ریشه مع
از الکتاب
تکرار در قرآن: ۱۶۴(بار)
در حال بارگیری...
قاموس قرآن
مع به قول مشهور اسم است به دليل دخول تنوين در «معاً» و به قولى حرف جر است. و آن دلالت بر اجتماع دارد خواه اجتماع در مكان باشد مثل «هُما مَعاً فَى الدَّارِ» و خواه در زمان مثل «هُما وُلِدا مَعاً» آن دو با هم زائيده شدند. و خواه در مقام مثل «هُما مَعاً فِى الْعُلُوِّ». ايضاً مفيد معنى نصرت و يارى است، يارى شده همان مضاف اليه «مع» است چنانكه راغب مىگويد مثل [توبه:40]. يعنى محزون نباش خدا يار ماست [نحل:128]. خدا يار آنان است كه تقوا كرده و آنانكه نيكوكارانند. و آن به لفظ «مَعَ - مَعَكَ - مَعَكُمْ - مَعَكُما - مَعَنا - مَعَهُ - مَعَها - مَعَهُمْ و مَعى» در قرآن مجيد آمده است.
ریشه‌های نزدیک مکانی
ه من اله ل هم ف الله وله کم قول نا ى انن لا کون ما ک ب الذين ان امن رسل فى ا ربب على قوم نجو جعل صبر اتى رحم يا شهد لن نن اول اخر قعد لم ن نزل خرج بنو علم ها مع اذا طوع قتل صدق دعو ذکر جىء بين طير کتب کفر هو او نظر جمع نفس الا وقى مثل ارض امر لما اخذ خلف کذب صلو حتى سجد رکع ظلم يسر نبو ثم اسرائيل رضو س عسر الى بعد ذلک دخل غرق جبل نور ربص ايى فلک جهد لو کثر کلل حقق احد
کلمات مشتق شده در قرآن
| کلمه | تعداد تکرار در قرآن |
|---|---|
| مَعَکُمْ | ۲۶ |
| مَعَ | ۵۸ |
| مَعَهُمْ | ۱۲ |
| مَعَهُمُ | ۲ |
| مَعَهُ | ۳۴ |
| مَعَکَ | ۱۱ |
| لَمَعَکُمْ | ۱ |
| مَعِيَ | ۱۱ |
| مَعَنَا | ۶ |
| مَعَکُمَا | ۱ |
| لَمَعَ | ۱ |
| مَعَهَا | ۱ |
