روایت:الکافی جلد ۲ ش ۱۸۳۲
آدرس: الكافي، جلد ۲، كِتَابُ الدُّعَاء
ابو علي الاشعري عن محمد بن عبد الجبار عن محمد بن اسماعيل عن ابي اسماعيل السراج عن الحسين بن المختار عن رجل عن ابي جعفر ع قال :
| الکافی جلد ۲ ش ۱۸۳۱ | حدیث | الکافی جلد ۲ ش ۱۸۳۳ | |||||||||||||
| |||||||||||||||
ترجمه
کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۶, ۱۸۵
از امام باقر (ع) فرمود: هر كه چون صبح كند گويد: بار خدايا من صبح كردم در پناه تو و زير سايه تو، بار خدايا من به تو مىسپارم دينم و خودم و دنيا و آخرتم و اهل و مالم و به تو پناه برم اى بزرگوار از شرّ همه خلقت و به تو پناه برم از شرّ آنچه ابليس و لشكرش وسوسه كند. چون اين كلام را بگويد، در آن روز چيزى به وى زيان نرساند و هر گاه چون به شب در آيد آن را بگويد در آن شب چيزى به او زيان نرساند ان شاء اللَّه تعالى.
مصطفوى, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۴, ۲۹۹
و نيز آن حضرت عليه السلام فرمود: هر كه چون صبح كند بگويد: «اللهم انى اصبحت في ذمتك و جوارك، اللهم انى استودعك دينى و نفسى و دنياى و آخرتى و اهلى و مالى و اعوذ بك يا عظيم من شر خلقك جميعا و اعوذ بك من شر ما يبلس به ابليس و جنوده» فرمود: چون اين كلام را بگويد چيزى در آن روز بوى زيان نرساند، و چون شب كند و آن را بگويد در آن شب چيزى باو زيان نرساند ان شاء اللَّه تعالى.
محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۴, ۴۳۱
ابوعلى اشعرىّ، از محمد بن عبدالجبّار، از محمد بن اسماعيل، از ابواسماعيل سرّاج، از حسين بن مختار، از مردى، از امام محمد باقر عليه السلام روايت كرده است كه فرمود: «هر كه چون صبح كند، بگويد كه: اللَّهُمَّ انّى أَصْبَحْتُ ... ابْليسُ وَجُنُودُهُ؛ «خداوندا! به درستى كه من صبح كردهام در تو و پناه تو. خداوندا! به درستى كه من به امانت مىسپارم به تو، دين خود و جان خود و دنياى خود و آخرت خود و مال خود را، و پناه مىبرم به تو اى بزرگ! از بدى آفريدگان تو همه، و پناه مىبرم به تو از بدى آنچه خاموش و متحيّر شوند به آن، شيطان و لشكرهاى او» (مانند خاموشى آن كه منقطع باشد از حجّت)، و چون شام كند و اين را بگويد، در آن شب چيزى به او زيان نرساند، ان شاء اللَّه».
