رَبّهُمَا
از الکتاب
تعبیر به «رَبِّهِم» (پروردگارشان) گویا اشاره به این است که «ربوبیت» و «مالکیت» و تربیت خداوند ایجاب مى کند که حساب و کتاب و معادى در کار باشد.
ریشه کلمه
کلمات نزدیک مکانی
وَ أَن فَلَمّا مِن اللّه لَئِن يُبْدِلَهُمَا نَادَاهُمَا خَيْرا أَ مِنْه دَعَوَا آتَيْتَنَا لَم أَثْقَلَت صَالِحا کُفْرا زَکَاة أَنْهَکُمَا فَأَرَدْنَا الْجَنّة لَنَکُونَن وَرَق عَن أَقْرَب تِلْکُمَا طُغْيَانا بِه رُحْما يُرْهِقَهُمَا فَمَرّت عَلَيْهِمَا الشّاکِرِين الشّجَرَة يَخْصِفَان آتَاهُمَا خَفِيفا أَمّا طَفِقَا حَمْلا أَقُل لَکُمَا حَمَلَت
تکرار در هر سال نزول
در حال بارگیری...
