آثار اخلاص در تبلیغ ۶; اخلاص در تبلیغ ۱; اعلام تبلیغ مجانى ۶; تبلیغ مجانى ۱; روش تبلیغ ۶
  • خدا: اختصاصات خدا ۵; پاداشهاى خدا ۳، ۵; نقش خدا ۳; وسعت ربوبیت خدا ۸
  • رب العالمین :۱۰
  • رهبران دینى: اخلاص رهبران دینى ۲; زهد رهبران دینى ۲; مسؤولیت رهبران دینى ۲; هدایتگرى رهبران دینى ۲
  • لوط(ع): اخلاص لوط(ع) ۱; قصه لوط(ع) ۱; مزد رسالت لوط(ع) ۱
  • مبلغان: امیدوارى مبلغان ۴; پاداش مبلغان ۳
  • هدایتگران: پاداش هدایتگران ۳

منابع