۱۵٬۹۷۷
ویرایش
| خط ۱۰۶: | خط ۱۰۶: | ||
<span id='link104'><span> | <span id='link104'><span> | ||
==متقين نجات داده شده و | ==متقين نجات داده شده و ظالمان، در آتش باقى خواهند ماند == | ||
«'''ثمَّ نُنَجِّى الَّذِينَ اتَّقَوا وَّ نَذَرُ | «'''ثمَّ نُنَجِّى الَّذِينَ اتَّقَوا وَّ نَذَرُ الظَّالِمِينَ فِيهَا جِثِيًّا'''»: | ||
قبلا به معناى | قبلا به معناى جملۀ «وَ نََذَرُ الظَّالِمِينَ فِيهَا» اشاره رفت، و گفتيم كه اين جمله دلالت مى كند بر اين كه ظالمان داخل آتش اند، آنگاه در همان جا ايشان را باقى مى گذارند و متقين را نجات مى دهند. | ||
و عبارت «نجات دادن متقين» دلالت ندارد بر اين كه آنان نيز با ظالمان داخل آتش باشند. چون گفتيم نجات دادن بدون داخل بودن نيز متحقق مى شود. مثل اين كه در شرف دخول باشند. مگر اين كه بگويى ما آن را از لفظ نجات دادن استفاده نمى كنيم، بلكه از اين كه اين دو لفظ، يعنى نجات دادن و باقى گذاشتن در يك سياق قرار گرفته اند، به دست مى آوريم. | |||
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۴ صفحه ۱۲۵ </center> | <center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۴ صفحه ۱۲۵ </center> | ||
به هر | به هر حال، در اين كه اگر از كفار تعبير به ظالمان كرد، براى اين بوده كه به علت حكم اشاره كرده باشد، حرفى نيست. | ||
و معناى اين دو | و معناى اين دو آيه، چنين است كه: هيچ يك از شما - متقيان و ظالمان - نيست، مكر آن كه به زودى در لبه و پرتگاه آتش قرار مى گيريد، و اين قرار دادن شما در پرتگاه آتش، واجبى حتمى بر پروردگارت شده. آنگاه كسانى را كه تقوا داشته اند، نجات داده، ظالمان را در آن باقى مى گذاريم. به خاطر اين كه ظلم كردند، و ايشان همچنان به زانو در آمده، باقى مى مانند. | ||
==بحث روايتى== | ==بحث روايتى== | ||
ویرایش