۱۴٬۲۸۳
ویرایش
خط ۱۳۱: | خط ۱۳۱: | ||
فرعون كه ساحران را به قتل فجيع و عذاب شديد، و محروميت از حيات دنيا تهديد مى كرد، از نظر ديد خود بود كه براى آدمى حيات و سعادت و شقاوتى غير دنيايى سراغ نداشت و گرنه ساحران، قضيه را به عكس مى ديدند. يعنى براى آدمى زندگى اى دائمى و جاودان سراغ داشتند كه در مقابل آن، زندگى دنياى فانى و معجّل قدر و قيمتى ندارد. اگر در آن زندگى سعادتى داشته باشند، شقاء اين زندگى شقاء نيست، و اگر نداشته باشند، سعادت اين دنيا، سعادت و نافع نيست. | فرعون كه ساحران را به قتل فجيع و عذاب شديد، و محروميت از حيات دنيا تهديد مى كرد، از نظر ديد خود بود كه براى آدمى حيات و سعادت و شقاوتى غير دنيايى سراغ نداشت و گرنه ساحران، قضيه را به عكس مى ديدند. يعنى براى آدمى زندگى اى دائمى و جاودان سراغ داشتند كه در مقابل آن، زندگى دنياى فانى و معجّل قدر و قيمتى ندارد. اگر در آن زندگى سعادتى داشته باشند، شقاء اين زندگى شقاء نيست، و اگر نداشته باشند، سعادت اين دنيا، سعادت و نافع نيست. | ||
بنابراين، چنين كسانى ديگر از تهديد فرعون نخواهند ترسيد. چون خسران زندگى دنياى فانى در نظرشان (اگر در آخرت كه زندگى جاويد است، سعادتى داشته باشند) خسران نيست. و لذا در پاسخ فرعون گفتند: «فَاقضِ مَا أنتَ قَاضٍ إنَّمَا تَقضِى هَذِهِ الحَيَوة الدُّنيَا: هرچه مى خواهى، بكن كه تو جز بر زندگى دنيایى ما، دسترسى ندارى». | |||
آيات بعدى هم كه تتمه كلام ايشان با فرعون را حكايت مى كند، همه تعليل اين گفتار ايشان است كه گفتند: «لَن نُؤثِرَكَ عَلَى مَا جَاءَنَا مِنَ البَيِّنَاتِ وَ الَّذِى فَطَرَنَا». | آيات بعدى هم كه تتمه كلام ايشان با فرعون را حكايت مى كند، همه تعليل اين گفتار ايشان است كه گفتند: «لَن نُؤثِرَكَ عَلَى مَا جَاءَنَا مِنَ البَيِّنَاتِ وَ الَّذِى فَطَرَنَا». |
ویرایش