نتایج جستجو

مردان پرهيزكار، بدرستى كه امر ننمايند صاحبان ورع مگر به خير و بر تو باشد به پرهيز نمودن از مخالفت، زيرا مخالفت ورع عاقل، مفسده است در دين و دنيا «1». 2- در

حضرت اين سوره تلاوت و فرمود: تا بيازمايد شما را كدام نيكوتر است به عقل و ورع او بيشتر از محارم خدا، و شتابنده‌تر در اطاعت او است: وَ هُوَ الْعَزِيزُ الْغَفُورُ:

و مرادشان از حسن ظاهر اجتناب از منافيات عدالت و مروّت بود نه تظاهر بقدس و ورع و قمى ره فرموده گناه ظاهر معاصى است و گناه باطن شرك و شك در قلب است و بعضى

كبار معاصي‌. 4‌-‌ ‌از‌ كليه‌ معاصي‌. 5‌-‌ ‌از‌ مشتبهات‌ ‌که‌ مرادف‌ ‌با‌ ورع‌ مي‌شود. 6‌-‌ ‌از‌ زخارف‌ دنيوي‌ و لذائذ نفساني‌ ‌که‌ معناي‌ زهد ‌است‌. 7‌-‌

بتكليف الهى عمل كند و آزمايش بآن حاصل ميشود و حسن عمل بخلوص نيّت و مزيد همّت و ورع از معصيت و مقارنت با خوف و خشيت و ازدياد نظر و فكرت و امتثال اوامر و نواهى

منهج الصادقين ج 5 ص 415- أبو الفتوح رازى ج 7 ص 406. جلد 8 - صفحه 171 او به ورع و تقوى و صلاحيت معروف بودند و او به سمت عصمت و طهارت و پاكدامنى مشهور و معروف

ابواب‌ شيطان‌ ‌است‌ 3‌-‌ آراستن‌ دل‌ ‌را‌ باضداد ‌اينکه‌ صفات‌ ‌از‌ تقوي‌ و ورع‌ و اخلاص‌ و محبّت‌ و ‌غير‌ اينها ‌از‌ اخلاق‌ فاضله‌ ‌که‌ مانع‌ تسلط شيطان‌

برابر گناه، تقواست. صبر در برابر شهوت، عفّت است و صبر در برابر مال حرام، ورع است. تزيين و زيبانمايى زشتى‌ها، گاهى توسّط شيطان؛ «وَ إِذْ زَيَّنَ لَهُمُ

مولّد خلقي‌ ميگردد، صبر ‌در‌ معاصي‌ تقوي‌، صبر ‌بر‌ تصرف‌ ‌در‌ اموال‌ محرمه‌ ورع‌، صبر ‌در‌ باب‌ جهاد شجاعت‌ صبر ‌در‌ باب‌ زخارف‌ دنيوي‌ زهد، بلكه‌ ايمان‌

‌که‌ ترك‌ ‌آنها‌ واجب‌ ‌است‌ و ‌از‌ واجبات‌ تركيه‌ ميشمارند مثل‌ تقوي‌ و ورع‌ و نحو اينها. يُعَذِّبكُم‌ عَذاباً أَلِيماً ظاهرا مراد عذاب‌ آخرت‌ ‌است‌ زيرا

خدا و هر كه اختيار كند و برگزيند امر سلطان را بر امر الهى، ببرد خدا از او ورع را، و بگرداند او را حيران. تَرى‌ كَثِيراً مِنْهُمْ يَتَوَلَّوْنَ الَّذِينَ

و مراد از «حَقَّ تُقاتِهِ» كيفيت تقوا باشد، يعنى بالاترين درجه تقوا را كه ورع است داشته باشيد. «3» در آيه قبل، اموال به عنوان وسيله امتحان الهى معرّفى شد،

‌از‌ اخلاق‌ و ملكات‌ رذيله‌ مرتبه‌ ششم‌: اجتناب‌ ‌از‌ مشتبهات‌ ‌که‌ مرتبه‌ ورع‌ و پارسايي‌ ‌است‌ مرتبه‌ هفتم‌: احتراز ‌از‌ مكروهات‌ مرتبه‌ هشتم‌: دوري‌ نمودن‌

‌بر‌ فضول‌ عيش‌ زهد، و صبر ‌بر‌ زحمت‌ عبادات‌، طاعت‌ و صبر ‌بر‌ ترك‌ شبهات‌ ورع‌ و صبر ‌بر‌ اذاعه‌ سر، كتمان‌ ‌است‌ ‌الي‌ ‌غير‌ ‌ذلک‌ ‌از‌ اقسام‌ ‌آن‌. و

به زنا متّهم كنى؟ من پنداشتم تو خوددار و پارسائى و اكنون پديدار است كه با ورع و پارسا نيستى، عرض كرد: قربانت، مادرش زنى سنديّه و مشركه است، فرمود: نمى‏دانى

عرضكردم: مرا سفارشى كن. فرمود: ترا سفارش ميكنم بتقواى خدا و ورع و كوشش، و بدان كه كوشش بدون ورع سود نبخشد. از او، از احمد بن محمد بن عيسى، از ابن‏فضّال، از

سخاوت‌ و تواضع‌ و شجاعت‌ و زهد و خوف‌ ‌از‌ ‌خدا‌ و توكّل‌ و انقياد و تسليم‌ و ورع‌ و تقوي‌ و امثال‌ اينها ‌را‌ بنمايد ‌با‌ اينكه‌ متّصف‌ بآنها نباشد. مرتبه‌

جعفر ع : از امام باقر (ع)، فرمود: سخت‏ترين عبادت ورع است‏ امام باقر عليه السّلام فرمود: سخت ترين عبادت ورع است. ز او، از پدرش، از فضالة بن ايّوب، از حسن بن

اكمال الدين صدوق (رحمه الله) از حضرت رضا عليه السّلام: قال: لا دين لمن لا ورع له و لا ايمان لمن لا تقيّة له، انّ اكرمكم عند اللّه عزّ و جلّ اعملكم بالتّقيّة

خصلت، موسى عرض كرد: پروردگارا! آنها چيستند؟ فرمود: اى موسى! زهد در دنيا و ورع از نافرمانيها و گريه از ترس من، موسى عرض كرد: پروردگارا! هر كه اينها را به

گويد: به امام صادق (ع) گفتم: چيست كه در بنده ايمان را پايدار كند؟ فرمود: ورع و پارسائى، و آنچه كه بنده را از ايمان بيرون برد چيست؟ فرمود: طمع است. سعدان

اعمال‌ صالحه‌ نداشته‌ ‌باشد‌ عنايت‌ ميفرمايد ‌در‌ اثر توبه‌ و كف‌ نفس‌ و ورع‌ ‌از‌ محارم‌ اللّه‌ ‌که‌ افضل‌ ‌از‌ جميع‌ عبادات‌ ‌است‌ ‌اگر‌ للّه‌ ‌باشد‌

قال : فرمود: صبر دو صبر است: صبر بر بلاء كه نيكو و زيبا است و بهترينِ دو صبر، ورع از محرّمات. امام باقر عليه السّلام فرمود: صبر بر دو گونه است: صبر بر بلا كه

مِنَ اَلْعَمَلِ اَلْكَثِيرِ عَلَى غَيْرِ يَقِينٍ وَ اِعْلَمْ أَنَّهُ لاَ وَرَعَ أَنْفَعُ مِنْ تَجَنُّبِ مَحَارِمِ اَللَّهِ وَ اَلْكَفِّ عَنْ أَذَى اَلْمُؤْمِنِينَ

اَلْوَرَعِ وَ اَلاِجْتِهَادِ وَ اِعْلَمْ أَنَّهُ لاَ يَنْفَعُ اِجْتِهَادٌ لاَ وَرَعَ مَعَهُ وَ إِيَّاكَ أَنْ تُطْمِحَ نَفْسَكَ‏ إِلَى مَنْ فَوْقَكَ وَ كَفَى

هر عملى است كه با كمال نفس منافات داشته باشد، و در روايت هم تفسير شده به «ورع و پرهيز از محرمات الهى». كلمۀ «الهام» - كه مصدر «الهم» است - به معناى آن است

لاَ خَيْرَ فِي عِبَادَةٍ لاَ فِقْهَ فِيهَا أَلاَ لاَ خَيْرَ فِي نُسُكٍ لاَ وَرَعَ فِيهِ‏

فرمايد، و از آن جا كه در كلام رسول خدا (صلى الله عليه و آله و سلم) تقوى به ورع و پرهيز از محرمات خدا تفسير شده و در كلام خداى تعالى هم، متقين را مكرر به

مرا از آن بگذران و به من روزى كن دانشى سودمند و اعتقادى درست و تقوا و برّ و ورع و ترس از تو، هراسى كه مرا به تو نزديك كند و از تو دور نكند، و مرا دوست بدار

تَطْلُبُهُ فَلاَ تَجِدُهُ وَ إِيَّاكَ أَنْ تَثِقَ لِتَحْمِيلِ زَادِكَ بِمَنْ لاَ وَرَعَ لَهُ وَ لاَ أَمَانَةَ فَيَكُونَ مَثَلُكَ مَثَلَ ظَمْآنَ رَأَى سَرَاباً حَتَّى

‌خود‌ ‌را‌ كوچك‌ و ناچيز شمارد و باشخاص‌ صاحب‌ فضل‌ و صلاح‌ ‌از‌ اهل‌ علم‌ و ورع‌ و تقوي‌ دهد و باندازه بدهد ‌که‌ فقير غني‌ شود و بهترين‌ اموال‌ و پاكيزه‌ترين‌