نتایج جستجو

شقو شقى شمخ شمس شمل شهد شهو شوى شىء شکر صبب صبح صبر صحب صحف صخخ صخر صدر صدع صدق صدى صرر صعد صفر صلح صلصل صلو صلى صور صيف ضحى ضحک ضرع ضلل ضيز طبق طرف طعم طغو

انن لبث علم ى فتى هذا فتح ضرر فتو مير لعل رئى بعد لما ربب ذا کيل امر سبع صدق بشر عمل شرى فعل هو عرف بقر ذکر ها قبل شطن حفظ على مسس عزز اذا اخو

انت عزز طفل هذا ثلث قرآن الذى نوب قلب على نا نجو يمن سمع مثل مرر سبح اذى ا صدق عرض بشر سعى ضلل صلح جعل شىء طلق طوع

سئل اخذ امن ذا رحم هذا بين بنو هو رود عمل غيب نور الا جنن حقق نزل عن انث صدق سمع نذر انس نصر ذلک وکل دون جىء کيد کذب ريب شکر لما خزن ظلم الى رئى يقن غير

سليمان او ضغث نعم رحم اسرائيل ذلک ها ان عمى لکن قوم بنو بغى بعد عذب اذا زود صدق قعد کلم الم صدر ورث اتى فضل اذ الذى عند مع حضر نهر بين

گفته‏اند در لغت هذيل به معنى«من» و «فى» نيز آيد. قول ه ذا هذا ان کون وعد لا هم صدق فى ف ى بين نصر الى الا الله ما بصر هو علم مکر حشر ظلم عجل اله من مع ضلل عسى

الله اله وله ربو خلد ها امن کفر ام الذين حسب فى هم ان نور دخل جنن صحب لما صدق ف محص علم ل اول ظلم

من کم ل بين ف الله اله وله قول خلف ک انن لا الى ان قدم عن ى ها نا الذى فى صدق علم رجل کون شىء على يدى امن اذا کتب بسط رسل قطع رئى رحم اتى ا بشر وقى هدى

کثر ا يوم سمو ذا کلم انس قد ايى لما اول کذب لکن خلق حکم عن تبع دين هذا کلل صدق قتل بل وقى لو کره نن ضلل اذ اذا هما الذى ملک قرب شىء اوى يا بعد قدر امر دعو

عهد بعر مع سئل خير يسر قوم زيد ربب حفظ قسطس لن بخس او رئى الذين يا خسر ابو صدق اله علم منع ا الا نقص انا شىء حتى غير لم طفف نزل عند اتى شدد ن بلغ ويل حسن

رئس عهن کفر نا لقى فوق على الذين جبل مهل اخذ صلى صهر صبب ولى کذب طعم اخر صدق جزى فدى سحب انى هنا ايى قول موه رجع عتل وفق قطع سقى هو سلسل نزل انت معى شکل

معشوقه‏اش آوردند. ه ب ل ک من صلح نا وسم سمو بشر اله الله اخذ لم يا عيسى عشو وله صدق زکريا حسن هم جعل کتب بکر الياس جزى کلم ان وهب کلل سبح انن ذلک قوى زوج غلم

مدخل صدق و أخرجنى مخرج صدق) ۶- ورود در کارها به صدق و راستى و خروج از آن به درستى، نیازمند استمداد از خدا (و قل ربّ أدخلنى مدخل صدق و أخرجنى مخرج صدق) ۷-

آیات شامل این کلمه «صِدِّیق» صیغه مبالغه از «صدق» و به معناى کسى است که بسیار راستگو است. بعضى گفته اند: به معناى کسى است که هرگز دروغ نمى گوید، و یا بالاتر

آیات شامل این کلمه «صِدِّیق» صیغه مبالغه از «صدق» و به معناى کسى است که بسیار راستگو است. بعضى گفته اند: به معناى کسى است که هرگز دروغ نمى گوید، و یا بالاتر

گاه به معناى هماهنگى و مطابقت دو چیز با یکدیگر است; و در اینجا هر دو معنا صدق مى کند. مطابق معناى اول، آسمان هاى هفتگانه یکى بالاى دیگرى قرار دارد; و به

استعاره لسان را بمعنى قول بكار برند، على هذا لسان صدق در آيه به معنى يادنيك و ثناء جميل است در اقرب گويد لسان صدق به معنى ذكر حسن است طبرسى آن را ثناء جميل گفته

نا على کون ک ها امن الذين ى لم عمل علم ربب ا قوم الا ايى لو عن يوم کفر قد صدق بين قبل الى ذلک ظلم اتى عذب اوى ارض اذا ائى رسل عبد کذب شىء او انس يا شرک

جهت كمال حسن زخرف گفته‏اند زخرف القول سخنى است باطل كه ظاهر آن صدق و راست باطل كه ظاهر آن صدق و راست مى‏نمايد [انعام:112]. بعضى قول باطل و ظاهر الصدق را براى

صير عظم علم خير ضلل بعض صبح شطن مع شقق رزق سمو اخر عبد ترب وطء حدث انتم رجع صدق برد صرر روح لن صعق کذب حرث

پروردگار است. (فإن کذبوک فقل ربکم ذو رحمة وسعة) ۵- ممکن است مشرکان، با وجود صدق خبرهاى خداوند در مورد تحریمها و علل آن، به تکذیب آن بپردازند. (و إنا لصدقون

تردید و شک نیست; زیرا از هر نظر کامل و بى عیب است، تواریخ و اخبار آن، همه صدق و احکام و قوانین آن همه عدل است. و نیز ممکن است منظور از «کلمه» همان وعده

شاهان را!) چرا فرشته‌ای بر او نازل نشده که همراه وی مردم را انذار کند (و گواه صدق دعوی او باشد)؟! و گفتند: اين چه پيامبرى است كه غذا مى‌خورد و در بازارها راه

راجع بنجات ايشان و اهل ايمان و هلاك كفّار كاملا وفا نموديم و صدق آن ظاهر گشت و بزودى صدق وعده ما بتوهم راجع بكفار آشكار خواهد شد و بعد از اين روى سخن را

مدت ها پیش از نزول قرآن در میان شما بودم، [و ادعای پیامبری نداشتم، اکنون صدق پیامبری خود را با این قرآن اثبات می کنم] آیا نمی اندیشید؟ بگو: اگر خدا مى‌خواست

كه دلالت بر صدق دعوى نبوت و وجوب حج و ساير احكام مينمايد و تخصيص اهل كتاب بذكر براى آنستكه كفر جلد 1 صفحه 464 آنها اقبح است چون آنها علائم صدق نبوت را در

يعنى بر ما استقامت عطا فرما [يونس:2]. مراد از قدم صدق مقام ارجمند واقعى و پاداش حقيقى است گويا مراد از «صدق» مقابل اعتبارى است يعنى آن مقام مثل مقام دنيا خيالى

بره برهن کم اله ف ه ان وله هم کون من منى شهد امم الله دون تلک کلل مع نصارى صدق علم ذا او اخذ نزع انن ا هذا هود ام حقق ذکر ارض

ل کم قول ک هم نفس بل قد ف ى ذلک نا ب ها امر شطن اتى يا صبر هدى انن موسى صدق بصر ملو کذب نبذ دمى دمو ذهب ان بين منن من ما دمم جمل على کون رسل فى اثر بعد

کلمات مشتق شده در حال بارگیری... «رِدْء» به معناى «معین و یاور» است. ى ن صدق مع ه انن ف رسل خوف لسن ان کذب من

حسن هى فعل مدد عظم امن تبع ب عذب خسء حمم فى زجر وعد ذلک هو هل مول الذين وحد صدق جىء ا لا دور سبب بنو اوى حين حسر جعل او

.. بره کم ه من هتى هاتوا ربب هات ان ف قول اتى لا ک اله ل کون انن الى علم صدق ب وله ذا الله رئى ها ذانک ذلک اخر جىء بلى رهب ذکر هذا نزل قد حقق لو انس صرف

کلمات مشتق شده ف لو ا ه رئى من کم کون هم انن ان رجع ما لا دين شکر ذکر هو صدق نصر اذا لقى ل على بلغ الذين کذب غير بصر حلق لوم بين اجج نور کود اول سور حلقم

بخواهید) پدران و نیاکان ما را (زنده گرداند و آنان را) نزد ما بیاورید (تا بر صدق گفتار شما گواهی دهند). «اگر (از) راستان بوده‌اید، پس پدران ما را (باز پس)

بارگیری... برهن کم هتى ه هاتوا من هات قول اتى ان ف ربب اله لا ک کون ل الى ب صدق وله علم انن ها الله رئى اخر جىء ذانک رهب ذا قد مع لو ذلک انس نزل بلى هذا فرعون

دليلتان را بياوريد اگر راستگوييد. هتى هات اتى بره قول برهن کم اله ف ان ه کون صدق وله من هم شهد ذا منى علم الله دون تلک امم انن مع کلل هذا بلى نصارى حقق او

در دل به آن عقيده نداشته باشد دروغگو است. نظام به استناد اين آيه مى‏گويد صدق خبر مطابقت آن است با اعتقاد متكلم و كذب آن عدم مطابقت با اعتقاد او و اگر بگويد:

ان ها رئى کفر انن جمع بين بعض وجه الى ربب صلح کتب اله وله عذب الله خفى وقى صدق اذ عاد سود شقى ثمود ذهب شقو هدى سئل سعى نور زيد أما توب نا طغو اذا فرق خلف

ان سبح ائى خلص عقب فسد لکن الله قول طوف جىء بل ايى الا سوغ خرج شدد اخذ طعم صدق بطن شرب سال هم اذ عرض ک حمد فصل انتم لو وقى نفس لن کبر قدس جعل ا رسل دور

ايى جرد اله عبد وثق خرج ک فصل نفس سال شرب فسد عقب ان طوفان حمد وقى بطن اخذ صدق طوف شدد جىء الا طعم ثمر قدس هم اذ عرض کبر دور رجس ذلک جعل قوم لن

حمد وقى قمص جرد وثق طوفان ثمر ان قدس عقب کبر فسد دور اخذ نخل بطن الا جىء صدق طوف شدد هم قوم رجس ذلک اذ امر جرم ثم طعم

حول ولى على هدى جنن قول نصر قلل مضى هل امن خرج ها لو او اخذ بئس سوى انس فتح صدق خلف ثقف رئى بشر قوم حتى انن ارض لبث صلو لما هو نفخ عود ثم اين ا سئل عمل عين

جهنم الذين کبر نور کم بئس قول ما ها الله اله وله خلد نا ليس کفر انن ان ا صدق ى وقى صبر جىء من ب قد الذى ربب ظلم ک اکل امن لا نزل کون حسن سوق على کرم قلب

قوم عبد الذين حيى انس موت ذلک نن بعض عزز ايى نور يدى رحم قدر ملک حسن عن خلف صدق خرج حمد کبر برک لم غير اول فطر اتى اذا ظلم اوى حقق لعل او ائى ليل ولى سبل

بيت سوء اکل سحت قدم اخذ ردد عدو حتى بين لو بعض لعن امر رفد س قرر حين ذلک صدق قبل عهد

الا طعم نا ى جىء سنبل وجه جوع انن فتى اذ ل يوم خضر اهل فتو ا ملک ليس سنو صدق نعم اخر ها روغ ايى

ليل ندى صلح يا نفر عبد سبل حسن هدى امم تبع دبر بقع اين طوع رحم انت ندو ثم صدق اخر نذر بکة کما حکم موه اقصو اهل الا امن سلم زيد فوق وسم يى نوب لوط انتم

موت قد ام اهل انث عدل بقر نسو معز حيى ربب طوف ربع ضئن ابل الى وحد عرف شهر صدق نن خرج غور حجر سبق نور غشو هو هدى أما حين وصى بين خلق صدر عطف جعل فرد ذنب

شده در حال بارگیری... ف ک ربب من ها ان ما هم ل کون نا ه رضو ا لم الذى عطو صدق فى هؤلاء قول شىء جزى وقى لا کلل ب کيف غير ارض حسب سمو اولاء ولى حتى هذا حظر

تکلیف شاق ۶ حیوانات: تحریم حیوانات چنگال دار ۱; حلیّت اولیّه حیوانات ۱۲ خدا: صدق اخبار خدا ۱۰، ۱۲; عذابهاى خدا ۶ خرافات: مبارزه با خرافات ۷ خوردنیها: احکام