ابراهيم ٤

وَ مَا أَرْسَلْنَا مِنْ‌ رَسُولٍ‌ إِلاَّ بِلِسَانِ‌ قَوْمِهِ‌ لِيُبَيِّنَ‌ لَهُمْ‌ فَيُضِلُ‌ اللَّهُ‌ مَنْ‌ يَشَاءُ وَ يَهْدِي‌ مَنْ‌ يَشَاءُ وَ هُوَ الْعَزِيزُ الْحَکِيمُ‌

ترجمه

ما هیچ پیامبری را، جز به زبان قومش، نفرستادیم؛ تا (حقایق را) برای آنها آشکار سازد؛ سپس خدا هر کس را بخواهد (و مستحق بداند) گمراه، و هر کس را بخواهد (و شایسته بداند) هدایت می‌کند؛ و او توانا و حکیم است.

و ما هيچ پيامبرى را جز به زبان قومش نفرستاديم، تا [حقايق را] براى آنها بيان كند. پس خدا هر كه را بخواهد گمراه و هر كه را بخواهد هدايت مى‌كند، و او شكست‌ناپذير حكيم است

و ما هيچ پيامبرى را جز به زبان قومش نفرستاديم، تا [حقايق را] براى آنان بيان كند. پس خدا هر كه را بخواهد بى‌راه مى‌گذارد و هر كه را بخواهد هدايت مى‌كند، و اوست ارجمند حكيم.

و ما هیچ رسولی در میان قومی نفرستادیم مگر به زبان آن قوم تا بر آنها (معارف و احکام الهی را) بیان کند، آن‌گاه خدا هر که را خواهد به ضلالت وا می‌گذارد و هر که را خواهد به مقام هدایت می‌رساند و او خدای مقتدر داناست.

و ما هیچ پیامبری را جز به زبان قومش نفرستادیم تا [بتواند به وسیله آن زبان، پیام وحی را به روشنی] برای آنان بیان کند. پس خدا هر کس را بخواهد [به کیفر لجاجت و عنادش] گمراه می کند، و هر کس را بخواهد، هدایت می نماید، و او توانای شکست ناپذیر و حکیم است.

هيچ پيامبرى را جز به زبان مردمش نفرستاديم، تا بتواند پيام خدا را برايشان بيان كند. پس خدا هر كه را بخواهد گمراه مى‌كند و هر كه را بخواهد هدايت مى‌كند و اوست پيروزمند و حكيم.

و هیچ پیامبری نفرستاده‌ایم مگر [با پیامی‌] به زبان قومش، تا [احکام و حقایق را] برای آنان روشن بدارد، آنگاه خداوند هرکس را بخواهد بیراه می‌گذارد و هرکس را که بخواهد هدایت می‌کند و او پیروزمند فرزانه است‌

و ما هيچ پيامبرى را جز به زبان قومش نفرستاديم، تا [بتواند] براى آنان بروشنى بيان كند. پس خدا هر كه را خواهد گمراه كند و هر كه را خواهد راه نمايد و اوست تواناى بى‌همتا و داناى استواركار.

(ای محمّد!) ما هیچ پیغمبری را نفرستاده‌ایم مگر این که به زبان قوم خودش (متکلّم بوده است) تا برای آنان (احکام الهی را) روشن سازد (و حقائق را تبیین و تفهیم کند). سپس خداوند هرکس را که (به فرمان آسمانی گوش نکرده است) گمراه ساخته است و هرکس را که (برابر دستور آسمانی حرکت نموده است) رهنمود ساخته است. و او چیره (بر هر کاری است که بخواهد، و کارهایش) دارای حکمت است.

و ما هیچ پیامبری را جز به زبان (مفهوم برای) قومش نفرستادیم تا (حقایق را) برایشان بیان کند. پس خدا هر که را بخواهد از راه به در می‌برد، و هر که را بخواهد به راه می‌آورد. و اوست عزیز حکیم.

و نفرستادیم فرستاده‌ای جز با زبان قوم خود تا آشکار کند برای ایشان پس گمراه کند خدا هر که را خواهد و هدایت کند هر که را خواهد و او است عزتمند حکیم‌

ابراهيم ٣	آیه ٤	ابراهيم ٥
سوره : سوره ابراهيم نزول : ١٢ بعثت اطلاعات آماری تعداد کلمات : ٢٢ تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«بِلِسَانِ قَوْمِهِ»: به زبان قوم خود. «لِیُبَیِّنَ لَهُمْ ...»: مراد این است که تبلیغ کار پیغمبران، و هدایت کار خدا است.

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

قُلْ‌ يَا أَيُّهَا النَّاسُ‌ إِنِّي‌... (۳) وَ مَا أَرْسَلْنَاکَ‌ إِلاَّ کَافَّةً... (۱)

تفسیر

• آيات ۱ - ۵،سوره ابراهيم
• خلاصه و برداشتى از آيات سوره ابراهيم (ع )
• اشاره به عموميت رسالت پيامبر اسلام (ص )
• شبهه تناقض بين دو آيه و پاسخ به آن
• اشاره به نكته مفرد آوردن ((نور)) و جمع آوردن ((ظلمات ))
• ((لام )) در جمله : ((لتخرج الناس ...)) براى افاده غرض است نه عاقبت
• بيان اينكه وجود غرض و مصلحت در افعال خداوند براى رفع نياز يااستكمال نيست
• جهان فرق بين اغرض ما بندگان و اغراض خداى سبحان
• معناى عزت و عزيز و داراى عزت بودن خدا تعالى
• وجه آوردن هر دو صفت ((عزيز)) و ((حميد)) در دنباله آيه شريفه
• وجه تقدم صفت ((عزيز)) بر ((حميد)) در آيه شريفه
• حميد و عزيز بودن لازمه مالكيت مطلقه خداوند است
• وجود دو راه پيشا روى انسان : استحباب (انتخاب ) دنيا بر آخرت يا استحباب آخرت بردنيا
• معناى اينكه كافران راه خدا را كج مى خواهند (و يبغونها عوجا)
• توضيحى در مورد ارسال رسل به لسان قوم خود (ما ارسلنا منرسول الا بلسان قومه )
• هدايت و ضلالت مربوط به پيامبران نبوده بلكه مشيت خداوند است
• داستان رسالت موسى (ع ) روشنترين مصداق عزت الهى در ميان انبياء
• مراد از ((ايام الله )) در جمله ((و ذكرهم به ايام الله ))
• (روايتى در بيان مراد از ايام الله )

• آيه ۴ - ۷
• آيه و ترجمه
• تفسير :
• نكته ها :
• ۱ - يادآورى ايام الله
• ۲ - راه و رسم جباران
• ۳ - آزادى برترين نعمت
• ۴ - شكر مايه فزونى نعمت و كفر موجب فنا است
• چند نكته مهم در زمينه شكر نعمت

• تفسیر آیات

• تفسیر آیات

نکات آیه

۱- خداوند همه پیامبران را، بدون استثنا، به زبان مردم منطقه رسالتشان مبعوث کرده است. (و ما أرسلنا من رسول إلاّ بلسان قومه)

۲- فلسفه ارسال انبیا به زبان مردم، تبیین دقیق معارف الهى و تفهیم آن براى مردم است. (و ما أرسلنا من رسول إلاّ بلسان قومه لیبیّن لهم)

۳- تعالیم انبیا براى مردم قابل درک است. (و ما أرسلنا من رسول ... لیبیّن لهم)

۴- تبیین دقیق معارف الهى براى مردم از وظایف و مسؤولیتهاى انبیاست. (و ما أرسلنا من رسول إلاّ بلسان قومه لیبیّن لهم)

۵- معارف الهى، نیازمند تبیین از سوى انبیاست. (و ما أرسلنا من رسول إلاّ بلسان قومه لیبیّن لهم)

۶- مبلغان، در تبلیغ دین باید با زبان مردم خویش سخن بگویند. (و ما أرسلنا من رسول إلاّ بلسان قومه لیبیّن لهم)

۷- همه انبیا وظیفه داشتند که معارف الهى را در سطح فرهنگ مردم خویش، تبیین کنند. (و ما أرسلنا من رسول إلاّ بلسان قومه لیبیّن لهم) مراد از «لسان قوم» لسان فرهنگى مردم است، بخصوص با توجه به اینکه سطح فرهنگى مردم، متفاوت است و انبیا طبعاً باید همه مردم را در تبلیغ مدّ نظر قرار مى دادند.

۸- فهم مردم عصر نزول تعالیم دینى، مرجع و منبعى براى فهم دقیق آن تعالیم است. (و ما أرسلنا من رسول إلاّ بلسان قومه لیبیّن لهم) اینکه خداوند فرموده است: همه پیامبران به زبان قوم خودشان فرستاده شدند، مى تواند بیانگر این نکته باشد که زبان و ادبیات مردم دوران نزول تعالیم آسمانى براى دریافت پیام آن تعالیم نقش مؤثرى دارد.

۹- هدایت و گمراهى مردم براساس مشیت خداوند است. (فیضلّ الله من یشاء و یهدى من یشاء)

۱۰- انبیا فقط عهده دار ابلاغ و تبیین تعالیم الهى براى مردمند و هدایت و گمراهى مردم به دست خداوند است. (و ما أرسلنا من رسول ... لیبیّن لهم فیضلّ الله من یشاء و یهدى من یشاء)

۱۱- خداوند، عزیز (شکست ناپذیر) و حکیم (کاردان) است. (و هو العزیز الحکیم)

۱۲- مشیت خداوند در هدایت و گمراهى مردم بر مبناى حکمت اوست. (فیضلّ الله من یشاء و یهدى من یشاء و هو ... الحکیم)

۱۳- مشیت خداوند در هدایت و گمراهى مردم، تخلف ناپذیر است. (فیضلّ الله من یشاء و یهدى من یشاء و هو العزیز) «عزیز» به معناى غلبه کننده شکست ناپذیر است و به تناسب صدر و ذیل آیه استفاده مى شود که مشیت خداوند، قطعى است.

۱۴- فرستادن پیامبران براى تبیین تعالیم الهى به زبان مردم و در سطح فکر آنان، برخاسته از عزت و حکمت خداوند است. (و ما أرسلنا من رسول إلاّ بلسان قومه لیبیّن ... و هو العزیز الحکیم)

موضوعات مرتبط

• اسماء و صفات: حکیم ۱۱; عزیز ۱۱
• انبیا: انبیا و تبیین دین ۱۰; انبیا و فرهنگ مردم ۷، ۱۴; انبیا و هدایت ۱۰; فلسفه همزبانى انبیا ۲; فهم تعالیم انبیا ۳; محدوده مسؤولیت انبیا ۱۰; مردمى بودن انبیا ۱; مسؤولیت انبیا ۴، ۷; منشأ بعثت انبیا ۱۴; نقش انبیا ۵; ویژگى تعالیم انبیا ۳; همزبانى انبیا با مردم ۱
• تبلیغ: روش تبلیغ ۶، ۷; فرهنگ مردم در تبلیغ ۶، ۷
• خدا: آثار مشیت خدا ۹; حتمیت مشیت خدا ۱۳; حکمت خدا در هدایت ۱۲; حکمت در مشیت خدا ۱۲; مشیت خدا در گمراهى ۱۲، ۱۳; مشیت خدا در هدایت ۱۳; نقش حکمت خدا ۱۲، ۱۴; نقش عزت خدا ۱۴
• دین: اهمیت تبیین دین ۲، ۵; اهمیت فهم دین ۲; تبیین دین ۴; ملاک فهم دین ۸
• گمراهى: منشأ گمراهى ۹، ۱۰
• مبلغان: مسؤولیت مبلغان ۶; همزبانى مبلغان با مردم ۶
• نیازها: نیاز به انبیا ۵
• هدایت: منشأ هدایت ۹، ۱۰