نُمْلِي

از الکتاب

آیات شامل این کلمه

«نُمْلِى» از مادّه «املاء» به معناى کمک دادن است که در بسیارى از مواقع به معناى مهلت دادن، که آن خود نیز یک نوع کمک دادن محسوب مى شود، آمده است، در آیه فوق نیز به همین معناست. یعنى: آنها را مهلت مى دهیم.

ریشه کلمه

قاموس قرآن

اَمْلاء به معنى اِطاله مدت، مَلى به معنى زمان طويل و ملاء به معنى دهر است. (مجمع) اطاله مدت عبارت اخراى مهلت دادن است لذا در اقرب المواردگفته: «اَلْاِمْلاءُ...: اَلْاِمْهالُ وَ التَّأْخيرُ فِى الْمُدَّةِ». [حج:44]. به كفار مهلت دادم سپس گرفتارشان كردم [آل عمران:178]. * [فرقان:5]. «تُمْلى» در اين آيه از املال به املاء مبدل شده چنانكه در «ملل» گفته شد لذاآن در آيه به معنى املاء و خواندن است يعنى گفتند قرآن افسانه‏هاى گذشتگان است كه نوشته است و بر او صبح و شام املاء مى‏شود. * [محمّد:25]. اِمْلاء هم به نفسه و هم با لام تعديه پذيرد يعنى: شيطان اعمالشان را به آنها مزين كرده و آنها را به تأخير انداخته و مهلتشان داده است. امهال و تأخير انداختن شيطان همان مشغول كردن به آرزوهاست كه در آيه [نساء:120]. آمده است. * [مريم:46]. ملى چنانكه گفته شد به معنى زمان طويل است اگر بس نكنى سنگسارت كنم مدتها از من دور باش (تا ديگر بيادم نيافتى) گويا منظور آزر آن بوده كه اصلا با من مباش ديگر رابطه‏اى در بين نداريم.


کلمات نزدیک مکانی

تکرار در هر سال نزول

در حال بارگیری...